Στο ουκρανικό ζήτημα επανήλθε πρόσφατα η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησίας όπου προΐσταται ο εμβριθής, λογιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος Καθηγητής Θεολογικής επί σειρά ετών. Καταγγέλει ότι
-ο Επιφάνιος Ντουμένκο που τοποθετήθηκε από το Φανάρι επικεφαλής της νεοσυσταθείσας Αυτοκέφαλης Ουκρανικής Εκκλησίας ” ἔλαβε χειροτονία ἀπό καθηρημένο, ἀφορισμένο καί ἀναθεματισμένο Ἐπίσκοπο, ὅπως εἶναι ἡ περίπτωση τοῦ Ἐπιφανίου” που ”ἔγινε Προκαθήμενος Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας.”
”Ἄρα ὁ Ἀγαθάγγελος δέν ἔλαβε χειροτονία ἀπό καθηρημένο, ἀφορισμένο καί ἀναθεματισμένο Ἐπίσκοπο, ὅπως εἶναι ἡ περίπτωση τοῦ Ἐπιφανίου οὔτε ἔγινε Προκαθήμενος Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας. Στήν Ἀλβανία οὐδεμία ὁμάδα ὑποτιμήθηκε, ὅπως στήν περίπτωση τοῦ Μητροπολίτου Ὀνουφρίου μέ τούς 90 καί πλέον Ἐπισκόπους.”
-Υποτιμήθηκε ο Μητροπολίτης Ονούφριος με τους 90 και πλέον Επισκόπους. ( σσ που εκπροσωπούν το μεγαλύτερο κομμάτι των Ορθοδόξων Ουκρανίας)
-Δια της αποφάσεως του Οικουμενικού δεν επήλθε η ειρήνη αλλά ο πόλεμος…(Οπότε οι χειρισμοί εξ αντικειμένου απέτυχαν παταγωδώς).
”Κυρίως, ὅμως, στήν Ἀλβανία ἐπῆλθε εἰρήνη καί ἑνότητα, ἐν ἀντιθέσει πρός ὅσα ἔχουν συμβῆ στήν Οὐκρανία, μέ δυσμενεῖς συνέπειες γιά ὅλη τήν Ὀρθοδοξία.”
- Θεωρεί ότι δεν τηρήθηκαν τα προβλεπόμενα από άποψη Κανονικότητας για την επανένταξη των Ουκρανών Σχισματικών ή αχειροτόνητων στην Εκκλησία στους οποίους αποδόθηκε και ο Τόμος..Τονίζει ότι το Κανονικό Δίκαιο και το εκκλησιαστικό έθος σε ανάλογες καταστάσεις προβλέπει απόφαση Πανορθόδοξου Συνόδου.
”Ἡ περίπτωση τῆς Οὐκρανίας ὁμοιάζει κυρίως μέ τό Μελιτιανό Σχίσμα, ὅπως ἀναλύεται στή μελέτη τοῦ ἀπό Ἀγχιάλου Μητροπολίτου Σμύρνης Βασιλείου, τήν ὁποία μᾶς ἀπέστειλε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο μέ τήν ἀπαντητική ἐπιστολή του στίς 20 Φεβρουαρίου 2019. Ἡ διόρθωση τοῦ Σχίσματος τῶν Μελιτιανῶν καί ἡ κατ’ οἰκονομία ἔνταξη στήν Ἐκκλησία τῶν ἀκύρως ὑπό τοῦ Μελιτίου χειροτονηθέντων περιελάμβανεν τίς ἑξῆς φάσεις: α) μετάνοια, β) ἐπίθεση χειρός ὑπό κανονικοῦ Έπισκόπου καί εὐχή, κατά τή φράση τοῦ Μ. Ἀθανασίου «ἔδοξεν…τούς ὑπ’ αὐτοῦ κατασταθέντας μυστικοτέρᾳ χειροτονίᾳ βεβαιωθέντας κοινωνηθῆναι ἐπί τούτοις» (δι’ ἁπλῆς χειροθεσίας μετ’ εὐχῆς βεβαιωθέντων ἑκάστων ἐν τοῖς οἰκείοις ἱερατικοῖς βαθμοῖς) καί γ) τήν εἰρήνευση μέ ἀπόφαση Πανορθοδόξου Συνόδου. Πρόκειται περί ἀρχῆς πού ἰσχύει γιά τήν ἐπανένταξη ὅλων τῶν παρομοίων σχισματικῶν περιπτώσεων στήν Ὀρθοδοξο Ἐκκλησία καί καθορίζει ἐνδιαφέρουσα διέξοδο στό ὑφιστάμενο πρόβλημα.”
Γενικά εἶναι ἀποδεκτό ὅτι ὁ χειροτονῶν Ἐπίσκοπος ἐνεργεῖ ἐξ ὀνόματος τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν εὑρίσκεται ἐντός αὐτῆς «ὡς οἰκονόμος μυστηρίων Θεοῦ». Ἐκτός αὐτῆς εἶναι ἀπογυμνωμένος πάσης ἱερατικῆς χάριτος καί κάθε ἱεροπραξία του εἶναι ἄκυρος καί μή γενομένη.
- Υπαινίσσεται ότι έγινε υπέρβαση κατ΄ερμηνεία που είθισται στον Ρωμαιοκαθολικό κόσμο.
”Ἡ θεωρία περί τοῦ ἀνεξαλείπτου τῆς ἱερωσύνης, πού ἔχει υἱοθετηθῆ στόν Ρωμαιοκαθολικό κόσμο, (καί ἄν ἀκόμη γίνη προσωρινά δεκτή ὡς ὑπόθεση ἐργασίας), δέν ἀποτελεῖ ἐπιχείρημα γιά τή μετάδοση τῆς χάριτος καί τήν ἐγκυρότητα ἀποστολικῆς διαδοχῆς. Ἔστω καί ἐάν ὑποτεθῇ ὅτι ἔμειναν ἀπό τήν χειροτονία ἀποτυπώματα, ὅταν ὁ χειροτονῶν εἶναι ἀποκομμένος ἀπό τήν Ἐκκλησία, καθηρημένος, ἀναθεματισμένος καί ἀφορισμένος, καθίσταται ἀνενεργός, δέν μεταδίδει καμία χάρη, (ὅπως μία ἠλεκτρική συσκευή δέν μεταδίδει καμία ἐνέργεια, ὅταν εἶναι ἀποκομμένη ἀπό την πηγή τοῦ ρεύματος). Οὔτε βεβαίως τό μηδέποτε γενόμενον καθίσταται γεγενημένον, ὑπαρκτόν καί ἔγκυρον διά ἁπλῆς διοικητικῆς ἀποφάσεως. Ἐδῶ ἀκριβῶς ἔγκειται ἡ ἀνησυχία γιά τήν ἐγκυρότητα τῆς χειροτονίας τοῦ Ἐπιφανίου ἀπό τόν Φιλάρετο.”
Θέτει εν αμφιβόλω για μια ακόμη φορά την εγκυρότητα του Επιφάνιου και σε κάθε περίπτωση προτείνει Πανορθόδοξη Σύνοδο για το ζήτημα προς άρση των αμφιβολιών..
Ἀσφαλῶς ἡ Ἐκκλησία ὡς ταμειοῦχος τῆς θείας χάριτος ἐνεργεῖ ἄλλοτε κατ’ ἀκρίβειαν καί ἄλλοτε κατ’ οἰκονομίαν, μέ σκοπό, όμως, πάντοτε τήν ὁμόνοια, «τηρεῖν τήν ἑνότητα τοῦ Πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς είρήνης» (Ἐφ. 4:3-4). Καί σέ σημαντικές περιπτώσεις ἐν Πανορθοδόξῳ Συνόδῳ, ὥστε νά μήν ὑφίστανται ἀμφιβολίες.
-Δηλώνει ότι κινείται αποκλειστικά από έγνοια κι αγωνία για την Εκκλησία..
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀλβανίας δέν υἱοθέτησε ρωσική ἄποψη, ἀντιθέτως ὑπῆρξε ἡ πρώτη πού ἐπεσήμανε καί κατεδίκασε τή χρήση τοῦ Ἱεροῦ Μυστήριου τῆς Θείας Εὐχαριστίας γιά τήν ἐπιβολή τῶν θέσεων τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας. Οὐδόλως ἀμφισβήτησε τό δικαίωμα ἐκκλήτου οὔτε τήν ἀνάγκη παροχῆς Αὐτοκεφάλου στήν Οὐκρανία. Στήν ἀπαντητική ἐπιστολή της πρός τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας στίς 19 Μαρτίου 2019 πρότεινε νά ἰσχύση ἡ ἴδια διαδικασία πού ὁδήγησε στή λύση τοῦ Μελιτιανοῦ Σχίσματος ἀπό τήν Α΄Οἰκουμενική Σύνοδο. Διετύπωσε, ὡς ὄφειλε, ἐν ἀληθευούσῃ ἀγάπῃ, τήν εὔλογη δογματική ἐπιφύλαξη ὡς πρός τή διαδιακασία τῆς παροχῆς τοῦ Αὐτοκεφάλου, πρότεινε, ὅπως καί ἄλλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, καί εξακολουθεῖ νά παρακαλῆ ὄπως συγκληθῆ Πανορθόδόξος Σύναξις, ἡ ὁποία ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι θά ρυθμίση ἔνα ἐκκλησιαστικό ζήτημα πού ταλαιπωρεῖ τούς ἀνά τόν κόσμο Ὀρθοδόξους.
Βασική πεποίθηση παραμένει ὅτι ἡ Θεία Εὐχαριστία, ἡ Ἀποστολική Διαδοχή καί ἡ Συνοδικότητα εἶναι τά ἀρραγῆ θεμέλια τῆς Ὀρθοδόξου ενότητος καί τό ζητούμενο παραμένει ἡ εἰρήνη καί ἡ ἑνότητα τῆς ἀνά τήν οἰκουμένην Ὀρθοδοξίας.
Τίρανα 15 Νοεμβρίου 2022
(Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας).
Επίσης τον Ιανουάριο του 2019 δημοσιεύτηκε επιστολή του Αρχιεπισκόπου κ. Αναστασίου προς τον Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, η οποία εξηγούσε την άρνηση της Ιεράς Συνόδου της Αλβανικής Εκκλησίας να αναγνωρίσει την OCU. Ο κύριος λόγος της άρνησης ήταν η ακυρότητα των χειροτονιών που έκαναν οι Ουκρανοί σχισματικοί.
Συγκεκριμένα, η επιστολή ανέφερε: «Ωστόσο, αναρωτιόμαστε: πώς οι χειροτονίες που έκανε ο υπό αφορισμό και ανάθεμα κ. Φιλάρετος, αναδρομικά, χωρίς κανονική καθιέρωση, απέκτησαν στο Άγιο Πνεύμα τη νομιμότητα και τη γνήσια σφραγίδα της αποστολικής διαδοχής; Σε πανορθόδοξο επίπεδο, μια τέτοια εκκλησιολογική αρχή αναγνωρίζεται ως θεμελιώδης ότι οι αγιασμοί των σχισματικών και των αιρετικών, και πολύ περισσότερο η καθιέρωση των εκκλησιαστικών και αφορισθέντων, ως «μυστήρια» που τελούνται εκτός Εκκλησίας, είναι άκυρα. Είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτή η θεμελιώδης αρχή, άρρηκτα συνδεδεμένη με την Ορθόδοξη διδασκαλία περί του Αγίου Πνεύματος, που αποτελεί το ακλόνητο θεμέλιο της αποστολικής διαδοχής των Ορθοδόξων επισκόπων, δεν μπορεί να παραμεληθεί. Μας είναι δύσκολο να αντιμετωπίσουμε με κατανόηση ότι το άκυρο και το ανύπαρκτο γίνεται «κατά οικονομία» πνευματοφόρο. ότι πράξεις που αντιπροσωπεύουν επαναλαμβανόμενη βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος (όπως η επίκληση του Αγίου Πνεύματος από τον αφορισμένο τότε κ. Φιλάρετο: «Η θεία χάρη… προφητεύει… ας προσευχηθούμε γι’ αυτόν, είθε η χάρη του Πάν- Άγιου Πνεύματος ελάτε σε αυτόν») αναγνωρίζονται αναδρομικά «από οικονομία» … <…> Σε σχέση με όλα τα παραπάνω, έχουμε αμφιβολίες για την ένταξη του ονόματος του Μητροπολίτη Επιφάνιου στα Ιερά Δίπτυχα».
Ο Eπιφάνιος Ντουμένκο που ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας αμφισβητεί την κανονικότητα χειροτονίας του χθες μετά την επίσημη αρπαγή της Λαύρας του Κιέβου τοποθετήθηκε από το καθεστώς επικεφαλής της μονής.Ο γραμματέας Τύπου της OCU, Αρχιεπίσκοπος Chernigov και Nezhin Yevstratiy Zorya ανέφερε ότι η Λαύρα Κιέβου-Πετσέρσκ είχε καταχωρηθεί ως μοναστήρι εντός της OCU. Ο προϊστάμενος της, Επιφάνιος (Ντουμένκο) ηγείται τώρα της μονής ως νομικό πρόσωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου