Ο Γέροντας Γεώργιος μίλησε με θερμά λόγια για τον Όσιο Πορφύριο,
σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι: «Οι Άγιοι Πορφύριος και Παΐσιος είχαν
σχέδια για την Ελλάδα».
Παρακολουθείστε το βίντεο της ομιλίας που έδωσε χθες στη Θεσσαλονίκη ο Γέροντας Γεώργιος Αλευράς.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Γέροντας Γεώργιος Αλευράς Καυσοκαλυβίτης, πνευματικός της Ιεράς Σκήτης Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους, υπήρξε υποτακτικός του Οσίου Πορφυρίου.
Ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του για τη σχέση του με τον Άγιο Πορφύριος είχε αναφέρει τρία χαρακτηριστικά γεγονότα:
«Όλα τα θυμάμαι, πάρα πολλά πράγματα. Αλλά θέλω να σας πω τρία βασικά περιστατικά που συνέβησαν και μου έχουν μείνει ανεξίτηλα χαραγμένα στη μνήμη μου, καθώς θεωρώ ότι δείχνουν καλύτερα από οτιδήποτε τη σχέση μου με τον Άγιο Πορφύριο.
Από την πρώτη φορά που τον γνώρισα, μου είπε «Θοδωράκη» (αυτό ήταν το κοσμικό μου όνομα), «σε θυμάμαι από μικρούλι». Ο Γέροντας, λοιπόν, με γνώριζε πριν τον γνωρίσω εγώ. Το πώς, δεν τον ρώτησα ποτέ. Και αυτό, γιατί δεν τον περιεργαζόμουν ποτέ το Γέροντα, τον άφηνα πάντα να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Μόνο αν με ρωτούσε κάτι, απαντούσα, σπανίως εγώ τον ρωτούσα κάτι.
Μια άλλη φορά μου είπε: «Eμείς οι δύο καταλαβαινόμαστε». Βλέπετε, πολλοί μπορεί να είναι κοντά σε ένα άγιο άνθρωπο, αλλά να μην τον καταλαβαίνουν και ο Γέροντας ήταν κάθετος σε αυτό. Πολλές φορές, μάλιστα, στεναχωριόταν και παραπονιόταν ότι «δεν καταλαβαινόμαστε», μια φράση που την έλεγε δυστυχώς συχνά ακόμα και σε δικούς τους ανθρώπους.
Και το τρίτο, κάποια μέρα μου είχε πει: «Θεόδωρε, εμείς οι δύο έχουμε να πούμε πάρα πολλά πράγματα». Και μάλιστα κάποιοι με ρωτάνε: «Mα καλά είπατε τόσα πολλά;». Tους απαντώ: «Πόσα πολλά να προλάβουμε να πούμε σε μια σχέση μόλις 6 χρόνων που γνώριζα το Γέροντα;». Για μένα, η φράση αυτή του Αγίου σήμαινε ότι «στο διηνεκές θα τα λέμε», «θα τα λέμε και μετά». Και πράγματι, πολλές φορές βιώνω στην προσωπική μου ζωή να γίνονται πράγματα, είτε να μιλάω, είτε να βλέπω, είτε να καταλαβαίνω, αλλά δεν είμαι εγώ, είναι αυτός. Και πραγματικά θαυμάζω την παρουσία αυτού του μεγάλου μας αγίου που παραμένει ζωντανός και μετά θάνατον.
Τέλος, όταν τον πρωτογνώρισα και μου φόρεσε το ρασάκι ως δόκιμος
μοναχός το 1988 και κάθισα περίπου 15-16 μέρες στο Μήλεσι, θυμάμαι μια
χαρακτηριστική του φράση: «Εγώ δεν θα πάω στα Καυσοκαλύβια για να
πεθάνω, θα πάω για να ζήσω». Και πράγματι ζει. Και να μη γινόταν η
αγιοκατάταξη του, και πάλι Άγιος θα ήταν. Και όσοι πραγματικά τον
αγαπούν, αισθάνονται την παρουσία του, ακόμα και σήμερα, καθημερινά». http://www.dogma.gr/ellada/geron-georgiosoi-agioi-porfyrios-pa%ce%90sios-eichan-schedia-gia-tin-ellada/17049/
Παρακολουθείστε το βίντεο της ομιλίας που έδωσε χθες στη Θεσσαλονίκη ο Γέροντας Γεώργιος Αλευράς.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Γέροντας Γεώργιος Αλευράς Καυσοκαλυβίτης, πνευματικός της Ιεράς Σκήτης Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους, υπήρξε υποτακτικός του Οσίου Πορφυρίου.
Ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του για τη σχέση του με τον Άγιο Πορφύριος είχε αναφέρει τρία χαρακτηριστικά γεγονότα:
«Όλα τα θυμάμαι, πάρα πολλά πράγματα. Αλλά θέλω να σας πω τρία βασικά περιστατικά που συνέβησαν και μου έχουν μείνει ανεξίτηλα χαραγμένα στη μνήμη μου, καθώς θεωρώ ότι δείχνουν καλύτερα από οτιδήποτε τη σχέση μου με τον Άγιο Πορφύριο.
Από την πρώτη φορά που τον γνώρισα, μου είπε «Θοδωράκη» (αυτό ήταν το κοσμικό μου όνομα), «σε θυμάμαι από μικρούλι». Ο Γέροντας, λοιπόν, με γνώριζε πριν τον γνωρίσω εγώ. Το πώς, δεν τον ρώτησα ποτέ. Και αυτό, γιατί δεν τον περιεργαζόμουν ποτέ το Γέροντα, τον άφηνα πάντα να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Μόνο αν με ρωτούσε κάτι, απαντούσα, σπανίως εγώ τον ρωτούσα κάτι.
Μια άλλη φορά μου είπε: «Eμείς οι δύο καταλαβαινόμαστε». Βλέπετε, πολλοί μπορεί να είναι κοντά σε ένα άγιο άνθρωπο, αλλά να μην τον καταλαβαίνουν και ο Γέροντας ήταν κάθετος σε αυτό. Πολλές φορές, μάλιστα, στεναχωριόταν και παραπονιόταν ότι «δεν καταλαβαινόμαστε», μια φράση που την έλεγε δυστυχώς συχνά ακόμα και σε δικούς τους ανθρώπους.
Και το τρίτο, κάποια μέρα μου είχε πει: «Θεόδωρε, εμείς οι δύο έχουμε να πούμε πάρα πολλά πράγματα». Και μάλιστα κάποιοι με ρωτάνε: «Mα καλά είπατε τόσα πολλά;». Tους απαντώ: «Πόσα πολλά να προλάβουμε να πούμε σε μια σχέση μόλις 6 χρόνων που γνώριζα το Γέροντα;». Για μένα, η φράση αυτή του Αγίου σήμαινε ότι «στο διηνεκές θα τα λέμε», «θα τα λέμε και μετά». Και πράγματι, πολλές φορές βιώνω στην προσωπική μου ζωή να γίνονται πράγματα, είτε να μιλάω, είτε να βλέπω, είτε να καταλαβαίνω, αλλά δεν είμαι εγώ, είναι αυτός. Και πραγματικά θαυμάζω την παρουσία αυτού του μεγάλου μας αγίου που παραμένει ζωντανός και μετά θάνατον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου