Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
Kristos (İsa) dirildi! Gerçekten dirildi!
«Χαίρετε»! «Ειρήνη υμίν»
Λυδία η πορφυρόπωλις, η Φιλιππησία, 1η Ευρωπαία Χριστιανή, από Θυάτειρα (1ος αι.)
Θαλλελαίος ο ανάργυρος ιατρός και ιεραπόστολος, μάρτυς στο Λίβανο (284)
Αλέξανδρος και Αστέριος, οι πιστεύσαντες διά του Αγ. Θαλλελαίου, μάρτυρες στο Λίβανο (284)
Άγιοι Ζαβουλών και Σωσσάνα γονείς της αγίας Νίνας, ισαποστόλου της Γεωργίας, συγγενής του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (4ος αιων. )
Μάρτυρες στη Μεμελά της Δυτ. Ιερουσαλήμ (614)
Θαλάσσιος ο Λίβυος, ο μυροβλήτης, όσιος μοναχός (648)
Μάρκος ο ερημίτης, όσιος (5 αι.)
Πλαυτίλλα, μαθ. Απ. Πέτρου και παρούσα στο μαρτύριο του Απ. Παύλου στη Ρώμη (67)
Στέφανος ο Σέρβος, όσιος μοναχός στην Πιπέρι (1697)
Νικόλαος ο θαυματουργός, Επίσκοπος Μυρών Λυκίας (345) [ανακομιδή λειψάνων 9/5 και 20/5]
Εορτάζουν στις 20 Μαΐου
Άγιοι Ζαβουλών και Σωσσάνα γονείς της αγίας Νίνας, ισαποστόλου της Γεωργίας
Η
αγία Νίνα (γεωργ. Νίνο) γεννήθηκε στα τέλη του 3ου αι. στην Καππαδοκία.
Είχε στενή συγγένεια με τον άγιο μεγαλομάρτυρα Γεώργιο, σύμφωνα μάλιστα
μ’ ένα παλαιό χειρόγραφο ήταν εξαδέλφη του.
Ο πατέρας της Ζαβουλών, ευσεβής και
φημισμένος στρατιωτικός, πήγε στη Ρώμη όπου σύντομα κέρδισε την εύνοια
του αυτοκράτορα, που τον διόρισε αρχηγό του στρατού.
Με τη βοήθεια του Θεού τους νίκησε τους
επαναστατημένους Φράγκους κατά μήκος του ποταμού Πο κι αιχμαλώτισε
πολλούς. Ανάμεσα στους αιχμαλώτους ήταν και ο επαναστάτης βασιλιάς. Οι
αιχμάλωτοι ζήτησαν από τον Ζαβουλών, πριν θανατωθούν, να τους βαπτίσει
στο όνομα του Θεού του, κι αυτός όχι μόνο τους βάπτισε αλλά έπεισε τον
αυτοκράτορα να τους ελευθερώσει. Οι νεοφώτιστοι τότε πήραν μαζί τους τον
Ζαβουλών, για να κηρύξει τον χριστιανισμό στην πατρίδα τους. Για δέκα
μέρες οι ιερείς βάπτιζαν το λαό στις όχθες του ποταμού Γανταμάρ.
Ο Ζαβουλών άφησε τους ιερείς να ολοκληρώσουν το έργο τους και ο ίδιος πήγε να προσκυνήσει στους Αγίους Τόπους.
Εκεί γνωρίσθηκε με τον επίσκοπο πια
Ιουβενάλιο, τον πρώην οικονόμο του Παναγίου Τάφου και παντρεύτηκε την
αδελφή του Σωσάννα γεννημένη κι αυτή στην Καππαδοκία
Τα δυο αδέλφια ορφάνεψαν μικρά και ήλθαν στους αγίους Τόπους.
Μετά τους γάμους ο Ζαβουλών και η Σωσσάνα αναχώρησαν για την πατρική γη της Καππαδοκίας.
Από το ευλογημένο εκείνο ζευγάρι γεννήθηκε η
μακαρία Νίνα, η φωτίστρια της Γεωργίας. Όταν έγινε δώδεκα χρονών, πήγε
με τους γονείς της στα Ιεροσόλυμα. Ο πατέρας της φλογισμένος από αγάπη για το Θεό, θέλησε ν’ αφιερωθεί σ’ Αυτόν και να γίνει ερημίτης.
Αφού πήρε τη συγκατάθεση της συζύγου του και την ευλογία του επισκόπου,
αποχαιρέτησε με δάκρυα την κόρη του Νίνα, αναθέτοντάς την στον Κύριο,
τον πατέρα των ορφανών και προστάτη των χηρών.
–Μη φοβάσαι τίποτα, παιδί μου, της είπε. Μιμήσου
με ζήλο το παράδειγμα της Μαρίας της Μαγδαληνής και της άλλης Μαρίας,
της αδελφής του Λαζάρου. Αν αγαπήσεις όπως εκείνες το Χριστό, τότε η
χάρη Του δεν θα σ’ εγκαταλείψει.
Ύστερα έφυγε κι εξαφανίστηκε στην έρημο του Ιορδάνη. Ο τόπος της ασκήσεως και του θανάτου του παρέμεινε άγνωστος.
Η μητέρα της αγίας Νίνας, η Σωσάννα,
τοποθετήθηκε από τον επίσκοπο αδελφό της στον ιερό ναό της Αναστάσεως ως
διακόνισσα, για να φροντίζει τις φτωχές και άρρωστες γυναίκες.
Οι Άγιοι Ζαβουλών και Σωσσάνα οι
γονείς της αγίας Νίνας της Γεωργίας, ζούσαν τον Χριστό και με το
παράδειγμα τους έμπνευσαν την αγιότητα στην κόρη τους.
Οι σημειώσεις της αγιας αυτοκράτειρας Αλεξάνδρας
περί οικογενειακής ζωής και ανατροφής των παιδιών
Το να αναλάβουμε την ευθύνη για αυτές τις τρυφερές νεανικές ζωές, είναι μεγάλο πράμα. Οι ζωές αυτές μπορούν να εμπλουτίσουν τον κόσμο με ομορφιά, χαρά, δύναμη, αλλά που μπορούν επίσης εύκολα να χαθούν. Είναι μεγάλο πράμα, να τις καλλιεργήσουμε, να διαμορφώσουμε τον χαρακτήρα τους – αυτό είναι που πρέπει να σκεφτείτε όταν στήνετε το σπίτι σας. Αυτό πρέπει να είναι ένα σπίτι στο οποίο τα παιδιά θα μεγαλώσουν προορισμένα για μια αληθινή και ευγενή ζωή, για τον Θεό.
Κανένας θησαυρός τού κόσμου δεν μπορεί να αντικαταστήσει στον άνθρωπο τον ασύγκριτο θησαυρό που είναι τα δικά του παιδιά. Μερικά πράματα τα δίνει ο Θεός συχνά, μερικά άλλα μόνο μία φορά. Οι εποχές τού έτους περνάν και επιστρέφουν, νέα λουλούδια ανθίζουν, η νεότητα όμως δεν έρχεται ποτέ δύο φορές. Μόνο μία φορά προσφέρεται η παιδική ηλικία με όλες τις δυνατότητές της. Αν υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε για να την κάνετε όμορφη, τότε κάντε το γρήγορα.
***
Οι γονείς πρέπει να είναι τέτοιοι όπως θέλουν να δουν και τα παιδιά τους – όχι στα λόγια αλλά στις πράξεις. Πρέπει να διδάξουν τα παιδιά τους με το παράδειγμα τής ζωής τους.
Η μεγάλη τέχνη είναι να ζούμε μαζί, να αγαπάμε ο ένας τον άλλον πολύ. Κι αυτό πρέπει να αρχίσει με τούς ίδιους τούς γονείς. Το σπίτι είναι μίμηση των δημιουργών του. Η εκλεπτυσμένη φύση κάνει και το σπίτι εκλεπτυσμένο, Απεναντίας ένα χυδαίο πρόσωπο, κάνει και το σπίτι χυδαίο.
Σε ένα σπίτι όπου μεγαλώνουν παιδιά, ολόκληρο το περιβάλλον τους και όλα όσα συμβαίνουν σε αυτό τα επηρεάζουν, και η παραμικρή ακόμη λεπτομέρεια μπορεί να έχει ωφέλιμη ή βλαβερή επίδραση σε αυτά. Ακόμη και η φύση γύρω τους διαμορφώνει τον μελλοντικό τους χαρακτήρα. Ό,τι όμορφο βλέπουν τα μάτια των παιδιών, αποτυπώνεται στις ευαίσθητες καρδιές τους.
***
Ένα σημαντικό στοιχείο τής οικογενειακής ζωής είναι η σχέση αγάπης μεταξύ των μελών τής οικογένειας. όχι απλά αγάπη, αλλά μια καλλιεργημένη αγάπη στην καθημερινή ζωή τής οικογένειας, μια έκφραση αγάπης με λόγια και πράξεις. Η ευγένεια στο σπίτι δεν είναι για τον τύπο, αλλά είναι ειλικρινής και αυθόρμητη. Τα παιδιά χρειάζονται χαρά και ευτυχία όχι λιγότερο από ότι τα φυτά χρειάζονται το φως τού ήλιου.
Η πλουσιότερη κληρονομιά που οι γονείς μπορούν να αφήσουν στα παιδιά τους είναι μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία, με ευχάριστες αναμνήσεις από τον πατέρα και τη μητέρα τους. Θα φωτίσει τις σκοτεινές μέρες τους, θα τα κρατήσει μακριά από τούς πειρασμούς και θα τα βοηθήσει στην σκληρή καθημερινότητα, όταν τα παιδιά θα έχουν εγκαταλείψει το σπίτι των γονιών τους.
Κάντε το σπίτι σας να είναι σαν κήπος,
όπου η χαρά θα ηχεί στις φωνές των παιδιών,
Και η παιδική ηλικία θα γεμίζει με ευτυχία.
***
Ω, είθε ο Θεός να βοηθήσει κάθε μητέρα να καταλάβει το μεγαλείο και την δόξα τού έργου που έχει μπροστά της, όταν κρατά ένα μωρό στο στήθος της, το οποίο χρειάζεται και να το αναθρέψει και να το μορφώσει! Κι ό,τι αφορά στα παιδιά, είναι καθήκον των γονέων να τα προετοιμάσουν για την ζωή, για κάθε δοκιμασία στην οποία θα τα υποβάλει ο Θεός.
Μείνετε προσηλωμένοι. Αποδεχτείτε ευλαβικά το ιερό σας βάρος. Οι πιο στέρεοι δεσμοί είναι εκείνοι με τους οποίους η καρδιά ενός ατόμου συνδέεται με ένα πραγματικό σπίτι. Σε ένα πραγματικό σπίτι, ακόμη και ένα μικρό παιδί έχει φωνή. Κι ο ερχομός ενός βρέφους επηρεάζει ολόκληρο τον τρόπο ζωής τής οικογένειας. Ένα σπίτι, οσοδήποτε ταπεινό και μικρό και να είναι, θα πρέπει να είναι για οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας το πιο πολύτιμο μέρος της γης. Θα πρέπει να είναι γεμάτο με τόση αγάπη, τόση ευτυχία που ανεξάρτητα από το πού θα περιπλανηθεί αργότερα ο άνθρωπος, ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια θα έχουν περάσει, η καρδιά του θα πρέπει να «απλώνεται» τόσο που να «φτάνει» το πατρικό σπίτι του. Σε όλες τις δοκιμές και τις δοκιμασίες, το σπίτι θα είναι ένα καταφύγιο για την ψυχή.
***
Χωρίς καθαρότητα είναι αδύνατο να διανοηθούμε την αληθινή θηλυκότητα. Κι αυτή η αγία καθαρότητα μπορεί να διατηρηθεί ακόμη και σε αυτόν τον κόσμο που μαστίζεται από την αμαρτία και το κακό. “Είδα ένα κρίνο να επιπλέει στα μαύρα βαλτόνερα. Τα πάντα γύρω έμοιαζαν σάπια και το κρίνο παρέμενε καθαρό, σαν να ήταν αγγελικό ρούχο. Μια κυμάτωση εμφανίστηκε στη σκοτεινή λιμνούλα, κούνησε λίγο το κρίνο, αλλά δεν άφησε το παραμικρό στίγμα “. Έτσι, ακόμη και στον ανήθικο κόσμο μας, μια νεαρή γυναίκα μπορεί να κρατήσει την ψυχή της ακηλίδωτη, ακτινοβολώντας άγια, ανιδιοτελή αγάπη. Η καρδιά ενός νεαρού άνδρα θα πρέπει να αγάλλεται με μια όμορφη, ευγενική αδελφή που τον εμπιστεύεται και τον θεωρεί προστάτη, σύμβουλο και φίλο της. Και η αδελφή θα πρέπει να χαίρεται, αν ο αδελφός της έχει γίνει ένας δυνατός άνδρας που μπορεί να την προστατεύσει από τις καταιγίδες τής ζωής. Θα πρέπει να υπάρχει μια βαθιά, ισχυρή και στενή φιλία μεταξύ αδελφού και αδελφής, και θα πρέπει να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον. Ακόμη κι αν θάλασσες και ήπειροι τούς χωρίζουν, η αγάπη τους θα παραμείνει για πάντα πιστή, ισχυρή και αληθινή. Η ζωή είναι πολύ σύντομη για να την ξοδέψει κανείς σε διαμάχες και φιλονικίες, ειδικά στον ιερό χώρο τής οικογένειας.
***
Κάθε σπίτι περνάει τις δικές του δοκιμασίες, αλλά σε ένα πραγματικό σπίτι, βασιλεύει η ειρήνη που δεν χαλιέται από τις γήινες καταιγίδες. Ένα σπίτι είναι ένας τόπος ζεστασιάς και τρυφερότητας. Μιλάτε με αγάπη στο σπίτι.
Σε ένα τέτοιο σπίτι μόνο ομορφιά και ευγένεια τού χαρακτήρα μπορούν να φυτρώσουν. Μια από τις δυστυχίες τής εποχής μας είναι ότι οι ήσυχες οικογενειακές βραδιές αντικαθίστανται από δουλειές, ψυχαγωγία και πέρα-δώθε στην κοινωνία.
Κάθε όμορφη σκέψη που έρχεται στο μυαλό ενός παιδιού ενδυναμώνει κι εξευγενίζει τον χαρακτήρα του. Τα σώματά μας, αντίθετα με τις επιθυμίες μας, γηράσκουν, αλλά γιατί να μην μείνουμε νέοι στις ψυχές μας;
Είναι απλά έγκλημα το να καταπνίγουμε την χαρά των παιδιών και να τα
κάνουμε να δείχνουν ζοφερά και σοβαρά. Πολύ σύντομα, τα προβλήματα ζωής
θα πέσουν πάνω στους ώμους τους. Πολύ σύντομα, η ζωή θα τους φέρει και
απαιτήσεις, και έγνοιες, και δυσκολίες και το βάρος τής ευθύνης.
Γι΄αυτό, λοιπόν, αφήστε τα να παραμείνουν νεαρά και ξέγνοιαστα όσο το δυνατόν περισσότερο. Όσο το δυνατόν περισσότερο, η παιδική τους ηλικία θα πρέπει να γεμίζει με χαρά, με παιχνίδια διασκέδασης.
Οι γονείς δεν πρέπει να ντρέπονται για το
γεγονός ότι παίζουν και κάνουν φάρσες με τα παιδιά τους. Ίσως μάλιστα
και να βρίσκονται πιο κοντά στον Θεό όταν εκτελούν ένα έργο που είναι
σημαντικό για τα παιδιά.
Τα τραγούδια της παιδικής ηλικίας δεν ξεχνιούνται ποτέ.
Οι μνήμες από αυτά καλύπτονται κάτω από το βάρος των γεμάτων φροντίδες
χρόνων, όπως τον χειμώνα τα απαλά λουλούδια καλύπτονται κάτω από το
χιόνι.
***
Πόσο ευτυχισμένο είναι το σπίτι όπου όλοι, παιδιά και οι γονείς, χωρίς καμία εξαίρεση, πιστεύουν από κοινού στον Θεό. Σε ένα τέτοιο σπίτι βασιλεύει η χαρά τής συντροφικότητας. Ένα τέτοιο σπίτι είναι κατώφλι στα Ουράνια.
***
Κάπως
έτσι κι η ζωή ενός πραγματικού σπιτιού κυλάει μερικές φορές κάτω από το
έντονο φως τού ήλιου, μερικές φορές στο σκοτάδι. Αλλά και στο
φως και στο σκοτάδι, μάς διδάσκει πάντα να στρέφουμε το βλέμμα μας στα
Ουράνια, στο μεγάλο σπίτι όπου και πραγματοποιούνται όλα τα όνειρα και
οι ελπίδες μας, όπου οι διαρρηγμένοι στη γη δεσμοί ενώνονται και πάλι.
Σε όλα ό,τι έχουμε και γι΄αυτά που κάνουμε, χρειαζόμαστε την ευλογία
του Θεού. Κανείς εκτός από τον Θεό δεν θα μάς στηρίξει κατά τη διάρκεια
αυτής της μεγάλης δοκιμασίας. Η ζωή είναι τόσο εύθραυστη που
οποιοσδήποτε χωρισμός μπορεί να αποβεί αιώνιος. Δεν μπορούμε ποτέ να
είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε ακόμα την ευκαιρία να ζητήσουμε συγχώρεση
για τον κακό μας λόγο και να συγχωρεθούμε.
Η αγάπη μας για τον άλλον μπορεί να είναι
ειλικρινής και βαθιά στις «ηλιόλουστες» μέρες, αλλά δεν μπορεί ποτέ να
είναι τόσο δυνατή όσο στις ημέρες τού πόνου και της θλίψης όπου και
ξεδιπλώνεται ολόκληρος ο κρυμμένος μέχρι τότε πλούτος της.
***
Το σημαντικό έργο που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος για τον Χριστό είναι αυτό που μπορεί και πρέπει να κάνει στο σπίτι του. Οι άνδρες έχουν βέβαια το δικό τους μερίδιο, σημαντικό και σοβαρό, αλλά η μητέρα είναι αυτή που είναι ο πραγματικός δημιουργός στο σπίτι. Με τον τρόπο που ζει δίνει στο σπίτι μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Ο Θεός έρχεται στα παιδιά για πρώτη φορά μέσα από την αγάπη της. Αυτό που λένε: “Θεέ μου, για να είσαι πιο κοντά σε όλους, δημιούργησε μητέρες”, είναι πραγματικά μια θαυμάσια σκέψη! Η αγάπη τής μητέρας, κατά κάποιο τρόπο ενσωματώνει την αγάπη τού Θεού και περιβάλλει την ζωή ενός παιδιού με τρυφερότητα.
Ορισμένες μητέρες αγαπούν μεν με πολλή αφοσίωση τα παιδιά τους, αλλά παρ΄όλα αυτά σκέφτονται κυρίως τα γήινα πράγματα. Είναι γεμάτες τρυφερότητα για τα παιδιά τους όταν αυτά είναι άρρωστα. Δουλεύουν σκληρά και αρνούνται τα πάντα για να ντύσουν σωστά τα παιδιά τους. Αρχίζουν να τα διδάσκουν πολύ νωρίς, λίγο-λίγο και συνεχώς τα βοηθούν να αναπτύξουν τις νοητικές ικανότητές τους, με απώτερο στόχο το να βρουν τη σωστή τους θέση στην κοινωνία. Παρ΄όλα αυτά δεν δίνουν μεγάλη προσοχή στο θέμα της πνευματικής ανάπτυξης των παιδιών. Δεν τα διδάσκουν την γνώση του θελήματος του Θεού. Υπάρχουν σπίτια στα οποία τα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς να έχουν ακούσει ούτε μια φορά να λέγονται προσευχές από τους γονείς τους και δεν έχουν αποχτήσει καμία πνευματική κατάρτιση.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν
σπίτια όπου η λαμπάδα καίει συνεχώς κι έντονα, όπου ακούγονται συνεχώς
λόγια αγάπης για τον Χριστό, όπου τα παιδιά από νεαρή ηλικία διδάσκονται
ότι ο Θεός τα αγαπά, όπου μαθαίνουν να προσεύχονται μόλις κιόλας
αρχίσουν να μιλάνε. Και μετά από πολλά χρόνια, η μνήμη αυτών των ιερών
στιγμών θα είναι ζωντανή, φωτίζοντας στο σκοτάδι με μια ακτίνα φωτός,
εμπνέοντας σε περιόδους απογοήτευσης, αποκαλύπτοντας το μυστικό
τής νίκης σε μια δύσκολη μάχη, και ο Άγγελος του Θεού θα βοηθήσει τα
παιδιά να αντιμετωπίσουν τούς σκληρούς πειρασμούς και να μην υποπέσουν
στην αμαρτία.
Αποσπάσματα από τα αρχεία τού 1899 της αυτοκράτειρας Alexandra Fedorovna
Από το βιβλίο “Τα παιδιά του Τσάρου”, από τον εκδοτικό οίκο της Μονής Σρέτενσκι
Επιμέλεια Νατάλια Μπονέτσκαγια, Μετάφραση: Γρηγόριος Μάμαλης
https://gr.pravoslavie.ru/125466.html
Έξι ημέρες πριν το τέλος, η Αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα έγραφε: «Η Οικογένειά μου κι εγώ προετοιμάζουμε τους εαυτούς μας, τις σκέψεις μας, για την είσοδο μας στο Βασίλειο των Ουρανών».
Προσεύχομαι, προσεύχομαι… Να θυμάστε, ο Θεός θα δώσει την ανταμοιβή για όλα, για όλα ! Πρέπει να Τον εμπιστευόμαστε.
Άγιοι
Ζαβουλών και Σωσσάνα γονείς της αγίας Νίνας της Γεωργίας, ζούσαν τον
Χριστό και με το παράδειγμα τους έμπνευσαν την αγιότητα στην κόρη τους.
https://iconandlight.wordpress.com/2020/05/19/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%ce%b9-%ce%b6%ce%b1%ce%b2%ce%bf%cf%85%ce%bb%cf%8e%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%89%cf%83%cf%83%ce%ac%ce%bd%ce%b1-%ce%b3%ce%bf%ce%bd%ce%b5%ce%af%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-2/
Απολυτίκιον αγίων Ζαβουλών και Σωσσάνας. Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Θεοφρούρητον ζεύγος ανευφημήσωμεν
των θεαυγών γεννητόρων
της Νίνης της θαυμαστώς
φωτισάσης Γεωργίαν πίστει κράζοντες·
Άστρον ανδρείας, Ζαβουλών,
και Σωσάννα, αρωγέ
απάντων εμπεριστάτων,
Χριστόν πιστοίς ιλεούσθε
υμίν τοις σπεύδουσιν εκάστοτε.
Απολυτίκιον Αγίας Νίνας ισαποστόλου της Γεωργίας
Ήχος πλ. α΄. Τον Συνάναρχον Λόγον. (Ποίημα Χ.Μ.Μπούσια)
Ως ωραίοι οι πόδες σου οι ζηλώσαντες ακολουθήσαι ταις τρίβοις των αποστόλων Χριστού, Νίνα, σκεύος Παρακλήτου παμφαέστατον· όθεν τιμώντές σε πιστώς, Γεωργίας φρυκτωρέ φωτόλαμπρε, σε αιτούμεν· ημών τα σκότη λιταίς σου της αγνωσίας πόρρω σκέδασον.
Απολυτίκιον Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Ήχος δ’.
Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω.
Ευλογημένην ξυνωρίδα ευφημήσωμεν
ισαποστόλου των γονέων Νίνης σώφρονος,
υπέρ πάντας αγαπήσασαν Θεού Λόγον,
στρατηλάτην Ζαβουλών, τον οσιώτατον,
και Σωσάνναν, ευποιΐας τον διάκοσμον,
πόθω κράζοντες· Χαίροις, Ζεύγος θεόλεκτον.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις, γενναιότατε Ζαβουλών και σεμνή Σωσάννα, οι γεννήτορες της λαμπάς Νίνης, φωτιστρίας λαού της Γεωργίας, μεθ’ ης υμάς τοις ύμνων άνθεσι στέφομεν.
Συν τω Γεωργίω τω θαυμαστώ, και Πολυχρονία, συγγενέσι σου τον Χριστόν, Νίνα Ιβηρίας,ικέτευε απαύστως,υπέρ των όσοι πόθω, υμάς γεραίρουσι.
Ήχος πλ. α’. Χαίροις ασκητικών
Χαίροις Καππαδοκίας βλαστέ, του Ζαβουλών και της Σωσσανης απάνθισμα, ομόζηλε αποστόλων, της Γεωργίας πυρσέ και χαρίτων θειων ενδιαίτημα, ωράϊσμα πίστεως, Νίνα, όλβε ασύληπτε του Παρακλήτου και ευάρμοστον όργανον αγαθότητος και της Κτίστου χρηστότητος, πάντας τους μετά πίστεως τιμώντας την μνήμην σου την φωταυγη και φωσφόρον, οσίων εμπνουν θησαύρισμα, προς γνώσεως θειας και ψυχών καλλιεργείας οδούς κατεύθυνον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου