ΑΝΑΦΈΡΕΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΕΡΏΝΥΜΟ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ.

 

Αναφέρει προσκυνητης. Στις αρχές του 2000 είχαμε μάθει για το μοναστήρι του γέροντα Ιερωνυμου στην Αίγινα. Είμαστε δύο συνάδελφοι που εργαζομασταν στο ίδιο γραφείο και θέλαμε πολύ να επισκεφτούμε το ησυχαστήριο. Μάλιστα ο ένας από τους δύο ο Βασίλης είχε και πολλά οικογενειακά προβλήματα. Έτσι λοιπόν είχαμε την επιθυμία να πάμε πρωτα στο μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου και μετά να πάμε στο μοναστήρι και στο ασκητηριο του Οσίου Γέροντα Ιερωνυμου. 

Πράγματι λοιπόν μόλις ήρθε το καλοκαίρι πήραμε το πλοίο και βρεθήκαμε στην Αίγινα. Αφού πήγαμε στον Άγιο Νεκτάριο μετά αρχίσαμε να ψάχνουμε που είναι το μοναστήρι του γέροντα. Ειμασταν ευτυχώς με μηχανές γιατί δυσκολεύτηκαμε πολλή για να το βρούμε. Προσευχομασταν συνεχώς στον Οσιο Ιερώνυμο να καταφέρουμε να βρούμε το μοναστήρι. Ύστερα τελικά από αρκετή αναζήτηση το βρήκαμε. Κατεβήκαμε από τις μηχανές και αντί να πάμε στην είσοδο της Μονής πήγαμε από την πίσω πόρτα η οποία ήταν μια μεγάλη γκαραζοπορτα μαύρου χρώματος που οδηγούσε στο κήπο της Μονής.

 Κατά παράδοξο τρόπο ενώ ήταν κλειδωμένη μόλις πλησιασαμε την είδαμε ξεκλείδωτη με την γλώσσα της κλειδαριάς έξω. Μας φάνηκε πολύ περίεργο. Πως γιν ενώ ήταν κλειδωμένη για την ασφάλεια της μονής να είναι ξεκλείδωτη. Προχωρήσαμε από το πίσω μέρος και βρεθήκαμε στην αυλή της Μονής.

 Ξαφνικά βγήκε από μια πόρτα η γερόντισσα Ευπραξια και μας είπε ακριβώς αυτό. Καλώς τα τα παιδιά σας περίμενα να έρθετε. Εμείς μείναμε άφωνοι. Νιώσαμε θαυμασμό αλλά και γαλήνη αμέσως. Μας οδήγησε στο αρχονταρικη και άρχισε φυσικά να μας μιλά για τον Γέροντα Ιερώνυμο και για το μοναστήρι. Μας οδήγησε στην Κάρα του Αγίου όπου προσκύνησε και προσευχηθηκαμε θερμά στον Οσιο. 

Κατόπιν μας πήγε στο ασκητηριο του που το είχε φτιάξει έτσι που να θυμίζει τα ασκητηρια της Καππαδοκίας. Νιώσαμε την Θεία Χάρη μια αίσθηση χαράς και ευλαβείας βαθιάς καθώς προσκύνησε το ασκητηριο του Αγίου. Η Γερόντισσα κατόπιν μας μίλησε και πάλι στο αρχονταρικη. Είπε απευθείας στο Βασίλη τα προβλήματα που είχε τα οικογενειακά χωρίς ακόμη ο φίλος μου να αρχίσει να μιλά με λεπτομέρειες για τα θέματα του. Μας κοιτούσε βαθιά μέσα στα μάτια λες και η γερόντισσα Ευπραξια μας έβλεπε μέσα στην ψυχή. Μίλησε μαζί μας πολύ ειλικρινά και στήριξε τον Βασίλη στην μεγάλη δοκιμασία που περνούσε. Του εξήγησε ότι τα θέματα του είναι δύσκολα και δεν θα έχουν καλή ανατροπή το οποίο και πραγματικά έγινε. 

Όμως ο ίδιος ένοιωθε ικανοποιημένος διότι τουλάχιστον είχε πάρει κουράγιο και δύναμη ψυχής να το υπομείνει μέχρι τέλος. Έτσι το προσκύνημα μας τελείωσε με τις καλύτερες εντυπώσεις τόσο τις πνευματικές όσο και τις αναζητήσεις μας.

 Δεν μπορούσαμε να ξεχάσουμε το όμορφο κελλακι του γέροντα με τα προσωπικά του πράγματα όπως το σκουφάκι του τα ρολόγια του κλπ. Την φροντίδα και την διορατικοτητα της γερόντισσας Ευπραξιας αυτής της μεγάλης ασκητριας των καιρόν μας. Αμήν. 

apantaortodoxias.blogspot.com