Ανοίγοντας τη πόρτα βρίσκω ένα σακί γεμάτο παξιμάδι. Το πήρα με πολλή χαρά, ενώ ο λογισμός μου ψιθύριζε:
«Φαίνεται πως η ζωή που κάνεις με τη νηστεία και την προσευχή είναι αρεστή στο Θεό». Άρχισα μέσα μου να φουσκώνω! Πέρασε έτσι ένας μήνας. Τα πράγματα πήγαιναν μια χαρά. Χθες τα μεσάνυχτα όμως, ενώ έλεγα τους Χαιρετισμούς μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας ακούω χτυπήματα στη πόρτα. Βγαίνω έξω και βλέπω ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου