Η δια Χριστόν σαλότητα, αποτελεί το «όπλο» του Θεού όταν η πίστη τείνει να εξατμιστεί
γράφει ο Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)
Εὐλογητὸς εἶ, Χριστὲὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸἅγιον, καὶ δι’ αὐτῶν τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι.
Στα τρία προηγούμενα μέρη του άρθρου μας, που θα τα βρείτε εδώ, εδώ κι εδώ, κάναμε μία εκτενή ανάλυση κι ερμηνεία επί της προφητείας του Λέοντος Στ’ του Σοφού, του Μακεδόνα Αυτοκράτορα του Βυζαντίου, περί του «εκ πενίας βασιλέως» . Είδαμε τα θαυμαστά σημεία που πρόκειται να λάβουν χώρα κατά την εμφάνισή του, κάποια ιδιαίτερα εξωτερικά χαρακτηριστικά του και πολλά ακόμα που ουσιαστικά «φωτογραφίζουν» τον «εκλεκτό» του Θεού. Είδαμε επίσης, για ποιο λόγο καταρρίπτονται κάποιες χαζές θεωρίες περί του ποιος είναι ο «εκ πενίας βασιλεύς» .
Ποιες θεωρίες είναι αυτές;
- Η θεωρία ότι ο «εκλεκτός» είναι του οίκου Γλύξμπουργκ, η οποία καταρρίπτεται λόγω του ότι ο «εκ πενίας» είναι φτωχός και άγνωστος
- Η θεωρία του «εξαδάκτυλου βασιλέως, η οποία καταρρίπτεται διότι ο Λέων ομιλεί για τύλωμα στο νύχι του μεγάλου δακτύλου του δεξιού ποδιού κι όχι για δάκτυλο
- Η θεωρία του Ιωάννη Βατάτζη καθώς οι προφητείες μιλούν για «εκ πενίας βασιλέα» κι όχι για «αναστάντα βασιλέα» . Τώρα, αν ο «εκλεκτός» έχει τα χαρίσματα του Ιωάννη Βατάτζη, αυτό είναι άλλο θέμα. Ο Βατάτζης πάντως, δε θα είναι
Στο τέταρτο (και τελευταίο) μέρος, θα ξεκινήσουμε να αναλύουμε την προφητεία του Οσίου Ανδρέου του δια Χριστόν Σαλού, η οποία έχει πολλά να μας πει και να μας προσφέρει. Οι δια Χριστόν Σαλοί, είναι μία ιδιαίτερη τάξη Οσίων, τους οποίους προσωπικά σέβομαι και αγαπώ περισσότερο απ’ όλους. Κι αυτό διότι η κάθε ημέρα ενός δια Χριστόν Σαλού, είναι Μεγάλη Τετάρτη και Μεγάλη Πέμπτη. Παριστάνουν τους Σαλούς (σαλός = τρελός) και ανέχονται τον χλευασμό και την απανθρωπιά των άλλων, όπως ο Ιησούς ανέχτηκε τα χτυπήματα και τον χλευασμό από τη σύλληψή του μέχρι και τη Σταύρωσή Του.
Οι δια Χριστόν Σαλοί, τείνουν να εμφανίζονται κατά τις περιόδους που η πίστη των χριστιανών πέφτει πολύ. Κυκλοφορούν βρώμικοι και ρακένδυτοι στους δρόμους, κάνοντας τρέλες και ελέγχοντας τους αμαρτωλούς. Εκτός από τον Όσιο Ανδρέα τον δια Χριστόν Σαλό, η θρησκεία μας έχει να παρουσιάσει μια πλειάδα δια Χριστόν Σαλών που έγιναν γνωστοί (Οσία Ξένη η Ρωσίδα, Όσιος Συμεών Εμέσης, Άγιος Βασίλειος, Άγιος Βαρνάβας Μπελιάγεφ, Όσιος Σάββας ο Βατοπεδινός, Οσία Ισιδώρα, Όσιος Θεόδουλος ο Κύπριος κα), αλλά και μια ακόμη μεγαλύτερη πλειάδα αγνώστων δια Χριστόν Σαλών που κατάφεραν να μη γίνουν ποτέ αντιληπτοί.
Όσιος Ανδρέας ο δια Χριστόν Σαλός
Ο Όσιος Ανδρέας, εμφανίστηκε και έδρασε κατά τον 10ο μ.Χ. αιώνα. Η καταγωγή του ήταν από τη Σκυθία, την οποία πολλοί αρχαίοι συγγραφείς την προσδιορίζουν από την σημερινή Ρουμανία μέχρι το οροπέδιο του Παμίρ. Πληροφορίες γι’ αυτόν λαμβάνουμε από τον κατ’ εξοχήν βιογράφο του τον Επίσκοπο Επιφάνιο, ο οποίος και είχε πολλάκις φιλοξενήσει τον Όσιο, προσφέροντάς του τροφή κι ανάπαυση. Είναι σύγχρονος του Λέοντος Στ’ του Σοφού, του οποίου την προφητεία αναλύσαμε στα προηγούμενα μέρη του άρθρου. Όπως μας μαρτυρά ο Επιφάνιος, ο Όσιος Ανδρέας όταν εκοιμήθη ανελήφθη στους Ουρανούς κι έτσι δεν υπάρχει το σκήνωμά του. Τόσο πολύ τον αγαπούσε ο Θεός.
Ας δούμε τώρα την προφητεία του, όπως μας την παραδίδει ο Επιφάνιος. Η προφητεία αυτή, έλαβε χώρα μία από τις φορές που ο Επιφάνιος φιλοξένησε τον Όσιο σπίτι του.
– Πως θα γίνει το τέλος του κόσμου; Τι είναι «αι αρχαί των ωδίνων» και πότε θα γίνουν; Από που θα καταλάβουν οι άνθρωποι ότι πλησιάζει η συντέλεια, και ποια θα είναι τα σημάδια που θα τη φανερώνουν; Ποιο τέλος θα έχει η Πόλις μας (Κωνσταντινούπολη), αυτή η νέα Ιερουσαλήμ; Τι θα γίνουν οι σεβάσμιοι ναοί; Τι θα γίνουν οι θείοι σταυροί, οι άγιες εικόνες και τα ιερά βιβλία; Που θα ασφαλισθούν τα λείψανα των αγίων; Εξήγησέ μου, σε παρακαλώ! Ξέρω ότι για σένα και τους αγίους, που είναι όμοιοι μ’ εσένα, είπε ο Θεός: «Υμίν δέδοται γνώναι τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών». Πόσο μάλιστα τα μυστήρια του κόσμου!
– Η Πόλις αυτή, αποκρίθηκε ο μακάριος, που κατέχει τα πρωτεία ανάμεσα σε πολλές άλλες πόλεις και έθνη, θα μείνει απόρθητη και ελεύθερη. Τη φυλάει η Θεοτόκος «εν τη σκέπη των πτερύγων της», και με τις πρεσβείες της θα παραμείνει άτρωτη. Πολλά έθνη θα πολιορκήσουν τα τείχη της, αλλά η δύναμίς τους θα συντριβή, και θ’ αναχωρήσουν ντροπιασμένα. Απ’ αυτή θα πλουτίσουν πολλοί και θα απολαύσουν τα αγαθά της.
Ωστόσο κάποια προφητεία λέει ότι θα την αλώσουν οι Αγαρηνοί και θα σφάξουν με το μαχαίρι τους πλήθους λαού. Εγώ όμως πιστεύω ότι θα εισορμήσει και το ξανθό γένος, του οποίου η ονομασία αρχίζει από το δέκατο έβδομο γράμμα της αλφαβήτου (Ρ). Θα μπει λοιπόν και θα κατακόψει, και θα στρώσει τους αμαρτωλούς στο έδαφος. Αλλοίμονό του όμως από τα δύο ομογενή έθνη. Τα όπλα τους θα είναι γρήγορα σαν τον άνεμο, και καταστροφικά σαν κοφτερό δρεπάνι, που κόβει το θέρος τα γεννήματα. Τα όπλα αυτά δεν θα αναχαιτίζονται, αλλ’ όμως μετά θα διαλύονται.
Σε αυτό το κομμάτι που εξετάζουμε αρχικά, βλέπουμε τον Επιφάνιο να διακατέχεται από μία μεγάλη αγωνία για το μέλλον της Κωνσταντινούπολης. Αυτή η αγωνία, δεν είναι προϊόν εμμονής. Ήδη, από τα χρόνια τα παλαιότερα υπήρχαν προφητείες για την πτώση της Πόλης που ανησυχούσαν το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας. Άλλωστε, δεν ήταν και λίγοι οι εχθροί του Βυζαντίου οι οποίοι φθονούσαν την αίγλη του και κυρίως τη στρατηγική του θέση. Πολλοί προσπάθησαν να την καταλάβουν, αλλά έμεινε απόρθητη ως την πρώτη της Άλωση από τους παπικούς στις 13 Απριλίου του 1204.
Ο Όσιος στην απάντησή του, δείχνει τον πόνο του για τα όσα πρόκειται να συμβούν. Ενώ είδαμε ότι ο Λέων αποκαλούσε τους Τούρκους «Ισμαηλίτες» , ο Όσιος Ανδρέας τους αποκαλεί «Αγαρηνούς» που αποτελούσε την πιο λαική ονομασία τους. Βλέπουμε επίσης ότι πηγαίνει κατ’ ευθείαν στην Άλωση του 1453, παραβλέποντας αυτήν του 1204. Προφανώς, είτε έχει αναφερθεί σε αυτήν σε παλαιότερο χρόνο, είτε δε θεωρείται τόσο τρομακτική όσο εκείνη των Τούρκων, οπότε την αποφεύγει. Από εκεί και πέρα, κάνει ένα «spoiler» (αποκάλυψη) όπως θα λέγαμε σήμερα, τόσο για την αρχή της Αλωσης της Πόλης, όσο και για το τέλος της, πριν περάσει στην περιγραφή. Ο λόγος είναι ότι με αυτόν τον τρόπο, θέλει να καθησυχάσει τον Επιφάνιο για τα όσα πρόκειται να του αποκαλύψει στη συνέχεια, λέγοντάς του επί της ουσίας ότι «εν τάξει, θα καταλάβουν οι Τούρκοι την Πόλη, αλλά μην ανησυχείς διότι το ξανθό γένος θα την απελευθερώσει» .
Κατά την άποψή μου, η φράση «του οποίου η ονομασία αρχίζει από το δέκατο έβδομο γράμμα της αλφαβήτου» , δεν είναι φράση που χρησιμοποίησε ο Όσιος Ανδρέας, αλλά προστέθηκε από τον ίδιο τον Επιφάνιο, κατά πάσα πιθανότητα για να προσδιορίσει το ξανθό γένος που ανέφερε ο Όσιος. Συνεπώς, τη θεωρώ διευκρινιστική επί της προφητείας, αλλά όχι πρωτότυπη.
Σε αυτό το σημείο, διακρίνουμε αρχικά αυτό που ανέφερα πιο πάνω, ότι δηλαδή υπήρχαν προφητείες για την Άλωση της Πόλης, ήδη πολύ πριν την εποχή του Οσίου. Από την άλλη, διακρίνουμε την ταπείνωση του Οσίου Ανδρέου. Ενώ ξέρει ότι πρόκειται να πέσει η Πόλη, χρησιμοποιεί άλλες προφητείες για να μην «δοξασθεί» από τον Επιφάνιο. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο χρησιμοποιεί και τη φράση «εγώ νομίζω» όταν μιλάει για την απελευθέρωσή της. Δε λέει «το είδα» , λέει «εγώ νομίζω» , σε μία προσπάθεια να μη δείξει αγιότητα.
Στην παρακάτω περιγραφή (θυμίζω ότι πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν το γνωσιολογικό πεδίο του προφητεύοντος) μας λέει επί της ουσίας ότι οι Ρώσοι θα έχουν πολλές απώλειες από τα δύο ομογενή έθνη. Αυτά, δεν είναι αλλά από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Εννοείται ότι τότε, κανείς δεν γνώριζε την αμερικανική ήπειρο και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί την αγγλοσαξωνική σχέση των δύο χωρών. Κανείς, εκτός από τον Όσιο.
Τα όπλα που είναι γρήγορα σαν τον άνεμο, δεν είναι άλλα από τα πολεμικά αεροσκάφη και τους πυραύλους. Εάν δείτε τον τρόπο με τον οποίο θέριζαν οι παλιοί χρησιμοποιώντας το δρεπάνι, θα καταλάβετε γιατί χρησιμοποιεί αυτήν την παρομοίωση. Όταν οι βόμβες κι οι πύραυλοι εκρήγνυνται, δημιουργούν ένα θανατηφόρο ωστικό κύμα σε κυκλική μορφή. Προφανώς, αυτό είδε ο Όσιος. Κι εκεί κάνει πιο εξειδικευμένη αναφορά λέγοντας: «Τα όπλα αυτά δεν θα αναχαιτίζονται, αλλ’ όμως μετά θα διαλύονται. «. Ο Όσιος αναφέρεται στις βόμβες διασποράς. Οι βόμβες αυτές διαλύονται πριν έρθουν σε επαφή με το έδαφος, δημιουργώντας διασπορά μικρότερων βλημάτων, τα οποία παραμένουν επικίνδυνα ακόμη κι όταν περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από την απελευθέρωσή τους. Θεωρώ ότι για το γνωσιολογικό πεδίο της εποχής του, αυτή είναι η καλύτερη αναφορά – περιγραφή που θα μπορούσε να κάνει.
Κι αφού μας έδωσε μια σύντομη περιγραφή των όπλων, μας μιλάει για τον «εκ πενίας» :
Τώρα, παιδί μου, Πως να σου διηγηθώ χωρίς δάκρια για την αρχή των ωδίνων και τη συντέλεια; Κατά τις έσχατες ημέρες θα αναδείξει ο Θεός βασιλιά κάποιο φτωχό. Ο βασιλιάς αυτός θα πολιτευθεί με δικαιοσύνη, θα σταματήσει όλους τους πολέμους και θα πλουτίσει τους φτωχούς. Θα βασιλεύσει η ευτυχία όπως στην εποχή του Νώε. Οι άνθρωποι θα πλουτίσουν πολύ, θα ζουν γαλήνια και ειρηνικά, θα τρώνε, θα πίνουν, θα έρχονται σε γάμο, θα κινούνται με πολλή άνεση και θα απολαμβάνουν αμέριμνοι τα αγαθά της γης, επειδή δεν θα γίνονται πόλεμοι, θα μετατρέψουν τα σπαθιά τους σε δρεπάνια, τα βέλη σε πασσάλους, και τα δόρατα σε γεωργικά εργαλεία για να καλλιεργούν τη γη.
Όπως ο Λέων, έτσι κι ο Όσιος Ανδρέας, χρησιμοποιεί τη φράση «κατά τις έσχατες μέρες» , λέγοντάς μας ότι η εποχή του «εκλεκτού» δεν είναι το τέλος, αλλά κοντά στο τέλος. Κάτι που θα το αναλύσει παρακάτω. Πριν όμως μας αποκαλύψει τι πρόκειται να συμβεί πριν την έλευση του «εκ πενίας» αλλά και του Αντιχρίστου, μας δίνει μία περιγραφή της δίκαιης και ιλαρής διακυβέρνησης του» εκλεκτού» . Και πάλι το κάνει αυτό για να «χρυσώσει το χάπι» . Ωστόσο, κάνει και μία ενδιαφέρουσα μεταφορά όταν μας λέει ότι θα μετατρέψουν τα όπλα σε δρεπάνια. Πολλοί το έχουν εκλάβει αυτό ως κυριολεξία, αλλά δεν είναι έτσι. Ο Όσιος μας λέει ότι ο λαός θ’ ασχοληθεί κυρίως με την πρόοδό του και την ανάπτυξη. Εννοείται ότι θα υπάρχουν στρατοί και όπλα. Αλίμονο αν δεν υπάρχουν. Απλά θα υπάρξει τόση ευημερία εκείνο το διάστημα που τα όπλα θα αποτελούν δευτερεύουσας σημασίας.
Κι εδώ έρχεται η περί των όπλων διαβεβαίωση των όσων έγραψα παραπάνω:
Αργότερα ο βασιλιάς θα στραφεί ανατολικά και θα ταπεινώσει τους Αγαρηνούς, γιατί ο Θεός είναι οργισμένος μαζί τους για τη βλάσφημη θρησκεία τους και για τη σοδομίτικη αμαρτία που κάνουν, πολλοί βέβαια απ’ αυτούς θα βαπτισθούν, θα ευαρεστήσουν στον βασιλιά και θα τιμηθούν, οι υπόλοιποι όμως θα εξοντωθούν, θα καούν ή θα θανατωθούν σκληρά.
Εκείνη την εποχή το Ιλλυρικό θα επανέλθει στο βασίλειο των Ρωμαίων, ενώ η Αίγυπτος θα συνθηκολογήσει. Ο βασιλιάς αυτός θ’ απλώσει το δεξί του χέρι στα γύρω έθνη, θα ημερώσει τα ξανθά γένη και θα κατατροπώσει τους εχθρούς του. Η βασιλεία του θα διαρκέσει τριανταδύο χρόνια. Για δώδεκα χρόνια δεν θα εισπράττει φόρους και δασμούς, θα ξαναχτίσει γκρεμισμένα θυσιαστήρια και θα ανοικοδομήσει ιερούς ναούς. Στις ημέρες του δεν θα γίνονται δίκες, αλλά ούτε θα υπάρχει άδικος και αδικημένος, τον βασιλιά αυτόν θα τον φοβηθεί όλη η γη, θα αναγκάσει τους ανθρώπους με τον φόβο να σωφρονισθούν, και θα εξοντώσει τους άρχοντες που παρανομούν.
Πρόκειται για μία εικόνα ενός αποφασισμένου ηγέτη, ο οποίος θα πάρει εκδίκηση για τα όσα υπέστη η Χώρα. Κάτι που αναγράφεται και στην προφητεία του Λέοντος του Σοφού όπως είδαμε στο πρώτο μέρος του άρθρου. Κι αυτήν τη φορά, θα είναι η πρώτη φορά μετά από τους χρόνους του Αλεξάνδρου που η Χώρα θα διεξάγει επιθετικό πόλεμο. Κι ο πόλεμος θα είναι κατά των Τούρκων. Μας πληροφορεί ότι θα είναι τόσο σφοδρή η επίθεση κατά των Τούρκων που όσοι δεν πιστέψουν, θα θανατωθούν. Κι αυτό, αν κι ο Όσιος μας ενημερώνει ότι θα γίνει επειδή ο Θεός έχει αηδιάσει με τη σοδομιτική τους αμαρτία, έχει κυρίως να κάνει με την εκδίκηση για τα όσα έχουν υποστεί οι Έλληνες από τους Τούρκους (Οθωμανική Αυτοκρατορία, γενοκτονία Ποντίων, γενοκτονία Ελλήνων Μικράς Ασίας, Αττίλας Κύπρου κλπ). Με αυτήν την επίθεση, τελειώνει επί της ουσίας το Ισλάμ.
Η Αίγυπτος, η οποία έχει συνάψει συμφωνία με την Τουρκία, αλλά επίσης αποτελεί την κυρία πηγή των «Αδελφών Μουσουλμάνων» και κεντρικό άξονα διέλευσης των παρακλαδιών του ISIS Μπόκο Χαράμ και Αλ Σαμπάμπ, θ’ αναγκαστεί να συνθηκολογήσει ώστε να μην υποστεί τη μοίρα της Τουρκίας. Μας πληροφορεί επίσης, ότι η Ιλλυρία θα επανέλθει στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι τόσο τα Σκόπια, όσο και η Αλβανία θα υποστούν το μένος του «εκ πενίας» και θα διαλυθούν ώστε να ενσωματωθούν την Ελλάδα. Όπως όμως είδαμε σε προηγούμενο μέρος, και ο Πόντος θα επανέλθει στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον Όσιο Παΐσιο.
Ο Όσιος συνεχίζει λέγοντας ότι ο «εκλεκτός» θα ημερέψει το ξανθό γένος. Αυτό έρχεται σε συνάρτηση με μία ρωσική προφητεία, σύμφωνα με την οποία η Ρωσία θα κατακτήσει όλα τα εδάφη μέχρι και το Ισραήλ. Αν θελήσει να επιτεθεί στο Ισραήλ, τότε η Ρωσία θα υποστεί πανωλεθρία και θα χάσει τα πάντα. Αυτό προφανώς, ο «εκλεκτός» του Θεού το γνωρίζει και θα καταφέρει να ηρεμήσει τους Ρώσους, πριν αυτοί χάσουν τα πάντα. Είναι κάτι σαν αντάλλαγμα για την παράδοση της Πόλης.
Κι εδώ, μας πληροφορεί ο Όσιος Ανδρέας, ότι ο «εκ πενίας» θα βασιλεύσει για 32 χρόνια! Αν ισχύει κάτι τέτοιο (που πιστεύω ότι ισχύει), τότε σημειώστε το γιατί είναι εξαιρετικά σημαντικό και θα καταλάβετε στη συνέχεια το γιατί. Στα πρώτα 12 χρόνια της βασιλείας του δε θα εισπράττει φόρους και δασμούς. Επειδή επίσης κι εδώ υπάρχει μία σύγχυση, να σας πω ότι δε θα εισπράττει φόρους από φυσικά πρόσωπα. Οι φόροι τότε στο Βυζάντιο, αφορούσαν φυσικά πρόσωπα κι όχι εταιρειες κι επιχειρήσεις. Φαντάζομαι ωστόσο ότι οι φόροι των επιχειρήσεων που θα επιβάλλει ο «εκλεκτός» , θα είναι εξαιρετικά χαμηλοί. Σχεδόν τυπικοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου