Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Χωρίς όρια η αναισχυντία και το θράσος των πολιτικών μας!

Εάν μη Κύριος οικοδομήση οίκον εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες’ εάν μη Κύριος φυλάξη πόλιν εις μάτην ηγρύπνησεν ο φυλάσσων!
 
 
 
Μπορεί η διαπλοκή, η εξαπάτηση, ο εύκολος πλουτισμός, το ψεύδος, η ασυδοσία και η ατιμωρησία να είναι γνωρίσματα μίας «υγιούς» δήθεν δημοκρατικής κοινωνίας; Μπορεί ο νόμος να λειτουργεί προστατευτικά για την παρανομία; Μπορεί ο εκάστοτε πολιτικός άρχων να καλύπτει τις κάθε λογής ασχήμιες του με την ασυλία, στο όνομα της δημοκρατίας; Μπορεί σήμερα το υπάρχον πολιτικό σύστημα να φέρει ασφάλεια, ψυχική γαλήνη, ηρεμία και ευτυχία στον πολίτη; Μπορεί οι κατά κοινή ομολογία εξαρτώμενοι και ελεγχόμενοι έμμεσα η άμεσα θεσμοί, από κέντρα ανομίας και μιαρές μασονικές στοές να εγγυηθούν ουσιαστικά τις αξίες εκείνες, όπως λ.χ. τη δικαιοσύνη, την ισότητα των πολιτών την ανιδιοτέλεια και τη νομιμότητα στις εμπορικές συναλλαγές και καθετί που έχει να κάνει με την ανάπτυξη της χώρας; Μπορεί το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα να δημιουργήσει τις βάσεις μίας κοινωνίας όπου θα κυριαρχούν ο σεβασμός στις πανανθρώπινες αξίες και τα ιδανικά, η προσήλωση σε παραδόσεις που συνέβαλαν στον ελληνικό πολιτισμό κ.ο.κ.;  
Κατηγορηματικά καλοί μου Χριστιανοί θα έλεγα μετά λόγου γνώσεως ένα μεγάλο ΟΧΙ!
Και με τη θέση μου αυτή είμαι βέβαιος πως οι περισσότεροι από εσάς θα συμφωνήσετε. Πριν όμως προχωρήσουμε να αιτιολογήσουμε την άποψη αυτή οφείλουμε να σημειώσουμε ότι το κείμενο τούτο προκάλεσε το ερώτημα πολλών χριστιανών για το τι θα επιλέξουν στις επικείμενες εθνικές εκλογές. Λαμβάνοντας αυτό ακριβώς ως αφορμή καταθέτουμε τις απόψεις μας γιατί ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί αυτής της ευλογημένης χώρας δεν πρέπει να αποποιούμαστε των ευθυνών μας έναντι αυτών που κληρονομήσαμε...
Γιατί είναι αλήθεια ότι το οικοδόμημα που σήμερα η πολιτική εξουσία του τόπου αποκαλεί Δημοκρατία έχει σαθρά παντελώς τα θεμέλια του. Ως εκ τούτου είτε το θέλουμε είτε όχι το οικοδόμημα τούτο είναι θέμα χρόνου να καταρρεύσει και ολοσχερώς να καταστραφεί. Και αυτό ακριβώς τα διεθνή παρασκηνιακά κέντρα της ανομίας, που έχουν την ψευδαίσθηση πως κινούν τα νήματα του κόσμου το γνωρίζουν καλά και γι’ αυτό αγωνίζονται με κάθε τρόπο να του παράσχουν καθ λογής υποστυλώματα.
Η λεγόμενη ελληνική Δημοκρατία, το πολιτικό αυτό σύστημα της απόλυτης θα υποστηρίζαμε διαφθοράς είναι αλήθεια ότι εναντιώθηκε σε αξίες, παραδόσεις και ιδανικά που ανέκαθεν αναδείκνυαν τη φυλή μας ως λίκνο του πολιτισμού και την αναδείκνυαν πρωτοπόρα σε ολάκερη την οικουμένη. Στο όνομα του εκσυγχρονισμού, το πολιτικό αυτό σάπιο σύστημα κατέστρεψε τα στοιχεία εκείνα που στηρίζουν τις κοινωνίες, όπως λ.χ. τη γλώσσα, την ιστορία, την παιδεία και προπαντός την πίστη στο Θεό.
Με λίγα λόγια θα λέγαμε πως η πολιτική εξουσία του τόπου ανεξαρτήτως πολιτικού χρώματος υλοποίησε τις εντολές της σιωνιστικής μιαρής τεκτονικής παγκόσμιας οργάνωσης που δρα πάντα στο παρασκήνιο και στις στοές του σκότους. Μίας οργάνωσης που προκειμένου να αποφύγει την κριτική και την αντίδραση κρύβεται πίσω από ένα ολάκερο κατατρεγμένο, λόγω των λαθών της ηγεσίας του λαό, αυτόν δηλαδή του Ισραήλ...
Ως εκ τούτου εφαρμόζοντας τις εντολές των τυφλοπόντικων του σκότους που κρατούσαν τα ηνία, λόγου του χρήματος, εργάστηκαν συστηματικά ώστε να καλλιεργήσουν την ψευδαίσθηση στο λαό ότι μοναδική αξία ευτυχίας είναι το χρήμα και κατ’ επέκταση η απόκτηση πλούτου ανεξάρτητα του τρόπου επίτευξης του στόχου αυτού! Κι αυτό γιατί στις πελατειακές αμιγώς σχέσεις που βασιζόταν η πολιτική τους αρχομανία, η δημιουργία μίας κάστας πλουσίων λειτουργούσε και λειτουργεί μέχρι σήμερα ως στήριγμα στην νοσηρή εξουσία τους, γεγονός που δεικνύει πως πάντοτε αποτελούσε και αποτελεί βασική προτεραιότητά τους.
Με ειδικές μάλιστα νομοθεσίες και προνόμια, όπως επιδοτήσεις, δάνεια κ.ο.κ. ενίσχυαν την κάστα αυτή με μοναδικό αντάλλαγμα να τους θωρακίζει ώστε να συνεχίζουν το εθνικά διαβρωτικό έργο τους. Μέσα στο πλαίσιο αυτό κομματικοί φίλοι και συνεργάτες αναδεικνύονται μεγαλο -εφοπλιστές, βιομήχανοι, επιχειρηματίες και υπεργολάβοι. Εκμεταλλευόμενοι επίσης την στήριξη που παρέχουν στο σύστημα της παρούσης ελληνικής Δημοκρατίας τυλίγονται με τον ίδιο μανδύα της ασυλίας που κεντά προσεκτικά η διαπλοκή και η διαφθορά!
Και για να εξασφαλίσουν ακόμη περισσότερο την ατιμωρησία τους αναλαμβάνουν σχεδόν εξ ολοκλήρου την καθοδήγηση του ελληνικού λαού, λεηλατώντας στην κυριολεξία τους θεσμούς εκείνους που στηρίζουν τη λειτουργία της κοινωνίας (βλ. Εκκλησία, Δικαιοσύνη)... Προωθούνται σε θέσεις κλειδιά ιδρύοντας τράπεζες και αγοράζοντας τηλεοπτικούς σταθμούς, εφημερίδες, περιοδικά, ποδοσφαιρικές ομάδες! Μαζί μ’αυτά αγοράζουν όμως και τις συνειδήσεις αυτών που θα μπορούσαν να αρθρώσουν κάποιο -έστω και μηδαμινό- λόγο αντίστασης. Έτσι συμβάλλουν στη σταδιακή μετατροπή του ελληνικού λαού σε αμιγώς ζαλισμένο κοπάδι, το οποίο τρομοκρατούν μέχρι σήμερα με αμιγώς γκεμπελικής φιλοσοφίας τεχνάσματα. Προσδίδουν στον Έλληνα πολίτη τον χαρακτήρα ζώου καλλιεργώντας τα ένστικτα και υποβιβάζοντας τον ψυχικό πλούτο του. Τον κάνουν να νοιάζεται μόνο για την ευημερία την οποία εννοούν ως τέρψη των αισθήσεων...
Και δυστυχώς θύματα των γκεμπελικών τούτων τεχνασμάτων αποτελέσαμε όλοι μας ανεξαιρέτως. Γιατί άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότεροι εναποθέσαμε τις ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο σε αυτόκλητους σωτήρες, αποδεχόμενοι συνειδητά το σαθρό διαβρωτικό προϊόν που με διάφορα περιτυλίγματα κάθε φορά μας πλάσαραν και συνεχίζουν με αναίδεια να πλασάρουν. Και το προϊόν αυτό είχε ως μοχλό και βάση την ιδιοτέλεια και το συμφέρον. Έτσι φθάσαμε λ. χ. στη δεκαετία του ’80 (ογδόντα) οι νέοι να καθορίζουν την κοινωνική τους πρόοδο μέσα από τη σχέση που θα καλλιεργούσαν με τις ψεύτικες αποτυχημένες φιλοσοφίες του φιλελευθερισμού, του σοσιαλισμού, του κομμουνισμού αλλά και των απολύτως ελεγχόμενων από τα κέντρα αυτά εξουσίας κινήματα αναρχίας. Φιλοσοφίες που ενδύονταν οι διάφοροι υποκινούμενοι κομματικοί μηχανισμοί όχι μόνο για να παρασύρουν στην κατηφορική πορεία τους νέα ανυποψίαστα θύματα αλλά και για να διατηρούν τον έλεγχο τους σαθρού και διαβρωτικού συστήματος μέσω του οποίου εξασφάλιζαν την δόξα και κυρίως το χρήμα.
Όσο μάλιστα πιο πιστοί και ένθερμοι θιασώτες παρουσιάζονταν στα σκοτεινά αφεντικά των μιαρών λεσχών και διεθνών οργανώσεων (βλ. λ.χ. Μπίλντεμπεργκ), όσο δουλικά κινούμενοι ακολουθούσαν και εφάρμοζαν τις πρακτικές τους μέσα από την τρομοκρατική ενίοτε αποδοχή του υπερδανεισμού, την τυφλή προσήλωση στις αγορές, την πίστη στους χρηματιστηριακούς άνομους σιωνιστικούς οίκους του κεφαλαίου, τόσο μεγαλύτερες θέσεις εξουσίας αναλάμβαναν.
Μεθοδευμένα και σταδιακά, όπως προαναφέραμε φρόντιζαν να μετατρέψουν το λαό, σε ένα άβουλο κοπάδι, στο οποίο ως ποιμένα τοποθέτησαν τον ίδιο τον άρχοντα του σκότους, τον διάβολο! Ως εκ τούτου αρκούσε μία δημόσια ύβρη του Χριστού για να αναδειχθεί κάποιος σε θέση εξουσίας στο σαθρό και μιαρό αυτό πολίτευμα, το οποίο ορισμένοι επιμένουν να το αποκαλούν Δημοκρατία. Αρκούσε μία πρόσκληση της λέσχης της ανομίας Μπίλντεμπεργκ για να χρησθεί κάποιος εν δυνάμει υπουργός η πρωθυπουργός η επιχειρηματίας η εφοπλιστής η καναλάρχης η μεγαλο-δημοσιογράφος...
Και δυστυχώς στο χρεοκοπημένο αυτό πολιτικό σύστημα οι Έλληνες πολίτες και δη οι ορθόδοξοι χριστιανοί επιμένουν να εναποθέτουν τις ελπίδες τους. Στην ουσία όμως, η ψεύτικη αυτή ελπίδα εκφράζει την αδυναμία των εγκλωβισμένων σύγχρονων Ελλήνων να αποτινάξουν από πάνω τους την πελατειακή αμιγώς σχέση που έχτισαν όλα αυτά τα χρόνια οι μασόνο-κινούμενοι πολιτικοί ψευτο -ηγέτες μας, να γκρεμίσουν το πολιτειακό αυτό σύστημα. Και αυτό το στοιχείο ακριβώς αποτελεί σήμερα γνώρισμα του ζαλισμένου κοπαδιού, δηλαδή του ελληνικού λαού.
Και για να ακριβολογούμε σηματοδοτεί το βαθμό της πίστης μας έναντι του Σωτήρα Χριστού που καρτερικά περιμένει να Τον καταστήσουμε Ποιμένα, ώστε να μας βγάλει από τα αδιέξοδα και την πνευματική και υλική σήμερα χρεοκοπία. Να μας βγάλει από το χείλος της καταστροφής, στην οποία μας οδήγησε ο άρχων του σκότους, δηλαδή ο Αντίδικος, μόνος στυλοβάτης αυτού του σαθρού δικτατορικού αμιγώς συστήματος. Κάποιοι ήδη ψιθυρίζετε ότι πιθανόν να τα παραλέω αφού στη δικτατορία υπάρχουν διώξεις, εξορίες, στέρηση ελευθερίας και χύνεται άδικο αίμα.
Αυτό υποστήριξε άλλωστε και προσφάτως σε τηλεοπτικό σταθμό ο πρωτεργάτης υπουργός του μνημονίου, ο Γ. Παπακωνσταντίνου στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί το δήθεν δημοκρατικό πολίτευμα!!! Σε τι διαφέρουν οι αποφάσεις του απ’ αυτές, μίας δηλαδή στυγνής δικτατορίας; Απολύτως σε τίποτε θα λέγαμε. Ας ερευνήσει ως υπουργός πόσους νέους και οικογενειάρχες εξόρισαν δια της βίας από τα σπίτια τους οι αποφάσεις του; Ας ερευνήσει πόσους θανάτους προκάλεσε η οσφυοκαμψία του στις αγορές και στο παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης. Ας ερευνήσει πόσες επιχειρήσεις δια της έμμεσης βίας οδήγησε σε λουκέτο στο όνομα της δήθεν αποφυγής της πτώχευσης και της ληστρικής επιδρομής του στους συνταξιούχους, στα νοικοκυριά, στους βιοπαλαιστές που άφησε στο δρόμο. Ας ερευνήσει πόσες οικογένειες διέλυσε; Σε τι διαφέρει λοιπόν ο εν λόγω θρασύτατος κύριος από έναν δικτάτορα; Κι ο ένας και ο άλλος καλοί μου Χριστιανοί στερούν την ελευθερία του πολίτη καθώς και πολλά δικαιώματα που απορρέουν εξ αυτής όπως αυτό του να εργάζεται...
Ως ορθόδοξοι συνειδητοποιημένοι χριστιανοί οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι μοναδική πηγή της ελευθερίας του προσώπου είναι ο Σωτήρας Χριστός και το Ευαγγέλιό Του. Γιατί η έννοια της ελευθερίας καλοί μου άνθρωποι εμπεριέχει όλο το φάσμα των αρετών εκείνων που κοσμούν τη διδασκαλία του Ευαγγελίου. Περιλαμβάνει την ανιδιοτελή αγάπη που φθάνει μέχρι και τη θυσία ακόμη και για τον εκλαμβανόμενο ως εχθρό μας. Εμπεριέχει την απόλυτη προσήλωση στην ειλικρίνεια και στο σεβασμό προς τον άλλον. Απορρίπτει παντελώς το ψεύδος και την αδικία προβάλλοντας τη δικαιοσύνη και την αλήθεια του τριαδικού και μόνου αληθινού Θεού. Η έννοια της ελευθερίας ακόμη είναι αντίθετη στις πνευματικές και σωματικές μοιχείες και πορνείες, τις οποίες κατά κόρον προβάλλει σήμερα το ανέντιμο με όλη την κυριολεξία της λέξεως πολιτικό σύστημα με τους χωρίς όρια αναίσχυντους πολιτικούς άρχοντες που ως μεσαιωνικοί Ναΐτες λήσταρχοι λυμαίνονται τον μόχθο φτωχών βιοπαλαιστών ταυτιζόμενοι διαχρονικά με τους ακραιφνείς θιασώτες της κάστας των Φαρισαίων και του άφρονος πλουσίου...
Γιατί πως είναι δυνατόν σημερινός πολιτικός ηγέτης κόμματος να υπογράφει χωρίς την παραμικρή αιδώ την πρόταση καθιέρωσης της ανωμαλίας (βλ. γάμο ομοφυλοφίλων) η να τάσσεται αναφανδόν υπέρ της απομάκρυνσης των ιερών εικόνων από τα δημόσια κτίρια και να υπεραμύνεται της ύβρεως που διατύπωσε το 2003 υβριστής «καλλιτέχνης» μέσω του κατάπτυστου ζωγραφικού πίνακα που παρουσίαζε τον εσταυρωμένο Χριστό δίπλα σε ένα πέος που εκσπερμάτωνε. Ο λόγος φυσικά είναι για τον Ευάγγελο Βενιζέλο το νέο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος αναισχύντως προσεχώς θα ζητήσει την ψήφο ορθοδόξων χριστιανών προκειμένου να υλοποιήσει τις υποσχέσεις που έδωσε στα κέντρα ανομίας! Και τα κέντρα αυτά θα του παράσχουν μέσω των κατευθυνόμενων αθόρυβων όπλων, όπως αυτό λ. χ. των δημοσκοπήσεων τη στήριξή τους...
Σε δημοσίευμα του Σ.Ο. το 2006 είχαμε αναλυτικά παρουσιάσει πολλούς δημοσίους υβριστές του Χριστού, οι οποίοι σήμερα βρίσκονται σε καίριες κομματικές και κυβερνητικές θέσεις αλλά και σε συναφείς θέσεις εξουσίας ενώ στο βιβλίο «Τυφώνας Παγκοσμιοποίηση και τα μυστικά όπλα των χριστιανών, εκδόσεις «Αγαθός Λόγος» καταγράφονται όλοι αυτοί οι δεξιοί και αριστεροί πολιτικοί οσφυοκάμπτες προς τη μιαρή λέσχη του Ροκφέλερ, του Σώρου και του Ρότσιλντ γνωστή σήμερα ως Μπίλντεμπεργκ. 
Και πως θα επιλέξουμε τους άρχοντές μας;
Θα τους επιλέξουμε με το ακολουθήσουμε τη συμβουλή του γέροντα Παϊσίου. Δηλαδή με γνώμονα την πίστη τους στο Θεό και την έμπρακτη αγάπη τους προς την Εκκλησία Του. Θα επιλέξουμε πρόσωπα που θα μπορούν να ορθώσουν ανάστημα μπροστά σε κατασκευασμένους κινδύνους και τεχνητά προβλήματα που δημιουργεί το σαθρό πολιτικό σύστημα προκειμένου να τους αιχμαλωτίζει μέσα από δήθεν κομματικές πειθαρχίες και άλλα παρόμοια κουραφέξαλα... που αποκλειστικά αποσκοπούν να κάνουν τους τενεκέδες να μοιάζουν με πολιτικούς ηγέτες.
 
Η θέση της Εκκλησίας
Μέσα στο πλαίσιο αυτό και ενόψει του γεγονότος ότι η Βουλή που θα προκύψει θα είναι και αναθεωρητική σε ότι αφορά το Σύνταγμα θα παρακαλούσαμε την θρησκευτική ηγεσία μας, τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και την Ιερά Σύνοδο να ζητήσουν τώρα δημοσίως από τα κόμματα να δηλώσουν προεκλογικά αν τάσσονται υπέρ η κατά της αρχικής αναφοράς του συντάγματος στο όνομα της αγίας και ομοουσίου Αγίας Τριάδος. Ας το πράξουν αυτό ως ελάχιστο τίμημα στη μνήμη της θυσίας του Νικηταρά που έδωσε αγώνα ενάντια στη μασωνία για να συμπεριληφθεί και το «πλήρωσε» με το να πεθάνει μεν ως ζητιάνος στον Πειραιά αλλά να καταστεί δε βασιλιάς σαν τον φτωχό Λάζαρο στον ουρανό.
Καλοί μου Χριστιανοί ήγγικεν η ώρα να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να καταλάβουμε πως η στάση ανοχής έναντι του κακού είναι αυτή που κάνει τους κάθε λογής άδειους τενεκέδες να καυχώνται για τον βαρύγδουπο κρότο ...
Ε! καιρός είναι Χριστιανοί μου να αλλάξουμε και να αφήσουμε νου και καρδιά να πάλλεται σε ρυθμούς της Αγίας Τριάδος. Αμήν Γένοιτο!

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ 2012             http://www.orthodoxia.gr/newsclicks.cfm?ID=1657&obcatid=11

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου