Πνευματικοί λόγοι γέροντος Νικοδήμου Μακρή(Α) .

ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΗ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΣΤΟ ΣΟΦΙΚΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

Ο ΓΕΡΩΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΜΑΚΡΗΣ (1911-2006)

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΟΤΣΙΟΜΗΤΗ ΙΑΤΡΟΥ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ.

-ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ.

Οι πειρασμοί που έρχονται στον άνθρωπο, είναι ανάλογοι με τις δυνάμεις του, και ό Θεός δεν επιτρέπει στον άνθρωπο πειρασμούς, που να υπερβαίνουν τις ψυχικές και σωματικές του δυνάμεις. Και παρ' όλο που αυτό είναι γνωστό και μάλιστα κατοχυρωμένο από την Αγία Γραφή, εν τούτοις, ό άνθρωπος, κάθε φορά, που του έρχεται και ένας πειρασμός, λησμονεί αυτό και αρχίζει να χάνει τον έλεγχο των κινήσεων του, ανυπομονώντας και κατηγορώντας τους άλλους που τον πειράζουν και πολλές φορές γογγύζει απέναντι του Θεού, γιατι επιτρέπει αυτούς τους πειρασμούς, σαν και να μη γνωρίζει ό Θεός τι κάνει.

Το αποτέλεσμα είναι να αμαρτάνει, να χάνει την ειρήνη και την χαρά, οπότε πάλι και από την αρχή, και άλλοι πάλι πειρασμοί, ίσως τώρα πιο μεγάλοι, ώστε να μάθη να ειπωμένη και να ελπίζει, ότι ό Θεός θα τον απαλλάξει από το βάρος των πειρασμών.

Και όταν τον πειρασμό τον περάσει, όπως θέλει ό Θεός, και όχι όπως αυτός επιθυμεί, τότε, πραγματικά αισθάνεται τη χάρη του Θεού, γίνεται πιο ισχυρός, πιο ανδρείος και πιο θαρραλέος και αποκτάει την πείρα για να αντιμετωπίζει και τους άλλους πειρασμούς που θα επιτρέψει ό Θεός προς όφελος του.

Τέλος, όταν τους πειρασμούς, που επιτρέπει ό Θεός, ό άνθρωπος τους δέχεται χωρίς γογγυσμό, στεναχώρια και αγανάκτηση και τους αντιμετωπίζει συμφωνά με το Άγιο Του θέλημα, τότε ή χάρη του Θεού επαυξάνει σ' αυτόν τις άγιες δωρεές και τις πολλαπλασιάζει.

Με αυτό τον τρόπο, ό άνθρωπος γίνεται ευάρεστος στον Θεό και το σπουδαιότερο είναι έτοιμος για την αιώνια ζωή, για την οποία έχει δημιουργηθεί και στην οποία καλείται να μεταβεί, αφού όμως περάσει από αυτή την πρόσκαιρη ζωή, που δόθηκε στον άνθρωπο σαν προστάδιο και προετοιμασία της αιωνίου ζωής.

-ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ.

Ό άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει, ότι συνεχώς καλείται σε επαγρύπνηση για να αντιμετωπίζει τις παγίδες του διαβόλου. Ακόμη θα πρέπει να μην του διαφεύγει, ότι αν δεν προσπαθήσει να γνωρίσει τον εαυτόν του και τις αδυναμίες του και αν δεν επιδίωξη με την χάρη του Θεού να διορθωθεί, τότε να μη παραπονείται για την συμπεριφορά των άλλων απέναντι του και να μη κατηγορεί τους άλλους, γιατι συμπεριφέρονται με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο.

-ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΣΤΟ ΘΕΟ.

Ή καλύτερη και ή πιο ευάρεστη δοξολογία και ευχαριστία στο Θεό είναι, να είναι ό χριστιανός σε όλη του τη ζωή συνεπής ως χριστιανός και να μην επιτρέπει στον εαυτόν του την παράβαση των αγίων εντολών.

Το κακό πνεύμα, που πολεμεί τον άνθρωπο, είναι μισάνθρωπο και μισόκαλο. Μισεί τον άνθρωπο και το καλόν, επειδή εκείνο εξέπεσε από τη χάρη του Θεού. Γι' αυτό προσπαθεί να πάρη τον άνθρωπο με το μέρος του, να τον κάνη όμοιο με αυτόν, οπότε, έτσι τον κάνει καί σύντροφο Του.

Είναι γνωστόν όμως, ότι ό άνθρωπος είναι παιδί του Θεού και όταν ακόμη αμαρτάνει, αρκεί μόνο να συνέρχεται από την αμαρτία και να ζητά το έλεος του Θεού, όπως συμβουλεύει ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος, αυτός ό μεγάλος κήρυκας της μετανοίας, λέγοντας επιγραμματικά: "Οσάκις πίπτεις ανάστα και βόησον, ελέησαν με ό Θεός, ελέησόν με".

Όταν, λοιπόν, ό άνθρωπος κάνει, όπως τον συμβουλεύει ό άγιος, τότε, ειρηνεύει και έχει και χαρά, διότι ό Θεός του έδωσε περιθώριο μετανοίας.

Προσέχει στο υπόλοιπο της ζωής του να μη ξαναπέσει πάλι στις παγίδες του διαβόλου. Αλλά και αν πάλι επιτρέψει ό Θεός να αμαρτήσει, πάλι πρέπει να κάνη το ίδιο, δηλ. να μετανοήσει, έφ' όσον βέβαια, βρίσκεται ακόμη στη ζωή. Και πάλι ή ειρήνη και ή χαρά με τη μετάνοια του επιστρέφει σ' αυτόν.

Πάλι συμφιλιώνεται με το Χριστό, πάλι ό Χριστός δίνει τη χάρη Του και πάλι ό άνθρωπος λούζεται στο φως Του το ιλαρό και αληθινό.

-ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ.

... Όταν δίνης στον φτωχό το χέρι σου, να το κινεί ή καρδιά και όχι το μυαλό.

... Όταν ελεείς τους συνανθρώπους σου και έχεις ανάγκη από το έλεος του Θεού σε κάποια δύσκολη στιγμή σου, μπορείς να σταθείς μπροστά στον Θεό και να του πεις· «Ελέησε με Κύριε» διότι το Ευαγγέλιο το ομολογεί «Μακάριοι οι ελεήμονες, διότι αυτοί έλεηθήσονται».

... Ελεημοσύνη δεν είναι να δίνης μόνο χρήματα ή τρόφιμα ή ρούχα. Ένα χαμόγελο σε ένα πονεμένο, ένα χάδι, μία γλυκεία κουβέντα παρηγοριάς, μία προσευχή με δάκρυ είναι ελεημοσύνη                    http://proskynitis.blogspot.com/2012/03/blog-post_12.html