Όταν ζητάτε τη βοήθεια ενός Αγίου και λέτε «Άγιε μου, βοήθα με», ο Άγιος την ίδια στιγμή πού το ζητάτε είναι δίπλα σας. Ο παπα-Φώτης Λαυριώτης από την Μυτιλήνη κι ο Άγιος Αναστάσιος ο Πέρσης.

 

Τιμόθεος ο απόστολος, απ’ τούς 70 Ἀποστόλους, επίσκοπος Εφέσου, μαθητής και συνεργάτης απ. Παύλου και Ιωάννου(96).
Άγιος Αναστάσιος ο Πέρσης ο Οσιομάρτυρας (628).
70 μάρτυρες στη Βησθαλωέ Βαγδάτης του Ιράκ-Περσίας μαζί με Αγ. Αναστάσιο Πέρση (628)
3.000 Οσιομάρτυρες στη Λαύρα Χοζεβά της Παλαιστίνης, μαρτύρησαν από τους Πέρσες (9/1 καί 22/1, +614)
Εμερεντιάνα (St Emerentiana) η Ρωμαία, κατηχούμενη μάρτυς στη Ρώμη, αδελφή Αγ. μάρτυρος Αγνης της Ρωμαίας (22/1 καί 23/1, +305)
Γεώργιος επίσκοπος Δεβέλτου, Μανουήλ Αδριανουπόλεως, Πέτρος, Λεόντιος Νικαίας Βιθυνίας, επισκόπων Ιερομαρτύρων και των συν αυτοις μαρτύρων Συωνίου, Ιωάννου , Γαβριήλ, Λέοντος των στρατηγών, Παρόδου πρεσβυτέρου και 377 ετέρων εν Βουλγαρίᾳ μαρτυρησάντων (817).
Βησσαρίων ο Αγαθωνίτης, ηγούμενος στη Μονή Ἀγάθωνος στη Λαμία [κοίμησι] (1991)
Φιλάρετου Κωνσταμονίτου αγ. Ὄρους [κοίμησι] (1963)

Εορτάζουν στις 22 Ιανουαρίου.

Ύμνος
στον Άγιο Απόστολο Τιμόθεο
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβις

Οι Άγιοι Απόστολοι , 
θαλπόμενοι υπό του Πνεύματος ,
Πνευματικοί αθλητές ελλαμφθέντες υπό του Πνεύματος,
με τη νίκη του Χριστού, 
νίκησαν τον κόσμο  και θεμελίωσαν την Εκκλησία.

Σαν αετοί ρωμαλέοι πετούσαν με δύναμη
στα μαρτύρια και στο θάνατο έσπευδαν ανδρείοι 
από τον κόσμο εύκολα αναχωρούσαν, 
από το Χριστό ποτέ να χωριστούν δεν μπορούσαν

η αγάπη τους  για το Χριστό τους έκανε ξένους τοις  πάσι

Οι πρώην λοιδορούμενοι από τυράννους επίγειους,
στεφανηφόροι είναι τώρα με τη λάμψη της αιωνίου ημέρας.

Οι πρώην μυκτηριζόμενοι από τυράννους της γης,
τώρα αδελφοί είναι των αγγέλων και οδοδείκτες των αγίων!

Αετοί του Χριστού, υπέρ ημών πρεσβεύσατε,
όπως ο Χριστός ανακαινίσει ημάς τους αμαρτωλούς
δια του Πνεύματος .

Άγιε Τιμόθεε, αστήρ αστέρων φαεινέ, 
πρέσβευε και υπέρ ημών των αμαρτωλών…
(Εκ του βίου του Αγίου Τιμοθέου, τόμος Ιανουαρίου σελ. 206 από το έργο «Ο πρόλογος της Αχρίδος» του Αγιώτατου επισκόπου Νικολάου Βελιμίροβις εκδόσεις ΆΘως )

***

Ο παπα-Φώτης Λαυριώτης από την Μυτιλήνη κι ο Άγιος Αναστάσιος ο Πέρσης

Ο παπα-Φώτης Λαυριώτης από την Μυτιλήνη ασκητής της ερημιάς των πόλεων και των χωριών, απλός, καθαρός, άδολος, ντόμπρος, βιαστικός, ήξερε με τη καθάρια ματιά του να ξεχωρίζει το ανόθευτο από το μουρνταρεμένο… το αυθεντικό από το ψεύτικο… το γνήσιο από το νοθευμένο, το καρδιακό από το εγκεφαλικό. Δίδασκε το Ευαγγέλιο με την ίδια τη ζωή του. Κάποιος έγραψε για τον παπα-Φώτη: «Τα είχες καλά με τον Κύριο, την Παναγία και τους Αγίους; τα είχες καλά και με τον παπα Φώτη…Τα σύνορά του άρχιζαν και τελείωναν στο Αφεντικό του ουρανού και μόνο για μια θέση εκεί προσπαθούσε να υπογράψει την αιώνια σύμβαση, με το αίμα της καρδιάς και την εξουθένωση της σάρκας.»
Κάποια απογεύματα πηγαίναμε στο Ησυχαστήριο του, στα Πάμφιλα, πριν τη δύση του ηλίου και μετά τον παίρναμε με το αυτοκίνητο για την πόλη, και κατά τη διαδρομή έκανε εσπερινό έψελνε και μας έλεγε τα τροπάρια !
Μια μέρα κατάλαβα πως βλέπει Αγίους και σκέφτηκα να κάνω ένα πείραμα! λέω θα επικαλεστώ έναν Άγιο, από μέσα μου, σιωπηλά, και θα δω την αντίδραση του.!
Άρχισα να λέω ΑΓΙΕ ΑΝΑΣΤΑΣΙΕ ΠΕΡΣΗ, ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ. Τρεις φορές το είπα νοερώς και γυρνάει στο τζάμι του αυτοκίνητου και λέει ο π. Φώτιος:
ΕΣΥ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ;;; δεν ήταν κανείς όμως, ούτε άνθρωπος περαστικός, εφόσον ήμασταν εν κινήσει ούτε έβλεπα τίποτα. Μετά γυρνάει και μου λέει … Εσύ τον επικαλέστηκες ;;;!!!?!
ΛΕΩ ΝΑΙ !!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΓΕΛΟΥΣΕ ΜΕ ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΜΟΥ.! μετά μου λέει, ΤΣΙΜΟΥΔΙΑ…ΑΚΟΥΣΕΣ ;;;; ! ναναι ευλογημένο, του λέω γέροντα.!

***

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης:

Όταν ζητάτε τη βοήθεια ενός Αγίου και λέτε «Άγιε μου, βοήθα με», ο Άγιος την ίδια στιγμή πού το ζητάτε είναι δίπλα σας.
Δεν σας αφήνει να το καταλάβετε.

Σας προσφέρει τη βοήθεια όχι άμεσα, αλλά απαλά, σιγά, όπως ο Θεός πλησιάζει τον άνθρωπο, ώστε να μην ανέβει ο εγωισμός σας.
Θα δείτε, μέρα με τη μέρα, ότι αυτό πού ζητήσατε λύνεται και έρχεται, αν είναι για το όφελος της ψυχής σας…

***

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

«Κι αν ακόμη βρίσκεσαι στην αγορά, μπορείς να συγκεντρωθείς και να ψάλλεις στον Θεό, χωρίς να ακούει κανείς, αφού κι ο Μωυσής έτσι προσεύχονταν και εισακούστηκε. Γιατί λέγει, «Γιατί φωνάζεις σ’ εμένα;» (Εξ. 14,15). Αν και δεν είπε τίποτα, αλλά φώναζε μέσα του. Γι’ αυτό και μόνο ο Θεός άκουσε.
Γιατί δεν υπάρχει εμπόδιο κι όταν περπατάς να προσεύχεσαι νοερά και να είναι η σκέψη σου στους ουρανούς».
(Αγ. Ιωαν. Χρυσοστόμου, απ’ την Θ΄ Ομιλία του «Προς Κολασσαείς»)

Διότι αυτό είναι κυρίως προσευχή, όταν ανεβαίνουν οι κραυγές προς το Θεό από το εσωτερικό της ψυχής.
Και αυτό είναι γνώρισμα της βασανισμένης ψυχής, το να εκδηλώνει την προσευχή της με την προθυμία του νου και όχι με τον τόνο της φωνής.
Έτσι προσευχόταν και ο Μωυσής. Γι’ αυτό και, ενώ δεν έλεγε τίποτε με τα χείλη του, ο Θεός του είπε: «τι φωνάζεις προς εμένα;». Διότι οι άνθρωποι ακούν μόνο τη φωνή αυτή που βγαίνει από το στόμα, ο Θεός όμως πριν απ’ αυτήν ακούει τους ανθρώπους που κράζουν εσωτερικά.

Συνεπώς είναι δυνατόν και χωρίς να φωνάζουμε, να εισακουόμαστε από το Θεό, και είναι επίσης δυνατό να προσευχόμαστε κατά νου με πολλή προσοχή ακόμη και όταν βαδίζουμε στην αγορά. Αλλά και όταν βρισκόμαστε μαζί με τους φίλους μας και ό,τι κι αν κάνουμε, μπορούμε με πολύ δυνατή φωνή να καλούμε το Θεό, με την εσωτερική φωνή εννοώ, και να μη τη φανερώνουμε σε κανένα από τους παρόντες.
Ιωάννου Χρυσοστόμου, Περί Άννης λόγος Β´, Άπαντα Αγίων Πατέρων, τ. 31

Απολυτίκιον Αγίου Αποστόλου Τιμοθέου
Ήχος δ’.

Χρηστότητα εκδιδαχθείς, και νήφων εν πάσιν, αγαθήν συνείδησιν ιεροπρεπώς ενδυσάμενος, ήντλησας εκ του Σκεύους της εκλογής τα απόρρητα, και την πίστιν τηρήσας, τον ίσον δρόμον τετέλεκας, Απόστολε Τιμόθεε. Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Απολυτίκιον Αγίου Αποστόλου Τιμοθέου
Ποίημα Μοναχού Γερασίμου Μικραγιαννανίτου
Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Ως Παύλου συνέκδημος, και μαθητής Ιερός, Απόστολος ένθεος, και υπηρέτης Χριστού, εδείχθης Τιμόθεε, όθεν την εν Εφέσω, Εκκλησίαν ποιμάνας, αίματι μαρτυρίου, την ζωήν σου σφραγίζεις. Και νυν Χριστόν ικέτευε, υπέρ των ψυχών ημών.

Απολυτίκιον Αγίου Αναστασίου του Πέρση
Ήχος α’.

Των Μαρτύρων το κλέος, και Οσίων το καύχημα, και τον θησαυρόν της Περσίας, τον σοφόν Αναστάσιον· τον μέγαν αντιλήπτορα πιστών, τον κήρυκα της πίστεως ημών· ταίς αγγελικαίς υμνωδίαις, ευφημούμέν σε λέγοντες·Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι· δόξα τω ενεργούντι διά σου πάσιν ιάματα.

Απολυτίκιον
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Την πλάνην αφέμενος, την των Περσών νουνεχώς, τη πίστει προσέδραμες, τη του Χρίστου ευσεβώς, σοφέ Αναστάσιε, όθεν και εν ασκήσει, διαπρέψας ενθέως, ήθλησας υπέρ φύσιν, και τον όφιν καθείλες διό διπλώ στεφάνω, θεόθεν εστεφάνωσαι.

Δοξαστικόν
Ήχος πλ. Δ’

Τω Θεώ προωρισμένος, και τω σοφώ Παύλω μεμαθητευμένος, εμυήθης τα θεία, καλώς πολιτευσάμενος, και την πίστιν μέχρις αίματος, ανενδοιάστως σαφώς ενστερνισάμενος, πιστός τα προς τον Θεόν Αρχιερεύς ανεδείχθης, Τιμόθεε Απόστολε, όθεν τους ειδωλομανούντας ελέγξας, ροπάλοις και λίθοις καταικιζόμενος, έτυχες του μαρτυρίου των στεφάνων. Διό Παμμάκαρ πρέσβευε, υπέρ ημών των εν πίστει τελούντων, την πάνσεπτον μνήμην σου.

Ο Οίκος

Ως αλιεύς εμπειρότατος, τα της χάριτος ήπλωσε δίκτυα Παύλος ο μέγας Απόστολος, και τον θεηγόρον, ώσπερ θήραμα άγιον, είλκυσε πριν Τιμόθεον· και συν τούτω τα πέρατα περιερχόμενος, εκ του φάρυγγος είλκυσε του διαβόλου τους δεξαμένους της Πίστεως τον λόγον, εν οις ην και ο γενναίος Αναστάσιος· πιστεύσας γαρ, των Περσών την πλάνην κατέλιπε πάσαν, και του Χριστού το όνομα επ’ ώμων εβάστασεν· όθεν χάριτι θεία απελαύνει τα ψυχικά ημών πάθη, και νόσους του σώματος.

iconandlight.wordpress.com