Ἡ σκέπη τῆς Παναγίας σὰν νεφέλη σκεπάζει ὅλον τὸν κόσμο. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.

 

 

Τῇ ΚΖ΄(27ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μάρτυρος Νέστορος καὶ Λούππου, μαθητῶν Ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου (306)
Ἡ Ἁγία Πρόκλα, ἡ σύζυγος τοῦ Πιλάτου, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται (1ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Καπετωλίνης καὶ Ἐρωτηΐδος ἐν Καππαδοκίᾳ (289)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Κυριακὸς Κωνσταντινουπόλεως, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται (606)
Διήγησις περὶ τῶν Ἰβήρων, ἤτοι τῶν νῦν καλουμένων Γκιουρτζίδων, ὅπως ἦλθον εἰς θεογνωσίαν παρά τινος γυναικός (332)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων Μαβριανοῦ καὶ Βαλεντίνου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Νέστορος τοῦ χρονογράφου, τοῦ ἐν τῷ Σπηλαίῳ τοῦ Κιέβου τοῦ Ῥώσσου (1114
Τῇ αὐτῇ ἡμέρα, μνήμη τοῦ Ὁσίου Δημητρίου τοῦ σπηλαιώτου, τοῦ θαυματουργοῦ, πολιούχου Βουκουρεστίου (1685)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ὅσιος Ἀντίοχος τοῦ Σβίρ Ῥωσίας (1832)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρα, μνήμη τοῦ Ὁσίου Ἀλεξάνδρου (Okropiridze), Ἐπισκόπου Γκουρία καὶ Μιγγρέλια Γεωργίας (1907)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος ἱερομάρτυς Κωνσταντίνος Ποντγκόρσκυ ἐν Κιρζεμάνι Ῥωσίας ἐν ἔτει 1918 [οἱ ἄθεοι Κομμουνιστές τὸν βασάνισαν καὶ τὸν σταύρωσαν στὴν πόρτα τῆς είσόδου τοῦ Ἱ. Ναοῦ]
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ὅσιος ἱερεὺς π. Γεώργιος ὁ ἱαματικός, ἐκ Πριμικὶρ Νικομήδειας καὶ ἐν Παλαιοχώριον Παγγαίου ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται (Βαλσαμάκης, 1947)

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Στὶς ἀρχὲς Ὀκτωβρίου τοῦ 1979 ὁ Γέροντας ἐπισκέφθηκε τὸ Ἡσυχαστήριο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καὶ ἔμεινε ἕναν περίπου μήνα. Μία μέρα εἶχε δεχθῆ στὸ καλύβι, ὅπου ἔμενε, ἕναν ἐπισκέπτη μὲ σοβαρὸ πρόβλημα καὶ στὴν συνέχεια προσευχόταν γι’ αὐτὸν στὸ κελλί του. Ὅταν βγῆκε στὸν διάδρομο, ἐμφανίσθηκε μπροστά του ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος, ὁ ὁποῖος τὸν κοίταξε μὲ βλέμμα στοργικό, καὶ τὸν πληροφόρησε γιὰ τὸ πρόβλημα τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ. Ὁ Ὅσιος γονάτισε ἀμέσως μὲ εὐλάβεια καὶ τὸν προσκύνησε. Σὲ λίγο ὅμως μία ἀδελφὴ χτύπησε τὴν πόρτα τοῦ καλυβιοῦ, καὶ ὁ Ἅγιος ἐξαφανίσθηκε.
Στὶς 26 Ὀκτωβρίου, μετὰ τὴν ἀγρυπνία τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, ὁ Ὅσιος φαινόταν νὰ βρίσκεται σὲ ἄλλη ἀτμόσφαιρα, παραδεισένια. Εἶπε: «Τί γίνεται στὸν Παράδεισο! Οἱ Ἄγγελοι χορεύουν καὶ φτερουγίζουν ἀπὸ χαρά. Ψάλλουν συνέχεια τὸ Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος…, χτυπώντας συγχρόνως τὰ φτερά τους ὅπως τὰ χελιδόνια». Καὶ λέγοντας αὐτά, ἄρχισε νὰ ψάλλει τὸ ἀργό: «Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος Κύριος Σαβαώθ…». Ἡ ψαλμωδία του φανέρωνε τὸ ἐσωτερικό του φτερούγισμα, ἀφοῦ καὶ ὁ ἴδιος «φτερούγιζε ἐσωτερικὰ σὰν Ἄγγελος, δοξολογώντας μέρα-νύχτα τὸν Θεό».
Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα, 27 Ὀκτωβρίου, τὸν ἐπισκέφθηκαν κάποιες μοναχὲς ἀπὸ τὴν Σερβία καί, συζητώντας μαζί του, τὸν παρακάλεσαν νὰ τοὺς διηγηθῆ κάποιο θεῖο γεγονὸς ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ εἶχε δεῖ. Ὁ Ὅσιος γιὰ νὰ ἀποφύγει, εἶπε: «Τί νὰ σᾶς πῶ; Κάντε προσευχὴ νὰ δῶ κάτι, γιὰ νὰ σᾶς τὸ πῶ». Καὶ πῆγε στὸ καλύβι του.

Ὕστερα ἀπὸ δύο ὧρες, ἐνῶ ἔλεγε τὴν εὐχὴ καθισμένος στὸ κρεββάτι, εἶδε ξαφνικὰ νὰ «φεύγει» ὁ ἕνας τοῖχος τοῦ κελλιοῦ, καὶ στὴν συνέχεια εἶδε μία φωτεινὴ νεφέλη ποὺ σκέπαζε μικρὰ παιδάκια ὅμοια μὲ ἀγγελάκια. Ἀπὸ τὴν νεφέλη αὐτὴ ξεχώριζαν μικρὰ λευκὰ σύννεφα, ποὺ τὸ καθένα ἔπαιρνε ἀπὸ ἕνα παιδάκι καὶ χανόταν. Ἡ οὐράνια αὐτὴ εἰκόνα ἐπαναλαμβανόταν ἐπὶ μισὴ ὥρα. Τὴν στιγμὴ ποὺ σήμαινε γιὰ τὸν Ἑσπερινό, μία ἀδελφὴ χτύπησε τὴν πόρτα τοῦ κελλιοῦ του καὶ τὴν ῥώτησε:
-Τί γιορτὴ εἶναι αὔριο.
-Ἡ σκέπη τῆς Παναγίας.

Μετὰ τὸν Ἑσπερινὸ ὁ Ὅσιος διηγήθηκε τὴν ὀπτασία αὐτή, ἡ ὁποία εἶχε σχέση μὲ τὴν Σκέπη τῆς Παναγίας, ποὺ σὰν νεφέλη σκεπάζει ὅλον τὸν κόσμο.
Σ’ αὐτὴν τὴν ἐπίσκεψή του ὁ ὅσιος Γέροντας μίλησε γιὰ πρώτη φορὰ στὶς ἀδελφὲς γιὰ τὰ δύσκολα χρόνια ποὺ ἐπρόκειτο νὰ ἀκολουθήσουν. Εἶπε: «Ὁ διάβολος κάνει παγκοινιὰ νὰ καταστρέψει τὸν κόσμο. Πρέπει νὰ προσέξετε πολύ· νὰ φύγουν οἱ μικροπρέπειες, νὰ δουλέψετε πνευματικά, γιὰ νὰ μπορέσετε νὰ βοηθήσετε». Καὶ σὲ μία ἐκπαιδευτικό, ποὺ βρέθηκε στὸ Ἡσυχαστήριο, εἶπε καὶ τὸ ἑξῆς προφητικό: «Θὰ ἔρθει ἡ ὥρα ποὺ τὰ παιδιὰ θὰ ῥίξουν πέτρες πρῶτα στοὺς γονεῖς τους καὶ μετὰ σ’ ἐσᾶς, τοὺς καθηγητές». Ἡ ἐκπαιδευτικὸς θυμήθηκε τὰ λόγια του ὕστερα ἀπὸ 10 χρόνια, ὅταν οἱ μαθητὲς τοῦ σχολείου ὅπου ὑπηρετοῦσε ἔκαναν κατάληψη στὸ κτίριο καὶ πετοῦσαν πέτρες στοὺς καθηγητές.
Καθὼς ξεκινοῦσε ἡ δεκαετία τοῦ ’80, ὁ Ὅσιος Παΐσιος ἔβλεπε ὅτι ξεκινοῦσε μία «ἀντιπνευματικὴ» ἐποχή. Συγχρόνως ὅμως, κατὰ θεία οἰκονομία, τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἄρχισε νὰ ἁπλώνεται ὅλο καὶ περισσότερο ἡ φήμη του. Ὁ Ὅσιος εἶχε γίνει πλέον «λυχνία φέρουσα τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν», τὴν ὁποία ὁ Θεὸς χρησιμοποίησε πρὸς σωτηρίαν ψυχῶν.

Στον ουρανό, θα κάνουν υπέρηχο καρδιάς. Θα πάρουμε μαζί μας μόνο την καρδιά, τη συνείδησή μας και τις καλές μας πράξεις… Να αγαπάτε τους πάντες, να συμπονάτε τους πάντες, να δικαιολογείτε τους πάντες, να προσεύχεστε για όλους. πατήρ Ηλιόδωρος ο Έλληνας, η «φωνή της Όπτινα», μια ατελείωτη πηγή μητρικής αγάπης
https://iconandlight.wordpress.com/2022/10/26/%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%8C-%CE%B8%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%B7%CF%87%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%82/

Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς τῆς Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς Σκέπης σου Παρθένε, ἀνυμνοῦμεν τὰς χάριτας· ἣν ὡς φωτοφόρον νεφέλην, ἐφαπλοῖς ὑπὲρ ἔννοιαν, καὶ σκέπεις τὸν λαόν σου νοερῶς, ἐκ πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς. Σε γὰρ σκέπην, καὶ προστάτιν, καὶ βοηθόν, κεκήμεθα βοῶντές σοι· Δόξα τοῖς μεγαλείοις σου Ἁγνή, δόξα τῇ θείᾳ Σκέπῃ σου, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς σου, προμηθείᾳ Ἄχραντε.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τὴν σεπτήν Σου εἰκόνα Πορταΐτισσα Δέσποινα, ἣ διὰ θαλάσσης ἐπέστη, θαυμαστῶς ἐν τῇ ποίμνῃ Σου, τιμῶμεν ὡς ἁγίασμα σεπτόν, καὶ σκήνωμα τῆς δόξης Σου πιστῶς, ἐξ αὐτῆς γὰρ ἀναβλύζεις τὰς δωρεάς, τοις πόθῳ ἐκοῶσί Σοι· δόξα τοῖς θαυμασίοις Σου Ἁγνή, φόξα τῇ προμηθεία Σου, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς Σου πλουσίᾳ χρηστότητι.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου ἐνδόξου Μάρτυρος Νέστορος
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Γερασίμου.

Ἀθλητὴς εὐσεβείας ἀκαταγώνιστος, ὡς κοινωνὸς καὶ συνήθης τοῦ Δημητρίου ὀφθείς, ἠγωνίσω ἀνδρικῶς Νέστορ μακάριε· τῇ θεϊκῇ γὰρ ἀρωγῇ, τὸν Λυαῖον καθελών, ὡς ἄμωμον ἱερεῖον, σφαγιασθεὶς προσηνέχθης, τῷ Ἀθλοθέτῃ καὶ Θεῷ ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίας Νίνας ἰσαποστόλου τῆς Γεωργίας
Ἦχος πλ. α΄ . Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες σου οἱ ζηλώσαντες, ἀκολουθήσαι ταῖς τρίβοις τῶν ἀποστόλων Χριστοῦ, Νίνα σκεῦος Παρακλήτου παμφαέστατον· ὅθεν τιμῶντες σὲ πιστῶς, Γεωργίας φρυκτωρέ, φωτόλαμπρε, σὲ αἰτοῦμεν· ἡμῶν τὰ σκότη λιταῖς σου, τῆς ἀγνωσίας πόῤῥω σκέδασον.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Δημητρίου τοῦ Βασσαράβωφ, πολιούχου Βουκουρεστίου
Ἦχος πλ. Α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Προσευχῇ ἀσιτίᾳ εὐχῇ καὶ δάκρυσιν, ἐν δυσπροσίτῳ σπηλαίῳ παρὰ τὰ ῥεῖθρα τοῦ Λώμ, ἰσαγγέλως πολιτείαν σου διήνυσας, τὴν ἐπὶ γῆς θαυματουργέ, πολιοῦχε καὶ φρουρέ, καὶ φύλαξ Βουκουρεστίου, ὁ νέμων πᾶσιν εὐχαῖς σου, Θεοῦ τὸ ἔλεος Δημήτριε.

Τροπάριον τῆς Ἁγίας Πρόκλης, συζύγου τοῦ Πιλάτου
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Ὡς παρεστῶσα τοῦ Δεσπότου τῷ θρόνῳ, Πρόκλα θεόφρον σύν Ἀγγέλων χορείαις, ὑπέρ ἡμῶν ἱκέτευε δεόμεθα, ὅπως λυτρωθείημεν, πειρασμῶν καί κινδύνων, καί παντοίων θλίψεων, καί παθῶν ἀκαθάρτων, καί τῆς μελλούσης δόξης καί χαρᾶς, μετά τό τέλος Ἁγία μετάσχωμεν

iconandlight.wordpress.com