Ο π.Χαράλαμπος Βασιλόπουλος ως πνευματικός.

 

Μέγα και ψυχοσωτήριο είναι το έργο του πνευματικού, του εξομολόγου. Φέρνει ψυχές κοντά στο δρόμο του Θεού, στο δρόμο της σωτηρίας.

Με τον ερχομό του στην Αθήνα ο π. Χαράλαμπος εργάσθηκε γόνιμα ως πνευματικός. Αρχικά, για λίγο, στον Άγιο Ευθύμιο Κυψέλης κι’ έπειτα από το 1959 στον Ιερό Ναό της Παναγίας της Ρόμβης. Διακρίθηκε στην εξομολόγηση. Ήξερε να φέρνει κοντά του τους εξομολογουμένους, με απλότητα, με πειστικότητα, με καλλιέργεια πόθου σωτηρίας. Εξομολογούσε με αγάπη. Συμμετείχε στο βάρος που κουβαλούσαν οι εξομολογούμενοι. Ήξερε πού έπρεπε να είναι αυστηρός και πού επιεικής.

Στον ιερό Ναό Ρόμβης εξομολόγησε ο Γέροντας μέγα πλήθος πιστών. Εξομολογούμενοί του ήταν κι εκείνοι που απετέλεσαν τον πρώτο πυρήνα συνεργατών του στη συνέχεια.

Στο Ναό αυτό, όπως θυμούνται οι πρώτοι του συνεργάτες εδώ στην Αθήνα κ. Γεώργιος Λύδης και κυρία Λουκία Λύδη, εξομολογούσε ο πατήρ Χαράλαμπος πολλές ώρες ημερησίως. Συνέχιζε πολλές φορές την εξομολόγηση και μεταμεσονύκτια. Απόκτησε γρήγορα τη φήμη του καλού πνευματικού και πολλαπλασιάστηκαν οι προσερχόμενοι.

Ο Γεώργιος Λύδης, που υπήρξε επί 11 χρόνια υπεύθυνος της εφημερίδος «Ορθόδοξος Τύπος» και κάθησε τρεις φορές γι’ αυτή στο εδώλιο του κατηγορουμένου αφηγείται:

— Για να μην παραβιάζεται η σειρά προτεραιότητος αυτών που προσέρχονταν να εξομολογηθούν, προμηθεύτηκα μεταλλικές μάρκες που φέρανε αύξοντα αριθμό και με αυτές μπήκε μια νοικοκυρεμένη σειρά. Κάθε προσερχόμενος για εξομολόγηση έπαιρνε τη μεταλλική μάρκα που έδειχνε τον αριθμό του, τη σειρά του. Έτσι δεν υπήρχαν παράπονα...

Και η κυρία Λουκία Λύδη θυμάται:

— Γρήγορα ο Γέροντας έγινε γνωστός ως καλός πνευματικός και η προσέλευση χριστιανών, κάθε ηλικίας, στον Ιερό Ναό Ρόμβης έγινε πολύ μεγάλη. Χιλιάδες πιστών εξομολογούσε ο π. Χαράλαμπος. Ο σύζυγός μου κι’ εγώ βοηθούσαμε το Γέροντα. Δηλαδή επιβλέπαμε την τάξη και την ησυχία όλων εκείνων που ανέμεναν τη σειρά τους, να εξομολογηθούν, και φροντίζαμε να τους προσφέρουμε έστω ένα ποτήρι νερό ενώ εκείνος υπηρετούσε επί πολλές ώρες το Μυστήριο της Εξομολόγησης.

Ένα βράδυ παρατηρήσαμε στην είσοδο του Ναού μια νέα με πολλή νευρικότητα και αγωνία. Μπαινόβγαινε στο Ναό ανήσυχη. Η ώρα προχωρούσε και υπήρχε φόβος η νέα αυτή να μην προλάβει να εξομολογηθεί. Ήρθε όμως τελικά η σειρά της κι έτρεξε να μπει στο εξομολογητήριο. Εκεί την υποδέχθηκε ο Γέροντας με το γνώριμο χάρισμά του να φέρνει ειρήνη σε ταραγμένες καρδιές. Δε γνωρίζουμε, βέβαια, ποιο ήταν το πρόβλημά της και πώς τη βοήθησε ο Γέροντας. Ξέρουμε όμως το αποτέλεσμα.

