Εορτή του Αγίου Ιερομάρτυρος Μεθοδίου.

Τη μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Μεθοδίου του Επισκόπου Πατάρων τιμά σήμερα, 20 Ιουνίου, η Εκκλησία μας. Ο Άγιος Μεθόδιος έζησε κατά τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Η σπάνια αρετή του και η μεγάλη μόρφωση που τον διέκρινε τον ανέβασαν στον επισκοπικό θρόνο των Πατάρων.

Σαν επίσκοπος, επεδίωκε να επιτελεί τέλεια τα καθήκοντα του. Ο φωτιστικός λόγος του, σε συνδυασμό με το άγιο παράδειγμα του, έτρεφε τις ψυχές των ανθρώπων του ποιμνίου του.
Ήταν ακοίμητος φρουρός του ορθοδόξου δόγματος και αποφασισμένος σε όλη του τη ζωή «φυλάσσειν τά δόγματα τά κεκριμένα υπό τών αποστόλων» (Πράξεις των Αποστόλων, ιστ’ 4).
Να φυλάττει, δηλαδή, τις αποφάσεις, που είχαν οριστικά κριθεί σαν μόνες ορθές από τους Αποστόλους. Γι’ αυτό και πέτυχε μετά από συστηματικό αγώνα να περιορίσει σημαντικά στην επαρχία του τους οπαδούς των λανθασμένων δοξασιών του Ωριγένη. Όμως, αυτοί οι λίγοι που έμειναν, για να εκδικηθούν, κατάφεραν να βάλουν δικό τους υπηρέτη κοντά στο Μεθόδιο.
Και κάποια μέρα που ο επίσκοπος αρρώστησε, τον σκότωσε με μαχαίρι. Αλλά ενώ τον μαχαίρωνε, ο Μεθόδιος άκουσε το δολοφόνο να λέει: «έτσι σκοτώνουν οι Ωριγενιστές». Τότε μειδίασε ελαφρά και έγειρε το κεφάλι του ευχαριστημένος, παραδίδοντας το πνεύμα του στον Κύριο. Ήταν η χαρά, διότι έπεφτε θύμα του καθήκοντος του να διαφυλάττει τα ορθά δόγματα της Εκκλησίας.
Ο Σ. Εύστρατιάδης όμως, στο Αγιολόγιο του, έχει άλλη γνώμη περί των βιογραφικών στοιχείων του Αγίου αυτού και την παραθέτουμε ως έχει: «Ήκμασε περί τά τέλη τού γ’ καί τάς αρχάς τού δ’ αιώνος: κατά τόν Ιερώνυμον (De Νirill. 83) καί τόν ιστορικόν Σωκράτην (Εκκλ. Ιστ. 6,13) ήν ουχί Πατάρων επίσκοπος, αλλά Ολύμπου τού εν Λυκία καί είτα επίσκοπος Τύρου (τής Φοινίκης), κατ᾿ άλλην δέ γνώμην, επίσκοπος Φιλίππων τής Μακεδονίας.
Η τοιαύτη πλάνη, τού νά λέγεται Πατάρων επίσκοπος, προήλθεν εκ τού ότι ο περί αναστάσεως διάλογος αυτού εκτυλίσσεται εις τά Πάταρα. Ο Μεθόδιος ήν διαπρεπής αρχιερεύς καί πλατωνικός φιλόσοφος, αντίπαλος σφοδρός τών Ωριγενιστών καί ποιητής δόκιμος, ως φαίνεται εκ τού περισωθέντος έργου αυτού «Συμπόσιον τών δέκα παρθένων ή περί αγνείας».
Κατά τόν επί Διοκλητιανού διωγμόν υπέστη τόν μαρτυρικόν θάνατον εν Χαλκίδι (τής Συρίας).
Απολυτίκιο:
Ήχος γ’. θείας πίστεως.
Θείαν μέθοδον της ευσεβείας εθησαύρησας τη Εκκλησία ως ιεράρχης και μάρτυς, Μεθόδιε, συ γαρ σοφίας τον πλούτον δρεψάμενος, αθλητικώς το σον τάλαντον ηύξησας. Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.