Άγιος Νείλος ο Μυροβλύτης «….βαδίζοντες πρὸς τὸν μεσασμὸν τοῦ 8ου αἰῶνος ἄρχεται ὁ κόσμος τοῦ καιροῦ ἐκείνου, νὰ γίνεται ἀγνώριστος.»

 

 

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον.
Τῇ ΙΒ´ (12ῃ) τοῦ μηνὸς Νοεμβρίου, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, τοῦ Ἐλεήμονος, τοῦ ἐξ Αμαθοῦντος τῆς Κύπρου. (~616-620)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Νείλου τοῦ ἀσκητοῦ τοῦ Σιναΐτη (5ος αἰ.).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου προφήτου Ἀχιᾶ. (960 π.Χ.).

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων· Ἀντωνίου, καὶ τῶν σὺν αὐτῷ, Ζεβινᾶ, Γερμανοῦ, Νικηφόρου καὶ Μαραθοῦς τῆς παρθένου (286-305).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ἀρσακίου, ξίφει τελειωθέντος.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Μαρτίνου τοῦ θαυματουργοῦ, ἐπισκόπου Φραγγίας. . (~397)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Μαρτίνου, ἐπισκόπου Ταρακίνης ἐν Ἰταλίᾳ. (δ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, τοῦ ἁγίου Λέοντος τοῦ Στυππῆ, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (1143).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος ᾿Ιωάννης ὁ ἐν Ῥοστώφ, ὁ Φιλεύσπλαγχνος καὶ Δασύτριχος, ὁ διὰ Χριστὸν Σαλὸς ( μνήμῃ τῆς κοιμήσεως αὐτοῦ 3η Σεπτεμβρίου, 1580/1)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ἅγιος νεομάρτυς Μάρκος, ὁ ἐκ Κλεισούρας Καστοριάς, ἐν ἔτει 1598, ἀγχόνῃ τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Νείλου τοῦ Μυροβλύτου, τοῦ Ἁγιορείτου (1651)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ἅγιος νεομάρτυς Σάββας ὁ Νιγδελῆς καὶ Σαμολαδᾶς, ὁ ἐν Κωνσταντινουπόλει μὲν μαρτυρήσας, ἐν τῷ Κουτζοὺκ δὲ Καραμάνι ἐνταφιασθεὶς, ἐν ἔτει ͵αψκς΄ [1726], ξίφει τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ἅγιος νεομάρτυς Νικόλαος, ἐκ τῆς ἐνορίας τῶν Ἓξ Μαρμάρων, ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἐν ἔτει 1732, τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ δίκαιος ἐν Μπὶρσκ Ῥωσίας (1882)
Σύναξις πάντων τῶν νεομαρτύρων καὶ Ὁμολογητῶν τῆς Μονῆς Ὄπτινα· Ἀνατόλιος, Βαρνάβας, Δοσίθεος, Παντελεήμων, Βικέντιος, Νεκτάριος, Νίκων, Ἰωνᾶς Ἐπίσκοπος Μαντζουρίας, Νικόλαος τοῦ Ζαγκόρσκ, Ἰσαάκιος Β΄ Μπομπρίκωφ, 3 νεομάρτυρες τῆς Ὄπτινα: Βασίλειος πρεσβύτερος, Τρόφιμος μοναχός καὶ Θεράπων μοναχός, (οἱ κωδωνοκρούστες, 18/4, 1993, Πάσχα) (20ος αἰ.), ἐν Kaluga Ῥωσίας
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι νεο-ἱερομάρτυρες καὶ ὁμολογητές: Ἀλέξανδρος Ἀντριάνοφ τοῦ Ekaterinburg (1918), Θεόδωρος (Μακόβετσκι,1925) ἐπίσκοπος Καλούγκα, Εὐγένιος (Ζερνόφ) Μητροπολίτης Γκορκόφσκι (Νίζνι Νόβγκοροντ) (1935), Νεόφυτος (Σομπολένκο, 1937) τῆς Κίεβο-Πετσέρσκ Λαύρας, Ιωάννης (Μπελόλικοφ,1937), Λεωνίδας (Vinogradov, 1941), Νικολάι Πσενίσνικοφ, Ματθαίος Καζαρίν, πρωτοδιάκονος τῆς Άλμα Άτα (1942), Μελέτιος (Μπάρμιν, 1959) τῆς Ὄπτινα ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων τελειωθέντες ἐν Ῥωσίᾳ καὶ Βαρνάβας Nastić τῆς Βοσνίας, Ἐπίσκοπος Χβοστάνης (Hvosno) (1964).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ ἁγία Εὐτροπία (Isayenkova) τῆς Χερσῶνας (1968)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς Μπόρις (Kholchev) τῆς Τασκένδης (1971)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ εὕρεσις τῶν ἱερῶν λειψάνων (1998) τοῦ ἁγίου Ἀγαθαγγέλου (Πρεομπραζένσκι) ἐπισκόπου (1928)
Ἔτι τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῆς φρικτῆς θαυματουργίας ὑπὸ τοῦ θείου Σπυρίδωνος (348) τοῦ ἐν Κερκύρᾳ, ἐν ἔτει ͵αψιϚ´ (1716) τελεσθείσης, ὅτε διὰ πυρὸς καὶ ὀλέθρου μεγίστου ἐκώλυσε τοὺς παπιστάς, οἰκοδομῆσαι ἐν τῷ σεβασμίῳ αὐτοῦ Οἴκῳ ἀλτάριον, ἤτοι θυσιαστήριον, ὡς κακοβούλως καὶ μοχθηρῶς καὶ δολίως αὐτοὶ ἐβουλεύσαντο. [Διέσωσε δὲ ἐν λεπτομερείᾳ τὸ γεγονὸς διὰ τῆς ἱερᾶς γραφίδος αὐτοῦ ὁ ἐν Ὁσίοις Κολλυβᾶς Ἀθανάσιος ὁ Πάριος, ἐπονομάσας τὸ σύγγραμμα αὐτοῦ «οὐρανοῦ κρίσις».]
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἀνάμνησις τοῦ θαύματος τῶν ἁγίων καὶ ἰαματικῶν Ἀναργύρων ἐν Ἀταλάντῃ, ὅτε, τῆς ἱερᾶς αὐτῶν εἰκόνος κομισθείσης ἀπὸ τῆς ὁμωνύμου μονῆς εἰς τὴν πόλιν κομισθείσης, κατέπαυσαν τὸ θανατικὸν τῆς γρίππης. (1918)

Στίχοι
Ἰωάννης πένησι δοὺς καὶ σκορπίσας,
Ὢ ποῖα Χριστῷ νῦν παρεστὼς λαμβάνει!
ᾬχετο ἀκτεάνων δυοκαιδεκάτῃ Ἐλεητής.
Στίχοι
Ὁ Νεῖλος ὤφθη οὐχὶ ὕδωρ ἐκχέων,
Μύρον δὲ εὔπνουν, οὗ μυρεψὸς ἡ χάρις.

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ ὁ ἁγιώνυμος Ἄθως, ὁ νοητὸς τῆς Θεοτόκου καὶ ὡραῖος παράδεισος· ἰδοὺ γὰρ ἐν ταῖς ὑπωρείαις σου ἐξήνθησαν κρίνα ἀειθαλῆ καὶ πανεύοσμα, καὶ ἐν ταῖς κοιλάσι καὶ παραλίοις σου δένδρα οὐρανομήκη καὶ εὐσκιόφυλλα ἀνεβλάστησαν, καρποὺς ἀθανάτους τοῦ Πνεύματος προβαλλόμενα… (ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)

Άγιος Νείλος ο Μυροβλύτης
Φώτης Κόντογλου

Στον καιρό των Τούρκων, φανήκανε στον Μοριά κάμποσοι άγιοι, μάρτυρες και όσιοι, που τον ευωδιάσαμε με την αγιωσύνη τους, και σ’ αυτούς βρήκανε παρηγοριά οι βασανισμένοι χριστιανοί εκείνου του καιρού, και στήριγμα κ’ ελπίδα οι σκλάβοι κ’ οι κατατρεγμένοι.
Ένας απ’ αυτουνούς είνε κι’ άγιος Νείλος ο Νέος, ο λεγόμενος Μυροβλύτης, επειδή το άγιο λείψανό του ανάβρυσε μύρο, σαν του αγίου Δημητρίου κι άλλων αγίων.

Γεννήθηκε στον Άγιο Πέτρο της Κυνουρίας, που είνε ένας τόπος βλογημένος, γιατί σ΄ αυτόν ζούνε οι άνθρωποι με θεοσέβεια. Από μικρός είχε τη θεία χάρη, αγαπούσε τα θρησκευτικά περισσότερο από κάθε άλλο, κ’ είχε πόθο να γίνει καλόγερος, κάνοντας κατά γράμμα αυτό που είχε ο Χριστός: “Όποιος θέλει νάρθει ξοπίσω μου, ας αρνηθεί τον εαυτό του κι ας σηκώσει τον σταυρό του, κι ας με ακολουθήσει. Ας αφήσει για μένα πατέρα, μητέρα, γυναίκα, παιδιά, χωράφια, σπίτια, και κάθε τι που αγαπά”.
Από το έτος που κοιμήθηκε, ήγουν το 1651, εικάζω πώς θα γεννήθηκε κατά τα 1570. Στην Κυνουρία, που τη λένε στην απλή γλώσσα Τσακωνιά, υπάρχει ακόμα ένα περίδοξο κι αρχαίο μοναστήρι που λέγεται μοναστήρι της Μαλεβής, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Σ΄ αυτό το μοναστήρι είχε ο άγιος έναν θείο ιερομόναχο που τον λέγανε Μακάριο. Αυτός τον επήρε κοντά του, κι αφού περάσανε κάμποσον καιρό με προσευχή και με νηστεία, ο Μητροπολίτης της επαρχίας χειροτόνησε τον Νείλο διάκο κ΄ ύστερα ιερομόναχο.
Πλην, από το πόθον όπου είχαν να ασκητέψουν αυστηρότερα, τραβήξανε και πήγανε στο Άγιον Όρος. Ύστερα από πολλά, κατασταλάξανε σ’ ένα μέρος έρημο που είχε ασκητέψει πριν πεντακόσια χρόνια ο πρώτος ασκητής που ασκήτεψε στο Όρος, πριν να χτισθούνε τα μοναστήρια, ο μέγας και θαυμαστός άγιος Πέτρος ο Αθωνίτης, που ζούσε μέσα σ’ ένα σπήλαιο γυμνός. Κοντά σ΄ εκείνο το σπήλαιο πήγανε και κατοικήσανε οι δύο εκείνοι άγιοι άνθρωποι. Βρίσκεται κοντά στα σημερινά Καψοκαλύβια. Το τι κόπους και ταλαιπωρίες τραβήξανε για να καθαρίσουνε τον τόπο από τα αγκάθια κι’ από τα άγρια χαμόδεντρα, είνε γραμμένα στη διαθήκη του αγίου Μακαρίου. Εκείνον τον τόπο τον ονομάσανε Αγία Πέτρα.
Χτίσανε μια μικρή Εκκλησιά της Υπαπαντής, κ’ επειδή γνωρίζανε την τέχνη της ζωγραφικής, την στολίσανε με άγιες εικόνες εκείνοι οι αγιασμένοι αγιογράφοι. Το σπήλαιο του Αγίου Πέτρου, ήτανε αζύγωτο και φοβερό, κατάκρημνο κι΄από τα δύο μέρη. Μα ο μακάριος Νείλος δεν εδείλιασε, και μπόρεσε και κατέβηκε ως εκεί, κι΄απόμεινε ολομόναχος, δίχως να γνωρίζει κανένας πως εκεί μέσα εζούσε άνθρωπος, μήτε ο θείος του.

Μέσα σ’ εκείνη την τρύπα έζησε όλη τη ζωή του, δίχως να φοβηθεί τίποτα, δίχως να πεινάσει, δίχως να αρρωστήσει, επειδή πίστευε ασάλευτα στα λόγια Εκεινού που είπε
«Μη φροντίζετε για την αυριανή μέρα. Κυτάξετε τα αγριολούλουδα, μήτε υφαίνουν, μήτε κοπιάζουν. Ωστόσο, μηδέ ο βασιλέας Σολομώντας ντύθηκε σαν ένα απ΄ αυτά τα καταφρονεμένα. Το λοιπόν, αφού ο Πατέρας σας πούνε στον ουρανό, στολίζει έτσι το χορτάρι που ανθίζει για μια μέρα, κ΄ ύστερα το ρίχνουνε στον φούρνο, πόσο περισσότερο θα φροντίσει για σας, λιγόπιστοι;».

Πέρασε λοιπόν πολλά χρόνια μέσα στη σπηλιά ο θαυμαστός αυτός άγιος, και δεν τον ήξαιρε κανένας. Κατά τα τελευταία χρόνια του, κάποιοι ασκητάδες μάθανε με απορία τ’ ασκηταριό του. Τούτο το μέρος λεγότανε Καραβοστάσι, και βρίσκεται κοντά στη θάλασσα που κυττάζει κατά τη νοτιά, στη μύτη του Άθωνα, κ’ η ονομασία τούτη δόθηκε από το θαύμα που έκανε ο άγιος Πέτρος ο Αθωνίτης με το να σταματήσει το καράβι με το οποίο ταξίδευε, για να τον βγάλουνε έξω στη στεριά, όπως γράφει το συναξάρι εκεινού του σκληρού ασκητή, που είνε ο προπάτορας εκείνων που ασκητέψανε στο Όρος.

Τέλος, ήλθε η μέρα να πληρώσει κι ο άγιος Νείλος, σαν άνθρωπος θνητός, το κοινό χρέος, και να πετάξει από τη σπηλιά στον ουρανό, από τους κόπους κι’ από τις απίστευτες ταλαιπωρίες, στη βασιλεία των ουρανών. Αυτή η μέρα ήτανε η 12η Νοεμβρίου του 1651. Το τίμιο σώμα του το αξίωσε ο Κύριος να αναβρύζει μύρο, κι’ απ’ αυτό ονομάσθηκε Μυροβλύτης. Τον τάφο του τον κάνανε μέσα στο σπήλαιο.
Με τον καιρό, εκείνο το άγριο μέρος αγριέψε τόσο πολύ, που τα αγκάθια, τα βάτα κ’ οι άγριες ρίζες, σφαλίξανε ολότελα το σπήλαιο, σαν να θέλανε να φυλάξουνε το άγιο σκήνωμα από βέβηλα χέρια. Έτσι, επί πολλά χρόνια ξεχάσθηκε ο άγιος. Κατά τα 1845, ένας μοναχός ο λεγόμενος Αιχμάλωτος, που είχε γιατρευτεί από τον άγιο, κ’ είχε δει πολλά θαύματα, είδε τον άγιο που τον πρόσταξε να διορθώσει το μονοπάτι της σπηλιάς, για να πηγαίνουνε οι αδελφοί να προσκυνούν και για να λειτουργιέται η εκκλησία.
Τότε βρέθηκε ο τάφος του αγίου, και τα άγια λείψανα ευωδιάζανε. Αυτό έγινε κατά την 7η Μαΐου 1845, για τούτο η μνήμη του γιορτάζεται αυτή την ημέρα. Τότε γινήκανε πολλά θαύματα, κι’ άλλα γινήκανε υστερώτερα. Το λείψανο του αγίου Νείλου βρίσκεται στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας.
Αυτός με συντομία είνε ο βίος του οσίου πατρός ημών Νείλου του Μυροβλύτου, που είνε το σεμνό καύχημα της Κυνουρίας. Οι πατριώτες του τον έχουνε για προστάτη, και τον τιμούν όπως οι Κερκυραίοι τον άγιο Σπυρίδωνα, οι Κεφαλλωνίτες, τον άγιο Γεράσιμο, κ’ οι Ζακυνθινοί τον άγιο Διονύσιο.

Τούτον τον άγιο τον ζωγράφισα μια και μονάχη φορά σε τοιχογραφία της μεγάλης εκκλησιάς, του αγίου Νικολάου Κάτω Πατησίων Αχαρνών. Και έδειξε σε μένα τον αμαρτωλό ένα μικρό θαύμα. Δηλαδή τη μέρα που τελείωσα την εικόνα, ήτανε η μνήμη του, κι ούτε το ήξερα, ούτε το σκέφθηκα. Την εικόνα την αφιέρωσε μια ευσεβής χριστιανή από την Κυνουρία, κι είνε αυτή που βλέπει τυπωμένη εδώ ο αναγνώστης.

***

Μετά την κοίμησή του ο Θεός τον δόξασε με το χάρισμα της μυροβλυσίας. Από τον τάφο του άρχισε να αναβλύζει ευώδες αγίασμα, που σχημάτιζε μικρό ρυάκι και έφτανε ως τη θάλασσα.
Οι χριστιανοί δεν άργησαν να πληροφορηθούν το θαυμαστό γεγονός. Έτσι, άρχισαν να καταφθάνουν ως εδώ με πλοία και να παίρνουν σε δοχεία το μύρο, με το οποίο πολλοί άρρωστοι θεραπεύθηκαν θαυματουργικά.
Η συρροή όμως των πιστών στον τόπο αυτό έγινε αντιληπτή από τους πειρατές, που, όπως είναι γνωστό, λυμαίνονταν τη Μεσόγειο στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Επανειλημμένα, λοιπόν, έπεσαν επάνω στους ανύποπτους χριστιανούς, και, αφού τους λήστεψαν, άλλους σκότωσαν και άλλους αιχμαλώτισαν, για να τους πουλήσουν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής.
Η κατάσταση αυτή προκάλεσε μεγάλη θλίψη και ταραχή στους ασκητές της περιοχής, που ζήτησαν την επέμβαση του θαυματουργού συνασκητή τους οσίου Ακακίου του Καυσοκαλυβίτη (+1730).
Ο όσιος στάθηκε απέναντι από το σπήλαιο και προσευχήθηκε θερμά. Είπε: «Άγιε Νείλε, εσύ που ήσουνα στη ζωή σου τόσο ταπεινός και ήσυχος, γιατί τώρα επιτρέπεις να γίνονται τέτοιες ακαταστασίες και ανωμαλίες σε βάρος ευσεβών ανθρώπων; Δεν πρόλαβε ν αποσώσει τα λόγια του ο όσιος Ακάκιος, και η ροή του μύρου σταμάτησε!»
Στις αρχές του 19ου αι. ο άγιος Νείλος εμφανίστηκε σε κάποιον Καυσοκαλυβίτη μοναχό Θεοφάνη, που καταγόταν από την Καισάρεια της Καππαδοκίας, και τον θεράπευσε θαυματουργικά από βαρειά και ανίατη ασθένεια.
Οι Καυσοκαλυβίτες πατέρες αποφάσισαν να χτίσουν έξω από το σπήλαιο, στην άκρη του βράχου, έναν μικρό ναό αφιερωμένο στον άγιο Νείλο. Καθώς, λοιπόν, έσκαβαν για ν ανοίξουν τα θεμέλια, στις 7 Μαΐου του 1815, με απερίγραπτη χαρά και συγκίνηση βρήκαν τον τάφο και τα τίμια λείψανα του αγίου, από τα οποία ξεχυνόταν άρητη ευωδία.
Απεσταλμένοι της Μεγίστης Λαύρας, που ειδοποιήθηκε αμέσως, παρέλαβαν με πολλή ευλάβεια τα πανεύοσμα οσιακά οστά και τα μετέφεραν στο μοναστήρι. Εκεί τα υποδέχθηκαν επίσημα, με κωδωνοκρουσίες, λαμπάδες και θυμιάματα, όλοι οι Λαυριώτες πατέρες, με επικεφαλής τον εξόριστο τότε στο Άγιον Όρος εθνοϊερομάρτυρα πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως άγιο Γρηγόριο τον Ε´ (+1821). Η κάρα του οσίου τοποθετήθηκε σε πολύτιμη λειψανοθήκη και ξεχωρίζει μέχρι σήμερα, ανάμεσα στα άλλα άγια λείψανα της Μονής, για τη θαυμάσια ευωδία της. Στο Κελλί της Κοιμήσεως της Θεοτόκου δόθηκε «χάριν ευλογίας, η ιερά αυτού σιαγών, έχουσα επάνω αυτής ένα οδόντα, να διαμένη εκείσε ως αφιέρωμα αναπόσπαστον εις αιώνα τον άπαντα» (ομόλογο 1-8-1818)
Από τότε, τόσο ο τάφος όσο και η σιαγόνα του αγίου εκπέμπουν ανά καιρούς πλούσια ευωδία.
Το φελόνι και το πετραχήλι του αγίου, που κι αυτά ευωδιάζουν, φυλάσσονταν μέχρι τις μέρες μας στο Κελλί της Κοιμήσεως, αλλά ο τελευταίος μοναχός της παλαιάς συνοδείας, γερο-Μεθόδιος (+1993), τα παρέδωσε στη Μεγίστη Λαύρα για περισσότερη ασφάλεια.

***

Προφητεία τοῦ Ὁσίου Νείλου τοῦ Νέου τοῦ καὶ Μυροβλύτου, περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου (7/5)

Προφητεία τοῦ Ὁσίου Νείλου τοῦ Νέου τοῦ καὶ Μυροβλύτου, τοῦ ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει τοῦ Ἄθωνος ἀσκήσαντος, πρὸ 600 ἐτῶν, περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τῶν ἐν τέλει τοῦ αἰῶνος ἀνθρώπων.
Κατὰ τὸ 1900 ἔτος βαδίζοντες πρὸς τὸν μεσασμὸν τοῦ 8ου αἰῶνος ἄρχεται ὁ κόσμος τοῦ καιροῦ ἐκείνου, νὰ γίνεται ἀγνώριστος. Ὅταν πλησιάσῃ ὁ καιρὸς τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ σκοτισθῆ ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὰ πάθη τὰ τῆς σαρκὸς καὶ θὰ πληθυνθῆ σφόδρα ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ ἀνομία. Τότε ἔρχεται ὁ κόσμος νὰ γίνεται ἀγνώριστος, μετασχηματίζωνται αἱ μορφαὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ δὲν θὰ γνωρίζωνται οἱ ἄνδρες ἀπὸ τὰς γυναῖκας διὰ τῆς ἀναισχύντου ἐνδυμασίας καὶ τῶν τριχῶν τῆς κεφαλῆς· οἱ τότε ἄνθρωποι θὰ ἀγριέψουν καὶ θὰ γενοῦν ὡσὰν θηρία ἀπὸ τὴν πλάνην τοῦ Ἀντιχρίστου. Δὲν θὰ ὑπάρχει σεβασμὸς εἰς τοὺς γονεῖς καὶ γεροντότερους, ἡ ἀγάπη θὰ ἐκλείψη, οἱ δὲ Ποιμένες τῶν Χριστιανῶν, Ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, θὰ εἶναι τότε ἄνδρες κενόδοξοι, παντελῶς μὴ γνωρίζοντες τὴν δεξιὰν ὁδὸν ἀπὸ τὴν ἀριστεράν, θὰ ἀλλάξουν τὰ ἤθη, αἱ παραδόσεις τῶν Χριστιανῶν καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ σωφροσύνη θὰ ἀπολεσθῆ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ θὰ βασιλεύση ἡ ἀσωτεία. Τὸ ψεῦδος καὶ ἡ φιλαργυρία θὰ φθάσουν εἰς τὸν μέγιστον βαθμόν, καὶ οὐαὶ εἰς τοὺς θησαυρίζοντας ἀργύρια. Αἱ πορνεῖαι, μοιχείαι, ἀρσενοκοιτίαι, κλοπαὶ καὶ φόνοι, θὰ πολιτεύωνται, ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ διὰ τὴν ἐνέργειαν τῆς μεγίστης ἁμαρτίας καὶ ἀσελγείας, οἱ ἄνθρωποι θέλουν στερηθῇ τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὅπου ἔλαβον εἰς τὸ Ἅγιον Βάπτισμα ὡς καὶ τὴν τύψιν τῆς συνειδήσεως.
Αἱ Ἐκκλησίαι δὲ τοῦ Θεοῦ θὰ στερηθοῦν εὐλαβῶν καὶ εὐσεβῶν Ποιμένων καὶ ἀλλοίμονον τότε εἰς τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ εὑρισκομένους Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι θὰ στερηθοῦν τελείως τὴν πίστιν, διότι θὰ ἀναχωροῦν ἀπὸ τὸν κόσμον εἰς τὰ ἱερὰ Καταφύγια διὰ νὰ εὕρουν ψυχικὴν ἀνακούφισιν τῶν θλίψεών των καὶ παντοῦ θὰ εὑρίσκουν ἐμπόδια καὶ στενοχώριας. Κὰ πάντα ταῦτα γεννήσονται διὰ τὸ ὅτι ὁ Ἀντίχριστος θέλει κυριεύσῃ τὰ πάντα, καὶ γεννήσεται ἐξουσιαστὴς πάσης τῆς Οἰκουμένης καὶ θὰ ποιῇ τέρατα καὶ σημεῖα κατὰ φαντασίαν, θέλῃ δὲ δώσῃ πονηρᾶν σοφίαν εἰς τὸν ταλαίπωρον ἄνθρωπον, διὰ νὰ ἐφεύρῃ, νὰ ὁμιλῇ ὁ εἷς πρὸς τὸν ἄλλον, ἀπὸ τὴν μίαν ἄκραν της γῆς, ἕως τὴν ἄλλην, τότε θὰ πέτανται στὸν ἀέρα ὡς πτηνὰ καὶ διασχίζοντες τὸν βυθὸν τῆς θαλάσσης ὡς ἰχθύες.
Καὶ ταῦτα πάντα ποιοῦντες οἱ δυστυχεῖς ἄνθρωποι, διαβιοῦντες ἐν ἀνέσει, μὴ γνωρίζοντες οἱ ταλαίπωροι ὅτι ταῦτα ἐστὶ πλάνη τοῦ Ἀντιχρίστου. Καὶ τόσον θὰ προοδεύση τὴν ἐπιστήμην κατὰ φαντασίαν ὁ πονηρός, ὥστε ἀποπλανῆσαι τοὺς ἀνθρώπους καὶ μὴ πιστεύῃ εἰς τὴν ὕπαρξιν τοῦ τρισυποστάτου Θεοῦ.
Τότε βλέπων ὁ Πανάγαθος Θεὸς τὴν ἀπώλειαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, θέλει κωλοβώσῃ τὰς ἡμέρας, διὰ τοὺς ὀλίγους σῳζόμενους, διότι θέλει πλανῆσαι εἰ δυνατὸν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. Τότε αἰφνιδίως θέλει ἔλθῃ ἡ δύστομος ῥομφαῖα καὶ θὰ θανατώση τὸν πλάνον καὶ τοὺς ὀπαδοὺς αὐτοῦ.
https://immorfou.org.cy/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%E1%BF%A6-%E1%BD%81%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%E1%BF%A6-%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CF%85/

***

Άγιος Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα

Ο φθόνος είναι ένα πνεύμα του Άδη. Μάχεται αδιάκοπα τη δικαιοσύνη και τον Θεό. Ο Θεός είναι αγάπη και ο φθόνος δεν αντέχει να μας βλέπει να κάνουμε καλό στον πλησίον μας. Ο φθόνος δεν σταματά ποτέ, το πνεύμα του Άδη φθονεί όλους τους ανθρώπους για τα πάντα.
Ένας από τους θεοφόρους Πατέρες, ο άγιος Νείλος ο Μυροβλύτης (εμφανίστηκε στον μοναχό Θεοφάνη, που κατοικούσε στο σπήλαιο του αγίου Νείλου τον 18ο αιώνα), μας έχει εξηγήσει πολλά από τα μυστήρια της Βασιλείας των Ουρανών. Είπε ότι ο φθόνος είναι η σφραγίδα του Αντιχρίστου στην καρδιά του ανθρώπου. Βλέπετε τώρα τι τρομερό πράγμα είναι ο φθόνος; Όμως αλίμονο, εμείς φθονούμε συχνά το γείτονα μας, ακόμα και τον πλησιέστερό μας συγγενή. Δεν φροντίζουμε ούτε καν να προσπαθήσουμε να γιατρέψουμε τον εαυτό μας από αυτή τη συμφορά, και να συνέλθουμε…
Αν αγαπούσαμε τον Κύριο με όλη μας την καρδιά, δεν θα υποκύπταμε ποτέ στην αμαρτία σε όλη μας τη ζωή, διότι θα ήταν Εκείνος μαζί μας. Εκείνος είναι η φλόγα που έχει τη δύναμη να κατακάψει καθετί ακάθαρτο και κάθε αμαρτία. Τίποτα ανίερο δεν θα εισερχόταν στην ψυχή μας.
Από το βιβλίο : «ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα, Εκδόσεις : «Εν πλω»

***

Να, πώς περιγραφεί τους αποκαλυπτικούς καιρούς ο άγιος Νείλος ο Αγιορείτης: Ο άγιος Νείλος ο Αγιορείτης περιγράφει την γενική κατάσταση, πού θα επικρατήσει τους τελευταίους καιρούς. Αυτός ο άγιος είναι σαν να έζησε σήμερα στα χρόνια μας.
Περιγράφει πώς ο αντίχριστος θα γεννηθεί με εξωσωματική σύλληψη. Εξωσωματική σύλληψη όμως υπάρχει μόνο τα τελευταία χρόνια. Δεν υπήρχε όταν έζησε αυτός ο άγιος. Γιατί αυτός ο άγιος ο Νείλος ο Αγιορείτης έζησε τον 17ο αιώνα.
Στη συνέχεια ο άγιος ο Νείλος λέει ότι η εικόνα του αντίχριστου θα έχει επιρροή στα ανθρώπινα συναισθήματα. Πολλοί άνθρωποι θα τον εμπιστευθούν…
Σήμερα δεν βλέπουμε πώς υπάρχει η τηλεόραση με εικόνες πού μιλάνε;
Σήμερα όλα είναι πιο ξεκάθαρα.
Η Υπεραγία Θεοτόκος εμφανίστηκε και μίλησε σε πολλούς ανθρώπους σε πρόσφατες εποχές. Είπε ότι μεσιτεύει στον Υιό της για μας, αλλά εμείς δεν μετανοούμε.
Μας συμβούλευσε σε πολλές περιπτώσεις να μετανοήσουμε, διότι ο καιρός περνάει κι έρχονται δύσκολες μέρες για τους χριστιανούς.

Εμείς οι Ορθόδοξοι απειλούμαστε ιδιαίτερα, αφού το κακό απευθύνεται κυρίως σε εμάς.
Στη Δύση, η επιβολή σφραγίδας στους ανθρώπους έχει ήδη αρχίσει.
Οι τέκτονες είναι παρόντες παντού.
Έχουν δικό τους λαό στην κυβέρνηση όλων των κρατών, σε άλλα σημαντικά μέρη, ακόμα και στην εκκλησία. Οι τέκτονες προετοιμάζονται να υποτάξουν ολόκληρο τον κόσμο με τη δύναμη των Ηνωμένων Εθνών, υπό την ηγεσία ενός ατόμου, τον αντίχριστο, τον οποίο θέλει να πάρει τη θέση του προέδρου των Ηνωμένων Εθνών.
Οι ορθόδοξοι ερημίτες εμποδίζουν τον διάβολο να καταλάβει το πνευματικό πεδίο ολόκληρου του κόσμου, όχι επειδή αντιστέκονται, όσο γιατί συνεχώς προσεύχονται στον Κύριο για να μας προστατεύσει από το κακό.
Ειδικά κατά το 1993, ο αντίκτυπος αυτός έγινε ακόμη πιο σαφής.
Από το βιβλίο: Γέροντος Θαδδαίου Βιτόβνιτσας- Πνευματικές Συζητήσεις, εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη

Δεν υπάρχει μετάνοια στον κόσμο. Όχι μόνο σ’ εκείνους που δεν είναι γνώστες, που δεν είναι ευσεβείς, αλλά δεν υπάρχει, άνθρωπε, μετάνοια ούτε στους ευσεβείς ανθρώπους, που από μικροί γαλουχήθηκαν στην πίστη. Σελ76
Λένε ότι στα Ηνωμένα έθνη υπηρετούν ανοικτά τον σατανά. Εμένα αυτό μου φαίνεται παράξενο. Πώς μπορεί (να κάνει) έτσι ο άνθρωπος; Ναι, λένε έχουν και τελετές. Ο σατανάς θέλει να ενωθεί ο κόσμος, να τοποθετηθεί η Νέα Τάξη ως το 2000. Αυτό το απαιτεί από αυτούς, αφού αυτός είναι νοερή δύναμη, και προσπαθεί να επηρεάσει τους ανθρώπους, ώστε όλοι να κατευθυνθούν εκεί όπου εκείνος θέλει. Αλλά δεν μπορεί, λένε, λόγω των ορθοδόξων. Οι ορθόδοξοι δεν τον ενοχλούν τόσο από φυσικής άποψης, όσο από νοερής. Αν κι εμείς, οι ορθόδοξοι, απομακρυνθήκαμε αρκετά από το αγαθό, παρ’ όλα αυτά ανάμεσα στους ορθοδόξους υπάρχουν αρκετοί ακόμη ταπεινόφρονες και πράοι στην ψυχή, που εγκάρδια προσεύχονται στον Θεό, για να σώσει τον κόσμο. Κι ο σατανάς γι αυτό δεν μπορεί να επηρεάσει τη σκέψη των ανθρώπων.
Τάχυνε ο καιρός. Όταν τελικά ενωθεί ο κόσμος, τότε θα εκλεγεί ο πρόεδρος των Ηνωμένων Εθνών ως κυρίαρχος του κόσμου. Αυτός θα είναι ο πρώτος και ο τελευταίος πρόεδρος.
Πριν από τον Β ‘ Παγκόσμιο πόλεμο, υπήρχε η Κοινωνία των Εθνών και τότε δεν εκλεγόταν πρόεδρος, αλλά μόνο γραμματέας. Και μετά από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο δεν εξελέγη πρόεδρος ,αλλά μόνο γραμματέας.
Και τώρα οι άνθρωποι θέλουν όσον το δυνατόν ταχύτερα να ενωθεί ο κόσμος. Και ο Κύριος θα το επιτρέψει.

Οι εχθροί του Θεού που προετοιμάζουν την Νέα παγκόσμια Τάξη (νέα όσο και οι οπλές του διαβόλου, φυσικά) γνωρίζουν καλά τη δύναμη των σκέψεων. Αυτό το δείχνει το γεγονός ότι για δεκαετίες προσπαθούν να κατασκευάσουν όπλα που θα επηρεάζουν τον ανθρώπινο νου, και θα τον μεταβάλουν κατά την κακή θέληση του αφέντη τους, του διαβόλου.
Ο πατέρας Θαδδαίος συχνά έλεγε ότι οι υπηρέτες του αντίχριστου διαθέτουν διάφορα μέσα, με τα οποία επηρεάζουν ανθρώπους και λαούς. Σήμερα αυτό επιβεβαιώνεται. Πολλοί επιστήμονες, ανάμεσά τους και Ρώσοι, επισημαίνουν τον μεγάλο κίνδυνο του αμερικανικού συστήματος HAARP στην Αλάσκα, το οποίο δεν προκαλεί μόνο κλιματικές αλλαγές, αλλά και βαριές νοητικές και πνευματικές βλάβες στους ανθρώπους. Γι’ αυτό είναι αναγκαία η αδιάλειπτη προσευχή, για να μας λυτρώσει ο Θεός από αυτόν τον πειρασμό.
Οποίον σκέπτεσαι σ εκείνον ανήκεις του Γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα, σελ.76, 105-106

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμονας, η ελεήμων καρδιά, ευγνωμονούσε ολόψυχα το Θεό, πού τον φύλαγε να μην πει, να μην κατακρίνει ή να σκεφτεί κάτι κακό…
https://iconandlight.wordpress.com/2022/11/11/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b9%cf%89%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%bf-%ce%b5%ce%bb%ce%b5%ce%ae%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b7-%ce%b5%ce%bb%ce%b5%ce%ae%ce%bc%cf%89%ce%bd-%ce%ba%ce%b1/

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμονας – Ο ”δότε” και ο ”δοθήσεται”, Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
https://iconandlight.wordpress.com/2017/11/11/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%BF-%CE%B4%CF%8C%CF%84%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B9/

Όσοι ποθούν Εσένα, Κύριε, και φυλάνε τις εντολές Σου, δεν θα στερηθούν κανένα αγαθό. Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων
https://iconandlight.wordpress.com/2015/11/11/%cf%8c%cf%83%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%bf%ce%b8%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%ce%b5%cf%83%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%ac%ce%bd%ce%b5-%cf%84%ce%b9%cf%82/

Ποτέ μην πείς “Αυτοί οι ζητιάνοι με ενοχλούν!” Τόσα εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στη γη και όλοι είναι ζητιάνοι ενώπιον του Κυρίου και ο Κύριος δεν είπε ποτέ «Αυτοί οι ζητιάνοι με ενοχλούν!» Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμονας – όσιος Νείλος ο Σιναΐτης
https://iconandlight.wordpress.com/2021/11/11/%cf%80%ce%bf%cf%84%ce%ad-%ce%bc%ce%b7%ce%bd-%cf%80%ce%b5%ce%af%cf%82-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%af-%ce%bf%ce%b9-%ce%b6%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%ce%bc%ce%b5-%ce%b5%ce%bd%ce%bf/

Το έλεος του Θεού τα αναπληρώνει όλα! Είναι απέραντο και ανεξάντλητο. Πιστεύω ακράδαντα, ότι ο πολυεύσπλαχνος Κύριος δεν θα με απορρίψει και εμένα…
https://iconandlight.wordpress.com/2020/11/11/%cf%84%ce%bf-%ce%ad%ce%bb%ce%b5%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%cf%8d-%cf%84%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%80%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%8e%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%8c%ce%bb%ce%b1-%ce%b5%ce%af/

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, Είδα μια ωραιότατη κοπέλα, και μου είπε: Είμαι η ευσπλαχνία, η ελεημοσύνη, η αγάπη.
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/11/25997/

Ο Χριστός ήρθε σαν Γέροντας φτωχός….
https://iconandlight.wordpress.com/2018/02/12/21882/

Ελεήμων Καρδιά, Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων
https://iconandlight.wordpress.com/2013/11/11/%ce%b5%ce%bb%ce%b5%ce%ae%ce%bc%cf%89%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%b9%ce%ac-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b9%cf%89%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%bf-%ce%b5%ce%bb%ce%b5%ce%ae%ce%bc%cf%89/

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος
Ἦχος πλ. δ´

Ἐν τῇ ὑπομονῇ σου ἐκτήσω τὸν μισθόν σου Πάτερ, Ὅσιε, ταῖς προσευχαῖς ἀδιαλείπτως ἐγκαρτερήσας, τοὺς πτωχοὺς ἀγαπήσας, καὶ τούτοις ἐπαρκέσας· Ἀλλὰ πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, Ἰωάννῃ Ἐλεῆμον μακάριε, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος (Χ.Μ.Μπούσια)
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τῆς διττῆς πρὸς τὸν Κύριον καὶ τὸν ἔγγιστα ἀγάπης ἔσοπτρον, πάτερ, ὡς διαυγὲς τοῖς πτωχοῖς καὶ τοῖς κάμνουσιν ἐσκόρπισας τὸν πλοῦτόν σου· ὅθεν κτησάμενος καλῶς πλοῦτον ἐν τοῖς οὐρανῶν ταμείοις Χριστῷ πρεσβεύεις ὑπὲρ ἡμῶν, Ἰωάννη, ἐλέους κρήνη, τῶν τιμώντων σε.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Νείλου τοῦ Ἀσκητοῦ τοῦ Σιναΐτη
― Ἦχος πλ. δ´

Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τὸ ἄγονον ἐγεώργησας, καὶ τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατὸν τοὺς πόνους ἐκαρποφόρησας, καὶ γέγονας φωστήρ, τῇ οἰκουμένῃ λάμπων τοῖς θαύμασι, Νεῖλε Πατὴρ ἡμῶν, Ὅσιε, Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Νείλου τοῦ Ἀσκητοῦ τοῦ Σιναΐτη
— Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε

Σοφίας τῷ ἄνθρακι, ἀποκαθάρας τὸν νοῦν, τὸ νᾶμα ἐξέπιες, τῆς αἰωνίου ζωῆς, βιώσας ὡς ἄγγελος· ὅθεν ἀεὶ βλυσταίνεις, τὸ ἁλλόμενον ὕδωρ, πράξει καὶ θεωρίᾳ, καταρδεύων τὸν κόσμον. Διό σε ἀνευφημοῦμεν, Νεῖλε Πατὴρ ἡμῶν Ὅσιε.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Νείλου τοῦ μυροβλύτου, τοῦ Ἁγιορείτου
— Ἦχος γ’. Θείας πίστεως

Θείαν ἄσκησιν, Πάτερ ἐν Ἄθῳ, πόθῳ κρείττονι, ἠγωνισμένος, Μυροβλύτης θαυμαστὸς ἀναδέδειξαι· καὶ διασώζεις κινδύνων καὶ θλίψεων, τοὺς τῷ ἁγίῳ ναῷ σου προστρέχοντας. Νεῖλε Ὅσιε, Χριστὸς τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Νείλου τοῦ μυροβλύτου, τοῦ Ἁγιορείτου
Ἦχος α´. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.

Βιώσας θεαρέστως ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθωνος, προσευχαῖς καὶ νηστείαις τὸν Θεὸν ἐθεράπευσας, ὡς σκεῦος τῆς Χάριτος λαμπρόν, τοῦ Πνεύματος ἐδείχθης λειτουργός, διανέμων τὰς ἰάσεις τοῖς πιστῶς ἐκβοῶσί σοι Νεῖλε· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Νείλου τοῦ μυροβλύτου, τοῦ Ἁγιορείτου
Ἦχος πλ. δ΄. Τὸ προσταχθέν.

Διὰ νηστείας ἀκραιφνοῦς Νεῖλε θεόφρον, ἀπονεκρώσας τῶν παθῶν ἐπαναστάσεις, τοῦ Χριστοῦ ὁ ἔρως σοι ἔδωκε τὴν χάριν, τὰς νόσους ἀποδιώκειν τῶν ἀσθενῶν, καὶ ζῶν τε καὶ μετὰ πότμον θαυματουργεῖν, ὄντως θαῦμα παράδοξον, ὅτι ὀστέα τὰ σά, ἐκβλύζουσιν ἰάματα, πᾶσι τοῖς πίστει θερμῇ σοι προστρέχουσι.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Νείλου τοῦ μυροβλύτου, τοῦ Ἁγιορείτου
Ἦχος α´. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. Παλαιόν.

Μονάσας θεαρέστως τῷ Ἄθω τρισόλβιε, ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις τὸν Θεὸν ἐξεζήτησας· καὶ γέγονας δοχεῖον καθαρὸν τοῦ Πνεύματος ἀστράπτων τοῖς πιστοῖς, ἀρετῶν τὰς λαμπηδό‐ νας δι᾿ ὧν φωτίζεις Νεῖλε τοὺς βοῶντάς σοι· Δόξα τῷ σε δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σε ἁγιά‐ σαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Μαρτίνου Τουρώνης. (Ἰωάννου Ἐπισκ.Γόρτυνος τοῦ Μαρτίνου)
Ἦχος πλ. δ´. Ἡ τοῦ στόματός σου.

Τῆς ἀσκήσεως τὸ χαρίεν τὸν βίον ὅλον γλυκαίνει, τῆς ἁμαρτίας πικρίαν δέ, ἐξαποτινάσσει οὐ μόνον ἐκ καρδίας πυκτεύοντος, ἀλλὰ καὶ ἡδύνει τοὺς ὑπὲρ ὧν οὗτος προσεύχεται. Διὸ πρε‐ σβεύων πρὸς Κύριον, πάτερ προστάτα Μαρτίνε σύ, πλήρωσον ἀγάπης τὰ σπλάγχνα ἡμῶν, καὶ φρούρει τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος.
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης ἀνεδείχθης ὑπέρμαχος, καὶ θαυματουργῶν λόγῳ μόνῳ ποταμοὺς ἀνεχαίτισας, Σπυρίδων μακάριε σοφέ· διὸ νεκρὰ σοὶ ἐν τάφῳ προσφωνεῖ, καὶ ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετέβαλες· καὶ ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἁγίας σου εὐχάς, Ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργοῦντάς σοι Ἱερώτατε. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ· δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι· δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Ἀπολυτίκιον τοῦ θαύματος τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος.
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης ὥσπερ πάλαι ὑπέρμαχος, οὕτω νῦν ὑψῶν ἀνεφάνης, τὴν Ἐκκλησίαν Χριστοῦ· καὶ γὰρ μακρὰν τοῦ ναοῦ σου ἐξωθείς, καὶ ἄρδην ἐν πυρὶ κατέστρεψας, καὶ εἰς τὸ ἄσβεστον ἀπέπεμψας σαφῶς, Λατίνων γνούς, ὡς στρεβλοῦντας τὴν θεολογίαν σου· δόξα τῷ σὲ βραβεύσαντι ἡμῖν, δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι, δόξα τῷ διὰ σοῦ ὑψώσαντι ἡμᾶς Σπυρίδων ἀξιάγαστε.

Εἰς τὸν Στίχον. Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου.
Ἦχος πλ. α’ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις τῆς Ἐκκλησίας φωστήρ· τῆς οἰκουμένης τὸ περίβλεπτον καύχημα, τὸ κλέος Ἀλεξανδρείας, ὀρθοδοξίας κρηπίς, ἐγκρατείας στάθμη καὶ ἀσκήσεως, λιμὴν τῶν ἐν ζάλῃ, κινδυνευόντων ἡ λύτρωσις, πύργος ἰσχύος, καὶ φρουρὸς ἀσφαλέστατος, νόμος ἔμπρακτος, εὐποιΐας τὸ πέλαγος· δότης ὁ ἱλαρώτατος, ὁ πᾶσι τὰ πρόσφορα, νέμων πλουσίως Παμμάκαρ, τοῖς σοὶ ἐν πίστει προστρέχουσι· Χριστὸν ἐκδυσώπει, ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι, τὸ μέγα ἔλεος.

Χαίροις χειραγωγία τυφλῶν, παιδαγωγία τῆς νεότητος ἔνδοξε, τοῦ γήρως ἡ βακτηρία, τῶν πλανωμένων ποιμήν, τῶν ἁμαρτανόντων ἡ διόρθωσις, λειμὼν εὐωδέστατος, μυροθήκη τοῦ Πνεύματος, τῆς εὐποιΐας, ποταμὸς ὁ ἀέναος, καταγώγιον, τῆς Ἁγίας Τριάδος σεπτόν· Μέμνησο τῶν ὑμνούντων σε, ῥυόμενος θλίψεων, καὶ τῶν κινδύνων καὶ νόσων, καὶ αἰωνίου κολάσεως· Χριστὸν ἱκετεύων, τὸν παρέχοντα τῷ κόσμῳ, τὸ μέγα ἔλεος.

τοῦ θαύματος τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος

Χαίροις, ἡ δεξιὰ τοῦ Θεοῦ, ἡ ὑψηλὴ καὶ θαυμαστὴ καὶ ἐξαίσιος, Σπυρίδων ὁ τῶν Λατίνων, τὴν ἐπηρμένην ὀφρύν, καὶ τὴν ὕβριν πᾶσαν τὴν τολμήσασαν, εἰς Ναόν σου μυστήρια, ἐκτελεῖν τὰ παράνομα, καταχαώσας, καὶ τὸν πᾶσαν ἀντίθεον, καὶ παράφρονα, ἀποδείξας τοῖς πράγμασι, Μάρκου δὲ τὰ παλαίσματα, κυρώσας τρανώτατα, λῆρον ἡγεῖσθαι δὲ ὄντως τῆς Φλωρεντίας τὸν σύλλογον, Χριστὸν καταπέμψαι, ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δυσώπει, τὸ μέγα ἔλεος.

iconandlight.wordpress.com