Άγιοι γίνεσθε… Η οδός των χριστιανών είναι: «η των αγίων οδός». Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.

 

Συναξάριον

Τη σήμερον ημέρα, Κυριακή μετά την Πεντηκοστήν, την των απανταχού της οικουμένης εν Ασία, Λιβύη, και Ευρώπη, Βορρά τε και Νότω, Αγίων Πάντων εορτήν εορτάζομεν.

Στίχοι
Του Κυρίου μου πάντας υμνώ τους φίλους.
Ει τις δε μέλλων, εις τους πάντας εισίτω.

«Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις αυτού».

Καλοί άνθρωποι υπάρχουν παντού. Όμως, Αγίους δεν έχει πουθενά αλλού, παρά μόνο στην Ορθοδοξία μας”.
Ο άνθρωπος που έχει αγιότητα, όπου κι αν βρεθή, δημιουργεί κατά κάποιον τρόπο γύρω του ένα ηλεκτρομαγνητικό πνευματικό πεδίο και επηρεάζει όσους βρίσκονται μέσα σ᾿ αυτό. Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Εμείς οι μη άγιοι, κάνουμε τους αγίους γι’ αυτό εξουθενώνουμε τους άλλους. Ένας πραγματικός Άγιος είναι μεγάλος. Και αληθινά μεγάλος είναι εκείνος κοντά στον οποίο, ο άλλος, ο αδύνατος, αισθάνεται μεγάλος. Είναι μια θεοφάνεια, μια φανέρωση της αγάπης του Θεού... π. Βασίλειος Γοντικάκης

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Ολόκληρον το Ευαγγέλιον συνοψίζεται εις μίαν παραγγελίαν του Θεού προς όλους ημάς: «Άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιος ειμί» (Α’ Πετρ. 1,16). Η οδός των χριστιανών είναι: «η των αγίων οδός» (Εβρ. 9,8).
Μόνον ο άγιος είναι ο αληθινός διδάσκαλος και παιδαγωγός, αληθινός «διαφωτιστής», και μόνον η αγιότης είναι ο αληθινός φωτισμός.
Μόνο ο αγιασθείς άνθρωπος δύναται να αγιάζη και άλλους, μόνον γενόμενος αυτός φως δύναται να φωτίζη τους άλλους. Ναί, η προσευχή αγιάζη και φωτίζη.
Ο άνθρωπος ο οποίος έχει την διαρκή προσευχητικήν διάθεσιν συμπεριφέρεται πάντοτε κατά τρόπο ευαγγελικόν προς τους αδερφούς του, προς όλους τους ανθρώπους, προς όλην την κτίσιν.

Η καρδιά αποκτά την καθαρότητα με πολλές θλίψεις και στερήσεις και δάκρυα και με την απονέκρωση όλων των «κατά κόσμον κοσμικών». Το σημείο της καθαρότητας είναι: το να ευφραίνεται κανείς μαζί με κείνους που ευφραίνονται και να κλαίει μαζί με κείνους που κλαίνε, να ασθενεί με τους ασθενείς και να πενθεί μαζί με τους αμαρτωλούς, να χαίρεται μαζί με κείνους που μετανοούν και να μετέχει στα παθήματα εκείνων που πάσχουν, να μην ελέγχει κανένα και μέσα στη καθαρότητα της διάνοίας του να θεωρεί όλους τους ανθρώπους αγίους και καλούς.

Ο χρόνος της ζωής μας μας έχει δοθεί για να κερδίσουμε την αθανασία και την αιώνια ζωή, για να τον μεταβάλλουμε σε αιωνιότητα ζώντας «εν σοφία» δηλ. εν Χριστώ και διά του Χριστού.

Σοφός είναι αυτός που οικοδομεί την οικοδομή της ψυχής του πάνω στο Ευαγγέλιο.

***

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Ο Θεός μας έδωσε την δυνατότητα να γίνουμε άγιοι, να κάνουμε θαύματα, όπως έκανε και Εκείνος.
Η ευχή ενός ταπεινού ανθρώπου, που πιστεύει ότι είναι χειρότερος από όλους, έχει περισσότερη αξία από την αγρυπνία που κάνει ένας άλλος με υπερήφανο λογισμό. Όταν προσευχόμαστε με υπερηφάνεια, κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας.
Ο μοναχός πρέπει να προσπαθήσει να μην πονοκεφαλάει για τηv άλφα ή βήτα δυσκολία, είτε είναι ατομική είτε ενός συνανθρώπου του είτε αφορά στην γενική κατάσταση, αλλά να καταφεύγει στην προσευχή και να στέλνει δια του Θεού πολλές θείες δυνάμεις. ‘Άλλωστε και το έργο του μονάχου αυτό είναι, και εάν αυτό δεν το έχει καταλάβει ο μοναχός, η ζωή του δεν έχει κανένα νόημα.

«Η Παναγία και οι άγιοί μας σκανδαλωδώς μας βοηθάνε! Ποια χώρα έχει τους αγίους που έχουμε εμείς – η Αλάσκα»;
Αυτή είναι και η δουλειά όλων γενικά των Αγίων· να βοηθούν και να προστατεύουν εμάς τους ταλαίπωρους ανθρώπους από τους ορατούς και αοράτους πειρασμούς. Πολλοί άγνωστοι Άγιοι βοηθούν και χωρίς να τους γνωρίζουμε, «εν τω κρυπτώ».

«Ή καθρέφτης είναι κανείς ή καπάκι από κονσερβοκούτι, αν δεν πέσουν οι ακτίνες του ήλιου επάνω του, δεν γυαλίζει. Οι Άγιοι έλαμψαν με τις ακτίνες της Χάριτος του Θεού, όπως τα αστέρια παίρνουν φως από τον ήλιο».

Ο αγιασμός της εργασίας

Ο καθένας πρέπει με την προσευχή του, με την ζωή του, να αγιάζη την εργασία του και να αγιάζεται. Αλλά, αν είναι αφεντικό και έχη ευθύνη, να βοηθάη πνευματικά και τους υπαλλήλους του. Αν έχη καλή εσωτερική κατάσταση, αγιάζει και την δουλειά του. Όταν λ.χ. πηγαίνουν νέοι σε έναν τεχνίτη να τους μάθη την δουλειά, παράλληλα πρέπει να βοηθηθούν να ζουν πνευματικά. Αυτό θα ωφελήση και τον ίδιο και τους υπαλλήλους και τους πελάτες του, γιατί ο Θεός θα ευλογή την εργασία του.

Το κάθε επάγγελμα αγιάζεται. Ένας γιατρός λ.χ. δεν πρέπει να ξεχνάη ότι στην ιατρική αυτό που βοηθάει πολύ είναι η Χάρις του Θεού. Γι᾿ αυτό να προσπαθήση να γίνη δοχείο της θείας Χάριτος. Ο γιατρός που είναι καλός Χριστιανός, παράλληλα με την επιστήμη του, βοηθάει τους αρρώστους με την καλωσύνη και με την πίστη του, γιατί τους ενθαρρύνει να αντιμετωπίζουν την αρρώστια τους με πίστη. Σε μια σοβαρή αρρώστια μπορεί να πη στον άρρωστο: «Μέχρις εδώ έχει προχωρήσει η επιστήμη. Από ᾿δώ και πέρα όμως υπάρχει και ο Θεός που κάνει θαύματα».

Ή ένας δάσκαλος πρέπει να προσπαθήση να κάνη την διακονία του δασκάλου με χαρά και να βοηθάη τα παιδιά για την πνευματική αναγέννηση, πράγμα που δεν έχουν την δυνατότητα όλοι οι γονείς να το κάνουν, έστω και αν έχουν καλή διάθεση. Να φροντίση παράλληλα με τα γράμματα που μαθαίνουν τα παιδιά να γίνουν και σωστοί άνθρωποι. Διαφορετικά, τί θα τους ωφελήσουν τα γράμματα; Η κοινωνία έχει ανάγκη από σωστούς ανθρώπους, οι οποίοι, όποιο επάγγελμα κι αν κάνουν, θα το κάνουν καλά. Ο δάσκαλος δεν πρέπει να κοιτάζη μόνον αν οι μαθητές ξέρουν καλά το μάθημα, αλλά να λαμβάνη υπ᾿ όψιν του και άλλα καλά που έχουν τα παιδιά, όπως την ευλάβεια, την καλωσύνη, το φιλότιμο. Οι βαθμοί του Θεού δεν συμφωνούν πάντοτε με τους βαθμούς των δασκάλων. Μπορεί το τέσσερα ενός παιδιού για τον Θεό να είναι δέκα και μπορεί το δέκα ενός άλλου για τον Θεό να είναι τέσσερα.
Από το βιβλίο «Οικογενειακή Ζωή. Λόγοι Δ»

Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι έχουμε δίπλα μας, εκτός από ανθρώπους που μπορούν να μας βοηθήσουν πνευματικά, και τον ίδιο τον Χριστό που μας βοηθάει, την Παναγία, τα Χερουβείμ, τα Σεραφείμ και τους Αγίους Πάντες. Θάρρος λοιπόν! Ο Χριστός είναι πολύ δυνατός, είναι παντοδύναμος ,και θα δώση την θεϊκή Του δύναμη, να συντρίψουμε τα κέρατα του πονηρού. Μας παρακολουθεί συνέχεια αοράτως και θα μας ενισχύη, όταν εμείς έχουμε την αγαθή προαίρεση και κάνουμε τον κατά δύναμιν αγώνα μας.

***

Άγιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής:
«Μέχρι συντελείας του αιώνος, παιδί μου, δεν θα εκλείψουν οι προφήτες Κυρίου του Θεού, καθώς ποτέ δεν θα λείψουν και οι εργάτες του σατανά.
Στις έσχατες όμως ημέρες, όσοι θα δουλέψουν αληθινά στο Χριστό, θα κρύψουν έξυπνα τους εαυτούς τους από τους ανθρώπους.
Και αν δεν κάνουν σημεία και τέρατα όπως σήμερα, θα βαδίζουν πάντα στο δύσκολο δρόμο με κάθε ταπείνωση.
Αυτοί θα βρεθούν στη Βασιλεία του Θεού μεγαλύτεροι από τους σημειοφόρους πατέρες. Διότι στην εποχή τους δεν θα υπάρχει κανείς που να τον βλέπουν να κάνει σημεία θαυμαστά, ώστε να αναζωπυρώνεται το φρόνημά τους για να προχωρούν σε πνευματικούς αγώνες….».

***

Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

Εδώ στην Αθήνα ζούσε μόνη της σε μια γκαρσονιέρα μια κοπελίτσα.
Ήταν πιστή και είχε ένα μικρό εικονοστάσι με κάποιους Αγίους.
Καθημερινά τα βράδυα προσευχόταν.
Ένα βράδυ εκεί που προσευχόταν λέει:

– Κύριέ μου, με τις πρεσβείες του Αγίου Αντωνίου, του Αγίου Προφήτου Ηλιού, του Αγίου Γεωργίου…. του Αγίου… και… και…
Και ανέφερε όλους τους Αγίους που είχε εικόνες στο προσκυνηταράκι της.

Και ξαφνικά βλέπει τρομαγμένη να κατεβαίνει ένας Γέρων από εδώ, να κατεβαίνει ένας άλλος Γέρων από εκεί, ένας άλλος παραπέρα… τρόμαξε!
Κάνει το σταυρό της και λέει:

– Χριστέ μου, τι γίνεται εδώ;
Τι είσαστε εσείς, πονηρά πνεύματα η αγαθά;

Της λέει τότε ένας Γέροντας:
– Μην φοβάσαι! Δεν μας κάλεσες να έρθουμε, να σε βοηθήσουμε;
Δεν είπες διά των πρεσβειών του Μεγάλου Αντωνίου; Είμαι εγώ!

Δεν είπες διά των πρεσβειών του Αγίου Γεωργίου;
Είναι αυτός!

Δεν είπες διά των πρεσβειών του Αγίου Προφήτου Ηλιού;
Είναι εκείνος!

Για κοίταξε τις εικόνες σου… είναι η δεν είναι; “Να αξιοποιούμε λοιπόν τους Αγίους, που στις ανάγκες και στις δυσκολίες μας σπεύδουν να μας βοηθήσουν, αρκεί να τους επικαλεστούμε με πίστη, αγάπη και ταπείνωση.

***

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Ω! Πόσο μεγάλη ήταν η αφοβία των Αγίων ανδρών και των Αγίων γυναικών! Όταν διαβάζουμε τους βίους τους, χωρίς να το θέλουμε ξυπνάει μέσα μας κάποια ντροπή, αλλά και καμάρι – ντροπή διότι έχουμε μείνει τόσο πίσω σε σχέση με αυτούς και καμάρι διότι είναι από την ίδια χριστιανικής μας γενιά. Ούτε η ασθένεια, ούτε η φυλακή, ούτε η εξορία, ούτε το μαρτύριο, ούτε οι προσβολές, ούτε το σπαθί, ούτε η άβυσσος, ούτε η φωτιά, ούτε η λαιμητόμος μπόρεσαν ποτέ να διασαλεύσουν την ύψιστη και απαρασάλευτη ειρήνη των ψυχών τους, που έμειναν εδραίες στον Χριστό, τον Πηδαλιούχο, ο οποίος κυβερνά όλη την οικουμένη και την ανθρώπινη ιστορία!

Όταν ο αυτοκράτορας Ιουλιανός αποστάτησε από την Πίστη και άρχισε να καταπνίγει τον Χριστιανισμό σε όλη την αυτοκρατορία, τότε ο άγιος Αθανάσιος ο Μέγας απευθύνθηκε ήρεμα στον πιστό λαό και είπε: «Ένα μικρό σύννεφο είναι, θα περάσει!» (Nibiculaest, Transibit). Και πράγματι, αυτό το ζοφερό μαύρο σύννεφο πέρασε γρήγορα και η Χριστιανοσύνη ρίζωσε ακόμα βαθύτερα και άπλωσε τα κλαδιά της ακόμα περισσότερο σε όλο τον κόσμο. Το ανίσχυρο μένος του Ιουλιανού εναντίον του Χριστού έσβησε μετά από λίγα χρόνια και παρήλθε ​​με την κραυγή του αποστάτη Ιουλιανού στον επιθανάτιο ρόγχο του: «Νενικηκας με Ναζωραίε!»

Ω! παιδιά του Θεού, γιατί να φοβόμαστε οτιδήποτε, όταν Αυτός ο Θεός ο Πατέρας μας δεν φοβάται τίποτα;
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς  Ο Πρόλογος της Αχρίδος (Μάιος) Βίοι Αγίων, ύμνοι, στοχασμοί και ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου. Εκδόσεις Άθως.

***

Η Δύση σταμάτησε να παράγει Αγίους και σοφούς. Αυτό χρονολογείται από τότε που οι Πάπες σταμάτησαν να είναι Άγιοι και σοφοί και έγιναν Πολιτικοί και διπλωμάτες. Ο δυτικός άνθρωπος δεν σκέφτεται ποτέ τον θάνατο, δεν έχει χρόνο να σκεφτεί τον θάνατο. Σκέφτεται μονάχα την υποταγή και την εκμετάλλευση. Την εκμετάλλευση γης και αέρα, πυρός και ύδατος, φυτών και ζώων, γειτονικών Λαών και Κρατών. Ανακάλυψε το σύνθημα της επιστήμης και του Πολιτισμού του: υποτάξτε και εκμεταλλευτείτε. Η παγκοσμιοποίηση είναι η κατάρα των καιρών μας. Ποιό το όφελος από το ότι η Ευρώπη, η Αμερική και όλες οι Ήπειροι τρέχουν να κατακτήσουν τον κόσμο, το σύμπαν, τη Σελήνη, τον Άρη και τ’ αστέρια; Τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο αν αποκτήσει τον κόσμο όλο και βλάψει την ψυχή του, αν χάσει την ψυχή του; Από ποιόν θέλετε, ω άνθρωποι, να κατακτήσετε τη Σελήνη; Από ποιόν να πάρετε τα άστρα; Από τον Κύριο, ο Οποίος τα έχει σπείρει σαν άλλα άνθη στην ατέλειωτη απεραντοσύνη; Πόσο ελεεινός είναι ο Ευρωπαίος άνθρωπος όταν εκστρατεύει κατά του Ουρανού, σαν να πρόκειται για τον εχθρό του!
( Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς – 5 Μαρτίου 1956)

Η Ελλάδα δεν παράγει αυτοκίνητα, αλλά ακόμα βγάζει Αγίους… εδώ βρίσκεται η αξία της, στη ζωντανή Ορθόδοξη παράδοσή της. Είναι ζωντανή η παρουσία των Αγίων! Και όταν εμείς δεν τους βρίσκουμε, εκείνοι μας βρίσκουν! Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2020/06/13/%ce%b7-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%b3%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%b1-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%ac-%ce%b1/

Οι Άγιοι Πατέρες βάδισαν τον δρόμο της ταπεινοφροσύνης και έφθασαν στον Παράδεισο. Κανείς δεν θα δοξασθή από τον Θεό, όταν θέλη την ανθρώπινη δόξα. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2018/07/12/24416/

Οι Άγιοι αγαπούν και είναι «οσμή ζωής εις ζωήν και οσμή θανάτου εις θάνατον». π. Βασιλείου Γοντικάκη
https://iconandlight.wordpress.com/2018/06/04/23825/

Στην εποχή μας η αγιότης περιφρονείται. επίσκοπος Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης
https://iconandlight.wordpress.com/2016/06/25/%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%cf%80%ce%bf%cf%87%ce%ae-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b7-%ce%b1%ce%b3%ce%b9%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%86%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b5%ce%af%cf%84%ce%b1/

Ο Θεός μας εξέλεξε προ καταβολής κόσμου για την αγιότητα, Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2016/06/26/%ce%bf-%ce%b8%ce%b5%cf%8c%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b5%ce%be%ce%ad%ce%bb%ce%b5%ce%be%ce%b5-%cf%80%cf%81%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%ae%cf%82-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf/

Ταις της αχράντου σου Μητρός πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, και πάντων των απ’ αιώνος Αγίων σου, ελέησον και σώσον ημάς, ως μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος. Αμήν.

Απολυτίκιον Αγίων Πάντων. Ήχος α’. Του λίθου σφραγισθέντος.
(Ποίημα του οσίου Νικοδήμου του ῾Αγιορείτου)

Βλαστούς ευαγγελίου και καρπούς αμαράντους, χορούς αγίων Πάντων ευφημήσωμεν πάντες, εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, μιμούμενοι αυτών τας αρετάς, και αγώνας τους γενναίους, από ψυχής συμφώνως ανακράζοντες· δόξα τω στεφανώσαντι υμάς· δόξα τω αγιάσαντι· δόξα τω εν τη γη και ουρανώ υμάς δοξάσαντι.

Απολυτίκιον των Αγίων Ήχος δ’

Των εν όλω τω κόσμω Μαρτύρων σου, ως πορφύραν και βύσσον τα αίματα, η Εκκλησία σου στολισαμένη, δι’ αυτών βοά σοι· Χριστέ ο Θεός, τω λαώ σου τους οικτιρμούς σου κατάπεμψον, ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι, και ταίς ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Κοντάκιον Ήχος πλ. δ’

Ως απαρχάς της φύσεως, τω φυτουργώ της κτίσεως, η οικουμένη προσφέρει σοι Κύριε, τους θεοφόρους Μάρτυρας, ταίς αυτών ικεσίαις, εν ειρήνη βαθεία, την Εκκλησίαν σου, διά της Θεοτόκου συντήρησον, πολυέλεε.

Ήχος δ’
Στιχ. Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις αυτού.

Οι την γην ουρανώσαντες, αρετών εν φαιδρότητι, οι Χριστού τον θάνατον μιμησάμενοι, αθανασίας την πρόξενον, οδόν οι βαδίσαντες, οι τα πάθη των βροτών, χειρουργία της χάριτος, εκκαθάραντες, οι εν όλω τω κόσμω ομοψύχως, εναθλήσαντες γενναίως, ανευφημείσθωσαν Μάρτυρες.

Ο Οίκος

Οι εν πάση τη γη μαρτυρήσαντες, και εν τοις ουρανοίς μετοικήσαντες, οι τα πάθη Χριστού μιμησάμενοι, και τα πάθη ημών αφαιρούμενοι, ενταύθα σήμερον αθροίζονται, πρωτοτόκων δεικνύοντες Εκκλησίαν, ως της άνω τον τύπον επέχουσαν, και Χριστώ εκβοώσαν· Θεός μου ει· Συ με διά της Θεοτόκου συντήρησον, πολυέλεε.

Σοφίας Σολομώντος το Ανάγνωσμα
(Κεφ. 3, 1-9)

Δικαίων ψυχαί εν χειρί Θεού, και ου μη άψηται αυτών βάσανος. Έδοξαν εν οφθαλμοίς αφρόνων τεθνάναι. Και ελογίσθη κάκωσις η έξοδος αυτών, και η αφ’ ημών πορεία σύντριμμα, οι δε εισιν εν ειρήνη. Και γαρ εν όψει ανθρώπων εάν κολασθώσιν, η ελπίς αυτών αθανασίας πλήρης. Και ολίγα παιδευθέντες, μεγάλα ευεργετηθήσονται, ότι ο Θεός επείρασεν αυτούς, και εύρεν αυτούς αξίους εαυτού. Ως χρυσόν εν χωνευτηρίω εδοκίμασεν αυτούς, και ως ολοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αυτούς. Και εν καιρώ επισκοπής αυτών αναλάμψουσι, και ως σπινθήρες εν καλάμη διαδραμούνται. Κρινούσιν έθνη, και κρατήσουσι λαών και βασιλεύσει αυτών Κύριος εις τους αιώνας, οι πεποιθότες επ’ αυτόν, συνήσουσιν αλήθειαν, και οι πιστοί εν αγάπη προσμενούσιν αυτώ, ότι χάρις και έλεος εν τοις οσίοις αυτού, και επισκοπή εν τοις εκλεκτοίς αυτού.

Σοφίας Σολομώντος το Ανάγνωσμα
(Κεφ. 5, 15-23 & 6, 1-3)

Δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι, και εν Κυρίω ο μισθός αυτών, και η φροντίς αυτών παρά Υψίστω. Διά τούτο λήψονται το βασίλειον της ευπρεπείας, και το διάδημα του κάλλους εκ χειρός Κυρίου, ότι τη δεξιά αυτού σκεπάσει αυτούς, και τω βραχίονι υπερασπιεί αυτών. Λήψεται πανοπλίαν, τον ζήλον αυτού, και οπλοποιήσει την κτίσιν εις άμυναν εχθρών. Ενδύσεται θώρακα, δικαιοσύνην, και περιθήσεται κόρυθα, κρίσιν ανυπόκριτον. Λήψεται ασπίδα ακαταμάχητον, οσιότητα, οξυνεί δε απότομον οργήν εις ρομφαίαν. Συνεκπολεμήσει αυτώ ο κόσμος επί τους παράφρονας, πορεύσονται εύστοχοι βολίδες αστραπών, και ως από ευκύκλου τόξου των νεφών, επί σκοπόν αλούνται, και εκ πετροβόλου θυμού πλήρεις ριφήσονται χάλαζαι. Αγανακτήσει κατ’ αυτών ύδωρ θαλάσσης, ποταμοί δε συγκλύσουσιν αποτόμως. Αντιστήσεται αυτοίς πνεύμα δυνάμεως, και ως λαίλαψ εκλικμήσει αυτούς, και ερημώσει πάσαν την γην ανομία, και η κακοπραγία περιτρέψει θρόνους δυναστών. Ακούσατε ούν, Βασιλείς, και σύνετε, μάθετε, δικασταί περάτων γης, ενωτίσασθε οι κρατούντες πλήθους, και γεγαυρωμένοι επί όχλοις εθνών, ότι εδόθη παρά Κυρίου η κράτησις υμίν, και η δυναστεία παρά Υψίστου.

iconandlight.wordpress.com