Σε λίγο λοιπόν η νέα εκείνη έβγαινε από το εξομολογητήριο χαρούμενη, αισιόδοξη κι’ ομιλητική. Μας πλησίασε μάλιστα και μας είπε ότι ήταν τυχερή που συνάντησε εκείνο το βράδυ τον πατέρα Χαράλαμπο. Και τούτο διότι ίσως αύριο να ήταν πολύ αργά. Αύριο ίσως να μην ζούσε, όπως είπε. Η σύγχυση και η ταραχή που είχε ίσως να την οδηγούσαν σ’ επικίνδυνη για την ζωή της και την ψυχή της κατάσταση...

Αυτά μας είπε η κυρία Λύδη και σκέφτομαι, πόσο μεγάλη και ψυχοσωτήρια είναι στις δύσκολες ώρες, μια παρηγοριά, μια ψυχική ενίσχυση, μια συμβουλή και προπαντός μια εξομολόγηση από ένα έμπειρο, χαρισματικό πνευματικό...

Πολλοί σοβαροί άνθρωποι, επιστήμονες και αξιωματούχοι, αλλά κι’ απλοί πιστοί που αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα και δεν ήταν βέβαιοι αν οι ενέργειές τους ήταν σωστές και ενδεδειγμένες, εκτιμώντας την ευθυκρισία του Γέροντα κατέφευγαν σ’ αυτόν να πάρουν την γνώμη του. Τον ρωτούσαν πώς να ενεργήσουν κι’ εκείνος με την πείρα του πνευματικού και τα χαρίσματά του, τους έδινε οδηγίες και λύσεις.

Για μια τέτοια συμβουλή κατέβηκαν κάποτε (1959-1960) από την Μακεδονία τρεις δικαστικοί κι εμφανίστηκαν στον Ιερό Ναό Ρόμβης όπου ζήτησαν να τον δουν επειγόντως, εκτός σειράς προτεραιότητος. Είπανε συγκεκριμένα στο ζεύγος Λύδη:

—Είμαστε δικασταί. Θέλουμε να συμβουλευτούμε τον π. Χαράλαμπο για μια σοβαρή υπόθεση...

Ο π. Χαράλαμπος όμως ψηνόταν τη μέρα εκείνη από υψηλό πυρετό και βρισκόταν σε μεγάλη εξάντληση. Είχε ετοιμαστεί λοιπόν να φύγει. Όταν όμως βρέθηκε μπροστά στο αίτημα των δικαστών, τους δέχθη­κε και κουβέντιασε μαζί τους το πρόβλημά τους. Έπειτα, καθώς εκείνοι αποχωρούσαν ήρεμοι και χαμογελαστοί μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι εκείνος είχε δώσει σωστή λύση στο μεγάλο δίλημμά τους...

Ο αείμνηστος π. Χαράλαμπος συμμετείχε στο μεγάλο αγώνα των εξομολογουμένων. Ήξερε να ψαρεύει το επιμελώς κρυμμένο κακό. Βοηθούσε στην αποκάλυψή του, στην ομολογία της αμαρτίας. Δεν έδιωχνε τους εξομολογούμενους με αυστηρότητα. Κλιμάκωνε την αυστηρότητά του, ανάλογα με την παιδεία και τον χαρακτήρα του εξομολογουμένου. Εθεωρείτο όμως γενικά άριστος εξομολόγος, σπουδαίος πνευματικός. Προσπαθούσε πάντα με ποικίλους τρόπους να προσεγγίζει ψυχές και να τις οδηγεί στη μετάνοια, στο φως και στην Αλήθεια του Χριστού.http://proskynitis.blogspot.com/2012/03/blog-post_9034.html