Ο άγιος Νεκτάριος ας υψώσει ικέτιδας χείρας προς τον δυνάμενον σώζειν κι ας Τον παρακαλέσει τον Χριστό μας για την Ελλάδα μας, να φέρουν πάλι τη χαρά και το φως και την ομορφιά και την ευκοσμία σ’ αυτήν τη δυσκολεμένη μας πατρίδα, αλλά και σε όλη την Οικουμένη. Πόνεσε, όσο λίγοι. Συκοφαντήθηκε και αδικήθηκε, όσο λίγοι. Γι’ αυτό, ακριβώς, μπόρεσε και κατάλαβε τα πάθια και τους καημούς του κόσμου και των ανθρώπων, όσο λίγοι. Όσο λίγοι. π. Ανανίας Κουστένης.

 

 

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον
Τῇ Θ´(9ῃ) τοῦ μηνὸς Νοεμβρίου, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Νεκταρίου ἐπισκόπου Πενταπόλεως τῆς ἐν Αἰγύπτῳ, τοῦ θαυματουργοῦ, κτήτορος τῆς ἐν Αἰγίνῃ Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος τῶν Μοναζουσῶν, κοιμηθέντος ὁσίως ἐν ἔτει ͵αϠκʹ – 1920ῷ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Θεοκτίστης τῆς ἐκ Μηθύμνης τῆς Λέσβου, ἐν τῇ νήσῳ Πάρῳ ἀσκησάσης (872/881).

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ἰωάννης, ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Σκήτεως διαλάμψας, διὰ δὲ τὸ βραχὺ τῆς ἡλικίας (ἀναστήματος) αὐτοῦ ὀνομασθεὶς Κολοβός, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. (δ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῖς ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Ματρώνης τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἐκ Πέργης τῆς Παμφυλίας (492).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Ὀνησιφόρου καὶ Πορφυρίου ἐν Ἐφέσῳ. (~†284-305)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ἀντωνίου ἐν Ἀπαμείᾳ Συρίας. (ε´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ ἅγιοι μάρτυρες Χριστοφόρος καὶ Μαύρα ξίφει τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ ἅγιοι μάρτυρες Ναρσῆς καὶ Ἀρτέμων ξίφει τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων μητέρων ἡμῶν Εὐστολίας τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει (610/640) καὶ τῆς συνασκητρίας αὐτῆς Σωπάτρας (635/650) θυγατρὸς τοῦ αὐτοκράτορος Μαυρικίου (582-602).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ἑλλάδιος ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Συμεὼν ὁ Μεταφραστής, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται (987).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ ὅσιοι καὶ Θεοφόροι πατέρες ἡμῶν Εὐθύμιος (1030) καὶ Νεόφυτος (1055), οἱ κτίτορες τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τοῦ Ἄθωνος σεβασμίας Μονῆς τοῦ Δοχειαρίου, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Ἀνάμνησιν ποιούμεθα τοῦ φρικτοῦ θαύματος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γοργοϋπηκόου τοῦ γενομένου ἐν τῇ Μονῇ Δοχειαρίου, ὅτε ἡ σεβασμία Εἰκὼν αὐτῆς ἀναφωνήσασα ἐπιτιμητικῶς, ἐπάταξεν ἀορασίᾳ τὸν ἀμελῆ τραπεζοκόμον Νεῖλον, τὸν διὰ φωτιστικῶν δᾳδῶν εἰκῆ διερχόμενον καὶ διὰ τῆς αἰθάλης ἀμαυροῦντα δεινῶς τὴν καθαρωτάτην αὑτῆς μορφήν.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ὅσιος Ἰωάννης ὁ Κολοβός, ὁ Ἁθωνίτης, συνασκητὴς τοῦ Ὀσίου Εὐθυμίου τοῦ νέου (9ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Ὀνησιφόρου, τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου. (1148)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι νεο-ἱερομάρτυρες καὶ ὁμολογητές: Σέργιος (Τσερνούχιν) τῆς μονῆς ἁγίου Δανιήλ τῆς Μόσχας (1942), Πέτρος Κούντριαβτσεφ μεθ᾿ ἑτέρων 22 μαρτύρων, Βέρα Βόλκοβα, Κλαούντια Ἐλκίνα, Μαριάμνη Σμίρνοβα τῆς μονῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Πέρμ, Ἰωάννης Κβιατκόφσκι, Ἀλέξανδρος Λεμπέντεφ, Ἰωάννης Λιχάτσεφ, ἐν Τόμσκ, Φίλιππος Γκοντσάροφ ἐν πολλαῖς βασάνοις, φυλακαῖς καὶ διωγμοῖς ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων τελειωθέντες ἐν Ῥωσίᾳ.

Στίχοι
Νέκταρ τῆς ζωῆς τῆς αἰωνίου πίνων,
Νᾶμα Νεκτάριε ἰάσεων βλύζεις.
Ἀμφ’ ἐνάτῃ Νεκταρίοιο ἐκ ῥεθέων θυμὸς ἤρθη.
Εἰς τὸν ἀββᾶ Ἰωάννην τὸν Κολοβὸν.
Ἰωάννην ἔκρυψε γῆς βραχὺς τόπος,
Ὅς, κᾂν βραχὺς τὸ σῶμα, τὴν πρᾶξιν μέγας

Ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως ο προσφιλέστερος των Αγίων
π. Ανανίας Κουστένης

Γιορτάζει σήμερα, ἀγαπημένοι ἀδελφοί μου, ὁ πιὸ ἀγαπημένος ἅγιός μας. Ὁ ἅγιος Νεκτάριος, ἐπίσκοπος Πενταπόλεως, ὁ θαυματουργός, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε καὶ εἶναι προστάτης πολλῶν καὶ ἰδιαιτέρως τῆς γλυκυτάτης ἡμῶν πατρίδος Ἑλλάδος. Ἀπ’ ὅπου ἐπέρασε ἄφησε ἀνεξίτηλα ἴχνη καὶ βοήθησε ἀμέτρητους. Ἀποτέλεσμα καὶ καρπὸς αὐτῆς τῆς βοηθείας ὑπῆρξε καὶ ὁ μετέπειτα στάρετς τῶν Ἀθηνῶν καὶ μακαριστὸς κι ἐκεῖνος ἤδη Γέροντας Πορφύριος Μπαϊρακτάρης, τοῦ ὁποίου τὸν πατέρα Λεωνίδα Μπαϊρακτάρη εἶχε εὐλογήσει στὴν Εὔβοια ὁ ἅγιος Νεκτάριος καὶ εἶχε καθοδηγήσει. Καὶ προῆλθε ἀπ’ τὸν Λεωνίδα Μπαϊρακτάρη καὶ τὴν Ἑλένη Μπαϊρακτάρη ὁ Γέροντας Πορφύριος, ὁ θαυματουργός, ὁ ὁποῖος ὑπεραγαποῦσε τὸν ἅγιο Νεκτάριο. Κι ἐνθυμοῦμαι προσωπικὰ τὸν πῆρε τηλέφωνο τὴ νύχτα ἕνας Χριστιανός, γιατὶ ἤτανε ἄρρωστος πολύ. Καὶ δὲν μποροῦσε. Τὸν πῆρε ἀπ’ τὴν Ἀθήνα, ἐκεῖ στὸν Ὠρωπό, καὶ λέει: «Γέροντα, ὑποφέρω. Δυσκολεύομαι. Πεθαίνω. Χάνομαι.» Καὶ τοῦ λέει: «Δίπλα σου εἶναι ὁ ἅγιος Νεκτάριος». Κοιτάζει, δίπλα του ἦταν τὸ εἰκόνισμα. «Αὐτὸν παρακάλεσε, νὰ σὲ κάνει καλά». Κι ἔκλεισε τὸ τηλέφωνο καὶ παρεκάλεσει ὁ ἄνθρωπος τὸν ἅγιο Νεκτάριο καὶ ἔγινε ἀμέσως καλά.
Ὁ Γέροντας Πορφύριος τὸν ὑπεραγαποῦσε τὸν ἅγιο. Ἄλλωστε οἱ ἅγιοι ἀγαπᾶνε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον κι ἔχουνε ἑνότητα κι ἔχουνε στοργή, καὶ βοηθᾶνε προπαντὸς ἐμᾶς τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ τοὺς ἔχομε ἀνάγκη. Ὅπου νὰ πᾶς, ὅπου νὰ βρεθεῖς, ὅπου νὰ σταθεῖς, καὶ στὴν Ἑλλάδα καὶ παντοῦ, βρίσκεις καὶ βλέπεις τὸ σκήνωμα, τὴ χάρη τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, ποὺ ἔχει σκηνώσει μέσα στὶς ἐκκλησιές, μέσα στὰ σπίτια καὶ παντοῦ, βλέπεις τὸ εἰκόνισμά του τὸ ἱερὸν καὶ ἅγιον. Καὶ ἀμέτρητες ψυχὲς βοηθοῦνται καὶ παρηγοροῦνται. Ὁ ἅγιος Νεκτάριος εἶναι ἕνας γιατρὸς χωρὶς σύνορα. Τὸν ξέρουν παντοῦ. Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ἡ φήμη αὐτοῦ.
Κι ἐμεῖς ὅλοι ἔχομε εὐεργετηθεῖ καὶ μάλιστα ὄντες ἐδῶ στὸ Ἵδρυμά του, στὴν Ἀθήνα, στὸ ταπεινό του ἐκκλησάκι, ἔχομε ζήσει πολλὲς συγκινητικὲς στιγμὲς καὶ ὧρες, ἀλλὰ καὶ ἀποκτήσει πολλὲς ἐμπειρίες ἀπ’ ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τὸν ἠγάπησαν καὶ τὸν ἀγαποῦν τὸν ἅγιο Νεκτάριο καὶ στοὺς ὁποίους ἔχει ἐπενεργήσει καὶ ἔχει θαυματουργήσει.

Ὑπῆρξε μεγάλος δὲ πατριώτης ὁ ἅγιος Νεκτάριος. Πολὺ μεγάλος. Στὰ ἔργα του βλέπομε τὴν ἀγάπη του πρὸς τὴν πατρίδα μας. Τὴν ἀγάπη του πρὸς τὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα. Καὶ τὴν ἀγάπη του στὰ γνήσια ἤθη καὶ ἔθιμα τῆς Ἑλληνορθόδοξης πατρίδας μας. Καὶ προπαντὸς τὴν ἀγάπη του γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Γιὰ κάθε ψυχὴ δυσκολεμένη. Ἀκόμη καὶ γιὰ τοὺς ἄπιστους καὶ τοὺς ἄθεους εἶχε σπλάχνα οἰκτιρμῶν ὁ ἅγιος. Κι ὅταν ζοῦσε, ἀλλὰ καὶ τώρα ἀκόμη τοὺς βοηθάει κι ἂς μὴν τὸν ξέρουν, πολλὲς φορές, κι ἂς μὴν τὸν ἐπικαλοῦνται κι ἂς μὴν τὸν πιστεύουν. Γιατὶ ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ δὲν μπορεῖ νὰ συγκρατηθεῖ. Σπεύδει νὰ βοηθήσει χωρὶς νὰ κληθεῖ, πολλὲς φορές, αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι πάσχουν καὶ ὑποφέρουν καὶ δυσκολεύονται καὶ βασανίζονται.
Κι ἐμεῖς στὴν πατρίδα μας σήμερα ἔχομε διάφορες δυσκολίες, ἀλλὰ δὲν φοβούμεθα. Ἔχομε αἰσιοδοξία. Καὶ τὴν πεποίθηση ὅτι ὁ Χριστός, ἡ Παναγία μας, ὁ ἅγιος Νεκτάριος καὶ ὅλοι οἱ ἅγιοι θὰ μᾶς βοηθήσουν. Καὶ θὰ φέρουν πάλι τὴ χαρὰ καὶ τὸ φῶς καὶ τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὴν εὐκοσμία σ’ αὐτὴν τὴ δυσκολεμένη μας πατρίδα, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλη τὴν Οἰκουμένη. Γιατὶ μὲ τὰ τόσα ποὺ βλέπομε καὶ ὑφιστάμεθα κάθε μέρα, μᾶς κυκλώνει ἡ ἀπελπισία καὶ ἡ δυσκολία. Μὰ ἐπάνω ἀπ’ ὅλα καὶ μέσα σ’ ὅλα ὑπάρχει ὁ Χριστός, ἡ Παναγία καὶ οἱ ἅγιοι, οἱ ὁποῖοι μᾶς προστατεύουν, μᾶς φρουροῦν, μᾶς κρατοῦνε στὰ χεράκια τους.
Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἅγιος, ὅπως διαβάζομε στὸν βίο του, ὅταν τὸν κατηγοροῦσαν, ἐκεῖ, ὁ ἀνακριτής, ἦταν ἤρεμος. Γιατί, λέει, ὅλα τὰ ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς γιὰ τὸ καλό μας. Καὶ ἦταν ἀφημένος ἀκριβῶς στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ κι ὅταν ἤθελε νὰ μείνει λίγο καιρὸ ἀκόμη, νὰ φτειάξει τὸ μοναστηράκι, καὶ παρακαλοῦσε τὴν Παναγία καὶ τὸν Χριστὸ νὰ τὸν ἀφήσουν λίγα χρόνια, νὰ τοῦ δώσουν κάποια χρόνια ζωῆς, πάντοτε ἔλεγε, ὅμως, «Ἂς γίνει τὸ θέλημά Σου». Μᾶς δείχνει, λοιπόν, ὁ ἅγιος Νεκτάριος τὸν δρόμο, ποὺ πρέπει κι ἐμεῖς νὰ βαδίσομε, ἔχοντας ἐμπιστοσύνη στὸν Χριστό μας καὶ ἀγάπη μεγάλη σ’ Ἐκεῖνον καὶ ἐλπίδα πολλή. Νὰ κρεμόμαστε ἀπὸ πάνω Του. Καὶ δὲν ἔχομε νὰ χάσομε ποτέ, μὰ ποτέ, τίποτε. Πάντοτε θὰ κερδίζομε καὶ θὰ ὠφελούμεθα καὶ τὸ σπουδαιότερο θὰ ὠφελοῦμε καὶ τοὺς ἄλλους. Διότι, χωρὶς τὸν Θεὸ καὶ χωρὶς τὸν συνάνθρωπο ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει ὀντότητα. Δὲν ἔχει ἀξία. Ζεῖ στὸν μηδενισμό. Ἐνῶ, ὅταν ἀγαπᾶ τὸν Θεὸ καὶ διακονεῖ στὸ ὄνομά Του τὸν συνάνθρωπο, ἔχει νόημα. Ἔχει ὕπαρξη. Ἀλλοιῶς ἡ ζωή του εἶναι κολασμένη. Δηλαδή, ἀπομονωμένη. Ταλαιπωρημένη.
Ἂς ὑψώσει ἱκέτιδας χεῖρας ὁ ἅγιός μας Νεκτάριος πρὸς τὸν δυνάμενον σώζειν κι ἂς Τὸν παρακαλέσει τὸν Χριστό μας γιὰ τὴν ἱερά του μονή, γιὰ τὴν ἀγαπημένη Αἴγινά του, γιὰ τὴν Ἑλλάδα μας, γιὰ τὰ Βαλκάνια, γιὰ τὴν Οἰκουμένη ὁλόκληρη. Καὶ νὰ εὐχηθοῦμε καὶ σὲ ὅσους φέρουν τὸ ὄνομά του, κληρικούς, μοναχοὺς καὶ λαϊκούς, νὰ ἔχουν τὴν εὐχὴ καὶ τὴν εὐλογία του, νὰ ζήσουν χρόνια πολλά, καὶ νὰ τιμήσουν κι ἐκεῖνοι κι ἐμεῖς τὸ ὄνομα τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, ποὺ Νεκτάριος σημαίνει ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος εἶναι εὐώδης καὶ γλυκύς. Ὁ ἅγιος εἶχε ὀσμὴν εὐωδίας πνευματικῆς καὶ γλυκύτητα ἀγάπης. Ἔτσι καὶ οἱ φέροντες τὸ ὄνομά του καὶ ὅλοι ἂς ἔχομε βίον πνευματικὸν καὶ προπαντὸς γλυκύτητα ἀγάπης..
Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης,
9 Νοεμβρίου, 2000

***

Ο άγιος ήταν όλος αγάπη. Όλος νέκταρ αγάπης. Στοργής. Κατανόησης. Βέβαια, αγάπησε τον άνθρωπο, όσο λίγοι. Πόνεσε τον άνθρωπο, όσο λίγοι. Και βοήθησε τον άνθρωπο, όσο λίγοι. Κι ο λαός το παίρνει χαμπάρι ποιος τον αγαπά. Κουτός δεν είναι. Άσχετα αν τον χαλάσαμε τώρα και τον λαό. Καταλαβαίνει ποιος τον αγαπά. Και τι κάνει; Ανταποκρίνεται. Τι ανταπόκριση έχει η αγάπη του αγίου Νεκταρίου το βλέπομε από τον εαυτό μας τον ίδιο! Πόσο τον αγαπάμε, πόσο τον επικαλούμεθα, πόσο τον αισθανόμεθα δικό μας. Κι όπου να σταθείς κι όπου να βρεθείς, είτε σε ταξί είτε σε αυτοκίνητο είτε σε σπίτι είτε σε κατάστημα είτε οπουδήποτε, είναι σπάνιο να μη δεις την εικόνα του αγίου. Και λες, «Καλά, ρε παιδί μου. Όλοι δικό τους τον έχουνε; Όλοι δικό τους τον νοιώθουνε; Όλους τους έχει βοηθήσει; Όλοι τον αισθάνονται; Όλοι τον αγαπούν;» Ναι, αδελφοί μου! Αυτό είναι. Αυτό είναι!
Αυτό ήταν ο άγιος. Πόνεσε, όσο λίγοι. Συκοφαντήθηκε και αδικήθηκε, όσο λίγοι. Στενοχωρήθηκε και δυσκολεύτηκε και υπέφερε, όσο λίγοι. Γι’ αυτό, ακριβώς, μπόρεσε και κατάλαβε τα πάθια και τους καημούς του κόσμου και των ανθρώπων, όσο λίγοι. Όσο λίγοι. Εδώ τον φωνάζεις και σου κάνει αμέσως αυτό που τους λες. Και λες «Καλά. Έρχεται τόσο γρήγορα; Τόσο γρήγορα;» Δεν θέλει να μας αφήνει να πονάμε. Να δυσκολευόμεθα. Να στενοχωρούμεθα. Να υποφέρουμε. Γιατί τα πέρασε όλα, στον μέγιστο βαθμό, και καταλαβαίνει τι εστί πόνος, τι εστί αρρώστια, τι εστί αδικία. Και δεν σας κάνει εντύπωση ότι ο άγιος πέθανε στο νοσοκομείο; Που, έτι ζων, ήτο και θαυματουργός! Και δεν έκανε κανένα θαύμα στον εαυτό του. Άφησε εκεί την ασθένεια. Σου λέει, «Αφού την έστειλε ο Θεός, άσ’ τηνε.» Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να πηγαίνουμε στα νοσοκομεία. Απ’ την άλλη πλευρά, όμως, κάνει και υπακοή στην επιστήμη και κάνει και ταπείνωση. Και πάει στο νοσοκομείο και πεθαίνει το γεροντάκι. Το βασανισμένο και ταλαιπωρημένο.
Γι’ αυτό, αν συμβαίνουν και σε μας μερικά παράταιρα, να μη στενοχωρούμεθα και να μη σκανδαλιζόμεθα. Να ενθυμούμεθα τον άγιο Νεκτάριο, που πέθανε στο νοσοκομείο σαν καλόγηρος. Ούτε σύνταξη είχε, τίποτα δεν είχε. Πήγε με το ΟΓΑ. Βέβαια. «Ποιος είναι; Ένας καλόγηρος;» Λέει, «Είναι ο άγιος Πενταπόλεως.» «Μα αυτός είναι ο άγιος Πενταπόλεως;», λέει. Απόρησαν και οι γιατροί και οι νοσοκόμες κι οι υπόλοιποι εκεί οι διοικητικοί. «Ε, ο άγιος Πενταπόλεως. Τι να κάνομε;» Βέβαια, αδελφοί μου.
Και εκοιμήθη στο νοσοκομείο ο άγιος!

***

O άγιός μας Νεκτάριος πέρασε πολλά και διάφορα στη ζωή του.
Κι από τους εκκλησιαστικούς υπέφερε. Κι από συκοφαντίες κι από το ‘να και τ’ άλλο. Κι από αδικίες μεγάλες.
Ποτέ, όμως, δεν βγήκε, δεν είπε τίποτε. Έγραψε αργότερα στον πατριάρχη μια επιστολή, με πόνο ψυχής.
Και τι; Καθότανε και προσευχότανε. Όχι για τον εαυτό του. Ούτε για το ζήτημά του. Αυτά τα είχε αφήσει στον Χριστό. Προσευχότανε για τους αδελφούς. Προσευχότανε για τους ανθρώπους. Προσευχότανε για τον κλήρο. Προσευχότανε για το λαό.
Κι όταν κάποιος γνωστός του τον επεσκέφθη, κατά τις κρίσιμες εκείνες ώρες και ημέρες της δοκιμασίας του, -τα διαβάζουμε στο Βίο και στο Συναξάρι, τα ξέρομε, δεν θα αναφέρω περιπτώσεις- τον είδε τον άγιο, να είναι γαλήνιος, ήσυχος, πονεμένος σίγουρα, και να προσεύχεται.
«Γέροντα», λέει, «Σεβασμιώτατε, τι κάνετε εκεί; Τόσα σας συμβαίνουν κι εσείς είστε ήρεμος; Είστε ήσυχος»;
Λέει: «Τι να κάνω, παιδί μου; Τα δικά μου τ’ άφησα στον Χριστό. Και προσπαθώ να στηρίξω τους αδελφούς μου. Και να ευχηθώ και για τους διώκτες μου. Για τους εχθρούς μου. Για τους συκοφάντες μου».
Οι οποίοι, όλοι οι συκοφάντες αργότερα, ξέρετε, δαιμονίστηκαν κι είχαν κακό τέλος. Αλλ’ ο άγιος, όμως, ποτέ δεν είπε κακό. Ποτέ δεν είπε κακό!
«Κι ακολουθώ αυτό», λέει ο άγιος, «που είπε ο Ιησούς Χριστός στον Πέτρο: ‘Εγώ προσεύχομαι για σένα, να μην εκλείψει και να μην εκλείπει η πίστη σου. Εσύ, όταν επιστρέψεις» -τι ωραία το λέει!- «’στήριξον τους αδελφούς σου’. Κι εγώ, λοιπόν, άφησα τον Κύριο να προσεύχεται για μένα. Τον άκρο αρχιερέα»!
Απόσπασμα από τη σειρά βιβλίων του Αρχιμανδρίτη, π. Ανανία Κουστένη, «Λόγοι για τον Άγιο Νεκτάριο», τόμος γ’, των εκδόσεων Ακτή, Λευκωσία 2014.

Ο Κύριος με αγίασε επειδή συγχωρούσα! Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης – Όσο ο κόσμος θα κυνηγάει τα παιδιά του Θεού, τόσο Εκείνος θα γεμίζει με αγίους τον ουρανό… για να ‘χουν στην ζωή τους, όλοι οι συκοφαντημένοι και παρεξηγημένοι, οι κατά κόσμο περιφρονημένοι ένα δικό τους άνθρωπο στο ουρανό. Μια γλυκιά ζωντανή παρουσία, να παρηγορεί την πίκρα της αδικίας και της συκοφαντίας…..
https://iconandlight.wordpress.com/2022/11/08/%ce%bf-%ce%ba%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1%cf%83%ce%b5-%ce%b5%cf%80%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%ae-%cf%83%cf%85%ce%b3%cf%87%cf%89%cf%81%ce%bf%cf%8d%cf%83%ce%b1-%ce%ac/

Ο Κύριος με Αγίασε και είμαι Άγιος, θαυματουργός και μυροβλύτης. Κι ο Κύριος δεν με αγίασε για κανένα άλλο λόγο, παρά μόνο επειδή συγχωρούσα!! Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης
https://iconandlight.wordpress.com/2023/11/08/%ce%bf-%ce%ba%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1%cf%83%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b5%ce%af%ce%bc%ce%b1%ce%b9-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b8%ce%b1%cf%85%ce%bc/

Η κακία του κόσμου, πήγε να εξαφανίσει τον Άγιο Νεκτάριο από την ιστορία και ο Θεός τον έγραψε στην αιωνιότητα… για να ‘χουν σήμερα στην ζωή τους, όλοι οι συκοφαντημένοι και παρεξηγημένοι, οι κατά κόσμο περιφρονημένοι ένα δικό τους άνθρωπο στο ουρανό.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/11/08/34753/

Αββάς Ιωάννης ο Κολοβός, Αυτή η γενεά, αν και της δίνονται φτερά, όμως δεν είναι πύρινα. Μόλις ασθενικά και αδύναμα παίρνει. «Δός μου, Κύριε, υπομονή στους πειρασμούς».
https://iconandlight.wordpress.com/2020/11/08/%ce%b1%ce%b2%ce%b2%ce%ac%cf%82-%ce%b9%cf%89%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b2%cf%8c%cf%82-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%ae-%ce%b7-%ce%b3%ce%b5%ce%bd%ce%b5%ce%ac-%ce%b1/

Σκοπός της ζωής μας είναι να γίνουμε τέλειοι και άγιοι. Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως
https://iconandlight.wordpress.com/2015/11/08/%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CF%8C%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B6%CF%89%CE%AE%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%AD/

Οι πειρασμοί είναι δείγμα του θείου ελέους. Γι’ αυτό εμπιστεύσου στο Θεό … Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης, ο θαυματουργός.
https://iconandlight.wordpress.com/2016/03/31/%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BB/

Aναθέστε όλες τις φροντίδες σας στο Θεό- Ο ξύλινος Σταυρός.Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως
https://iconandlight.wordpress.com/2015/03/19/a%CE%BD%CE%B1%CE%B8%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CF%83%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CF%8C/

Χάσαμε ολότελα τα φρένα μας, λες κ’ ήπιαμε το Τρελλό Νερό, και λέμε το ψεύτικο αληθινό, το μαύρο άσπρο. Φωνάζω και στεναχωριέμαι… Οι γενεές που έρχουνται από πίσω μας, σαν θάλασσες από το πέλαγο, γιατί να ζήσουνε με την ψευτιά και να μην ζήσουνε αληθινά, γιατί να είναι πεθαμένοι-ζωντανοί…; Φώτης Κόντογλου
https://iconandlight.wordpress.com/2021/09/02/%cf%87%ce%ac%cf%83%ce%b1%ce%bc%ce%b5-%ce%bf%ce%bb%cf%8c%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b1-%cf%84%ce%b1-%cf%86%cf%81%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%bb%ce%b5%cf%82-%ce%ba-%ce%ae%cf%80%ce%b9/

Ἀπολυτίκιον τοῦ ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως, τοῦ θαυματουργοῦ, τοῦ ἐν Αἰγίνῃ
Ἦχος αʹ. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Σηλυβρίας τὸν γόνον καὶ Αἰγίνης τὸν ἔφορον, τὸν ἐσχάτοις χρόνοις φανέντα, ἀρετῆς φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ὡς ἔνθεον θεράποντα Χριστοῦ· ἀναβλύζει γὰρ ἰάσεις παντοδαπάς, τοῖς εὐλαβῶς κραυγάζουσι· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ματρώνης τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Χριστὸν ἀγαπήσασα, τῶν ἀγαθῶν τὴν πηγήν, Ἀγγέλων ἐζήλωσας, μετὰ σαρκὸς τὴν ζωήν, Ματρώνα θεόπνευστε· σὺ γὰρ συνεύνου φίλτρον, παριδοῦσα ἐμφρόνως, ᾔσχυνας τὸν Βελίαρ, τῷ πανσόφῳ σου τρόπῳ· διὸ τῆς ἀκαταλύτου, δόξης ἠξίωσαι.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίας Θεοκτίστης τῆς ἐκ Μηθύμνης τῆς Λέσβου.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τῆς Μηθύμνης τὸν γόνον καὶ θεῖον βλάστημα, καὶ Παρίων τὸ κλέος καὶ τὸ ἐντρύφημα, Θεο‐ κτίστην τὴν Ὁσίαν εὐφημήσωμεν, χαίροις βοῶντες πρὸς αὐτήν, καλλιπάρθενε ἀμνάς, καὶ νύμφη Θεοῦ τοῦ Λόγου· ᾧ καὶ πρεσβεύεις ἀπαύστως, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίας Θεοκτίστης (ψάλλεται ἐν Ἰκαρίᾳ)
Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα.

Ἡ Λέσβος βλάστημα, θεῖόν σε κέκτηται, τοῖς δὲ ἀγῶσί σου, Πάρος ἠγίασται, καὶ τῷ σκήνει τῷ σεπτῷ, πεπλούτισται Ἰκαρία. Ὅθεν ὡς παρθένον σε, καὶ Ὁσίαν γεραίρομεν, καὶ ἐπιβοώμεθα, τὴν θερμὴν προστασίαν σου, ἣν δίδου τοῖς βοῶσί σοι Μῆτερ· χαίροις Ὁσία Θεοκτίστη

Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Εὐστολίας καὶ Σωπάτρας.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν Συνάναρχον Λόγον.

Ὡς ἐλαία κατάκαρπος ἀνεβλάστησας, ἐν αὐλαῖς ταῖς ὁσίαις, ὦ Εὐστολία σεμνή, καὶ προσήνε‐ γκας Χριστῷ, καρπὸν ἡδύτατον, τὴν Σωπάτραν τὴν κλεινήν, καὶ χορείαν ἀσκουσῶν, Παρθένων σοὶ ἑπομένων, μεθ᾿ ὧν ἱκέτευε Μῆτερ, ὑπὲρ ἡμῶν τὸν Ὑπεράγαθον.

Τῶν Ὁσίων Εὐθυμίου και Νεοφύτου Κτιτόρων Δοχειαρίου.
Ἦχος α´. Τὸν λίθου σφραγισθέντος.

Μισήσαντες τοῦ κόσμου τὴν εὐπάθειαν, Ὅσιοι, τὸν πλοῦτον καὶ τὴν δόξαν, ἡδονάς τε τοῦ σώματος, προθύμως ἠγαπήσατε Χριστόν, ἀράμενοι τὸν τίμιον Σταυρόν, καὶ δομήτορες τῆς θείας ταύτης Μονῆς ἐδείχθητε, μακάριοι. Δόξα τῷ στεφανώσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ ἐνισχύσαντι, δόξα τῷ τῶν ἁγίων τοῖς χοροῖς ὑμᾶς συναριθμήσαντι.

Ἀπολυτίκιον τῶν Μαρτύρων Ὀνησιφόρου καὶ Πορφυρίου ἐν Ἐφέσῳ.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Θείαν ὄνησιν, ἰχνηλατοῦντες, πορφυρίζοντα, ὤφθητε κρίνα, Ὀνησιφόρε κλεινὲ καὶ Πορφύριε· ὅθεν ὡς ἅρμα τοῦ λόγου χρυσήλατον, πρὸς τὴν οὐράνιον νύσσαν ἠλάσατε· Θεῖοι Μάρτυρες, Χριστῷ τῷ Θεῷ πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἦχος πλ. α’. Χαίροις ἀσκητικῶν.

Χαίροις ὁ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς, ἐξανατείλας ὡς ἀστὴρ οὐρανόφωτος καὶ αἴγλῃ τῶν σῶν θαυμάτων, φωταγωγῶν νοητῶς, τούς ἐσκοτισμένους ἐν τοῖς πάθεσιν· ὁ νοῦς ὁ θεόληπτος, ὁ φωτὸς θείου ἔμπλεως, ὁ ἐν τῷ νόμῳ μελετήσας, ὡς γέγραπται, τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ἐν συνέσει, Νεκτάριε· λύχνος ὁ παμφαέστατος, ὁ ἤδη τῷ βίῳ σου τῆς εὐσεβείας τὸ φέγγος αὐγάζων, Πάτερ, τοῖς πέρασι. Χριστὸν ἐκδυσώπει, ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι, τὸ μέγα ἔλεος.

Δόξα. Ἦχος πλ. α’.

Ὅσιε Πάτερ, μελέτην θείου νόμου τὸν βίον ποιούμενος τῶν πάλαι Ἁγίων, τὴν ζωὴν ἐχαρακτήρισας· τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκός ὑποτάξας τῷ πνεύματι, χρηστότητα ἐποίησας καὶ ὁσιότητα ἠμφιάσω, ὡς Ἱεράρχης θεόσοφος καὶ τῆς ἀρετῆς ἀληθὴς ἐργάτης· ὅθεν λαμπρῶς παρὰ Θεοῦ ἐδοξάσθης καὶ ἰαμάτων κρήνη, ἡ τῶν λειψάνων σου σορὸς ἐδείχθη, τῇ τοῦ Παρακλήτου ἐπισκιάσει. Ἀλλ’ ὦ Νεκτάριε μακάριε, ῥᾶνον ἐν ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν, τὸ νέκταρ τῆς σῆς χάριτος καὶ πρέσβευε τῷ Κυρίῳ, δοθῆναι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ, Η ΣΤΟΡΓΗ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ. π. ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ 10.11.1999
https://www.youtube.com/watch?v=pv5Dsr8GiZY

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ, Ο ΠΡΟΣΦΙΛΕΣΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 9.11.2000 ΟΜΙΛΙΑ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΑΝΑΝΙΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
https://www.youtube.com/watch?v=aXp-Fc10n2Y

Ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ σιωπὴ τοῦ ἁγίου Νεκταρίου- Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου
https://www.youtube.com/watch?v=nEthxW3SorU

Κατηγορώντας τὸν ἑαυτόν μας, μᾶς ἀποκαλύπτεται ὁ Θεὸς (8.11.2020)
youtube.com/watch?v=sQObg9FyR0c&feature=emb_title

 

iconandlight.wordpress.com