Κάποτε ρώτησα τον γέροντα: «Πότε θα έρθει ο Αντίχριστος;»

Στάρετς Θεοδόσιος Ορλόφ του Ποτσαέβ (2003)

Η αγάπη και το έλεος του Θεού

Όταν ρωτούσαν τον γέροντα για το τέλος του κόσμου, σε όλους απαντούσε το ίδιο: «Μόνο λίγοι θα σωθούν, καθώς όλα θα καούν από τη φωτιά».

Ρώτησα τον πατέρα μου τι να κάνω και μου απάντησε: «Πρέπει να προσπαθήσουμε και θα μας ελεήσει ο Κύριος. Είναι ελεήμων, μας αγαπά όλους».

Συνειδητοποιώντας πόσο λίγη ελπίδα έχουμε για να σωθούμε, και βασιζόμενοι στις προσευχές των πατέρων μας, του είπαμε: «Πατέρα, είμαστε τόσο αμαρτωλοί, αμαρτωλοί…» Σε απάντηση, ο πατέρας μας παρηγόρησε: «Μην ανησυχείτε, να έχετε μετάνοια, γιατί υπάρχει η χάρις του Θεού – αυτή είναι Θάλασσα. Έχεις δει θάλασσα; Το έλεος του Θεού είναι η θάλασσα και οι αμαρτίες μας είναι σαν ένα βότσαλο στη θάλασσα. Τι είναι ένα βότσαλο ενάντια στη θάλασσα;»

Ακούγοντας τα λόγια του, καταλάβαμε ότι ακόμη και στους έσχατους καιρούς ο Κύριος μας δίνει την ελπίδα της σωτηρίας: τι ειναι οι αμαρτίες μας μπροστά στην αγάπη του Θεού;

Θυμάμαι όταν γινονταν φασαρία για τους γραμμωτούς κώδικες και τα διαβατήρια, ο πατέρας είπε σταθερά στα παιδιά του:

«Πρέπει να απέχουμε από αυτό, να μην το δεχθούμε». Και εμείς, σκεπτόμασταν πώς να κρατήσουμε ανέγγιχτη την ψυχή μας απο τις σύγχρονες συνθήκες, και συνεχώς τον ρωτούσαμε: «Πάτερ, ποιος θα σωθεί, άλλωστε τώρα παντου έχουν το barcode;».

Κι ο γέροντας απάντησε: «Αν υπάρχει ψωμί και νερό, τότε δεν θα ‘χουμε πείνα, και όσοι την υπομείνουν θα σωθούν».

Μοναχή Ρουφίνα

Κάποτε ρώτησα τον γέροντα: «Πότε θα έρθει ο Αντίχριστος;».

«Ο Αντίχριστος, λες; Ήρθε ήδη η ώρα του. Οι προετοιμασίες για την αποδοχή της σφραγίδας του αντίχριστου βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Ο κόσμος παρασύρεται με πονηρια… Όποιος από τους ανθρώπους αποδεχτεί αυτή τη σφραγίδα του διαβόλου θα χαθεί. Ο Θεός δεν θα τον συγχωρήσει ούτε σε αυτόν ούτε στον επόμενο αιώνα».

Τον ρώτησα ποιος θα σωθεί κι ο πατέρας απάντησε: «Θα σωθούν, αλλά πολύ λίγοι άνθρωποι». Κοίταξε προς τη γωνία των εικόνων και έμεινε σιωπηλός για πέντε λεπτά. Κατάλαβα ότι προσευχόταν. Μετά με κοίταξε με δακρυσμένα μάτια και μου είπε:

«Δεν θα ζήσω μέχρι τότε, αλλά εσύ θα ζήσεις. Θα ήθελα να ζήσω, αλλά το θέλημα του Θεού είναι άλλο. Οι άνθρωποι των οποίων οι καρδιές καίγονται από αγάπη για τον Θεό και τη Μητέρα Του θα καταλάβουν την πονηριά του διαβόλου. Η σωτηρία θα εξαρτάται από το να σταθούμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Πρέπει να προσευχόμαστε στον Θεό και να καταφεύγουμε με δάκρυα στην Προστασία της Μητέρας του Θεού, ως μεσίτρια μας και πρέσβειρα ενώπιον του Θεού για τις ψυχές μας. Εμείς ζητάμε από την Παναγια και αυτή ζητά για εμάς από τον Υιό της, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, και έτσι λαμβάνουμε τη σωτηρία».

Οταν ρωτήθηκε: «Τι πρέπει να κανουμε;». Ο γέροντας απάντησε: «Ή στα βουνά, ή αντεξτε, αν δεν έχετε δύναμη για τα βουνά, τότε να υπομεινετε εκεί που μένετε ». Προέβλεψε ότι όλα αυτά θα συμβουν κι οι περισσότεροι θα τα δεχτούν όλα. Εξήγησε ότι αυτή δεν είναι ακόμη η σφραγίδα του αντίχριστου, αλλά είναι προετοιμασία για την αποδοχή της.

Έρχονται οι έσχατοι καιροί, ζούμε στους έσχατους καιρούς γι’ αυτο χρειάζεται να αγαπήσουμε τον Θεό, να κρατηθούμε γερά στην Ορθόδοξη Εκκλησία και κυρίως να καταφύγουμε στην Υπεραγία Θεοτόκο. Χτίστε τη Βασιλεία του Θεού μέσα σας και τότε οι πλησιον σας θα τραφούν από αυτήν.

iconandlight