“Θά περάσουμε σιγά-σιγά δύσκολες μέρες”
Η αδελφοσύνη
– Γέροντα, ανησυχώ, όταν λέτε ότι θα περάσουμε δύσκολα χρόνια.
-Να είστε αγαπημένες, μονοιασμένες, καταρτισμένες πνευματικά, να έχετε παλληκαριά, να είστε ένα σώμα, και μη φοβάσθε τίποτε. Βοηθάει μετά o Θεός.
Νά καλλιεργήσετε την αγάπη την πνευματική. Νά έχετε τέτοια αγάπη πού έχει ή μάνα για το παιδί.
Νά ύπάρχη ή αδελφοσύνη, ή θυσία. Θά περάσουμε σιγά-σιγά δύσκολες μέρες.
Φυσικά
εμείς οι μοναχοί φεύγουμε από τον κόσμο καί αφήνουμε γνωστούς καί
συγγενείς, για νά μπούμε στην μεγάλη οικογένεια τοϋ Άδάμ-τοϋ Θεού.
Οί λαϊκοί όμως επιβάλλεται νά έχουν σχέσεις μέ γνωστούς καί συγγενείς πού ζουν πνευματικά, γιά νά βοηθιούνται.
Ό Χριστιανός πού αγωνίζεται μέσα στον κόσμο βοηθιέται, όταν έχη σχέσεις με πνευματικούς ανθρώπους.
Όσο πνευματικά και νά ζή κανείς, έχει ανάγκη – ιδίως στην εποχή πού ζούμε – από την καλή συντροφιά.
Ή επαφή μέ πνευματικούς ανθρώπους πολύ τον βοηθάει – περισσότερο καί άπό τήν πνευματική μελέτη -, διότι αυτή ή χαρά τοϋ πνευματικού συνδέσμου τοϋ δίνει όρεξη μεγάλη, γιά να αγωνίζεται πνευματικά.
Ακόμη και στην εργασία, σε μιά δημόσια υπηρεσία κ.λπ., καλά είναι νά γνωρίζωνται μεταξύ τους οι πνευματικοί άνθρωποι, γιά νά αλληλοβοηθιοϋνται.
Μπορεί, ας υποθέσουμε, νά παρουσιασθή ένα πρόβλημα μεταξύ συναδέλφων, νά χρειάζωνται άλληλοσυμπαράσταση καί νά διστάζη ό ένας νά μιλήση στον άλλον, αν δέν γνωρίζωνται.
-Οταν, Γέροντα, ένας άρνηθη νά μάς εξυπηρέτηση σε κάποια ανάγκη μας, είναι σωστό νά δυσκολευώμαστε νά τοϋ ξαναζητήσουμε κάτι πού θά χρειασθούμε;
– Οχι, δέν πρέπει. Ισως τότε νά μην είχε την δυνατότητα νά εξυπηρέτηση. Είναι σάν νά μοϋ ζητάς ενα σταυρουδάκι, καί σού το δίνω.
Άλλη φορά μού ζητάς, άλλα δεν έχω να σού δώσω, και δεν σού δίνω. Εγώ ύστερα αγοράζω σταυρουδάκια, για να έχω να δίνω, και έρχεσαι εσύ καί δέν μού ζητάς, ενώ έγώ περιμένω μιά ευκαιρία για να τα μοιράσω.
Σήμερα οί άνθρωποι ζουν στην ίδια πολυκατοικία καί δέν γνωρίζονται μεταξύ τους.
Παλιά υπήρχε ή γειτονιά, πού βοηθούσε τους ανθρώπους νά γνωρισθούν, καί σέ μιά ανάγκη στήριζε ό ένας τον άλλον…
Από το βιβλίο: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Β΄ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ – ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ», ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου