Για το ζήτημα της αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην επίσκεψη στο Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ.
Αναλυτικά η ομιλία:
Θεοφιλέστατε Επίσκοπε Θαυμακού κ.Ιάκωβε, εκπρόσωπε του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρίου Ιερωνύμου,
Ιερώτατοι άγιοι αδελφοί Αρχιερείς,
Ευγενεστάτη κυρία Μαρία Αντωνιάδου, Πρόεδρε του Διοικητικού Συμβουλίου του Μορφωτικού Ιδρύματος της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών,
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά και ευλογημένα, οι διακονούντες το υψηλόν έργον της δημοσιογραφίας,
Χριστός Ανέστη!
Άσμενοι ευρισκόμεθα σήμερον εν τω μέσω υμών, εις ένα χώρον, ο οποίος συμβολίζει και υπενθυμίζει την ιστορίαν και τους αγώνας του δημοσιογραφικού κόσμου εν Ελλάδι, διά την ελευθεροτυπίαν, διά την δημοκρατίαν, διά τα συνδικαλιστικά του δικαιώματα και την γενικωτέραν δράσιν του διά την ενημέρωσιν του ελληνικού λαού και την εν ελευθερία άσκησιν του δημοσιογραφικού λειτουργήματος. Εδώ στεγάζεται και το Μορφωτικόν Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ, το οποίον, ήδη επί εικοσαετίαν και πλέον, συμβάλλει εις την προαγωγήν του μορφωτικού και πολιτιστικού επιπέδου της κοινωνίας, και στηρίζει τους δημοσιογράφους εις την υψηλήν και πολυεύθυνον διακονίαν της αληθείας και της ορθής ενημερώσεως του κοινού.
Ο περί της αληθείας λόγος είναι πάντοτε επίκαιρος και διαχρονικός διά πάντας τους ανθρώπους, έτι περισσότερον όμως δι᾽ εκείνους οι οποίοι έχουν ταχθή εις το έργον της διατηρήσεως και δημοσιεύσεως της αληθείας, διά των μέσων γενικής ενημερώσεως. Ημείς, παιδιόθεν, είχομεν ιδιαιτέραν εκτίμησιν διά τους δημοσιογράφους και ανεγινώσκαμε μετά μεγάλης χαράς και προσοχής, όσας εφημερίδας έφθαναν τότε εις την γενέτειράν μας Ίμβρον. Η γνωστή φράσις «το γράφει η εφημερίδα» είναι οικεία εις ημάς, και παραπέμπει συνήθως εις δύο βασικά και αδιαπραγμάτευτα αξιώματα. Πρώτον, ότι η διά της εφημερίδος δημοσιευομένη πληροφορία είναι αληθής, επειδή ο δημοσιογράφος εις ουδεμίαν των περιπτώσεων θα παρείχεν εις το κοινόν εν επιγνώσει είδησιν αναληθήκαί, δεύτερον, ότι υπάρχει μία σχέσις μεταξύ αναγνωστών και εφημερίδος: σχέσις εμπιστοσύνης και εκτιμήσεως, σχέσις σεβασμού και ειλικρινείας. Το τιθέμενον, όμως, σήμερον ερώτημα είναι αν αυτή η σχέσις έχη διατηρηθή και αν δημοσιεύεται ο,τι είναι αληθινόν.
Όλοι γνωρίζομεν, ότι εις την σύγχρονον εποχήν η ζωή μας διαμορφώνεται υπό της λεγομένης «ηλεκτρονικής νέας τάξεως πραγμάτων». Αι νέαι τεχνολογίαι έχουν αλλάξει το επικοινωνιακόν τοπίον και επαναπροσδιορίζουν τον χαρακτήρα της ενημερώσεως και της πληροφορίας. Γίνεται λόγος περί «χάους των πληροφοριών», περί «πληθώρας πληροφοριών χωρίς δυνατότητα ελέγχου». Το γεγονός ότι «η πληροφορία» εχει αποκτήσει παγκοσμίως «μεταφυσικόν στάτους», διευκολύνει την χειραγώγησιν των ατόμων και των λαών. Η τηλεόρασις και το διαδίκτυον μεταδίδουν πρότυπα ζωής, τα οποία εξυπηρετούν οθνεία συμφέροντα και προάγουν τον ατομικισμόν και τον καταναλωτισμόν.
Δυστυχώς, κατά κοινήν ομολογίαν, τα μέσα ενημερώσεως, έντυπα και ηλεκτρονικά, έχουν μίαν τάσιν δημιουργίας της ιδίας αυτών αληθείας, μεταβαλλόμενα ενίοτε εις φορείς αποπροσανατολισμού του σώματος των πολιτών. Συμβαίνει δε τούτο, διότι τινές υπηρετούν συγκεκριμένας επιδιώξεις, ελαυνόμενοι από τους νόμους και τας αρχάς της αγοράς, τας τεχνηέντως διολισθαινούσας προς την επιλεκτικήν θεώρησιν των γεγονότων. Διαπιστώνομεν, μάλιστα, μετά πολλής λύπης, ότι ακόμη και εις τον χώρον της εκκλησιαστικής δημοσιογραφίας διαχέονται και προωθούνται κατά καιρούς τοιαύτης μορφής ειδήσεις, προερχόμεναι, ως επί το πλείστον, από ιδιοτελή κίνητρα, ως τούτο, εξ άλλου, αποδεικνύεται και από μίαν πρόχειρον έρευναν, όσον αφορά εις το πρόσφατον Ουκρανικόν εκκλησιαστικόν ζήτημα. Διά το εν λόγω θέμα και τας κινήσεις της Μητρός Εκκλησίας, διωχετεύθησαν αφειδώς εις τον χώρον των μέσων ενημερώσεως πολλαί ψευδείς πληροφορίαι, διαστρεβλωμένα τα ιστορικά γεγονότα και παραποιημένη η αλήθεια, ενώ τα πραγματικά δεδομένα απεκρύβησαν επιμελώς ή και σκοπίμως.
Σοφώς η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Κρήτη 2016) προειδοποίησε τα τέκνα της «διά τον κίνδυνον επηρεασμού των συνειδήσεων διά των μέσων ενημερώσεως και της χρήσεως αυτών ουχί διά την προσέγγισιν των ανθρώπων και των λαών, αλλά διά την χειραγώγησίν των» και εξέφρασε την ανησυχίαν της διά την συχνάκις παρατηρουμένην στάσιν έναντι των θρησκευτικών αξιών, η οποία «χαρακτηρίζεται από έλλειψιν σεβασμού, ενίοτε δε και διά βλασφημίαν» (Η αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τον σύγχρονον κόσμον, ΣΤ’, 8). Ο λόγος της Εκκλησίας είναι αληθινός και δι᾽ αυτό πάντοτε προφητικός και σωστικός. Απώτερος στόχος αυτής της Εκκλησίας είναι να διαφυλάττη την αλήθειαν, η οποία ελευθερώνει και σώζει, κατά τον λόγον του Χριστού: «γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιωάν. η´, 32). Αυτή η αυθεντική ελευθερία βιούται ως «αληθεύειν εν αγάπη» (Εφ. δ´, 15).
Εκλεκτή Ομήγυρις,
Χαιρόμεθα χαράν μεγάλην, διότι επισκεπτόμενοι την Βιβλιοθήκην της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών «Δημήτριος Πουρνάρας» ή, άλλως, ως έχει επικρατήσει να ονομάζεται, «Βιβλιοθήκη των πέντε αιώνων», διαπιστώνομεν ότι υπάρχει πλούσιον αρχειακόν υλικόν και πολύτιμα και σπάνια βιβλία, τα οποία αποτελούν πηγήν σπουδής και ερεύνης διά τους θέλοντας να διευρύνουν τους ορίζοντας αυτών φιλομαθείς και φιλαλήθεις δημοσιογράφους, αλλά και διά κάθε ενδιαφερόμενον.
Ολοκαρδίως, λοιπόν, και ολοθέρμως ευλογούντες τας Ελλογιμωτάτας κυρίας Μαρίαν Αντωνιάδου, Πρόεδρον της Ενώσεως, και Φάνην Πετραλιά, Γενικήν Γραμματέα αυτής, καθώς και άπαντας τους εκλεκτούς συντάκτας του ημερησίου Τύπου των Αθηνών και άπαντα τα μέλη της Ενώσεως και του Μορφωτικού Ιδρύματος, είμεθα πεπεισμένοι ότι το δημοσιογραφικόν έργον αυτών συμβάλλει και θα συμβάλλη και εις το μέλλον τα μέγιστα εις την διάδοσιν της αληθείας. Επαινούμεν δε ολοκαρδίως την σημαντικήν δωρεάν των δύο τέκνων του Δημητρίου Πουρνάρα, πρώην Προέδρου της Ενώσεως, ήτοι της κυρίας Ελένης Καρκαζή-Πουρνάρα και του κυρίου Νικολάου Πουρνάρα, καθηγητού της Ιατρικής Σχολής, διά την ανάπλασιν του δευτέρου ορόφου του κτηρίου της Ενώσεως, ώστε να φιλοξενηθή η σπουδαία αύτη βιβλιοθήκη. Προτρέπομεν, τέλος, πατρικώς, άπαντες οι συντάκται να αγωνίζεσθε διά την σωστικήν και ελευθερωτικήν αλήθειαν και μόνον δι᾽ αυτήν, ότι «ουκ εξάγουσι καρπόν οι ψευδείς λόγοι», κατά την ρήσιν του αρχαίου τραγικού ποιητού Σοφοκλέους.
Επιφανής φιλόσοφος του 20ου αιώνος απεκάλεσε την «αλήθειαν» «την πιο σοβαρή λέξη», το περιεχόμενον της οποίας δεν εξαντλείται εις ο,τι είναι απλώς δεδομένον, αλλά αναφέρεται εις την δυνατότητα αλλαγής, και εις το χρέος να αγωνιζώμεθα διά μίαν δικαιοτέραν κοινωνίαν, και διά τον σεβασμόν της ανθρωπίνης αξιοπρεπείας. Διά τους Χριστιανούς, η Αλήθεια είναι «Πρόσωπον», είναι ο σαρκωθείς, σταυρωθείς και αναστάς Σωτήρ του κόσμου, ο Χριστός. Ο άνθρωπος αληθεύει όταν ζη εν Χριστώ και κατά Χριστόν, όταν ελπίζη εις την εσχατολογικήν τελείωσιν των πάντων εν Χριστώ, και αγωνίζεται ως «Θεού συνεργός» (Α’ Κορ. γ’, 9), ως «ποιητής» και όχι απλώς ως «ακροατής» των θείων προσταγμάτων, χάριτι και ευδοκία Θεού, διά την Αλήθειαν, ο πυρήν της οποίας είναι η «αεί μένουσα» αγάπη.
Ευχαριστούμεν διά την προσοχήν σας.
Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης/Eurokinissi
vimaorthodoxias.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου