Ο ταπεινός και ανεξίκακος επίσκοπος Τριμυθούντος… να βλέπωμεν τον πόνο του ανθρώπου και όχι την κακήν αυτού πλευρά.

 

 

Συναξάριον.
Τῇ ΙΒ΄(12ῃ) τοῦ μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος, ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τῆς Κύπρου τοῦ θαυματουργοῦ. (†348)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Συνετοῦ, Ἀναγνώστου τῆς Ρωμαίων Ἐκκλησίας.(~†270-275)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου, Ἀρχιεπισκόπου Ἰεροσολύμων τοῦ Ἱερομάρτυρος θαυματουργοῦ. (†250)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀμωναθᾶ τοῦ ἀναχωρητοῦ, τοῦ ἐν τῷ Πηλουσίῳ τῆς Αἰγύπτου ἀσκήσαντος, ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἄνθου, τοῦ ἐν Παλαιστίνῃ διαλάμψαντος, ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Αἰθερίου.(286 – 305)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων Εὐφημιανῆς καὶ Φοίβης.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Μαξεντίου, Κωνσταντίου, Κρησκεντίου, Ἰουστίνου καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς ἐν Τρεβήροις (Trier) τῆς Γερμανίας ἐπὶ βασιλέως Διοκλητιανοῦ καὶ ὑπὸ κυβερνήτου Ῥικτιοβάρου (Rictiovarus) ἀθλησάντων. (~†287)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας παρθένου Αὔρας (Abra), θυγατρὸς τοῦ ὁσίου Ἱλαρίου ἐπισκόπου Πικταβίου (Pictavis, Poitiers) ἐν Γαλλίᾳ. (†360)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Κορεντίνου (Corentinus), α´ ἐπισκόπου Κεμπέρης (Quimper) ἐν Βρεττάνῃ. (†490)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Φινιανοῦ (Finian) τοῦ Κλόναρντ, διδασκάλου τῆς Ἰρλανδίας καὶ συνιδρυτοῦ τοῦ ἐκεῖσε μοναχισμοῦ. (†549)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Κολουμβανοῦ (Columba), κτίτορος καὶ ἡγουμένου τοῦ ἀββαείου Τύρδαγλας (Tyrdaglas) ἐν Ἰρλανδίᾳ. (†552)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Γρηγορίου τοῦ ἐν Ταρρακινῇ (Terracina), μαθητοῦ τοῦ ὁσίου Βενεδίκτου, καὶ αὐταδέλφου τοῦ ὁσίου Σπεσιόσου (Speciosus), ἐν Ἰταλίᾳ. (~†570)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Κορμάκου (Cormac mac Eogain), ἡγουμένου μονῆς ἐν Ἰρλανδίᾳ. (Ϛ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Κόλμαν (Colman), ἡγουμένου τοῦ ἀββαείου Γλενδαλόχης (Glendalough) ἐν Ἰρλανδίᾳ. (†659)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας Ἀγάθης, μοναχῆς ἐν Οὑιμβόρνῃ (Wimborne, Dorset) τῆς νοτίου Ἀγγλίας, ἀκολούθου τῆς ὁσίας Λεώβης (Lioba), βοηθοῦ τοῦ ἐν Γερμανίᾳ ἱεροποστολικοῦ ἔργου τοῦ ἁγίου Βονιφατίου. (†790)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Ἰωάννης Ζενταζένι, θεμελιωτὴς τοῦ Μοναχισμοῦ ἐν Γεωργίᾳ (καὶ στὶς 7 Μαΐου)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου (Ἰωακεὶμ δὲ τὸ πρῴην), Ἐπίσκοπου Ζιχνῶν, τοῦ καὶ κτίτορος τῆς κατὰ τὸ Μενοίκιον ὄρος κειμένης ἱερᾶς μονῆς τοῦ τιμίου Προδρόμου. (†1333)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Θεράποντος τοῦ ἐν τῇ μονῇ Μόνζα τῆς Ῥωσίας τῷ Θεῷ εὐαρεστήσαντος. (†1597)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Φλεγόντιος (Ostrovsky) ἀσκητὴς ἐν τῇ Penza Ῥωσίας (+1869)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Σύναξις τῶν Ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν Ἀμερικῇ: ὁ Ἅγιος Ἰουβενάλιος τῆς Ἀλάσκας ὁ ἱεραπόστολος καὶ πρωτομάρτυρας τῆς Ἀμερικῆς (1796), ὁ Ἅγιος Πέτρος ὁ Ἀλεούτος τοῦ Σαν Φρανσίσκο (περίπου 1815), οἱ ἅγιοι Ἱερομάρτυρες Ἀνατόλιος (Kamensky) τοῦ Ἰρκοὺτσκ (1925), Σεραφεὶμ (Σαμοΐλοβιτς) τοῦ Οὔγκλιτς (1937), Ἰωάννης (Κοτσούρωφ) τοῦ Σικάγου, δολοφονήθηκε ἀπὸ τοὺς Μπολσεβίκους στὴ Ῥωσία (1917), Ἀλέξανδρος (Χοτοβίτσκι) τῆς Νέας Ὑόρκης, δολοφονήθηκε ἀπὸ τοὺς Μπολσεβίκους στὴ Ῥωσία (1937)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ κοίμησις τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἠρωδίωνος τοῦ Ῥουμάνου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ τοῦ ἐν τῇ Καψάλᾳ ἀσκήσαντος (+ 1990).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ κοίμησις τῆς Ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Μαρίας Μαγδαληνῆς τῆς ἐρημίτιδος τῆς ἐν τῷ ὄρει Σινᾶ ἀσκησάσης ἐκ Γαλλίας, ἐν εἰρήνῃ τελειωθείσης (2013).

«μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν·»

Ο ταπεινός και ανεξίκακος επίσκοπος Τριμυθούντος
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Τίποτα δεν μπορεί να μας βοηθήσει, αν δεν είμαστε επιεικείς προς τους ανθρώπους και αν δεν συγχω­ρούμε τις αδυναμίες τους! Διότι πώς μπορούμε να ελπίζουμε ότι ο Θεός θα μας συγχωρήσει, εάν εμείς πρώτοι δεν συγχωρούμε άλλους;

Κάποτε, ο άγιος Σπυρίδων πούλησε εκατό κατσίκια σε έναν ζωέμπορο σε μια τιμή που συμφώνησαν και ο άγιος είπε στον αγοραστή να του δώσει τα χρήματα. Εκείνος, γνωρίζοντας ότι ο Σπυρίδων ποτέ δεν μετρούσε χρήματα, του έδωσε ικανό ποσόν για ενενήντα εννέα κατσίκια και έκρυψε τα χρήματα για το ένα, το εκατοστό.

Ο άγιος μέτρησε εκατό κατσίκια και του τα έδωσε. Όταν όμως ο έμπορος και οι υπηρέτες του οδήγησαν έξω το κοπάδι, ένα απ’ τα ζώα, βελάζοντας γύρισε πίσω. Αυτός το έδιωχνε αλλά εκείνο επέστρεφε. Όσο το έδιωχνε ξανά και ξανά, εκείνο γύριζε πάλι, μη θέλοντας να πάει μαζί με τα άλλα κατσίκια. Ο άγιος τότε πλησίασε τον έμπορο και ψιθύρισε στο αυτί του: «Κοίταξε, παιδί μου, το ζωντανό δεν το κάνει τυχαία αυτό. Μήπως τυχόν παρακράτησες την άξια του;». Ο έμπορος ντράπηκε και ομολόγησε την αμαρτία του. Μόλις πλήρωσε την ανάλογη τιμή που παρακράτησε, το κατσικάκι έφυγε αμέσως και πήγε μαζί με τα άλλα ζώα του κοπαδιού.

Σε άλλη περίπτωση, συνέβη κάποτε να μπουν κλέφτες μέσα στο μαντρί του αγίου Σπυρίδωνα. Αφού άρπαξαν όσα πρόβατα μπορούσαν, γύρισαν κι έκαναν να φύγουν, αλλά μια αόρατη δύναμη τους κρατούσε, σαν καρφωμένους, στο ίδιο σημείο, και ήταν αδύνατον να κινηθούν. Την αυγή ήλθε ο επίσκοπος να δει το κοπάδι του. Βρίσκοντας εκεί τους κλέφτες, τους επέπληξε με ήπιο τρόπο και τους συμβούλευσε στο εξής να πασχίζουν να ζουν με τους δικούς τους κόπους και όχι με κλοπές. Πήρε μετά ένα πρόβατο και τους είπε: «Πάρτε αυτό για τον κόπο σας, για να μην πάει χαμένη η ολονύχτια αγρυπνία σας»· και έτσι τους απέλυσε εν ειρήνη.
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Δεκέμβριος, εκδ. Άθως, σ.118-119)

***

Από διήγηση του π. Γερασίμου Φωκά

Ξέρετε, μου είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι άγαμοι βρίσκονται υψηλότερα στην κλίμακα της αγάπης του Θεού.
Δίπλα μου ήταν ένα βιβλίο για τη ζωή του Αγίου Σπυρίδωνα, και σκεπτόμενος τον Άγιο έγγαμο, πάλι αυτός ο λογισμός πήρε θέση στη σκέψη μου, οπότε νιώθω ένα χαστούκι στο μάγουλο. Σηκώνω τα μάτια και τότε βλέπω τον Άγιο Σπυρίδωνα ζωντανό και θυμωμένο μπροστά μου, αυστηρά να με ρωτάει πώς και το πιστεύω αυτό; Ο ίδιος δεν ήταν έγγαμος, ο Απόστολος Ανδρέας δεν ήταν έγγαμος; Ο Απόστολος Πέτρος δεν ήταν έγγαμος;

Όταν συνήλθα από αυτή την ψυχρολουσία, άνοιξα το βιβλίο και άρχισα να διαβάζω για τη ζωή του Αγίου Σπυρίδωνα. Έφτασα στο σημείο που έλεγε ότι ο Άγιος πάντα είχε μεγάλη αγάπη και συμπάθεια στους αμαρτωλούς. Όταν κάποιοι κλέφτες πήγανε μία νύχτα να κλέψουνε πρόβατα απὸ τη μάνδρα του, που τη συντηρούσε για να βοηθά τους πεινασμένους, τυφλωθήκανε και δεν μπορούσανε να φύγουνε, και πιάσανε και φωνάζανε να τους ελεήσει και ο Άγιος, όχι μόνο τους ξανάδωσε το φως τους, αλλὰ τους χάρισε κ᾿ ένα κριάρι, γιατί, όπως τους είπε, είχανε κακοπαθήσει όλη τη νύχτα. Και τελικά, αφού τους νουθέτησε νάναι καλοὶ άνθρωποι, τους έστειλε στα σπίτια τους, χωρὶς να μάθει τίποτα η εξουσία για την κλεψιὰ που θέλανε να κάνουνε.
“Αποκλείεται, δεν το πιστεύω”, είπα. “Μα να τους χαρίσει και κριάρι, γιατί είχανε κακοπαθήσει όλη τη νύκτα”;

Άφησα το βιβλίο και ανέβηκα στο μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου. Εκεί μια σπουδαία μοναχή, η Βερονίκη, που για χρόνια είχε δουλέψει ως νοσοκόμα στην κλινική Αλεβιζάτου στην Ομόνοια, όπου εφημέριος ήταν ο Γέροντας Πορφύριος, μου πρότεινε να περπατήσουμε λίγο. Ήταν η εποχή που τα γύρω αμπέλια του μοναστηριού έγερναν γεμάτα ώριμα σταφύλια, έτοιμα για τρύγο.
“Σκύψε, Γεράσιμε, σκύψε, να μην αναστατώσουμε τους ανθρώπους”, μου λέει.
Γυρίζω και βλέπω δύο χωρικούς να κλέβουν σταφύλια από το αμπέλι του μοναστηριού.
Η Βερονίκη δεν φώναξε, δεν πρόσβαλε, δεν έδιωξε τους κλέφτες, αλλά μου είπε να σκύψω να μην μας δουν και αναστατωθούν.
Από τη Βερονίκη μού ήρθε λοιπόν απάντηση πώς φέρονται οι άνθρωποι του Θεού. Πριν λήξει η μέρα, η αμφισβήτησή μου για ό,τι έπραξε ο Άγιος Σπυρίδωνας με τους κλέφτες, διαλύθηκε.

***

Φώτης Κόντογλου

Ήτανε προστάτης των φτωχών, πατέρας των ορφανών, δάσκαλος των αμαρτωλών. Kαι είχε τέτοια καθαρότητα και αγιότητα, που του δόθηκε η χάρη άνωθεν να κάνει πολλά θαύματα, για τούτο ονομάσθηκε θαυματουργός. Mε την προσευχή του μάζευε τα σύννεφα κ’ έβρεχε σε καιρό ξηρασίας, γιάτρευε τις αρρώστιες, τιμωρούσε τους πονηρούς ανθρώπους, όπως έκανε με κάποιους μαυραγορίτες που γκρέμνισε τις αποθήκες που φυλάγανε το σιτάρι, ενώ ο κόσμος πέθαινε από την πείνα, και καταπλακωθήκανε μαζί με το σιτάρι: “και μελετώμενον λιμόν παρά των σιτοκαπήλων, έλυσε, συμπεσουσών αυτοίς, των αποθηκών αις τον σίτον συνέσχον”. Kαι μ’ όλα αυτά εζούσε με τόση φτώχεια, που σαν πήγε κάποτε ένας φτωχός να τον βοηθήσει για να πληρώσει κάποιο χρέος του, δεν είχε να του δώσει τίποτα, και με θαύμα έκανε μαλαματένιο ένα φίδι που βρέθηκε σ’ εκείνο το μέρος, και το έδωσε στον φτωχό, κ’ εκείνος το έλιωσε και πλήρωσε το χρέος του. Άλλη φορά πάλι έγινε κατακλυσμός, και τα ποτάμια ξεχειλίσανε και πλημμύρισε η χώρα, κι’ ο άγιος Σπυρίδωνας προσευχήθηκε και τραβήξανε τα νερά και στέγνωσε ο νεροπατημένος τόπος. Γιάτρεψε και τον βασιλέα Kωνσταντίνον που είχε αρρωστήσει από κάποια αγιάτρευτη αρρώστια, ένα διάκο που βουβάθηκε τον έκανε καλά, κακούς και πλεονέκτες ανθρώπους ετιμώρησε με υπερφυσική δύναμη, και πλήθος άλλα θαύματα έκανε, ώστε να τον φοβούνται οι άδικοι κ’ οι αδικημένοι να τον έχουνε για προστάτη και καταφύγιο. Aλλά πάντα είχε μεγάλη αγάπη και συμπάθεια στους αμαρτωλούς… Και στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο πού έγινε στη Νίκαια, ήτανε κι ο άγιος Σπυρίδωνας ανάμεσα στους τριακοσίους δέκα οκτώ θεοφόρους πατέρας και, παρ’ όλο πού δεν γνώριζε γράμματα, αποστόμωσε τον αιρεσιάρχην Άρειο πού ήτανε ο πιό σπουδασμένος στα γράμματα από όλους τους δεσποτάδες… Όλον τον καιρό που έζησε δεν έπαψε να κάνει θαύματα. Το μεγαλύτερο ήτανε η ανάσταση της πεθαμένης κόρης του που σηκώθηκε από το μνήμα και μαρτύρησε σε ποιο μέρος είχε φυλάξει τα χρήματα που της εμπιστεύθηκε κάποια γυναίκα, και πάλι ξανακοιμήθηκε. Κάποτε πήγε στον άγιο μία γυναίκα που είχε ένα παιδάκι και της πέθανε, και τον παρακαλούσε με δάκρυα πολλά να το αναστήσει, τόσο συνηθισμένοι ήτανε οι άνθρωποι, που τον γνωρίζανε, στα θαύματα που έκανε ο άγιος. Και εκείνος το ανάστησε με την προσευχή του. Μα η μητέρα του σαν το είδε ζωντανό, από την πολλή χαρά της πέθανε η ίδια. Κι’ ο άγιος Σπυρίδωνας ανέστησε και τη γυναίκα… (Φώτης Κόντογλου)

***

Άγιος Πορφύριος: Όταν γίνεται ένα κακό γύρω σου και δεν διαμαρτύρεσαι είσαι συνένοχος

… Κάποτε μου είχε πει ο πατήρ Πορφύριος που τον είχα πνευματικό μου ότι όταν βλέπεις και γίνεται ένα κακό γύρω σου, γενικά, και δεν διαμαρτύρεσαι, είσαι συνένοχη. Και μάλιστα, μου το είχε πει σε κάποιο θέμα που είχε δημιουργηθεί στην Υπηρεσία, που κι εγώ φοβόμουν …
Κάποιος πρωθυπουργός παλιά, μόλις ανέβηκε κατήργησε την αργία του Αγίου Πνεύματος. Από τη θέση μου πήρα όλα τα υποκαταστήματα που είχε το Ταμείο Εμπόρων στην επαρχία, Πρέβεζα, Θεσσαλονίκη … όλα, και τους είπα ότι καθένας από σας θα στείλει ένα τηλεγράφημα διαμαρτυρίας στον υπουργό και στον πρωθυπουργό. Ένας από σας θα πάρει άλλους είκοσι, οι άλλοι είκοσι άλλους είκοσι και όντως έγινε.
Τελικά, η αργία του Αγίου Πνεύματος επανήλθε σε ένα μήνα με Προεδρικό Διάταγμα.
Θέλω να πω δηλαδή δεν το έκανα εγώ, το ξεκίνησα έτσι με ευλογία του πατρός Πορφυρίου. Μην νομίζει κανείς ότι είναι μόνος του και δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Μπορεί ο κάθε ένας άνθρωπος, έχει τη δύναμη να διαμαρτυρηθεί διότι είναι συνένοχος και υπεύθυνος.
Ευχαριστώ.
Απομαγνητοφώνηση Φαίη για το  averoph.wordpress.com/2017/02/05/άγιος-πορφύριος-όταν-γίνεται-ένα-κακό/

***

Ὁσία Γερόντισσα Γαλακτία τῆς Κρήτης

Μου τηλεφωνεί ο Δεσπότης Νεόφυτος από την Κύπρο. Δεν τον έχω δεί ακόμη από κοντά (αργότερα τον είδε μαζί με άλλους τρεις Μητροπολίτες από Κύπρο). Είναι θηρίο! Έχει δυνατή πίστη και καθαρότητα.
Πολύ θάρρος έχει. Δεν φοβάται πράμα. Του ’πε ο Μέγας Παίσιος (ο Όσιος Παίσιος ο Αγιορείτης) ότι θα ’ρθει εποχή που θα κοπούν κουρέλια πολλά ράσα και κοστούμια! Θα μπλεχτούν έπειτα μεταξύ τους, θα γενούνε τόπι, που θα το παίζει τόμπολο ο σατανάς!
Εσύ, του παρήγγειλε, τότε να γενείς Μακκαβαίος! Αυτός έβαλε την παραγγελία αυτή κολαΐνα στο λαιμό του! Στέκει και μιλεί με θάρρος! Μπουλντόζα είναι ο λόγος του, που θέλει να ισοπεδώσει παλικαρίστικα, όλα τα κάστρα του κακού! (με γέλιο ευχαρίστησης)..

Στη Σύνοδο της Κρήτης, λυπήθηκε πολύ ο Χριστός! Στεναχωρήσανε εκεί και ένα πολύ δικό μου άνθρωπο… Πέρασε μία βραδιά δύσκολη…Του συμπαραστεκόμουν και τον παρακολουθούσα από εδώ με προσευχή όλη τη νύχτα…
Μετά από εκείνη τη Σύνοδο, με πήγανε προς το Ηράκλειο ο Αντώνης και η Ριρίκα. Ήθελαν να με δούν οι Ιεράρχες από την Κύπρο. Δεν μου είπαν στην αρχή που με πήγαιναν. Δεν θα πήγαινα με τίποτα. Όταν μου το είπανε στο δρόμο, αντέδρασα πολύ. Τι θένε, είπα, από μία γριά ξεκουτιασμένη, κυρτωμένη, μαγαρισμένη ολόκληροι Μητροπολίτες; Όταν, όμως, τους γνώρισα, χάρηκα πολύ.
Υπέροχοι άνθρωποι!
Τους είπα ο,τι είδα: «ευτυχώς που δεν υπογράψατε».
Ένας απ’ αυτούς, ο Αθανάσιος, με ρώτησε: «τι λες; Έχει ο Πάπας Ιερωσύνη;». «οη δε γατέχω ήντα!» του απάντησα. Ο τελευταίος ορθόδοξος χριστιανός με το Βάπτισμα και το Άγιο Μύρο, είναι ανώτερος απ’ αυτόν! Αυτός ο καημένος είναι υπηρέτης του σκότους! Δεν έχω τίποτα με τον άνθρωπο, προς Θεού! Με το αξίωμα του τα έχω… Είναι αντίχριστο το σύστημα που υπηρετεί. Και καταλήγει και ο ίδιος δολιοφθορέας της ανθρωπότητας…

***

Κάποτε ο άγιος Σπυρίδων, εισήλθε σε ένα Ναό της πόλεώς του να ψάλλει τις εσπέριες ωδές, να τελέσει δηλαδή τον Εσπερινό, όπως ήταν συνήθεια. Κατά σύμπτωση όμως δεν υπήρχε λαός στον Ναό.

Επειδή λοιπόν δεν ήταν παρών κανένας άλλος, παρά οι νεωκόροι και οι λειτουργοί, ο Άγιος έδωσε εντολή να ανάψουν περισσότερα φώτα (καντήλια) από εκείνα που συνήθως άναβαν· ο ίδιος δε στεκόταν ιλαρός κατευθείαν απέναντι από το Θυσιαστήριο, την Αγία Τράπεζα, αναφωνώντας τη συνηθισμένη «ειρήνη», δηλαδή το «ειρήνη πάσι».

Επειδή όμως δεν υπήρχε λαός, όπως συνηθιζόταν, για να δώσει την απάντηση, να αντιφωνήσει δηλαδή, ακούστηκε άνωθεν φωνή πολλών μυριάδων, αντιφωνούντων το: «Και τω πνεύματί σου».
Η φωνή δε εκείνη ήταν μουσικότατη και παναρμόνια· και είχε τέτοια διαφορά, που δεν έμοιαζε καθόλου με ανθρώπινη.

Αλλά και όταν ο διάκονος εκφωνούσε τα «ειρηνικά», κατελήφθη από φόβο και δέος.
Και τούτο, γιατί επίσης άκουσε, ω του θαύματος!, το «Κύριε, ελέησον», έτσι θεσπεσίως αναφωνούμενο. Και η παναρμόνια εκείνη φωνή ακουγόταν και έξω από τον ιερό Ναό.

Έτσι, όσοι βρίσκονταν εκεί πλησίον έτρεξαν όλοι προς τον Ναό με φόβο και θαυμασμό· και προτού μπουν μέσα, επλήγη η ακοή τους από τη φωνή εκείνη, την άκουσαν δηλαδή σε όλο της το μεγαλείο.
Μόλις όμως μπήκαν μέσα, δεν άκουγαν πλέον κανέναν ούτε έβλεπαν κανέναν, παρά μόνον τον δίκαιο, τον άγιο Σπυρίδωνα δηλαδή, και τους λίγους συλλειτουργούς του.

Που και αυτοί έλεγαν ότι και οι ίδιοι ως εκείνη την ώρα δεν είχαν δει κανέναν· όντως όμως έφθανε στην ακοή τους φωνή θείας αγαλλιάσεως.
Απόσπασμα από το βιβλίο Συμεών του Μεταφραστού, «Βίος και πολιτεία Σπυρίδωνος του Θαυματουργού», των εκδόσεων της Αποστολικής Διακονίας, σ. 65.

***

Άγιου Παϊσίου Αγιορείτου

Κάποτε στο Κουτλουμουσιανό Κελί του Αγίου Σπυρίδωνος, το Κερκυραίικο, ενώ είχε πλησιάσει η εορτή του Αγίου, δεν είχαν βρει ακόμη ψάρια και οι Πατέρες ανησυχούσαν.
Τα Καλογέρια έλεγαν στον Γέροντα να αγοράσουν βακαλάο, μια που δεν βρήκαν ψάρια. Ο Γέροντας τους έλεγε:
–Κάντε υπομονή, ο Άγιος Σπυρίδων θα μας φέρει ψάρια. Και συνέχεια έκανε κομποσκοίνι.
Ενώ είχαν χάσει πια την υπομονή τους τα Καλογέρια και ήταν καταστεναχωρημένα, γιατί η ώρα είχε πλησιάσει και έπρεπε να μαγειρέψουν, ακούνε ξαφνικά να χτυπάν την πόρτα. Ανοίγουν και τι να ιδούν! Δύο ψαράδες με δυό πανέρια γεμάτα ψάρια να ζητάνε τον Γέροντα. Φώναξαν οι υποτακτικοί τον Γέροντα, αλλά οι ψαράδες είπαν:
-Δεν είναι αυτός ο Γέροντας. Σ’ εμάς ήρθε ένας άλλος Γέροντας και μας είπε: Να πάτε τα ψάρια στο Κελλί του Αγίου Σπυρίδωνος, που πανηγυρίζει, και θα πληρωθείτε με καλή τιμή. Αν θέλετε, να σας δώσω και καπάρο.
Ο Γέροντας κατάλαβε το θαύμα και τους πέρασε στο Ναό να προσκυνήσουν. Μόλις αντίκρισαν την Εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος είπαν:
-Να αυτός ήταν ο Γέροντας που μας είπε να φέρουμε εδώ τα ψάρια!
Τους λέει τότε ο Γέροντας:
-Αχ βρε παιδιά δεν παίρνατε το καπάρο από τον Άγιο για να το έχουμε ευλογία!
Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα, έκδ. Ιερό Ησυχαστήριο “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 1993

***

Άγιος Σπυρίδων
π. Ανανία Κουστένη

Πολύ μεγάλη χαρά έχει σήμερα η πατρίδα μας, σεβαστοί μου πατέρες και αγαπημένοι αδελφοί μου, και η Ελλάδα μας και η Κύπρος και η Κέρκυρα κι ο Πειραιάς κι όλη η ορθοδοξία, γιατί γιορτάζει μία από τις μεγαλύτερες κορυφές της. Ο Άγιος Σπυρίδων, επίσκοπος Τριμυθούντος, ο θαυματουργός και ιαματικός και σημειοφόρος. Γι’ αυτό χαίρεται όλη η πλάση και ευφραίνεται. Και εισπράττουμε κι εμείς αυτή τη χαρά, αυτή την ευλογία και αυτή την παρουσία του αγίου Σπυρίδωνος, του θαυματουργού. Όλα χαίρονται και ευφραίνονται και λαμπρά και επίφωτος και παμφαής και ευφροσύνης ανάπλευση είναι η σημερινή ήμερα. Ας ευλογεί την πατρίδα μας, την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κύπρο, ας την ελευθερώνει, κι ας μας φροντίζει όλους ο Άγιος. Και περισσότερο τους αναγκεμενους και δυσκολεμένους και φτωχούς. Κι ας μας οδηγεί, με το υπέροχο του παράδειγμα και τις ιερές του νουθεσίες. Κι όσοι έχουν τ’ όνομά του κι όσοι τον τιμούν και τον αγαπούν, τους ευχόμεθα χρόνια πολλά και να ‘ναι μαζί τους και μαζί μας ο Άγιος Σπυρίδων.

***

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ
Πως να διάγωμεν εις την σύγχρονον αποστασίαν;

Κατά την σημερινήν εποχήν ο κόσμος αποστρέφεται τον Χριστόν. Και τούτο είναι το θλιβερώτερον το τραγικώτερον, το φοβερώτερον γεγονός της εποχής μας. Να χάσωμεν, δηλαδή, τον Χριστόν δια δευτέραν φοράν, όπως τον έχασε και ο Αδάμ εις τον Παράδεισον. Πώς είναι δυνατόν;

Πρέπει να υποφέρωμεν τας μικράς θλίψεις της καθημερινής μας ζωής και να μη πέσωμεν εις την οργήν, εις το μίσος ή ο,τιδήποτε παρόμοιον, και έτσι θα ημπορούμεν να βλέπωμεν τον πόνο του ανθρώπου και όχι την κακήν αυτού πλευρά. Μια τέτοια στάσις χαρακτηρίζει τη ζωή ενός αληθώς μεγάλου ανθρώπου, η οποία μας υπερβαίνει και περί της οποίας δεν δυνάμεθα ακόμη να ομιλήσωμεν. Αλλ΄ όμως τούτο αρχίζει από εκεί όπου καταλήγω, σχεδόν, εις την κάθε σύναξίν μας. Ακόμη και εις τας μικροτέρας λεπτομερείας της ζωής, να παραμένετε εν πνεύματι εκεί, όπου ευρίσκεται ο Κύριος, πέραν του “καταπετάσματος” της ογδόης ημέρας. Παραμένετε εκεί εν πνεύματι, αλλά σωματικώς να συνηθίζεται να ζείτε εις τας συγκεκριμένας περιστάσεις της ζωής σας. Το πνεύμα του ανθρώπου ευρίσκεται εις τας περιστάσεις αυτάς δια να μάθει να διακρίνει μέσα εις αυτά το Ον. Συχνά ο Κύριος συμπεριφέρεται μαζί μας, ωσάν να μην αντιλαμβάνεται την αδυναμίαν μας. Δεν θα ήτο υποφερτός ο κόσμος αυτός αν ο Χριστός δεν ήτο Θεός. Αλλ΄ εφ΄ όσον είναι Θεός, τα πάντα είναι κατορθωτά. Και ας είπωμεν εις τον Πατέραν αυτόν – διότι είναι Πατήρ ημών – εις όλας τα θλίψεις μας. “Δόξα σοι, Ύψιστε Θεέ, δόξα σοι εις τους αιώνας των αιώνων”. (Απόσπασμα μετάφρασης απομαγνητοφωνημένης ομιλίας, που έγινε στα Ρωσικά στον Ιερό ναό του Αγίου Σιλουανού της Ι.Μ. του Τ. Προδρόμου Έσσεξ την 1/2/1993). Πηγή: “ΠΡΩΤΑΤΟΝ”, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1994, αριθ. 45, σελ. 215 κ.ε.

Είμαι ο Άγιος Σπυρίδωνας! Γνωρίζω την πίστη σου προς Τον Θεό, την ταπείνωσή σου κι ότι οι αρετές σου έχουν ευαρεστήσει Τον Κύριο. Και το σπουδαιότερο ότι προσεύχεσαι και γι’ αυτούς που σε αδικούν!
https://iconandlight.wordpress.com/2014/12/11/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%80%cf%85%cf%81%ce%af%ce%b4%cf%89%ce%bd-%ce%b5%cf%80%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%bc%cf%85%ce%b8%ce%bf%cf%8d%ce%bd%cf%84/

Η Δόξα της Παναγίας Τριάδος, Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός
https://iconandlight.wordpress.com/2022/06/16/80074/

H προφητεία του Αγίου Σπυρίδωνος στην γιαγιά Κουφίταινα, για την Μικρασιατική καταστροφή!
https://iconandlight.wordpress.com/2016/12/12/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%80%cf%85%cf%81%ce%af%ce%b4%cf%89%ce%bd-%ce%bf-%cf%84%ce%b1%cf%80%ce%b5%ce%b9%ce%bd%cf%8c%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%bf%cf%82-%cf%84/

Άγιος Σπυρίδων Επίσκοπος Τριμυθούντος κι η αχειροποίητος εικόνα του στην Κόρωνο Νάξου
https://iconandlight.wordpress.com/2017/12/11/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%80%cf%85%cf%81%ce%af%ce%b4%cf%89%ce%bd-%ce%b5%cf%80%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%bc%cf%85%ce%b8%ce%bf%cf%8d%ce%bd%cf%84-2/

Δεν υπάρχει είδος χριστιανικής ζωής που να μη μισήσει ο διάβολος… Από την ζωη της Γερόντισσας Μαρίας Μαγδαληνής του Σινά
https://iconandlight.wordpress.com/2021/04/11/60668/

Εμπειρίες από την Γερόντισσα Μαρία Μαγδαληνή του Σινά, Ένα κρυμμένο διαμάντι, ένα λουλούδι που ευωδίασε με τις αρετές του την έρημο του Σινά
https://iconandlight.wordpress.com/2020/12/12/%ce%b5%ce%bc%cf%80%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%af%ce%b5%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b3%ce%b5%cf%81%cf%8c%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b1/

Γερόντισσα Μαρία Μαγδαληνή (Marie Madeleine Le Beller), μια σύγχρονη ερημίτισσα του Σινά. Ο άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης της φίλησε το χέρι λέγοντάς της, «Για τότε που θα γίνεις αγία».
https://iconandlight.wordpress.com/2019/12/10/%ce%b3%ce%b5%cf%81%cf%8c%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%b4%ce%b1%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%ae-marie-madeleine-le-beller-%ce%bc%ce%b9%ce%b1/

Ο γέρων Ηρωδίων της Καψάλας, ο Ρουμάνος, Οι λογισμοί είναι σαν τα σύννεφα πού μας κρύβουν τον ήλιο, δηλαδή την χάρη του Θεού. Άμα θέλεις να ζεσταθείς πνευματικά πρέπει να διώχνεις τους λογισμούς, αλλιώς θα παγώνεις.
https://iconandlight.wordpress.com/2018/12/12/%CE%BF-%CE%B3%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CF%81%CF%89%CE%B4%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%88%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CE%BF-%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82/

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Σπυρίδωνος
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης

Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης ἀνεδείχθης ὑπέρμαχος, καὶ θαυματουργὸς λόγῳ μόνῳ ποταμοὺς ἀνεχαίτισας, Σπυρίδων μακάριε σοφέ· ὅθεν νεκρᾷ σὺ ἐν τάφῳ προσφωνεῖ, καὶ ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετέβαλες· καὶ ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἀγίας σου εὐχάς, Ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργοῦντάς σοι, ἱερώτατε. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου Ζιχνῶν
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης

Παθῶν τὰς σηπεδόνας τῇ ῥοῇ τῶν δακρύων σου, ἐξήλειψας ἐμφρόνως Ἰωάννη Πατὴρ ἡμῶν, καὶ φέγγει ἀπαθείας ἐλλαμφθείς, εἰς τὴν χαρὰν εἰσῆλθες τοῦ Κυρίου σου, ἐν ᾗ τῷ τρισηλίῳ περιχεόμενος φωτί, καταυγάζεις τοὺς πόθῳ εὐφημοῦντάς σε, καὶ ἀνυμνοῦντας τὰ σεπτά σου κατορθώματα.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Ζενταζένι
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Πολιστὴν τῆς ἐρήμου τὸν ἐνθεώτατον, ἐκ τῆς Συρίας ἐλθόντα εἰς Γεωργίας τὴν γῆν δωδεκάδος σὺν χορῷ πατέρων μέλψωμεν πρὸς στηριγμὸν τῶν εὐσεβῶν, Ἰωάννην τὸν σεπτόν, κοσμήτορα Ζενταζένι, ὡς θαυμασίων ταμεῖον, αὐτοῦ πρεσβείας ἐξαιτούμενοι.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἠρωδίωνος τοῦ Ῥουμάνου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ τοῦ ἐν τῇ Καψάλᾳ ἀσκήσαντος
Ἦχος πλ. δ’

Ἐν σοὶ Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ’ εἰκόνα· λαβὼν γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττων ἐδίδασκες, ὑπερορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γὰρ ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Ἠρωδίων τὸ πνεῦμά σου.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος
Ἦχος πλ. δ’

Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τὸ ἄγονον ἐγεώργησας, καὶ τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατὸν τοὺς πόνους ἐκαρποφόρησας, καὶ γέγονας φωστήρ, τῇ Οἰκουμένῃ λάμπων τοῖς θαύμασιν Ἰωάννη Πατὴρ ἡμῶν ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίας Μαρίας Μαγδαληνῆς τῆς ἐρημίτιδος τῆς ἐν τῷ ὄρει Σινᾶ ἀσκησάσης ἐκ Γαλλίας
Ἦχος πλ. δ’

Ἐν σοὶ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ’ εἰκόνα· λαβοῦσα γὰρ τὸν Σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ καὶ πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπερορᾶν μὲν σαρκός παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Μαρία Μαγδαληνή, τὸ πνεῦμά σου.

Κοντάκιον τοῦ Ἁγίου.
Ἦχος β´. Τὰ ἄνω ζητῶν.

Τῷ πόθῳ Χριστοῦ τρωθεὶς Ἱερώτατε, τὸν νοῦν πτερωθείς, τῇ αἴγλῃ τοῦ Πνεύματος, πρακτικῇ θεωρίᾳ, τὴν πρᾶξιν εὗρες Θεόληπτε, θυσιαστήριον θεῖον γενόμενος, αἰτούμενος πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν.

 Μόρφου Νεόφυτος:Άγιε μου Σπυρίδωνα, βρες καλό παιδί για την Δροσούλα και πείσε τη μάνα μου να γίνω..

 iconandlight.wordpress.com