Λίγο μετά το χωριό Άγιος Αθανάσιος και στη βορειοδυτική πλευρά της
Κέρκυρας, στο δρόμο από τη Χώρα προς το Σιδάρι, συναντά κανείς τη
Γυναικεία Ιερά Μονή Παντοκράτορος Σωτήρος Χριστού.
Το μοναστήρι είναι χτισμένο σε λόφο γεμάτο με ελαιόδεντρα και κυπαρίσσια. Ένας πραγματικά μαγευτικός τόπος, όπου κυριαρχεί το πράσινο και η ευωδία των δέντρων.
Άκρως κατάλληλος για την πλήρη ησυχία και γαλήνη που αποζητούν οι μοναχές. Η θέα του μοναστηριού είναι μοναδική. Αν και αποκόπτεται από τη βουή του δρόμου, καθώς μεταξύ τους υψώνονται τεράστιες ελιές, η μονή βλέπει προς τη θάλασσα από τα δυτικά, αλλά και προς τις καταπράσινες βουνοπλαγιές από τα βόρεια.
Ο τρόπος που είναι τοποθετημένα τα κτίσματα της μονής στο χώρο μας θυμίζει μια μικρή πολιτεία οικοδομημένη στη μέση ενός ελαιόδασους. Ο ακριβής χρόνος ανοικοδόμησης του πρώτου ναού καθώς και της μονής είναι άγνωστος.
Το μόνο που μπορούμε να εξάγουμε από παλιά έγγραφα της μονής είναι πως και τα δύο υπήρχαν το 1934. Από το 1881 το μοναστήρι αποτελούσε μετόχι της Ιεράς Μονής της Παναγίας της Παλαιοκαστριτίσσης, ενώ το 1978 αποσπάστηκε από αυτήν και μετατράπηκε σε γυναικείο.
Με τη συνεχή αύξηση του αριθμού των μοναχών, οι παλιοί χώροι του μοναστηριού άρχισαν να επισκευάζονται και να ανακαινίζονται.
Τελευταία προσθήκη ήταν αυτή της νότιας πτέρυγας του οικήματος των κελιών, το 1991. Στο μοναστήρι φιλοξενούνται πολλά λείψανα αγίων, όπως της Αγίας Άννης, της Αγίας Ευφημίας, της Αγίας Φιλοθέης, της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, του Αγίου Χαραλάμπους, της Αγίας Βαρβάρας και πολλών άλλων. Στη μονή λειτουργεί και εργαστήριο αγιογραφίας.
Οι μοναχές μάλιστα διακοσμούν το μοναστήρι με τα δικά τους έργα, κυρίως βυζαντινής τεχνοτροπίας. Το μοναστήρι γιορτάζει κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου, της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=6310&catid=22
Το μοναστήρι είναι χτισμένο σε λόφο γεμάτο με ελαιόδεντρα και κυπαρίσσια. Ένας πραγματικά μαγευτικός τόπος, όπου κυριαρχεί το πράσινο και η ευωδία των δέντρων.
Άκρως κατάλληλος για την πλήρη ησυχία και γαλήνη που αποζητούν οι μοναχές. Η θέα του μοναστηριού είναι μοναδική. Αν και αποκόπτεται από τη βουή του δρόμου, καθώς μεταξύ τους υψώνονται τεράστιες ελιές, η μονή βλέπει προς τη θάλασσα από τα δυτικά, αλλά και προς τις καταπράσινες βουνοπλαγιές από τα βόρεια.
Ο τρόπος που είναι τοποθετημένα τα κτίσματα της μονής στο χώρο μας θυμίζει μια μικρή πολιτεία οικοδομημένη στη μέση ενός ελαιόδασους. Ο ακριβής χρόνος ανοικοδόμησης του πρώτου ναού καθώς και της μονής είναι άγνωστος.
Το μόνο που μπορούμε να εξάγουμε από παλιά έγγραφα της μονής είναι πως και τα δύο υπήρχαν το 1934. Από το 1881 το μοναστήρι αποτελούσε μετόχι της Ιεράς Μονής της Παναγίας της Παλαιοκαστριτίσσης, ενώ το 1978 αποσπάστηκε από αυτήν και μετατράπηκε σε γυναικείο.
Με τη συνεχή αύξηση του αριθμού των μοναχών, οι παλιοί χώροι του μοναστηριού άρχισαν να επισκευάζονται και να ανακαινίζονται.
Τελευταία προσθήκη ήταν αυτή της νότιας πτέρυγας του οικήματος των κελιών, το 1991. Στο μοναστήρι φιλοξενούνται πολλά λείψανα αγίων, όπως της Αγίας Άννης, της Αγίας Ευφημίας, της Αγίας Φιλοθέης, της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, του Αγίου Χαραλάμπους, της Αγίας Βαρβάρας και πολλών άλλων. Στη μονή λειτουργεί και εργαστήριο αγιογραφίας.
Οι μοναχές μάλιστα διακοσμούν το μοναστήρι με τα δικά τους έργα, κυρίως βυζαντινής τεχνοτροπίας. Το μοναστήρι γιορτάζει κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου, της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=6310&catid=22
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου