Γράφει ὁ Διονύσης Μακρῆς
θὰ ἀνοίξει ὁ Θεὸς τοὺς οὐρανοὺς καὶ θὰ βρέξει καταρρακτωδῶς. Ἀκόμη καὶ πάγοι θὰ πέφτουν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ. Μὴ σᾶς φαίνονται παράξενα καὶ ἀκραῖα αὐτά. Θὰ συμβοῦν. Θὰ ἀνοίξουν οἱ καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ καὶ θὰ πέφτει χιόνι μὲ τὴ μορφὴ καταιγίδας, ὄχι φυσιολογικὸ χιόνι . Κι αὐτὸ γιατί πάντες διάγουν πρὸς τὸν Θεὸν κακῶς καὶ διεστραμμένως.
παράξενα καὶ ἀκραῖα αὐτά. Θὰ συμβοῦν. Θὰ ἀνοίξουν οἱ καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ καὶ θὰ πέφτει χιόνι μὲ τὴ μορφὴ καταιγίδας, ὄχι φυσιολογικὸ χιόνι . Κι αὐτὸ γιατί πάντες διάγουν πρὸς τὸν Θεὸν κακῶς καὶ διεστραμμένως. Θὰ ἀνοίξουν πάλι οἱ καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ. Ἄνθρωπος τὶς μὴν ἐξετάζετε ποῦ, θὰ νεκρωθεῖ ὑπὸ ἀνόμων ἀλλὰ θὰ ἀναστηθῆ. Γιὰ ὅσους θέλουν νὰ σωθοῦν θὰ πρέπει νὰ ἐκλείψει παντελῶς ἡ μνησικακία, ὁ φθόνος, τὸ ἔγκλημα. Ἐγκληματοῦν οἱ ἄνθρωποι λησμονώντας ὅτι οὐδὲν κρύπτεται ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος τὰ πάντα ὁρᾶ (βλέπει).
Τὸ λόγο αὐτὸ θύμισε ἡ Καλλιόπη στὴν πνευματικὴ ὁμήγυρη παιδιῶν τοῦ γέροντα ποὺ συνεχίζει νὰ συγκεντρώνεται, ὅπως εἶχε ὑποδείξει ὁ γέροντας Βασίλειος Καυσοκαλυβίτης μία φορὰ τὴν ἑβδομάδα, ἐξ ἀφορμῆς τῆς πρόσφατης τραγωδίας στὸ Μάτι καὶ τὴν Κινέττα τῆς Ἀττικῆς. Ἡ ἴδια ὑπενθύμισε τὰ λόγια τοῦ γέροντα ὅτι ὅταν ἀπουσιάσει ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τότε ὁ ἄνθρωπος δέχεται μεγάλα χτυπήματα καὶ σκληρὲς δοκιμασίες, γιατί δροῦν ἀνεξέλεγκτα τά δαιμόνια. Τόνισε δὲ τὴν ἀνάγκη μεγαλύτερης νηστείας καὶ προσευχῆς, οἱ ὁποῖες λειτουργοῦν ὡς ἀποτρεπτικὰ ὄπλα καὶ θωρακίζουν τὸν ἄνθρωπο.
Τότε ἡ Π.Σ. ἡ ὁποία βρισκόταν στὴ συνάντηση ἄρχισε γοερῶς νὰ κλαίγει. Ἀσυναίσθητα ἡ προσοχὴ ὅλως στράφηκε πάνω της. Ἐκείνη σκούπισε τὰ δάκρυά της καὶ εἶπε:
-Πόσο μοῦ λείπει ὁ γέροντας. Προσωπικὰ δὲν θὰ βρισκόμουν σήμερα κοντὰ σας ἂν ἐκεῖνος δὲν εἶχε ἐμφανισθεῖ μπροστά μου τὴν στιγμὴ ποὺ ἀπελπισμένη εἶχα ἀποφασίσει νὰ αὐτοκτονήσω. Δὲν θὰ ξεχάσω τὸ βλέμμα του καὶ τὰ λόγια του. «Τί πᾶς νὰ κάνεις; Γιατί δὲν ἔρχεσαι πλέον σὲ μένα;» Ὑπῆρχαν τότε καλοθελητὲς ἀπὸ τὸ ἄμεσο περιβάλλον μου, ποὺ μὲ εἶχαν ἀποσπάσει ἀπὸ τὸν γέροντα. Μὲ εἶχαν ἐπηρεάσει ἀρνητικά. Δὲν ἐρχόμουν στὶς συναντήσεις γιὰ ἀρκετὸ διάστημα. Γιατί μέσω τοῦ εὐλογημένου αὐτοῦ ἁγιορείτη ἀσκητῆ γνώρισα τὸν Χριστό. Μ’ ἔμαθε νὰ προσεύχομαι, νὰ ἐμπιστεύομαι τὸ Θεό, νὰ ἱκετεύω τὴν Παναγιά μας. Καὶ μὲ τὶς προσευχὲς καὶ διαρκεῖς ἱκεσίες τοῦ γέροντα κατάφερα καὶ συνῆλθα ἀπὸ τὰ ἀλλεπάλληλα χειρουργεῖα ποὺ ἀκολούθησαν μετὰ τὸ αὐτοκινητιστικὸ δυστύχημα ποὺ εἶχα. Ἀκούγοντας τὰ προφητικὰ λόγια του ποὺ μόλις μᾶς θύμισες καὶ τὴν εὐθύνη ὅλων μας ἀπέναντι στὰ ὅσα βλέπουμε, θυμήθηκα τὰ προσωπικά μου. Ἔχοντας φθάσει σὲ ἀπόγνωση θὰ αὐτοκτονοῦσα, καταστρέφοντας ὄχι μόνο τὸν ἑαυτό μου ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκογένειά μου. Μακάρι τὰ προφητικὰ λόγια τοῦ γέροντα νὰ ταρακουνήσουν τοὺς ἰθύνοντες, οἱ ὁποῖοι ἔκαναν τὴν ἁμαρτία μόδα καὶ ἐξοικείωσαν τὸν εὐλογημένο αὐτὸ λαό, μὲ ὅλα, ὅσα ἀντιτίθενται στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Γιατί ὁδηγοῦν τὸ λαό μας στὴν αὐτοκτονία. Ἔτσι ἀντιλαμβάνομαι τὴν ἐθνικὴ τραγωδία.
Προσωπικὰ συνῆλθα ὅταν μετὰ τὴν θαυμαστὴ ἐμφάνιση τοῦ γέροντα τὴν ὥρα ποὺ ἤμουν ἕτοιμη νὰ αὐτοκτονήσω ἦλθα σὲ ἐπίγνωση. Κλαίγοντας ἦρθα ἐδῶ καὶ τὸν συνάντησα. Μόλις μὲ εἶδε μὲ ρώτησε: «Γιατί καλή μου δὲν ἐρχόσουνα; Γιατί σταμάτησες;» Καιρὸς εἶναι καὶ ὁ λαός μας, ὅλοι μας νὰ ἔρθουμε σὲ ἐπίγνωση καὶ μαζὶ καὶ οἱ ἰθύνοντες γιατί ἀπὸ ὅσα βίωσα τὰ ἑπτὰ χρόνια κοντὰ στὸν γέροντα διαπιστώνω καθημερινά, ὅτι ὅλα, ὅσα ἔλεγε, αὐτὰ ποὺ ἀφοροῦσαν ἐμένα καὶ τὴν οἰκογένειά μου, ἀλλὰ καὶ αὐτὰ ποὺ ἔλεγε γιὰ τὸν τόπο μας, τὴν πατρίδα μας, ὅλα ἔχουν βγεῖ ἀληθινά. Μόνο μὲ τὴ μετάνοια μας μποροῦμε νὰ ἀποτρέψουμε αὐτὰ ποὺ ἤδη εἶναι ὁρατὰ καὶ διὰ γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ, αὐτά πού ἔχουν δρομολογηθεῖ ὡς συνέπειες τῆς συνειδητῆς ἀπομάκρυνσης μας ἀπό τό Θεό. Κι ἐπειδὴ ὑπάρχουν στὴν ὁμήγυρη καὶ ἄνθρωποι ποὺ δὲν εἶχαν τὴν χαρὰ νὰ γνωρίσουν ἀπὸ κοντὰ τὸν γέροντα, ἀλλὰ ἦρθαν γιατί ἄκουσαν γι’ αὐτὸν μετὰ τὴν κοίμησή του, θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε περιληπτικὰ νὰ ἀναφερθῶ σὲ δύο θαυμαστὰ περιστατικὰ γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὴν ἁγιότητά του. Νὰ συνειδητοποιήσουμε πόσο ἀπαραίτητη εἶναι πλέον ἡ μετάνοιά μας, νοούμενη ὡς ἐπιστροφὴ στὸ νόμο τοῦ Κυρίου. Μόνο ἂν μετανοήσουμε ὡς λαός, θὰ ἀποφύγουμε τὰ δεινά, γιὰ τὰ ὁποῖα μὲ τόση ἀκρίβεια μιλοῦσε ὁ γέροντας. Γιατί αὐτὰ εἶναι οἱ συνέπειες τῆς ἀποστασίας μας.
Ὁ συζυγός μου εἶχε χτυπήσει τὸ χέρι του στὴ δουλειὰ. Ὁ γέροντας μόλις τὸν εἶδε τοῦ εἶπε νὰ πάει ἀμέσως στὸν γιατρό. Ὁ σύζυγός μου ὅμως, τοῦ ἔλεγε πῶς δὲν ἔχει τίποτε. Τὸ πρωὶ ποὺ σηκώθηκε δὲν μποροῦσε νὰ κουνήσει τὸ χέρι του, τὸ ὁποῖο εἶχε πρησθεῖ. Ὅταν πῆγε στὸ γιατρὸ τοῦ βρῆκαν ἕνα κομμάτι σίδερο ποὺ εἶχε μπεῖ καί τοῦ δημιούργησε το πρήξιμο! Χρειάστηκε μία μικροεπέμβαση, ὅπως τοῦ εἶχε ἐπισημάνει ὁ γέροντας.
Στὶς 14 Φεβρουαρίου τὸ 2013 ἔπειτα ἀπὸ πολλὲς ἡμέρες αἱμορραγίας καὶ πολλὲς ἡμέρες θεραπείας ἐπισκέφθηκα γιὰ μία ἀκόμη φορά τὸ νοσοκομεῖο. Ἐκεῖ οἱ γιατροὶ διέγνωσαν σοβαρὸ πρόβλημα στὰ γυναικολογικὰ καὶ μοῦ συνέστησαν νὰ κάνω ἄμεσα χειρουργεῖο γιὰ ἀφαίρεση κύστης. Τὴν ἴδια ἡμέρα ἦρθα νὰ πάρω τὴν εὐχὴ καὶ τὴν εὐλογία τοῦ γέροντα καὶ νὰ τοῦ ζητήσω νὰ προσευχηθεῖ. Μὲ σταύρωσε, ὅπως συνήθιζε καὶ μοῦ εἶπε: «Νὰ πεῖς στὸν γιατρὸ νὰ ἀφαιρέσεις ὅλα τὰ γυναικολογικά σου γιατί θὰ ἔχεις πρόβλημα». Ὁ γιατρός μου ἔτυχε νὰ γνωρίζει προσωπικὰ τὸν γέροντα. Ὅταν τὸν ἐνημέρωσα, γιὰ ὅσα μὲ συμβούλευσε, τὸν πῆρε τηλέφωνο τὸ ἴδιο βράδυ. Ὁ γέροντας τότε εἶπε πώς θὰ ἔπρεπε ἀντὶ τῆς κύστης νὰ ἀφαιρέσει ὅλα τὰ γυκαικολογικά. Ὁ γιατρός μου τοῦ ἀπάντησε πὼς θὰ γίνει τοπικὰ ἀφαίρεση τῆς κύστης καὶ τὸ χειρουργεῖο ἔχει ἑτοιμασθεῖ γιὰ μία τοπικὴ ἀφαίρεση. Ὄχι, ὄχι παιδί μου νά κάνεις αὐτὸ πού σοῦ λέγω. Ὁ γιατρὸς ὑπάκουσε. Ὅταν μὲ χειρούργησαν τὴν ἑπόμενη ἡμέρα ὁ γιατρὸς ἀλλὰ κι ὅλοι ποὺ εἶχαν γνώση τῆς περιπέτειάς μου ἔμειναν ἄφωνοι μὲ τὴν εἰκόνα ποὺ εἶδαν. Ἤμουν γεμάτη μὲ κύστες. Ἐδῶ εἶναι ὁ γιατρός καὶ μπορεῖ νὰ τὸ διαβεβαιώσει συμπλήρωσε ἡ Π.Σ. καὶ κοίταξε πρὸς τὴν πλευρὰ ἑνὸς μεσήλικα ποὺ παρακολουθοῦσε σιωπηλός.
-Εὐτυχῶς τότε μᾶς βοήθησε ὁ γέροντας μὲ τὴν διάγνωσή του καὶ ἀπέφυγες χειρότερες ἐξελίξεις, εἶπε ἐκεῖνος. Καὶ ἡ Π.Σ. τότε ἀφοῦ σταυροκοπήθηκε εἶπε: «Δοξάζω τὸ Θεὸ μέχρι σήμερα χαίρω ἄκρας ὑγείας»!
-Θὰ ἤθελα καὶ ἐγὼ μὲ τὴ σειρά μου νὰ σᾶς μιλήσω γιὰ ἕνα θαυμαστὸ προσωπικὸ γεγονὸς ποὺ μὲ σύνδεσε ἀκόμη περισσότερο μὲ τὸν γέροντα. Θαρρῶ πὼς ἦταν τὸ 2008, ὅταν ἐπισκέφθηκα τὸ Κέντρο Ὑγείας τῆς EXPRESS γιὰ συνηθισμένο ἔλεγχο μαστογραφίας καὶ ὑπέρηχου μαστοῦ. Ὁ γιατρὸς εἶδε κάτι ἀνησυχητικὸ καὶ μοῦ πρότεινε περαιτέρω ἔλεγχο. Ὁ ἴδιος δὲν ἀπέκλειε νὰ ἀκολουθήσει ἐπέμβαση. Πῆγα ἀμέσως μετὰ τὴ διάγνωση τοῦ γιατροῦ στὸ Χαρίσειο, ὅπου βρισκόταν τότε ὁ γέροντας καὶ τὸν ἐνημέρωσα γιὰ τὴν ὑγεία μου. Ἐκεῖνος μὲ κοίταξε στὰ μάτια καὶ εἶπε: «Ὄχι δὲν εἶναι ἔτσι. Λάθος κάνουν. Δὲν ἔχεις πρόβλημα»! Ἐν συνέχεια ἔβγαλε τὸ σταυρό του καὶ χωρὶς νὰ τοῦ πῶ τίποτε ἄρχισε νὰ μὲ σταυρώνει τρεῖς φορὲς στὸ σημεῖο ποὺ ὁ γιατρὸς ἔλεγε ὅτι ὑπάρχει πρόβλημα. Σημειωτέον πὼς ἀπὸ διάκριση ἐγὼ δὲν τοῦ εἶχα μιλήσει γιὰ τὸ σημεῖο ποὺ διέγνωσε πρόβλημα ὁ γιατρός... Τὴ στιγμὴ ποὺ μὲ σταύρωνε ἔνιωσα σὰν νὰ γίνεται παρέμβαση ἔντονη στὸ σημεῖο ποὺ εἶχε διαπιστωθεῖ τὸ πρόβλημα. «Πήγαινε αὔριο στὸ γιατρὸ καὶ θὰ δεῖς πὼς δὲν ὑφίσταται κανένα πρόβλημα. Δὲν εἶναι τίποτε μὴν ἀνησυχεῖς» εἶπε ὁ γέροντας. Τὴν ἑπομένη ἡμέρα πῆγα στὸ γιατρό. Μὲ κοίταξε ξανὰ καὶ ξανά. Ἀπορημένος ἔλεγε. «Μὰ ἐδῶ ὑπῆρχε πρόβλημα τί ἔγινε; Δὲν μπορεῖ καὶ ἡ μαστογραφία καὶ ὁ ὑπέρηχος μαστοῦ τὸ φανέρωσαν». Ἐγὼ ἁπλὰ χαμογέλασα. Τότε κατάλαβα τὶς ἀκριβῶς εἶχε γίνει . Δόξα τῷ Θεῶ.
Ἐ! δὲν θὰ μονοπωλήσετε τὸ ἐνδιαφέρον τῆς συζήτησης, μόνο οἱ γυναῖκες σήμερα, εἶπε χαμογελώντας ὁ Βασίλης, πνευματικὸ παιδὶ τοῦ γέροντα. Τὸν εἶχε γνωρίσει τότε πού ἔμενε στὸ Χαρίσειο! Θὰ σᾶς πῶ καὶ ἐγὼ μία καὶ μιλᾶτε γιὰ γιατροὺς τὴν περιπέτεια ποὺ πέρασα μὲ τὸ πόδι μου λίγες ἡμέρες πρὶν τὸ Πάσχα τοῦ 2013. Εἶχα φρικτοὺς πόνους στὸ πόδι καὶ ὁ ὀρθοπεδικὸς ποὺ ἐπισκέφτηκα ἀφοῦ μὲ ὑπέβαλλε σὲ σειρὰ ἐξετάσεων διέγνωσε πρόβλημα μὲ τὸν ἀδένα τοῦ δεξιοῦ ποδιοῦ καὶ πρότεινε νὰ γίνει ἐγχείρηση. Ἡ τελικὴ διάγνωση ἔγινε τὴν κουφὴ ἑβδομάδα, δύο ἡμέρες δηλαδή πρὶν τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου. Ὁ γιατρὸς μὲ ρώτησε ἂν θέλω νὰ γίνει ἡ ἐγχείρηση μέσα στὴ Μ. Ἑβδομάδα (Μ. Τρίτη) ἢ νὰ τὸ ἀφήσουμε γιὰ τὴν ἑπόμενη ἑβδομάδα (Διακαινήσιμο)! Ἐπιφυλάχθηκα νὰ τοῦ ἀπαντήσω γιατί ἤθελα νὰ ρωτήσω τὸν γέροντα. Ἦρθα ἀμέσως μετὰ τὸ γιατρὸ στὸν γέροντα. Πρὶν προλάβω νὰ τοῦ ἐξηγήσω τὸ λόγο τῆς ἐπίσκεψής μου εἶπε: «Τὸ γοργὸν Βασίλη μου καὶ χάριν ἔχει. Κοίταξε νὰ συνεννοηθεῖς μὲ τὸν γιατρὸ νὰ κάνει τὴν ἐγχείρηση πρὶν τὸ Πάσχα. Ἔγινε ἡ ἐπέμβαση τελικά τή Μ. Ἑβδομάδα. Ἦταν πολὺ δύσκολη γιατί εἶχε ἁπλωθεῖ τὸ πρόβλημα καὶ στὸν τετρακέφαλο μέχρι τὸ κόκκαλο. Μὲ τὶς εὐχὲς καὶ τὶς προσευχὲς τοῦ γέροντα καὶ ἰδίως μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ὅλα πάντως πῆγαν καλά.
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, Θεολόγος, Δημοσιογράφος
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ- ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2018.
θὰ ἀνοίξει ὁ Θεὸς τοὺς οὐρανοὺς καὶ θὰ βρέξει καταρρακτωδῶς. Ἀκόμη καὶ πάγοι θὰ πέφτουν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ. Μὴ σᾶς φαίνονται παράξενα καὶ ἀκραῖα αὐτά. Θὰ συμβοῦν. Θὰ ἀνοίξουν οἱ καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ καὶ θὰ πέφτει χιόνι μὲ τὴ μορφὴ καταιγίδας, ὄχι φυσιολογικὸ χιόνι . Κι αὐτὸ γιατί πάντες διάγουν πρὸς τὸν Θεὸν κακῶς καὶ διεστραμμένως.
ΜΕΡΟΣ ΙΕ
Ὅλοι θὰ τὸ δοῦνε. Θὰ φανεῖ στὸν ὁρίζοντα. Ὡς βασιλεύει ὁ ἥλιος, οὕτως
βασιλεύσει κι αὐτό. Μὴν ἀπορήσετε ὅταν τὸ δεῖτε. Θὰ φανεῖ στὸν ὁρίζοντα
ὅλοι θὰ τὸ δοῦνε. Θὰ ἀνοίξουν πάλι οἱ καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ. Καὶ ἡ
Σελήνη θὰ γίνει κόκκινη ὡς ἡ φλόγα (ματωμένο φεγγάρι). Τότε ἂς
ἑτοιμάζονται οἱ ἰθύνοντες, ὅλοι δηλαδὴ αὐτοὶ ποὺ φέρουν τὴν εὐθύνη.
Γιατί εἶναι γραμμένο ὅτι τότε οἱ ἀλλόθρησκοι θὰ εἰσβάλλουν εἰς νῆσον. Ἂς
ἀγρυπνοῦν τὰ ὦτα καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν ἰθυνόντων γιατί θέλει χυθεῖ αἷμα
ἀθώων ἀνθρώπων. Λέγω γιὰ μία ἀκόμη φορά ὅτι θὰ χυθεῖ αἷμα ἀθώων
ἀνθρώπων. Δὲν θὰ γίνει μόνο τοῦτο ἀλλὰ τότε θὰ ἀνοίξει ὁ Θεὸς τοὺς
οὐρανοὺς καὶ θὰ βρέξει καταρρακτωδῶς. Ἀκόμη καὶ πάγοι θὰ πέφτουν ἐκ τοῦ
οὐρανοῦ. Μὴ σᾶς φαίνονται παράξενα καὶ ἀκραῖα αὐτά. Θὰ συμβοῦν. Θὰ ἀνοίξουν οἱ καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ καὶ θὰ πέφτει χιόνι μὲ τὴ μορφὴ καταιγίδας, ὄχι φυσιολογικὸ χιόνι . Κι αὐτὸ γιατί πάντες διάγουν πρὸς τὸν Θεὸν κακῶς καὶ διεστραμμένως. Θὰ ἀνοίξουν πάλι οἱ καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ. Ἄνθρωπος τὶς μὴν ἐξετάζετε ποῦ, θὰ νεκρωθεῖ ὑπὸ ἀνόμων ἀλλὰ θὰ ἀναστηθῆ. Γιὰ ὅσους θέλουν νὰ σωθοῦν θὰ πρέπει νὰ ἐκλείψει παντελῶς ἡ μνησικακία, ὁ φθόνος, τὸ ἔγκλημα. Ἐγκληματοῦν οἱ ἄνθρωποι λησμονώντας ὅτι οὐδὲν κρύπτεται ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος τὰ πάντα ὁρᾶ (βλέπει).
Τὸ λόγο αὐτὸ θύμισε ἡ Καλλιόπη στὴν πνευματικὴ ὁμήγυρη παιδιῶν τοῦ γέροντα ποὺ συνεχίζει νὰ συγκεντρώνεται, ὅπως εἶχε ὑποδείξει ὁ γέροντας Βασίλειος Καυσοκαλυβίτης μία φορὰ τὴν ἑβδομάδα, ἐξ ἀφορμῆς τῆς πρόσφατης τραγωδίας στὸ Μάτι καὶ τὴν Κινέττα τῆς Ἀττικῆς. Ἡ ἴδια ὑπενθύμισε τὰ λόγια τοῦ γέροντα ὅτι ὅταν ἀπουσιάσει ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τότε ὁ ἄνθρωπος δέχεται μεγάλα χτυπήματα καὶ σκληρὲς δοκιμασίες, γιατί δροῦν ἀνεξέλεγκτα τά δαιμόνια. Τόνισε δὲ τὴν ἀνάγκη μεγαλύτερης νηστείας καὶ προσευχῆς, οἱ ὁποῖες λειτουργοῦν ὡς ἀποτρεπτικὰ ὄπλα καὶ θωρακίζουν τὸν ἄνθρωπο.
Τότε ἡ Π.Σ. ἡ ὁποία βρισκόταν στὴ συνάντηση ἄρχισε γοερῶς νὰ κλαίγει. Ἀσυναίσθητα ἡ προσοχὴ ὅλως στράφηκε πάνω της. Ἐκείνη σκούπισε τὰ δάκρυά της καὶ εἶπε:
-Πόσο μοῦ λείπει ὁ γέροντας. Προσωπικὰ δὲν θὰ βρισκόμουν σήμερα κοντὰ σας ἂν ἐκεῖνος δὲν εἶχε ἐμφανισθεῖ μπροστά μου τὴν στιγμὴ ποὺ ἀπελπισμένη εἶχα ἀποφασίσει νὰ αὐτοκτονήσω. Δὲν θὰ ξεχάσω τὸ βλέμμα του καὶ τὰ λόγια του. «Τί πᾶς νὰ κάνεις; Γιατί δὲν ἔρχεσαι πλέον σὲ μένα;» Ὑπῆρχαν τότε καλοθελητὲς ἀπὸ τὸ ἄμεσο περιβάλλον μου, ποὺ μὲ εἶχαν ἀποσπάσει ἀπὸ τὸν γέροντα. Μὲ εἶχαν ἐπηρεάσει ἀρνητικά. Δὲν ἐρχόμουν στὶς συναντήσεις γιὰ ἀρκετὸ διάστημα. Γιατί μέσω τοῦ εὐλογημένου αὐτοῦ ἁγιορείτη ἀσκητῆ γνώρισα τὸν Χριστό. Μ’ ἔμαθε νὰ προσεύχομαι, νὰ ἐμπιστεύομαι τὸ Θεό, νὰ ἱκετεύω τὴν Παναγιά μας. Καὶ μὲ τὶς προσευχὲς καὶ διαρκεῖς ἱκεσίες τοῦ γέροντα κατάφερα καὶ συνῆλθα ἀπὸ τὰ ἀλλεπάλληλα χειρουργεῖα ποὺ ἀκολούθησαν μετὰ τὸ αὐτοκινητιστικὸ δυστύχημα ποὺ εἶχα. Ἀκούγοντας τὰ προφητικὰ λόγια του ποὺ μόλις μᾶς θύμισες καὶ τὴν εὐθύνη ὅλων μας ἀπέναντι στὰ ὅσα βλέπουμε, θυμήθηκα τὰ προσωπικά μου. Ἔχοντας φθάσει σὲ ἀπόγνωση θὰ αὐτοκτονοῦσα, καταστρέφοντας ὄχι μόνο τὸν ἑαυτό μου ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκογένειά μου. Μακάρι τὰ προφητικὰ λόγια τοῦ γέροντα νὰ ταρακουνήσουν τοὺς ἰθύνοντες, οἱ ὁποῖοι ἔκαναν τὴν ἁμαρτία μόδα καὶ ἐξοικείωσαν τὸν εὐλογημένο αὐτὸ λαό, μὲ ὅλα, ὅσα ἀντιτίθενται στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Γιατί ὁδηγοῦν τὸ λαό μας στὴν αὐτοκτονία. Ἔτσι ἀντιλαμβάνομαι τὴν ἐθνικὴ τραγωδία.
Προσωπικὰ συνῆλθα ὅταν μετὰ τὴν θαυμαστὴ ἐμφάνιση τοῦ γέροντα τὴν ὥρα ποὺ ἤμουν ἕτοιμη νὰ αὐτοκτονήσω ἦλθα σὲ ἐπίγνωση. Κλαίγοντας ἦρθα ἐδῶ καὶ τὸν συνάντησα. Μόλις μὲ εἶδε μὲ ρώτησε: «Γιατί καλή μου δὲν ἐρχόσουνα; Γιατί σταμάτησες;» Καιρὸς εἶναι καὶ ὁ λαός μας, ὅλοι μας νὰ ἔρθουμε σὲ ἐπίγνωση καὶ μαζὶ καὶ οἱ ἰθύνοντες γιατί ἀπὸ ὅσα βίωσα τὰ ἑπτὰ χρόνια κοντὰ στὸν γέροντα διαπιστώνω καθημερινά, ὅτι ὅλα, ὅσα ἔλεγε, αὐτὰ ποὺ ἀφοροῦσαν ἐμένα καὶ τὴν οἰκογένειά μου, ἀλλὰ καὶ αὐτὰ ποὺ ἔλεγε γιὰ τὸν τόπο μας, τὴν πατρίδα μας, ὅλα ἔχουν βγεῖ ἀληθινά. Μόνο μὲ τὴ μετάνοια μας μποροῦμε νὰ ἀποτρέψουμε αὐτὰ ποὺ ἤδη εἶναι ὁρατὰ καὶ διὰ γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ, αὐτά πού ἔχουν δρομολογηθεῖ ὡς συνέπειες τῆς συνειδητῆς ἀπομάκρυνσης μας ἀπό τό Θεό. Κι ἐπειδὴ ὑπάρχουν στὴν ὁμήγυρη καὶ ἄνθρωποι ποὺ δὲν εἶχαν τὴν χαρὰ νὰ γνωρίσουν ἀπὸ κοντὰ τὸν γέροντα, ἀλλὰ ἦρθαν γιατί ἄκουσαν γι’ αὐτὸν μετὰ τὴν κοίμησή του, θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε περιληπτικὰ νὰ ἀναφερθῶ σὲ δύο θαυμαστὰ περιστατικὰ γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὴν ἁγιότητά του. Νὰ συνειδητοποιήσουμε πόσο ἀπαραίτητη εἶναι πλέον ἡ μετάνοιά μας, νοούμενη ὡς ἐπιστροφὴ στὸ νόμο τοῦ Κυρίου. Μόνο ἂν μετανοήσουμε ὡς λαός, θὰ ἀποφύγουμε τὰ δεινά, γιὰ τὰ ὁποῖα μὲ τόση ἀκρίβεια μιλοῦσε ὁ γέροντας. Γιατί αὐτὰ εἶναι οἱ συνέπειες τῆς ἀποστασίας μας.
Ὁ συζυγός μου εἶχε χτυπήσει τὸ χέρι του στὴ δουλειὰ. Ὁ γέροντας μόλις τὸν εἶδε τοῦ εἶπε νὰ πάει ἀμέσως στὸν γιατρό. Ὁ σύζυγός μου ὅμως, τοῦ ἔλεγε πῶς δὲν ἔχει τίποτε. Τὸ πρωὶ ποὺ σηκώθηκε δὲν μποροῦσε νὰ κουνήσει τὸ χέρι του, τὸ ὁποῖο εἶχε πρησθεῖ. Ὅταν πῆγε στὸ γιατρὸ τοῦ βρῆκαν ἕνα κομμάτι σίδερο ποὺ εἶχε μπεῖ καί τοῦ δημιούργησε το πρήξιμο! Χρειάστηκε μία μικροεπέμβαση, ὅπως τοῦ εἶχε ἐπισημάνει ὁ γέροντας.
Στὶς 14 Φεβρουαρίου τὸ 2013 ἔπειτα ἀπὸ πολλὲς ἡμέρες αἱμορραγίας καὶ πολλὲς ἡμέρες θεραπείας ἐπισκέφθηκα γιὰ μία ἀκόμη φορά τὸ νοσοκομεῖο. Ἐκεῖ οἱ γιατροὶ διέγνωσαν σοβαρὸ πρόβλημα στὰ γυναικολογικὰ καὶ μοῦ συνέστησαν νὰ κάνω ἄμεσα χειρουργεῖο γιὰ ἀφαίρεση κύστης. Τὴν ἴδια ἡμέρα ἦρθα νὰ πάρω τὴν εὐχὴ καὶ τὴν εὐλογία τοῦ γέροντα καὶ νὰ τοῦ ζητήσω νὰ προσευχηθεῖ. Μὲ σταύρωσε, ὅπως συνήθιζε καὶ μοῦ εἶπε: «Νὰ πεῖς στὸν γιατρὸ νὰ ἀφαιρέσεις ὅλα τὰ γυναικολογικά σου γιατί θὰ ἔχεις πρόβλημα». Ὁ γιατρός μου ἔτυχε νὰ γνωρίζει προσωπικὰ τὸν γέροντα. Ὅταν τὸν ἐνημέρωσα, γιὰ ὅσα μὲ συμβούλευσε, τὸν πῆρε τηλέφωνο τὸ ἴδιο βράδυ. Ὁ γέροντας τότε εἶπε πώς θὰ ἔπρεπε ἀντὶ τῆς κύστης νὰ ἀφαιρέσει ὅλα τὰ γυκαικολογικά. Ὁ γιατρός μου τοῦ ἀπάντησε πὼς θὰ γίνει τοπικὰ ἀφαίρεση τῆς κύστης καὶ τὸ χειρουργεῖο ἔχει ἑτοιμασθεῖ γιὰ μία τοπικὴ ἀφαίρεση. Ὄχι, ὄχι παιδί μου νά κάνεις αὐτὸ πού σοῦ λέγω. Ὁ γιατρὸς ὑπάκουσε. Ὅταν μὲ χειρούργησαν τὴν ἑπόμενη ἡμέρα ὁ γιατρὸς ἀλλὰ κι ὅλοι ποὺ εἶχαν γνώση τῆς περιπέτειάς μου ἔμειναν ἄφωνοι μὲ τὴν εἰκόνα ποὺ εἶδαν. Ἤμουν γεμάτη μὲ κύστες. Ἐδῶ εἶναι ὁ γιατρός καὶ μπορεῖ νὰ τὸ διαβεβαιώσει συμπλήρωσε ἡ Π.Σ. καὶ κοίταξε πρὸς τὴν πλευρὰ ἑνὸς μεσήλικα ποὺ παρακολουθοῦσε σιωπηλός.
-Εὐτυχῶς τότε μᾶς βοήθησε ὁ γέροντας μὲ τὴν διάγνωσή του καὶ ἀπέφυγες χειρότερες ἐξελίξεις, εἶπε ἐκεῖνος. Καὶ ἡ Π.Σ. τότε ἀφοῦ σταυροκοπήθηκε εἶπε: «Δοξάζω τὸ Θεὸ μέχρι σήμερα χαίρω ἄκρας ὑγείας»!
-Θὰ ἤθελα καὶ ἐγὼ μὲ τὴ σειρά μου νὰ σᾶς μιλήσω γιὰ ἕνα θαυμαστὸ προσωπικὸ γεγονὸς ποὺ μὲ σύνδεσε ἀκόμη περισσότερο μὲ τὸν γέροντα. Θαρρῶ πὼς ἦταν τὸ 2008, ὅταν ἐπισκέφθηκα τὸ Κέντρο Ὑγείας τῆς EXPRESS γιὰ συνηθισμένο ἔλεγχο μαστογραφίας καὶ ὑπέρηχου μαστοῦ. Ὁ γιατρὸς εἶδε κάτι ἀνησυχητικὸ καὶ μοῦ πρότεινε περαιτέρω ἔλεγχο. Ὁ ἴδιος δὲν ἀπέκλειε νὰ ἀκολουθήσει ἐπέμβαση. Πῆγα ἀμέσως μετὰ τὴ διάγνωση τοῦ γιατροῦ στὸ Χαρίσειο, ὅπου βρισκόταν τότε ὁ γέροντας καὶ τὸν ἐνημέρωσα γιὰ τὴν ὑγεία μου. Ἐκεῖνος μὲ κοίταξε στὰ μάτια καὶ εἶπε: «Ὄχι δὲν εἶναι ἔτσι. Λάθος κάνουν. Δὲν ἔχεις πρόβλημα»! Ἐν συνέχεια ἔβγαλε τὸ σταυρό του καὶ χωρὶς νὰ τοῦ πῶ τίποτε ἄρχισε νὰ μὲ σταυρώνει τρεῖς φορὲς στὸ σημεῖο ποὺ ὁ γιατρὸς ἔλεγε ὅτι ὑπάρχει πρόβλημα. Σημειωτέον πὼς ἀπὸ διάκριση ἐγὼ δὲν τοῦ εἶχα μιλήσει γιὰ τὸ σημεῖο ποὺ διέγνωσε πρόβλημα ὁ γιατρός... Τὴ στιγμὴ ποὺ μὲ σταύρωνε ἔνιωσα σὰν νὰ γίνεται παρέμβαση ἔντονη στὸ σημεῖο ποὺ εἶχε διαπιστωθεῖ τὸ πρόβλημα. «Πήγαινε αὔριο στὸ γιατρὸ καὶ θὰ δεῖς πὼς δὲν ὑφίσταται κανένα πρόβλημα. Δὲν εἶναι τίποτε μὴν ἀνησυχεῖς» εἶπε ὁ γέροντας. Τὴν ἑπομένη ἡμέρα πῆγα στὸ γιατρό. Μὲ κοίταξε ξανὰ καὶ ξανά. Ἀπορημένος ἔλεγε. «Μὰ ἐδῶ ὑπῆρχε πρόβλημα τί ἔγινε; Δὲν μπορεῖ καὶ ἡ μαστογραφία καὶ ὁ ὑπέρηχος μαστοῦ τὸ φανέρωσαν». Ἐγὼ ἁπλὰ χαμογέλασα. Τότε κατάλαβα τὶς ἀκριβῶς εἶχε γίνει . Δόξα τῷ Θεῶ.
Ἐ! δὲν θὰ μονοπωλήσετε τὸ ἐνδιαφέρον τῆς συζήτησης, μόνο οἱ γυναῖκες σήμερα, εἶπε χαμογελώντας ὁ Βασίλης, πνευματικὸ παιδὶ τοῦ γέροντα. Τὸν εἶχε γνωρίσει τότε πού ἔμενε στὸ Χαρίσειο! Θὰ σᾶς πῶ καὶ ἐγὼ μία καὶ μιλᾶτε γιὰ γιατροὺς τὴν περιπέτεια ποὺ πέρασα μὲ τὸ πόδι μου λίγες ἡμέρες πρὶν τὸ Πάσχα τοῦ 2013. Εἶχα φρικτοὺς πόνους στὸ πόδι καὶ ὁ ὀρθοπεδικὸς ποὺ ἐπισκέφτηκα ἀφοῦ μὲ ὑπέβαλλε σὲ σειρὰ ἐξετάσεων διέγνωσε πρόβλημα μὲ τὸν ἀδένα τοῦ δεξιοῦ ποδιοῦ καὶ πρότεινε νὰ γίνει ἐγχείρηση. Ἡ τελικὴ διάγνωση ἔγινε τὴν κουφὴ ἑβδομάδα, δύο ἡμέρες δηλαδή πρὶν τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου. Ὁ γιατρὸς μὲ ρώτησε ἂν θέλω νὰ γίνει ἡ ἐγχείρηση μέσα στὴ Μ. Ἑβδομάδα (Μ. Τρίτη) ἢ νὰ τὸ ἀφήσουμε γιὰ τὴν ἑπόμενη ἑβδομάδα (Διακαινήσιμο)! Ἐπιφυλάχθηκα νὰ τοῦ ἀπαντήσω γιατί ἤθελα νὰ ρωτήσω τὸν γέροντα. Ἦρθα ἀμέσως μετὰ τὸ γιατρὸ στὸν γέροντα. Πρὶν προλάβω νὰ τοῦ ἐξηγήσω τὸ λόγο τῆς ἐπίσκεψής μου εἶπε: «Τὸ γοργὸν Βασίλη μου καὶ χάριν ἔχει. Κοίταξε νὰ συνεννοηθεῖς μὲ τὸν γιατρὸ νὰ κάνει τὴν ἐγχείρηση πρὶν τὸ Πάσχα. Ἔγινε ἡ ἐπέμβαση τελικά τή Μ. Ἑβδομάδα. Ἦταν πολὺ δύσκολη γιατί εἶχε ἁπλωθεῖ τὸ πρόβλημα καὶ στὸν τετρακέφαλο μέχρι τὸ κόκκαλο. Μὲ τὶς εὐχὲς καὶ τὶς προσευχὲς τοῦ γέροντα καὶ ἰδίως μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ὅλα πάντως πῆγαν καλά.
(συνεχίζεται)
ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟΝ ΣΤΥΛΟ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ. ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, Θεολόγος, Δημοσιογράφος
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ- ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου