«Όσοι εναντιώνονται στον εμβολιασμό είναι άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση ούτε με το Χριστό, ούτε με την Εκκλησία του γιατί δεν αγαπούν τον άνθρωπο, δεν αγαπούν το συνάνθρωπο ούτε τον εαυτό τους»
Τάδε έφη ο «Μητροπολίτης» Πειραιώς Σεραφείμ, ακολουθώντας κατά πόδας την αντίχριστη ρασοφόρο κουστωδία των Βαρθολομαίου και Ιερωνύμου (ή Βοθρολομαίου και Τζέρυ αν επιθυμείτε).
Είναι πραγματικά τουλάχιστον λυπηρό το να βλέπει κανείς την κατάντια του ράσου. Πόσο μάλλον όταν αυτό το ράσο φέρει τον τίτλο του «Μητροπολίτου». Κι είναι λυπηρό, διότι διαπιστώνει κανείς ότι μιλούν με τέτοια ελαφρότητα που δείχνει ότι δεν αναλογίζονται ότι έχουν να κάνουν με ψυχές. Διαπιστώνεται η αβάσταχτη ελαφρότητα της νόησης που διαθέτουν.
Ο Σεραφείμ, δεν είναι παρά ένα κοντόφθαλμο ανθρωπάκι το οποίο έχει τα πολιτικά παιχνίδια στο αίμα του. Το πρόβλημά του είναι ότι ποτέ δεν μπόρεσε να πάει με την πλευρά των νικητών. Πάντα επέλεγε την πλευρά των χαμένων. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Τι εννοώ;
Στην παραπάνω φωτογραφία, τον βλέπουμε «αγκαλιά» με το Χρήστο Παππά της Χρυσής Αυγής να υπογράφει τη δίωξη κατά των ηθοποιών οι οποίοι είχαν ανεβάσει την παράσταση «Corpus Cristi». Μη βιάζεστε! Δε διαφωνούμε ως προς την καταγγελία. Διαφωνούμε ως προς το γεγονός ότι συνεργάστηκε με έναν πολιτικό φορέα. Τα χαΐρια της ανάμιξης των ιερωμένων στην πολιτική, τα είδαμε στην Κύπρο με τον Μακάριο.
Κι αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που συνεργαζόταν με κάποιον πολιτικό φορέα. Το έχει επαναλάβει όταν έκανε προπαγάνδα υπέρ του Καρατζαφέρη (ΛΑΟΣ), διότι το ΑΡΤ φιλοξενούσε εκπομπή του.
Τώρα έγινε λακές του Μητσοτάκη! Πάντα με τους χαμένους! Στην απελπισμένη του προσπάθεια να απολαμβάνει την ειδική «προστασία» και «αρωγή» της πολιτικής ζωής, απλώς παίζει παιχνίδια. Το κακό όμως είναι ότι σε αυτά του τα παιχνίδια, εμπλέκει το Θεό, τον Ιησού και την Εκκλησία, παρασύροντας ψυχές στην αθλιότητά του.
Βλέπετε, το «εκτός Εκκλησίας» είναι μία αγαπημένη του ατάκα, που την επαναλαμβάνει όταν θέλει να εκβιάσει πρόσωπα και καταστάσεις:
Η τότε ατάκα «Οσοι πάρουν το τσιπ – 666, μένουν εκτός Εκκλησίας», έχει πλέον αντιστραφεί: «Οσοι ΔΕΝ πάρουν το τσιπ – 666, μένουν εκτός Εκκλησίας». Στην ουσία αυτό μας λέει ο Σεραφείμ. Και προς Θεού! Με αυτό δεν υπονοώ ότι το εμβόλιο του θανάτου είναι το «τσιπ – 666»! Οχι βέβαια! Σε καμία περίπτωση. Οδηγεί όμως εκεί. Και οδηγεί εκεί, διότι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον ψηφιακό έλεγχο των πάντων.
Φαίνεται λοιπόν ότι ο Σεραφείμ άλλαξε πλέον ρότα. Κάνει κατάχρηση αλλά κι εκμαυλισμό της ποιμαντικής του ιδιότητας προκειμένου να ικανοποιήσει τις επιταγές της κοσμικής εξουσίας, αδιαφορώντας για τις ψυχές που παίρνει στο λαιμό του.
Αλήθεια, ξέρετε τι συμβαίνει όταν σ’ ένα πλοιο βάλει κάποιος έναν καπετάνιο με έντονες αυτοκτονικές τάσεις; Το πλοίο θα πέσει σε βράχια και θα πνίγει πολύς κόσμος! Κι αυτό είναι Νόμος! Κι ο Σεραφείμ, όπως και ο Βοθρολομαίος αλλά κι ο Τζέρυ και πολλοί άλλοι «ποιμένες», έχουν αυτοκτονικές τάσεις.
Η δική τους αυτοκτονία όμως, είναι η χειρότερη όλων. Εχουμε να κάνουμε με ψυχική – πνευματική αυτοκτονία. Εχουμε να κάνουμε με το θάνατο της ψυχής (σημ. Με τον όρο «ψυχικό θάνατο», εννοούμε την πτώση της ψυχής εξ αιτίας των πράξεων), πολύ πριν πεθάνει το σώμα. Στην ουσία, αυτοί οι «ποιμένες», είναι άψυχα περιφερόμενα σώματα που μέσα στην κακία τους που έχασαν τη δική τους ψυχή, πασχίζουν να κάνουν και τους πιστούς να χάσουν τη δική τους.
Πιστέψτε με, η δικαιολογία «έκανα υπακοή στον ιερέα», δε μετράει στην ώρα της Εσχάτης Απολογίας. Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης είναι κατηγορηματικός:
«Είναι εντολή Κυρίου να μη σιωπά κάποιος σε περίσταση που κινδυνεύει η Πίστη. Διότι λέγει «Λάλει και μη σιωπήσης» [Πράξ. 18, 9]. Και «Εάν υποχωρήση δεν ευδοκεί η ψυχή μου σ’ αυτόν» [Εβρ. 10,38]. Kαί «Αν αυτοί σιωπήσουν, οι λίθοι θα κράξουν» [Λουκ. 19, 40]. Ώστε όταν πρόκειται περί πίστεως, δεν είναι δυνατόν να πη κανείς «Εγώ ποιός είμαι; »
Στην ουσία, ο λαϊκός είναι υποχρεωμένος να ελέγξει ακόμα και τον πατριάρχη όταν η Πίστη βρίσκεται σε κίνδυνο. Αν δεν το πράξει, είναι συνένοχος. Κι οι σύγχρονοι «ποιμένες», με τα έργα και τις πράξεις τους, θέτουν σε κίνδυνο την ορθή Πίστη.
Ζούμε στην εποχή όπου διώκεται η Πίστη. Και διώκεται δια των ιδίων αυτών λειτουργών της. Πώς λοιπόν μπορεί ο λαϊκός να μείνει σιωπηλός σε αυτήν τη βλασφημία; Πώς μπορεί να σιωπήσει; Ξεχνάμε πως αυτοί οι «ποιμένες» θέλησαν να βλασφημήσουν κατά της Θείας Κοινωνίας με το πρόσχημα της πανδημίας; Στο ερώτημα του αν μπορεί η Θεία Κοινωνία να αποτελεί κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών μέσω της λαβίδας, η Ιερά Μονή Παντοκράτορος, είναι κατηγορηματική:
Κανένας ἀπολύτως κίνδυνος δέν ὑπάρχει. Ἡ ἐρώτηση ἀγγίζει τά ὅρια τῆς βλασφημίας. Τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ πού κοινωνοῦμε εἶναι Αὐτός ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ Κύριος καί Θεός μας, καί ὁ Χριστός εἶναι ἡ ζωή, ἡ ὑγεία, καί ὄχι ἡ ἀσθένεια, ἡ πτώση καί ὁ θάνατος. Ὁ Χριστός οὔτε μολύνεται οὔτε μολύνει. Μόνον ἁγιάζει καί χαριτώνει, γιατί εἶναι ἡ Ἀυτοζωή καί ἡ Ἀνάσταση. Ἡ θεία Κοινωνία εἶναι κατά τούς ἁγίους Πατέρας «φάρμακον ἀθανασίας» καί Πηγή Ζωῆς. Ἄλλωστε, ποτέ κανείς ἀνά τούς αἰῶνες δέν ἔπαθε τό παραμικρό ἀπό τήν θεία Μετάληψη μέ τήν ἴδια λαβίδα, οὔτε λαϊκός οὔτε κληρικός. Πλεῖστες εἶναι μάλιστα οἱ μαρτυρίες τῶν κληρικῶν τῶν διακονούντων στά νοσηλευτικά ἱδρύματα, οἱ ὅποιοι οὐδέποτε ἔπαθαν τίποτα ἀπό μεταδοτική νόσο, τήν στιγμή πού «καταλύουν» ὡς εἶναι γνωστόν, ὅτι ἔχει ἀπομείνει στό Ἅγιον Ποτήριο μετά τήν μετάληψη τῶν ἀσθενῶν καί δή φυματικῶν, λεπρῶν παλαιότερα κ.ἄ., γλείφοντας στήν κυριολεξία τήν ἁγία λαβίδα καί καθαρίζοντας πλήρως τό ἅγιον Ποτήριον.
Κι όμως! Οι «πιστοί» όχι μόνο έκαναν υπακοή στο θέμα αυτό, αλλά και οι ίδιοι απαιτούσαν να μεταδίδεται η Θεία Κοινωνία με… (φευ) πλαστικά κουταλάκια…
Ποιος δικαιούται να στερεί από τον κόσμο τη Θεία Λειτουργία; ΚΑΝΕΙΣ! Το έκαναν όμως «ποιμένες» σαν τον Σεραφείμ. Φανταστείτε να είμαι εγώ ένας πλούσιος με πολλούς υπηρέτες και σας καλώ σε δείπνο. Εσείς έρχεστε, έχοντας καθαριστεί και βάλει τα καλά σας ρούχα. Φτάνοντας στο σπίτι μου όμως, κάποιοι από τους υπηρέτες μου, σας κλείνουν την πόρτα και δε σας επιτρέπουν να έρθετε στο δείπνο στο οποίο προηγουμένως εγώ σας κάλεσα. Ανάμεσα στους υπηρέτες μου όμως, υπάρχουν και κάποιοι που σας ανοίγουν διάπλατα την πόρτα και σας οδηγούν στο τραπέζι που έχει στρωθεί. Ομως, από τους 1.000 καλεσμένους, μου έρχονται οι 150,γιατί οι υπόλοιποι διώχθηκαν από τους άλλους που σας έκλεισαν την πόρτα κατάμουτρα. Μαντέψτε ποιους θ’ απολύσω… Τους υπηρέτες που σας έκλεισαν την πόρτα στο δείπνο που εγώ σας κάλεσα! Ετσι δεν είναι;
Ετσι συμβαίνει και με τον Σεραφείμ και με τον κάθε Σεραφείμ. Ο Ιησούς μας καλεί όλους στο Δείπνο της Θείας Κοινωνίας κι αυτοί, μας κλείνουν την πόρτα! Είναι χαμένοι από χέρι! Εχουν εκπέσει της ιεροσύνης τους και το ξέρουν. Απλώς προσποιούνται ότι κάνουν ιεροπραξία. Και πολλοί «πιστοί» τους ακολουθούν… Αυτοί όμως οι «πιστοί» δεν είναι πλέον χριστιανοί! Είναι Ιερωνυμικοί, Σεραφειμικοί κλπ. Κοινώς, εχθροί του Ιησού!
Αυτό είναι το κατόρθωμα των εσκοτισμένων «ποιμένων» που με πρόσχημα την «πανδημία» και τα εμβόλια του θανάτου, θέτουν τους χριστιανούς εκτός «νυμφώνος». Των «ποιμένων» σου τολμάνε να κλείσουν την πόρτα στους καλεσμένους του Ιησού για την Τράπεζα της Θείας Κοινωνίας.
Ο Σεραφείμ και όσοι σκέφτονται και πράττουν όπως αυτός, είναι αιρετικοί! Κι όχι απλώς αιρετικοί, αλλά και ψυχοκτόνοι. Οι πιστοί, έχουν χρέος να μην τους υπακούσουν και να τους θέσουν στα αζήτητα. Η ακόμα καλύτερα, στον κάλαθο των αχρήστων, αφού έτσι κι αλλιώς, άχρηστοι είναι. Μόνο κακό μπορούν να κάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου