Τρίτη 13 Ιουλίου 2021

Οι χριστιανοί θα διωχθούν ξανά. Να καλλιεργήσετε την αγάπη την πνευματική. Τελικά ο διάβολος με την κακία του, χωρίς να το θέλη, κάνει καλό: χωρίζει τα πρόβατα από τα γίδια. Θα δείτε όμως ότι μόλις περάσει αυτή η μπόρα κι έρθει μπουνάτσα, θα αλλάξουν τα πράγματα. Τώρα όμως χρειάζεται να φανεί το μπακίρι από το χρυσάφι. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.

 

Παναγούδα-Παΐσιος-Κελί Αγίου Παϊσίου (Panagouda-Cell Elder Paisios)_ Панагуда_panaguda13333 

Σύναξις της Εικόνος της Παναγίας της Αχειροποιήτου, της Ρουμάνικης Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου του Αγίου Όρους.
Σύναξις της Εικόνος της Παναγίας της Τριχερούσης του Χιλανδαρίου
Σύναξις της Εικόνος της Παναγίας της Φοβεράς Προστασίας της Μονής Κουτλουμουσίου
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Εορτάζουν στις 12 Ιουλίου

Εικών σου Αγνή ως θεία μυροθήκη,
δέδοται ημίν εκ Παλαιστίνης πάλαι.

Ου φόβον ημίν η κλήσίς Σου Παρθένε,
αλλ’ ελπίδα φέρει πολλήν και αγάπην.

Ζήσας Παΐσιος μόνος Θεώ μόνω,
πολλούς τεθλιμμένους εκούφισεν πόνων.
Ηνωμένος γαρ τω Θεώ δι’ αγάπης,
παραμυθείσθαι πάντας είληφεν χάριν.
Δωδεκάτη Παΐσιος ανέσπερον αυγήν είδε.

«Εντολή καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους. Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστέ, εάν αγάπη έχητε εν αλλήλοις». (Ιωάν.ιγ΄34-35).
Σας δίδω μίαν νέαν εντολήν• να αγαπάτε με όλην σας την δύναμιν ο ένας τον άλλον• όπως εγώ σας ηγάπησα, έτσι και σεις να αγαπάτε ο ένας τον άλλον. Με αυτό θα μάθουν όλοι ότι είσθε μαθητές μου, εάν έχετε αγάπην μεταξύ σας”.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
“Μία ποίμνη, είς ποιμήν”

“…. Οι χριστιανοί θα διωχθούν ξανά. Θα μηχανευτούν οι εχθροί του χριστιανισμού πολλά, αλλά από τον διωγμό που θα προκύψει, ο χριστιανισμός ολόκληρος θα ενωθεί. Όχι όμως έτσι που το θέλουν αυτοί που μηχανεύονται την παγκόσμια ένωση των θρησκειών, θέλοντας να υπάρξει επικεφαλής ένας θρησκευτικός ηγέτης. Θα ενωθεί επειδή οι καταστάσεις που θα δημιουργηθούν θα έχουν ως αποτέλεσμα να ξεχωρίσουν τα πρόβατα το Χριστού από τα ερίφια. Το κάθε πρόβατο θα κοιτά να είναι κοντά με τα άλλα πρόβατα και έτσι θα πραγματοποιηθεί το “μία ποίμνη, είς ποιμήν”. Προσέξατε; Το βλέπουμε εν μέρει να πραγματοποιείται: οι χριστιανοί έχουν αρχίσει να αισθάνονται ότι βρίσκονται σε ανθυγιεινό κλίμα και προσπαθούν να φεύγουν από τις αρρωστημένες καταστάσεις. Η άλλη μερίδα θα τρέχει κατά χιλιάδες στα μοναστήρια και στις εκκλησίες.

Σε λίγο θα δείτε σε μια πόλη να υπάρχουν μόνο δύο μερίδες ανθρώπων: αυτοί που θα ζουν άσωτοι και μακριά από το Χριστό ζωή και οι άλλοι, που θα τρέχουν στις αγρυπνίες και στα προσκυνήματα. Μεσαία κατάσταση δεν είναι δυνατόν να υπάρξει“…
Από το βιβλίο “Σκεύος Εκλογής: Γέρων Παΐσιος 1924-1994” του ιερομ. Χριστοδούλου.

***

Η αδελφοσύνη
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

“Θα περάσουμε σιγά-σιγά δύσκολες μέρες”

Παναγια Ιεροσολυμιτισσα_Иерусалимская икона Богоматери нерукотворная гефсиманская_Virgin Mary Of Jerusalem (Ierosolymitissa)Greek ByzantPanagia_h_Ierosolumitissa_03– Γέροντα, ανησυχώ, όταν λέτε ότι θα περάσουμε δύσκολα χρόνια.

–Να είστε αγαπημένες, μονοιασμένες, καταρτισμένες πνευματικά, να έχετε παλληκαριά, να είστε ένα σώμα, και μη φοβάσθε τίποτε. Βοηθάει μετά ο Θεός.
Να καλλιεργήσετε την αγάπη την πνευματική. Να έχετε τέτοια αγάπη πού έχει η μάνα για το παιδί. Να υπάρχη η αδελφοσύνη, η θυσία. Θα περάσουμε σιγά-σιγά δύσκολες μέρες.
Φυσικά εμείς οι μοναχοί φεύγουμε από τον κόσμο και αφήνουμε γνωστούς και συγγενείς, για να μπούμε στην μεγάλη οικογένεια του Αδάμ-του Θεού.
Οι λαϊκοί όμως επιβάλλεται να έχουν σχέσεις με γνωστούς και συγγενείς πού ζουν πνευματικά, για να βοηθιούνται. Ο Χριστιανός πού αγωνίζεται μέσα στον κόσμο βοηθιέται, όταν έχει σχέσεις με πνευματικούς ανθρώπους. Όσο πνευματικά και να ζη κανείς, έχει ανάγκη – ιδίως στην εποχή πού ζούμε – από την καλή συντροφιά.
Η επαφή με πνευματικούς ανθρώπους πολύ τον βοηθάει – περισσότερο και από την πνευματική μελέτη -, διότι αυτή η χαρά του πνευματικού συνδέσμου του δίνει όρεξη μεγάλη, για να αγωνίζεται πνευματικά.
Ακόμη και στην εργασία, σε μιά δημόσια υπηρεσία κ.λπ., καλά είναι να γνωρίζωνται μεταξύ τους οι πνευματικοί άνθρωποι, για να αλληλοβοηθιούνται. Μπορεί, ας υποθέσουμε, να παρουσιασθή ένα πρόβλημα μεταξύ συναδέλφων, να χρειάζωνται άλληλοσυμπαράσταση και να διστάζη ο ένας να μιλήση στον άλλον, αν δεν γνωρίζωνται.

***

– Με όλους τους ανθρώπους είμαστε κατά σάρκα αδέλφια. Όλοι είμαστε αδέλφια και όλοι δούλοι του Θεού και οι πιστοί είμαστε επιπλέον κατά Χάριν παιδιά του Θεού, εξαγορασμένοι με το θεϊκό αίμα του Χριστού μας. Στην πνευματική ζωή κατά σάρκα συγγενεύουμε από τον Αδάμ και κατά πνεύμα από τον Χριστό. Όσοι ζουν πνευματικά νιώθουν μεταξύ τους αυτή την πνευματική συγγένεια. Σκέφτονται το ίδιο, επιδιώκουν το ίδιο, έχουν τον ίδιο σκοπό. Αν είχες λ.χ. μια κατά σάρκα αδελφή που είχε το πρόγραμμά της, ζούσε κοσμικά κ.λ.π., δεν θα ένιωθες καμία πνευματική συγγένεια με αυτήν.

***

Παΐσιος o Αγιορείτης _Saint Paisios of Mount Athos_Паи́сий Святого́рец_20200711_170239-4– Γέροντα, τι βοηθάει να δεθούν πνευματικά οι άνθρωποι;
– Στις μέρες μας και να μη θέλουν να δεθούν οι πνευματικοί άνθρωποι, θα τους αναγκάση ο διάβολος να δεθούν. Ο διάβολος με την πολλή του κακία κάνει το μεγαλύτερο καλό σήμερα στον κόσμο. Γιατί, ας πούμε, ένας πατέρας που είναι πιστός και θέλει λ.χ. να κάνη φροντιστήριο στα παιδιά του, θα είναι αναγκασμένος να βρη έναν καλό και πιστό δάσκαλο, για να βάλη στο σπίτι του. Ένας δάσκαλος πάλι που είναι πιστός και θέλει να κάνη φροντιστήριο σε παιδιά, γιατί δεν διορίσθηκε ακόμη, θα ζητά να βρη μια οικογένεια καλή, για να νιώθη ασφάλεια. Ή ένας τεχνίτης που ζη πνευματικά, είτε ελαιοχρωματιστής είναι είτε ηλεκτρολόγος κ.λπ., θα ψάχνη να βρη να δουλέψη σε μια καλή οικογένεια, ώστε να νιώθη άνετα, γιατί σ᾿ ένα κοσμικό σπίτι θα βρίσκη τον μπελά του. Ένας χριστιανός νοικοκύρης πάλι θα ψάχνη να βάλη στο σπίτι του έναν καλό τεχνίτη, που να είναι και πιστός άνθρωπος. Έτσι θα ψάχνη και ο ένας και ο άλλος να βρη έναν πνευματικό άνθρωπο, για να μπορή να συνεργασθή.

Σιγά-σιγά λοιπόν θα γνωρισθούν μεταξύ τους οι πνευματικοί άνθρωποι από όλα τα επαγγέλματα και από όλες τις επιστήμες. Τελικά ο διάβολος με την κακία του, χωρίς να το θέλη, κάνει καλό: χωρίζει τα πρόβατα από τα γίδια. Θα χωρίσουν λοιπόν τα πρόβατα από τα γίδια και θα ζούν ως «μία ποίμνη, εις ποιμήν» [1]. Και βλέπεις, άλλοτε στα χωριά είχαν τσομπάνο και ο κάθε χωρικός έδινε τα πρόβατα η τα γίδια που είχε, άλλος πέντε, άλλος δέκα, και βοσκούσαν πρόβατα και γίδια μαζί, γιατί τα γίδια τότε ήταν φρόνιμα και δεν χτυπούσαν με τα κέρατα τα πρόβατα. Τώρα τα γίδια αγρίεψαν και χτυπούν άσχημα τα πρόβατα του Χριστού. Τα πρόβατα πάλι ψάχνουν καλό βοσκό και κοπάδι μόνον από πρόβατα. Γιατί έτσι που έγινε ο κόσμος, είναι μόνο για όσους ζουν στην αμαρτία.

Γι᾿ αυτό θα χωρίζωνται οι άνθρωποι και θα ξεχωρίσουν τα πρόβατα από τα ερίφια. Όσοι θα θέλουν να ζήσουν πνευματική ζωή, σιγά-σιγά δεν θα μπορούν να ζήσουν μέσα σ᾿ αυτόν τον κόσμο· θα ψάχνουν να βρουν τους ομοίους τους, ανθρώπους του Θεού, να βρουν Πνευματικό, και θα απομακρυνθούν ακόμη περισσότερο από την αμαρτία. Και αυτό το καλό το κάνει τώρα ο διάβολος με την κακία του, χωρίς να το θέλη. Έτσι βλέπουμε, όχι μόνο στις πόλεις αλλά και στα χωριά, άλλους να τρέχουν στα νταούλια, στα μπουζούκια κ.λπ., να ζουν αδιάφορα, και άλλους να τρέχουν στις αγρυπνίες, στις παρακλήσεις, στις πνευματικές συγκεντρώσεις, και οι άνθρωποι αυτοί να είναι δεμένοι μεταξύ τους. Στα δύσκολα χρόνια δημιουργείται μια αδελφοσύνη πολύ δυνατή. Στον πόλεμο δυό χρόνια ζήσαμε μαζί οι στρατιώτες στην διλοχία και ήμασταν περισσότερο δεμένοι και από αδέλφια, επειδή ζήσαμε όλοι μαζί τις δυσκολίες, τους κινδύνους. Ήμασταν τόσο συνδεδεμένοι, που έλεγε ο ένας τον άλλον «αδελφό». Ήταν κοσμικοί άνθρωποι, με κοσμικά φρονήματα, και όμως δεν ήθελε να χωρισθή ο ένας από τον άλλον. Ούτε Ευαγγέλιο είχαν διαβάσει ούτε πνευματικά βιβλία. Είχαν την απλή κοσμική μόρφωση, με την καλή έννοια, αλλά είχαν το μεγαλύτερο από όλα, την αγάπη, την αδελφοσύνη. Τώρα τελευταία πέθανε ένας συστρατιώτης μας και μαζεύτηκαν στην κηδεία του οι άλλοι από όλα τα μέρη. Ήρθε και εδώ προ ημερών ένας συστρατιώτης μου να με δη. Πως με αγκάλιασε! Δεν μπορούσα να βγω από τα χέρια του.

Τώρα πολεμάμε με τον διάβολο. Γι᾿ αυτό κοιτάξτε να αδελφωθήτε πιο πολύ. Έτσι θα συμβαδίσουμε όλοι μαζί στον δρόμο που χαράξαμε, στο απότομο μονοπάτι της ανηφόρας για τον γλυκύ Γολγοθά.

1 Ιω. 10, 16.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματική Αφύπνιση» –

***

Παΐσιος ο Αγιορείτης _ св. Паисий Святогорец_ St.Paisios of the Holy Mountain_άγιος Παίσιος ΠαναγίαΑν τα χρόνια μας ζητήσουν κάτι παραπάνω και δεν έχεις πνευματική κατάσταση αλλά μόνο διάθεση, θα μπορέσεις να σταθείς;

– Πως δεν θα μπορέσεις; Ο Θεός την διάθεση του ανθρώπου βλέπει και βοηθάει. Ύστερα, συχνά, σε δύσκολες στιγμές, και άνθρωποι που δεν φαίνονται για παλικάρια, δείχνουν μεγάλη παλικαριά.

Τα ανδραγαθήματα τα κάνουν αυτοί που έχουν παλληκαριά, μεγάλη καρδιά – όχι μεγάλο μπόι – και είναι αποφασισμένοι να θυσιασθούν. Και στον πόλεμο, όσοι έχουν παλληκαριά, επειδή έχουν καλωσύνη, δεν σκοτώνουν, γιατί η παλληκαριά δεν έχει βαρβαρότητα. Ρίχνουν γύρω-γύρω από τον εχθρό και τον αναγκάζουν να παραδοθή. Ο καλός προτιμάει να σκοτωθή εκείνος παρά να σκοτώση. Και όταν κανείς έχη τέτοια διάθεση, δέχεται θεϊκές δυνάμεις. Οι κακοί είναι φοβητσιάρηδες, άνανδροι, θρασύδειλοι· φοβούνται και τον εαυτό τους και τους άλλους, γι’ αυτό ρίχνουν συνέχεια από φόβο….
Για να κάνη κανείς προκοπή, πρέπει να έχη παλαβή φλέβα, με την καλή έννοια. Ανάλογα πως θα αξιοποιήση την παλαβή φλέβα, θα γίνη ή άγιος ή ήρωας. Αν όμως δεν βοηθηθή και παρασυρθή, μπορεί να γίνη εγκληματίας. Ένας που δεν έχει παλαβή φλέβα δεν μπορεί να γίνη ούτε άγιος ούτε ήρωας. Γι’ αυτό χρειάζεται να πάρη μπρός μέσα μας η μηχανή, να δουλέψη η καρδιά, η παλληκαριά. Η καρδιά πρέπει να παλαβώση.

Το θάρρος είναι μεγάλη υπόθεση… Ο Έλληνας ή θα τραβήξη μπροστά ή θα πανικοβληθή! Οι δειλοί είναι άχρηστο πράγμα. Στον πόλεμο τους δειλούς δεν τους θέλουν καθόλου· δεν τους έχουν εμπιστοσύνη. Δεν τους παίρνουν σε επίθεση στην πρώτη γραμμή, για να μη δημιουργήσουν προβλήματα. Ένας δειλός στρατιώτης, αν δεν ξέρη το στρατηγικό σχέδιο, μπορεί να δημιουργήση τέτοιο πανικό, που να διαλύση ολόκληρη μεραρχία. Ο φόβος μεγαλώνει και την φαντασία του και μπορεί να αρχίση να φωνάζη «να, έρχονται, έφθασαν, σφάζουν, φύγετε! ω, που θα πάμε, τόσο στρατό έχουν οι εχθροί! θα μας φάνε!», οπότε θα κάνη πολλή ζημιά, γιατί εύκολα επηρεάζονται και οι άλλοι. Ένας όμως που έχει παλληκαριά, αν δη τους εχθρούς, θα πη «μυρμήγκια είναι αυτά· δεν είναι άνθρωποι!» και τρέχουν με θάρρος και οι άλλοι! Γι’ αυτό στον στρατό λένε καλύτερα πέντε γενναίοι να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση με ψυχραιμία παρά είκοσι δειλοί.
Και το Σούλι δεν θα μπορούσαν οι Τούρκοι να το πάρουν, αν δεν το πρόδιδε ο Πήλιος Γούσης, που ήταν μέσα από το Σούλι. Από ένα κρυφό μονοπάτι τους οδήγησε. Βλέπεις, πέντε χωριουδάκια ήταν μονοιασμένα, ενωμένα, και τα έβαζαν με ολόκληρο Αλή-Πασά, που είχε την δύναμη να τα βάζη με τον Σουλτάνο. Το Σούλι ήταν δίπλα στον Αλή-Πασά και όμως τον έφερναν σβούρα. Και οι γυναίκες πόσο δεμένες ήταν μεταξύ τους και τι παλληκαριά είχαν! Έπαιρναν και αυτές την καραμπίνα!

...Στην πνευματική ζωή και ο πιο δειλός μπορεί να αποκτήση πολύ ανδρισμό, αν εμπιστευθή τον εαυτό του στον Χριστό, στην θεία βοήθεια. Μπορεί να πάη στην πρώτη γραμμή να πολεμήση και να νικήση. Ενώ οι καημένοι οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν το κακό, και παλληκαριά να έχουν, φοβούνται, διότι αισθάνονται την ενοχή τους και μόνο στην βαρβαρότητά τους στηρίζονται.

***

Παΐσιος ο Αγιορείτης _ св. Паисий Святогорец_ St.Paisios of the Holy Mountain_Овсяников.-Старец-Паисий-Святогорец.-2006«Το κακό ξαπλώθηκε και παντού είναι μαυρίλα, όπως το οργωμένο χωράφι που είναι μαύρο.
Αν τώρα σπείρουμε το χωράφι, οπωσδήποτε θα πρασινίσει και το καλοκαίρι θα μας δώσει καρπούς. Πάντως τώρα ο κόσμος ζει τη μαυρίλα του κακού. Θα έρθει όμως και ο καλός καιρός. Γι’ αυτό χρειάζεται να γίνεται η σπορά».

«Τώρα ο κακός άνθρωπος παρουσιάζεται σαν καλός. Ο μασώνος π.χ. σαν καλός και θεοφοβούμενος, ενώ κρατάει ένα σακίδιο στο οποίο κουβαλάει το διάβολο, ισχυρίζεται ότι οδηγεί τους ανθρώπους στον ίσιο δρόμο και καθώς προχωράει ο διάβολος βγάζει από το σακίδιο το ένα του κέρατο. «Μα, τι είναι αυτό;», ρωτάνε περίεργοι οι άνθρωποι καθώς διαπιστώνουν ότι είναι ο διάβολος.
Εκείνος όμως τους λέει: «Μελιτζάνες είναι. Ελάτε κοντά μου». Ενώ δηλαδή ξέρουμε ότι είναι διαβολικά πράγματα, αυτοί μας τα παρουσιάζουν σαν καλά και ωφέλιμα». «Ο σημερινός λαός είναι μόνο για παρελάσεις. Για μάχες δεν είναι. Μην του πεις για μάχες. Θα δείτε όμως ότι μόλις περάσει αυτή η μπόρα κι έρθει μπουνάτσα, θα αλλάξουν τα πράγματα. Τώρα όμως χρειάζεται να φανεί το μπακίρι από το χρυσάφι».
Από το βιβλίο του Πρεσβ. Διονυσίου Τάτση, Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ

Αυτός που έχει κοσμική ευγένεια και υποκρίνεται μπορεί να κάνη πολύ κακό, γιατί ξεγελιέται ο άλλος, ανοίγει την καρδιά του και χαραμίζει τελικά την ευλάβειά του στον κοσμικό άνθρωπο, που δεν ξέρει τι θα πη ευλάβεια. Είναι σαν να δίνη χρυσές λίρες σε ανθρώπους που ξέρουν μόνον τις μπρούντζινες δραχμές. Ακόμη πρέπει να μη χάνη κανείς την ώρα του άσκοπα νουθετώντας πνευματικά ανθρώπους, οι οποίοι αναπαύονται στις κοσμικές συζητήσεις και στο να εκφέρουν εγωιστικά γνώμες.
Μερικές φορές όμως παρατηρείται το εξής, ακόμη και στις σχέσεις των πνευματικών ανθρώπων. Πάει να πη ένας τον πόνο του σε κάποιον, και αυτός δεν θέλει να τον ακούση, για να μη στερηθή την χαρά του. Μπορεί να προσποιηθή ότι είναι βιαστικός η να αλλάξη κουβέντα, για να έχη την ησυχία του. Αυτό είναι τελείως σατανικό. Σαν να πεθαίνη ο άλλος δίπλα μου και εγώ να πηγαίνω πιο πέρα και να τραγουδώ. Που είναι το «κλαίειν μετά κλαιόντων»; Και μάλιστα, όταν πρόκειται για θέματα σοβαρά εκκλησιαστικά και ως Χριστιανός δεν συμμερίζεται την ανησυχία του άλλου, τότε αυτός ο άνθρωπος δεν συμμετέχει στο σώμα της Εκκλησίας.

Είπε ο Γέροντας Παΐσιος: «Εάν κάποιος θέλει να αγιάσει και για κάποιο λόγο δεν μπορεί να πάει σε μοναστήρι ας μετατρέψει το δωμάτιο του σε κελί.
Εκεί κρυφά από τους ανθρώπους ας κάνει όλα τα πνευματικά του καθήκοντα.
Ένας, για παράδειγμα, μπορεί να πηγαίνει στο ναό να κοινωνεί και μετά να γυρίζει στο σπίτι του και να συμπεριφέρεται όπως οι ερημίτες στα κελιά τους.
Δόξα τω Θεώ υπάρχουν πολλοί τέτοιοι στον κόσμο, μπροστά στους οποίους ντρεπόμαστε εμείς που ονομαζόμαστε μοναχοί».

Όταν διαβάζω τον 28ο Ψαλμό που είναι «Γι’ αυτούς που κινδυνεύουν στην θάλασσα», λέω: «Θεέ μου, και η στεριά, ο κόσμος όλος, έγινε χειρότερη θάλασσα, γιατί πνίγει τον κόσμο πνευματικά». Και όταν έρχεται κόσμος απογοητευμένος ,τους διαβάζω τον 93ο και τον 36ο Ψαλμό. «Θεός εκδικήσεων Κύριος∙ Θεός εκδικήσεων επαρρησιάσατο. Υψώθητι ο κρίνων την γην, απόδος ανταπόδοσιν τοις υπερηφάνοις… Τον λαόν σου , Κύριε, εταπείνωσαν και την κληρονομίαν σου εκάκωσαν … Και εγένετό μοι Κύριος εις καταφυγήν και ο Θεός μου εις βοηθόν ελπίδος μου…» Δίνουν μεγάλη παρηγοριά! Με μια ματιά στον Ουρανό θα άλλαζαν τα πράγματα. Αλλά βλέπεις, δεν σκέφτονται τον Θεό σήμερα οι άνθρωποι. Γι’ αυτό δεν βρίσκεις ανταπόκριση∙ δεν μπορείς να συννενοηθής.

Συνέχεια παρακαλώ τον Θεό να παρουσιάση σωστούς ανθρώπους, Χριστιανούς, για να βοηθούν τον κόσμο, και τους σωστούς να τους κρατήση χρόνια. Να κάνουμε προσευχή να φωτίση ο Θεός να βγουν άλλοι, νέοι άνθρωποι, αγνοί, να βγουν Μακκαβαίοι, γιατί οι τωρινοί καταστρέφουν τον κόσμο. Οι νεώτεροι μπορεί να έχουν απειρία, αλλά δεν έχουν ψευτιά, πονηριά. Να παρακαλούμε να φωτίζη ο Θεός ανθρώπους όχι μόνο στην Εκκλησία, αλλά και αυτούς που κυβερνούν, να έχουν φόβο Θεού, για να μπορέσουν κάτι να πουν. Λίγο, μια φωτισμένη κουβέντα αν πουν ,τακ, αλλάζουν μια κατάσταση. Αν πουν μια ανοησία, μπορεί ολόκληρο το κράτος να το τσαλακώσουν. Μια καλή απόφαση είναι ευεργεσία για τον κόσμο. Μια άσχημη απόφαση είναι καταστροφή. Δεν είναι μόνον η υλική δυστυχία, που πεινούν, που δυστυχούν οι άνθρωποι∙ η πνευματική δυστυχία είναι πιο μεγάλη. Η προσευχή πολύ θα βοηθήση να τους φωτίση λιγάκι ο Χριστός. Παίρνει το κατσαβιδάκι ο Χριστός, λίγο ένα στρίψιμο, μια βόλτα πίσω… εντάξει∙ όλα τακτοποιούνται! Σιγά-σιγά, όταν ο Θεός φωτίζη μερικούς ανθρώπους, τότε το κακό εξευτελίζεται μόνο του. Γιατί το κακό μόνο του καταστρέφεται, δεν το καταστρέφει ο Θεός. Τελικά τα πράγματα θα έρθουν στη θέση τους. Βλέπω ότι πολλοί που έχουν μια θέση καταλαβαίνουν, πονούν και αγωνίζονται, και ιδιαίτερα το χαίρομαι!
Από το βιβλίο «Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο»

Παΐσιος ο Αγιορείτης _Преподобный старец Паисий Святогорец_ St.Paisios of the Holy Mountain_f80-cf80ceb1ce90cf83ceb9cebfcf82Μόνο κοντά στον Θεό βρίσκει κανείς την πραγματική και αιώνια χαρά. Φαρμάκι γευόμαστε, όταν ζούμε μακριά από τον γλυκύ Ιησού.
Όταν ο άνθρωπος από παλιάνθρωπος γίνη άνθρωπος, βασιλόπουλο, τρέφεται με την θεία ηδονή, με την ουράνια γλυκύτητα, και νιώθει την παραδεισένια αγαλλίαση, αισθάνεται από ΄δω ένα μέρος της χαράς του Παραδείσου. Από την μικρή παραδεισένια χαρά καθημερινά προχωράει στην μεγαλύτερη και αναρωτιέται αν υπάρχη κάτι ανώτερο στον Παράδεισο από αυτό που ζή εδώ.

Είναι τέτοια η κατάσταση που ζη, πού δεν μπορεί να κάνη καμιά εργασία. Τα γόνατά του λυγίζουν σαν λαμπάδες από την θεία εκείνη θερμότητα και γλυκύτητα, η καρδιά του σκιρτάει και πάει να σπάση τους τσατμάδες, για να φύγη, γιατί η γη και τα γήινα της φαίνονται χαμένα πράγματα… Η απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό είναι κόλαση. Ο διάβολος κατόρθωσε να απομακρύνη τους ανθρώπους τόσο πολύ από τον Θεό, ώστε να φθάσουν στο σημείο να λατρεύουν τα αγάλματα και να θυσιάζουν τα παιδιά τους στα αγάλματα. Φοβερό! Και πού τους βρίσκουν τόσους θεούς οι δαίμονες! Θεός Χαμώς!**… Μόνον το όνομά του να ακούσης, φθάνει!

Σε κάποιον επισκέπτη που ήθελε να μάθει τι πρέπει να κάνει για να κερδίσει τον Παράδεισο ο Γέροντας διαβάζοντας τη σκέψη του του είπε: «Αγάπη και πίστη στο Χριστό να έχεις και τίποτα άλλο».

Νιώθω τέτοια Μητρική Αγάπη, τέτοια στοργή και τρυφερότητα, που θέλω να αγκαλιάσω όλους τους ανθρώπους. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2017/07/12/18609/

Ό,τι κάνουμε, για να αναπαύσουμε τον αδελφό μας, είναι σαν να το κάνουμε στον Ίδιο τον Χριστό. Αν δεν έρχεται ο άνθρωπος στην θέση των άλλων, ακόμη και των ζώων και των εντόμων, δεν γίνεται «άνθρωπος». Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2019/03/07/27672/

Όποιος έχει αρχοντιά, μπαίνει μόνος του μέσα μου και κοινοβιάζει στην καρδιά μου. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2015/10/15/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%90%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BF-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-2/

Ένας αναστεναγμός για τον πόνο του άλλου είναι μία καρδιακή προσευχή ∙ ισοδυναμεί δηλαδή με ώρες προσευχής. Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2020/03/09/40340/

Το φως της Ανατολής, με το φως του Χριστού, και το πνευματικό ηλιοβασίλεμα της Δύσης… Αγίου Παΐσιου του Αγιορείτου
https://iconandlight.wordpress.com/2015/10/21/%CF%84%CE%BF-%CF%86%CF%89%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CF%86%CF%89%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84/

Τη γλυκύτερη πνευματική χαρά την ένιωσα μέσα στην αδικία. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2016/12/10/%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%BB%CF%85%CE%BA%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CF%80%CE%BD%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CF%89/

Η Ελλάδα είναι μία ωραία πριγκίπισσα, και όλοι θέλουν να την πάρουν, ευτυχώς που κάνει κουμάντο ο Χριστός. Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2018/09/11/%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CF%89%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%B3%CE%BA%CE%AF%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1-%CE%BA-2/

Άγιος Παΐσιος: Τότε θα γίνει το μεγάλο έλεος .. θα πιάσουμε μαζί και οι δυο μας το καράβι και θα πάμε απέναντι στα Φάρασα.
https://iconandlight.wordpress.com/2018/07/13/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%90%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%8C%CF%84%CE%B5-%CE%B8%CE%B1-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF-%CE%AD/

Οι ταπεινοί μοιάζουν με τα Αηδόνια, που κρύβονται στις λαγκαδιές και σκορπάνε αγαλλίαση στις ψυχές των ανθρώπων με τα γλυκοκελαηδήματα τους. Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2018/10/12/%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%AF-%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CE%B7%CE%B4%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85/

Υπό την σην ευσπλαχνίαν καταφεύγομεν Θεοτόκε, τας ημών ικεσίας μη παρίδης εν περιστάσει, αλλ’ εκ κινδύνων λύτρωσαι ημάς, μόνη Αγνή, μόνη ευλογημένη.

Απολυτίκιον
Ήχος δ´. Ταχύ προκατάλαβε.

Την θείαν Εικόνα σου, εκ Παλαιστίνης ημίν, ο Σάββας ο ένθεος, ην Τριχερούσαν Αγνή, καλούμεν μετήνεγκεν, ην περ Χιλανδαρίου, η Μονή κεκτημένη, ύμνον σοι Θεοτόκε, αναμέλπει βοώσα· Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.

Απολυτίκιον
Ήχος α ́. Της ερήμου πολίτης.

Φοβερά προστασία, Θεοτόκε Πανάμωμε, ταις σαις παναγίαις πρεσβείαις, τον Χριστόν εξιλέωσαι, υπέρ ασπαζομένων ευλαβώς, την θείαν σου και πάνσεπτον μορφήν· περιφύλαττε δε άπαντας ασινείς, εκ βίου περιστάσεων, όπως δοξάζωμεν θερμώς, Άχραντε, θείαν δόξαν σου, και κληρονόμοι ουρανών, γενώμεθα οι δούλοί σου.

Απολυτίκιον Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου
Ήχος πλ. α΄. Τον Συνάναρχον.

Tης ενθέου αγάπης το πυρ δεξάμενος υπερβαλλούση ασκήσει εδόθης όλος Θεώ και παράκλησις πολλών ανθρώπων γέγονας, λόγους θείους νουθετών, προσευχαίς θαυματουργών Παΐσιε Θεοφόρε, και νυν πρεσβεύεις απαύστως υπέρ παντός του κόσμου, Όσιε.

Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου.
Ήχος δ΄. Ως γενναίον εν Μάρτυσιν

Ψαλμικώς εις τα πέρατα, ο σος φθόγγος διέδραμεν, και η διδαχή σου σοφέ Παΐσιε, οίάπερ σάλπιγξ γλυκύλαλος, την γην περιήχησεν εκδιδάσκουσα σαφώς, ότι τρίβος σωτήριος ημίν γίνεται, η τελεία προς Κύριον αγάπη, το ζητείν το του ετέρου, και η υψούσα ταπείνωσις.

Ιατρείον ο τάφος σου, και θερμόν καταφύγιον, τοις πιστώς προσπίπτουσι και κραυγάζουσιν· εύσπλαγχνε Πάτερ Παΐσιε, ως πάλαι ενίσχυσας και διέσωσας πολλούς, ούτω νυν ημάς στήριξον παραμύθησον, δίδου ρώσιν ψυχών τε και σωμάτων, και προς έργα μετανοίας, ημών τον ζήλον διέγειρον.

Δόξα. Ήχος πλ. δ΄.

Τάδε λέγει Παΐσιος ο θεηγόρος, προς τον νόμον του Σωτήρος Χριστού, κατευθύνων ημάς· Μακάριοί εστε εάν αγάπην και ταπείνωσιν κτήσησθε, ότι του Αγίου Πνεύματος οικητήριον γενήσεσθε· μακάριοί εστε εάν εαυτούς αρνήσησθε, και τον πλησίον αναπαύσητε, ότι της όντως αναπαύσεως απολαύσετε· χαίρετε και αγαλλιάσθε, οι τας θλίψεις και αδικίας ευχαρίστως υπομένοντες, ότι μιμηταί γεγόνατε Χριστού, του εκουσίως υπέρ ημών παθόντος· ούτω πολιτευόμενοι, γεύσεσθε επί της γης ουρανίου ευφροσύνης, και εν ουρανώ της αιωνίου χαράς αξιωθήσεσθε.

Ήχος πλ. α’, Χαίροις ασκητικών αληθώς

Χαίροις, ο καθαρά προσευχή, προς θεωρίαν υψωθείς Πάτερ Όσιε· θεάμων γαρ αθεάτων εγένου υπερφυώς, και των απορρήτων γνώσιν έσχηκας, Θεού τα μυστήρια, εμυήθης μακάριε, μετά Αγίων, συνωμιλήσας Άγιε, ύμνων ήκουσας, των Αγγέλων ισάγγελε· ξένης τροφής μετέλαβες, την πάναγνον Δέσποιναν, ως καθαρός υπεδέξω του δε Κυρίου το πρόσωπον, κατείδες θεόπτα, Ον δυσώπει ημίν δούναι το μέγα έλεος.

Έρωτι θεϊκώ πτερωθείς, την ακροτάτην ησυχίαν επόθησας, και ταύτην ακαταπαύστως ως μανικός εραστής, ανεζήτεις Άγιε έως έφθασας, εις τόπον πανέρημον, ένθα πάθη ενέκρωσας, και των δαιμόνων, τας ενέδρας διέλυσας, δι’ ασκήσεως και πολλής ταπεινώσεως· όθεν Θεώ ενούμενος, Θεού ώφθης όργανον, Όσιε Πάτερ υπείκων Αυτού τω θείω θελήματι, και καύσει καρδίας, ως θυσία προσηνέχθης τω κόσμω άπαντι.

Ωδή ε΄. Φώτισον ημάς.

Τείχος μοι γενού, σωτηρίας Πάτερ Όσιε, εν παντί καιρώ και τόπω αβλαβή, ως προστάτης μου καλός διαφυλάττων με.

Ωδή στ΄. Την δέησιν.

Ηγάπησας, την αφάνειαν Πάτερ, και εμίσησας την δόξαν του κόσμου· αλλ’ ο της δόξης Θεός και Δεσπότης, την σην ταπείνωσιν πάσιν επέδειξεν· ταύτης ρανίδα δυσωπώ, στάλαξόν μοι πρεσβείαις σου Όσιε.

Ωδή η΄. Τον Βασιλέα.

Ο διαλάμψας, εις τον ισάγγελον βίον, θεωρία τε και πράξει ω θεόφρον, φως των μοναζόντων υπάρχεις εις αιώνας.

Υπέρ του έθνους, προς τον Σωτήρα ως πρέσβυς, στήθι Όσιε Παΐσιε πρεσβεύων, εξ εχθρών παντοίων λυτρούσθαι εις αιώνας.

Πίστιν γνησίαν, Ορθοδοξίας φυλάττειν, γενναιότατα ως άλλοι Μακκαβαίοι, στήριξον τους νέους ταίς προς Θεόν ευχαίς σου.

Μεγαλυνάριον

Η Χιλανδαρίου χαίρει Μονή, έχουσα εν κόλποις, την Εικόνα σου την σεπτήν, ήτις Τριχερούσα, Παρθένε επεκλήθη, ην πίστει προσκυνούντες, σε μεγαλύνομεν.

Πρέσβευε, απαύστως, τω Σω Υιώ, Γένους Προστασία Ορθοδόξων η Φοβέρα, ίνα επηρείας ρυώμεθα και βλάβης εχθρών, οι προσιόντες τη αντιλήψει Σου.

Η σεπτή Εικών Σου, Μήτερ Θεού, όντως κεκλημένη, Προστασία η Φοβερά, τους ασπαζόμενους, Αυτή πληροί ισχύος και θάρρους αντικρούσαι τον παναλάστορα.

Χαίροις ησυχίας ο εραστής, και της ευσπλαγχνίας του Κυρίου ο μιμητής· θείας γαρ αγάπης, πληρούμενος εδόθης, Θεώ και τοις ανθρώποις Πάτερ Παΐσιε.

Χαίροις της αγάπης θείος κρουνός, και της συμπαθείας ανεξάντλητος ποταμός· χαίροις ο θεράπων, ψυχών τε και σωμάτων, και ο προστάτης πάντων, Πάτερ Παΐσιε.

Γλυκύτατον έαρ και ποθεινόν, εφάνης παμμάκαρ, εν χειμώνι των πειρασμών· πάσι γαρ παρέχεις, θερμήν παραμυθίαν, χαράν τε και ελπίδα, Πάτερ Παΐσιε.

iconandlight.wordpress.com 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου