τὴν ἀξία τῶν πράξεών μας, ὅπως ἡ λυδία λίθος τὴν γνησιότητα τοῦ
μετάλλου. Τὸ κομποσχοίνι ἀνοίγει γιὰ τὸν ἄνθρωπο τὸ βάθος τῆς
καρδίας του: μὲ τί ζεῖ καὶ τί ἀναπνέει, τί μαζεύτηκε στὰ ὑπόγεια τῆς
μνήμης του, ποὺ εἶναι ἀπρόσιτα γιὰ τὸ θαμπὸ φῶς τοῦ συνειδητοῦ.
Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὸ μόνιμο σταυροδρόμι μεταξὺ τῆς ζωῆς
καὶ τοῦ θανάτου, ὅπου ὁ ἄνθρωπος διαλέγει τὴν πορεία του. Τὸ
κομποσχοίνι εἶναι ἡ ἄγκυρα, τὸ σύμβολο τῆς ἐλπίδος: μαζί τους ἡ
ψυχὴ ἀποκτᾶ γαλήνη μέσα στὰ ἄγρια κύματα τῆς βιοτικῆς θάλασσας.
Τὸ κομποσχοίνι διδάσκει τὸν ἄνθρωπο νὰ βλέπει στην επίγεια ζωή
του τὴν μυστικὴ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ· στὶς κακοδρομίες τοῦ κόσμου
νὰ βρίσκει τὸν σωστὸ δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ στὴν σωτηρία, καὶ νὰ
εὐχαριστεῖ τὸν Θεὸ γιὰ ὅλα,
Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ὁ δάσκαλος τῆς πίστεως, ή φίλη τῆς ἐλπίδος
καὶ ἡ ὑπηρέτρια τῆς ἀγάπης. Το κομποσχοίνι εἶναι ἡ δασκάλα
τῆς σιωπῆς, ὁ συνοδοιπόρος τῆς ταπεινώσεως καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς
πραότητος: ὅπου δοξάζεται τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ἐκεῖ κατοικοῦν
ζωντανὸ καὶ ἔμψυχο, χωρὶς δὲ τὴν προσευχή – νεκρὸ καὶ ἄψυχο,
αὐτὲς οἱ ἀρετές. Τὸ κομποσχοίνι, ὅταν προσεύχονται μὲ αὐτό, γίνεται
Τὸ κομποσχοίνι μερικὲς φορὲς εἶναι ἐλαφρὺ σὰν τὸ χνουδάκι, σὰν
νὰ τὸ κρατάει τὸ χέρι τοῦ Ἀγγέλου, ἄλλες ὅμως φορὲς βαρὺ σὰν
τὸν μόλυβδο, θαρρεῖς ὁ δαίμονας τὸ τραβάει κάτω μὲ τὰ νύχια του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου