Το Γενέθλιο του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου και Βαπτιστού
Σύναξη των Δικαίων Ζαχαρία και Ελισάβετ
Εορτάζει στις 24 Ιουνίου
Στίχοι
Ιωάννη του Προδρόμου
Ζαχαρία, χόρευε σὺν τῇ συζύγῳ
Οὐ πολλὰ μὲν τίκτοντες, ἓν δὲ καὶ μέγα.
Πρόδρομον ἀμφὶ τετάρτην εἰκάδα γείνατο μήτηρ.
Δικαίων Ζαχαρία και Ελισάβετ
Tεκούσι γεννήτορσι Προδρόμου πάλαι,
Γνωστοί συνευφραίνοντο, νυν δε και κτίσις.
Αγίου Λουκά, Αρχιεπισκόπου Κριμαίας
Όλη η ζωή του Προδρόμου ήταν μία ζωή ασυνήθιστη. Για τα παιδικά του χρόνια γνωρίζουμε μόνο αυτό, το οποίο μας λέει ο ευαγγελιστής Λουκάς, ότι δηλαδή, «ηύξανε και εκραταιούτο πνεύματι, και ην εν ταίς ερήμοις έως ημέρας αναδείξεως αυτού προς τον Ισραήλ» (Λκ. 1, 80). Πώς και πότε βρέθηκε το παιδί στην έρημο δεν το γνωρίζουμε ακριβώς. Κατά την παράδοση, ο βασιλιάς Ηρώδης μετά την σφαγή των νηπίων στη Βηθλεέμ ήθελε να σκοτώσει και τον Ιωάννη, δεν μπόρεσε όμως να τον βρει. Το γεγονός αυτό τον εξόργισε πολύ και γι’ αυτό διέταξε να σκοτώσουν τον πατέρα του, τον Ζαχαρία. Η μητέρα του, αφού έμαθε ότι οι στρατιώτες ψάχνουν το παιδί, το πήρε και πήγε μαζί του σε μία έρημη ορεινή περιοχή. Αφού έζησαν λίγο καιρό εκεί η μητέρα του πέθανε και ο μικρός Ιωάννης έμεινε μόνος του στην έρημο.
Δεν γνωρίζουμε πώς τον έτρεφε Κύριος ο Θεός, πώς τον προστάτευε από τα άγρια ζώα, ούτε μας είναι γνωστό πώς έμαθε ο νέος Πρόδρομος να τρώει ακρίδες και άγριο μέλι. Όμως πιστεύουμε σταθερώς πώς για τον Θεό όλα είναι δυνατά. Ήδη, λοιπόν, από την αρχή η ζωή του μείζονος «εν γεννητοίς γυναικών» (Μτ. 11, 11) ήταν μια ζωή πρωτοφανής και ανήκουστη. Έμεινε στην έρημο εντελώς μόνος του μέχρι την ηλικία των τριάντα ετών. Τί έκανε στην έρημο; Με τι ασχολείτο; Κανένα εργόχειρο δεν είχε, δεν είχε και τα βιβλία, ούτε ήξερε τα γράμματα.
… Είναι ασύλληπτα μεγάλο το βάθος της κοινωνίας εν Πνεύματι πού έχουν οι μεγάλοι άγιοι με τον Θεό. Ο όσιος Παύλος ο Θηβαίος για 91 χρόνια ζούσε στην έρημο άγνωστος στον κόσμο, έχοντας κοινωνία μόνο με τον Θεό. Ο Αρσένιος ο Μέγας νύχτες ολόκληρες, μέχρι την ανατολή του ηλίου, στεκόταν με τα υψωμένα προς τον ουρανό χέρια. Ο όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ χίλιες ημέρες και χίλιες νύχτες προσευχόταν στο Θεό πάνω σε μία λοξή πέτρα. Ασφαλώς το ίδιο ήταν και το έργο του Ιωάννη του Προδρόμου κατά την παραμονή του στην έρημο
…Ας
δοξολογήσουμε και ας ευχαριστήσουμε τον Κύριο και Θεό μας πού έστειλε
στον αμαρτωλό αυτό κόσμο τον μεγαλύτερο απ’ όλους, τον ασκητή και τον
κήρυκα της ανώτατης αλήθειας, τον Πρόδρομο Ιωάννη.
Και σ’ αυτή την ημέρα της ευλογημένης και γεμάτης χάρη Γεννήσεώς του ας
κλείνουμε ενώπιον του τα γόνατα και τις καρδιές μας, υμνώντας και
δοξολογώντας τον. Αμήν.
Πηγή- «Λόγοι και ομιλίες Αγίου Λουκά, Αρχιεπισκόπου Κριμαίας» ,Εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη»
π. Ιουστίνος Parvu
Η προσευχή της μάνας δεν συγκρίνεται με τίποτα σε αυτό τον κόσμο. Στον κόπο των μητέρων βρίσκεται το παρόν και το μέλλον ενός λαού. Πέρα από ό,τι προσφέρει η κοινωνία στον άνθρωπο, η μάνα που μεγαλώνει το παιδί φυτεύει τον σπόρο στην ψυχή του. Αυτή πρέπει να είναι ισορροπημένη, να έχει τον Άγιο της εικόνας στην καρδιά,τον Σταυρό στο μυαλό και να ξέρει τον δρόμο της Εκκλησίας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να προετοιμάσει το παιδί για την ζωή. Αυτό που μας λείπει τώρα είναι ακριβώς αυτό. Μας λείπουν οι άγιες μητέρες, οι οποίες μας χαρίζουν αγίους ήρωες, μάρτυρες, διανοουμένους ή να μας δώσουν τις ιδιοφυΐες,που θα αναδείξουν ό,τι καλύτερο έχει αυτός ο λαός της Ορθοδοξίας.
Ο καθένας, το δώρο πού του χαρίζει ο Θεός, ή το καλλιεργεί ή το παραμελεί. Αλλά είναι επίσης σημαντικό και το περιβάλλον, μέσα στο οποίο μεγαλώνει κανείς. Ιδιαίτερα ο ρόλος της μητέρας είναι καθοριστικός στη ζωή μιας οικογένειας και μιας κοινωνίας αλλά και ενός ολόκληρου λαού.
Τα σημερινά σχολεία έχουν μετατραπή σε τόπους αθεΐας. Τα παιδιά δεν διδάσκονται τίποτε για το Θεό, και μόνο η οικογένεια πλέον μπορεί να εμφυσήσει την πίστη στα σημερινά παιδιά.
***
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Οι γονείς πρέπει να δώσουν στα παιδιά τους να καταλάβουν ότι δεν γίνεται να ζήσουν μακριά από τον Χριστό. Ο Χριστός είναι ο μόνος δρόμος, δεν υπάρχει άλλος. Άμα μεταδώσουν αυτό στα παιδιά τους, δεν χρειάζεται τίποτε άλλο. Αυτή είναι όλη η διαπαιδαγώγηση.”
Η μάνα καλύτερα είναι να ασχολήται με την ανατροφή των παιδιών, παρά να καταπιάνεται σχολαστικά με το νοικοκυριό, με τα άψυχα πράγματα. Να τους μιλάη για τον Χριστό, να τους διαβάζη βίους Αγίων. Παράλληλα να ασχολήται και με το ξεσκόνισμα της ψυχής της, για να λαμποκοπάη πνευματικά. Η πνευματική ζωή της μητέρας θα βοηθήση αθόρυβα και τις ψυχές των παιδιών της. Έτσι και τα παιδιά της θα ζουν χαρούμενα, και εκείνη θα είναι ευτυχισμένη, γιατί μέσα της θα έχη τον Χριστό. Αν η μάνα δεν ευκαιρή ούτε ένα «Τρισάγιο» να πή, πώς θα αγιασθούν τα παιδιά της;
Εμένα η μητέρα μου μου έμαθε να λέω την ευχή. Όταν σαν παιδιά κάναμε καμμιά αταξία και πήγαινε να θυμώση, την άκουγα που έλεγε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Όταν έβαζε το ψωμί στον φούρνο, έλεγε: «Εις το όνομα του Χριστού και της Παναγίας». Και όταν ζύμωνε και όταν μαγείρευε, πάλι έλεγε συνέχεια την ευχή. Έτσι αγιαζόταν η ίδια, αγιαζόταν και το ψωμί και το φαγητό που έκανε, αγιάζονταν και αυτοί που το έτρωγαν.
Πόσες μητέρες που είχαν αγία ζωή είχαν και αγιασμένα παιδιά! Νά, η μητέρα του Γέροντα Χατζη-Γεώργη. Ακόμη και το γάλα αυτής της ευλογημένης μάνας, που θήλαζε ο Γαβριήλ – το κατά κόσμον όνομα του Γέροντα Χατζη-Γεώργη – ήταν ασκητικό! Είχε αποκτήσει δύο παιδιά και ύστερα ζούσαν με τον σύζυγό της εν παρθενία, αγαπημένοι σαν αδέλφια. Είχε ασκητικό πνεύμα από μικρή, γιατί είχε αδελφή μοναχή, ασκήτρια, την οποία επισκεπτόταν και αργότερα με τα παιδιά της. Ο πατέρας του Γαβριήλ ήταν και αυτός ευλαβής και ασχολούνταν με το εμπόριο, γι᾿ αυτό τον περισσότερο καιρό τον περνούσε στα ταξίδια. Αυτό έδινε την ευκαιρία στην μητέρα του να ζη απλά, να μη «μεριμνά και τυρβάζη περί πολλά» , να τον παίρνη μαζί της και να αγρυπνή με άλλες γυναίκες πότε στις σπηλιές και πότε στα εξωκκλήσια. Γι᾿ αυτό μετά έφθασε σε τέτοια μέτρα αγιότητος .
Η ευλάβεια της μητέρας έχει μεγάλη σημασία. Αν η μητέρα έχη ταπείνωση, φόβο Θεού, τα πράγματα μέσα στο σπίτι πάνε κανονικά. Γνωρίζω νέες μητέρες που λάμπει το πρόσωπό τους, αν και δεν έχουν από πουθενά βοήθεια. Από τα παιδιά καταλαβαίνω σε τί κατάσταση βρίσκονται οι μητέρες.
Τα μωρά είναι σε συνεχή επαφή με τον Θεό, επειδή δεν έχουν μέριμνες. Τί είπε ο Χριστός για τα μικρά παιδιά; «Οι Άγγελοι αυτών εν ουρανοίς δια παντός βλέπουσι το πρόσωπον του Πατρός μου του εν ουρανοίς» 1. Έχουν επικοινωνία και με τον Θεό και με τον Φύλακα Άγγελό τους, που είναι συνέχεια δίπλα τους. Στον ύπνο τους πότε γελούν, πότε κλαίνε, γιατί βλέπουν διάφορα. Άλλοτε βλέπουν τον Φύλακα Άγγελό τους και παίζουν μαζί του – τα χαϊδεύει, τα πειράζει, κουνάει τα χεράκια τους, και αυτά γελούν -, άλλοτε πάλι βλέπουν καμμιά σκηνή του πειρασμού και κλαίνε…
– Γέροντα, ένα αβάπτιστο παιδάκι κάνει να προσκυνήση άγια Λείψανα;
– Γιατί να μην κάνη; Μπορεί και να το σταυρώση κανείς με τα άγια Λείψανα. Είδα σήμερα ένα παιδάκι, σαν αγγελουδάκι ήταν. «Που είναι τα φτερά σου;», το ρώτησα. Δεν ήξερε να μου πή!… Στο Καλύβι, όταν έρχεται η άνοιξη και ανθίζουν τα δένδρα, βάζω καραμέλες πάνω στα πουρνάρια, που είναι κοντά στην πόρτα του φράχτη, και λέω στα μικρά παιδιά που έρχονται εκεί: «Πηγαίνετε, παιδιά, να κόψετε καραμέλες από τα πουρνάρια, γιατί, αν πιάση βροχή, θα λειώσουν και θα πάνε χαμένες!». Μερικά έξυπνα παιδάκια καταλαβαίνουν ότι τις έβαλα εγώ και γελούν, άλλα πιστεύουν ότι φύτρωσαν, άλλα προβληματίζονται. Τα μικρά θέλουν και λίγο λιακάδα…
– Βάζετε πολλές καραμέλες, Γέροντα;
– Έμ, πώς! Τί να κάνω; Εγώ καλά γλυκά δεν δίνω στους μεγάλους· λουκούμια τους δίνω. Όταν μου φέρνουν καλά γλυκά, τα κρατώ για τα παιδιά της Σχολής 2. Να, κι εδώ χθες βράδυ φύτεψα καραμέλες και σοκολατάκια και σήμερα… άνθισαν͵! Τα είδατε; Ο καιρός ήταν καλός, το χώμα ήταν αφράτο, γιατί το είχατε σκάψει καλά, και αμέσως άνθισαν3 ! Να δήτε τί ανθόκηπο θα σας κάνω εγώ! Δεν θα χρειάζεται να αγοράζουμε καραμέλες και σοκολατάκια για τα παιδιά. Τί; να μην έχουμε δική μας παραγωγή;
– Γέροντα, κάποιοι προσκυνητές είδαν τα σοκολατάκια που φυτέψατε στον κήπο, επειδή το χαρτάκι τους έβγαινε πάνω από το χώμα. Παραξενεύτηκαν. «Κάποιο παιδάκι, είπαν, θα τα έβαλε».
– Δεν τους είπες ότι τα έβαλε ένα μεγάλο παιδί;
1Ματθ. 18, 10.
2Για τους μαθητές της Αθωνιάδος Σχολής.
3
Ο Γέροντας είχε φυτέψει στο φρεσκοσκαμμένο χώμα καραμέλες και
σοκολατάκια και είχε βάλει επάνω τους ανθάκια από πασχαλιά, για να
φαίνωνται σαν ανθισμένα.
Αγίας αυτοκράτειρας Αλεξάνδρας της Ρωσίας
περί οικογενειακής ζωής και ανατροφής των παιδιών
Οι γονείς πρέπει να είναι τέτοιοι όπως θέλουν να δουν και τα παιδιά τους – όχι στα λόγια αλλά στις πράξεις. Πρέπει να διδάξουν τα παιδιά τους με το παράδειγμα της ζωής τους.
Η μεγάλη τέχνη είναι να ζούμε μαζί, να αγαπάμε ο ένας τον άλλον πολύ. Κι αυτό πρέπει να αρχίσει με τούς ίδιους τούς γονείς. Το σπίτι είναι μίμηση των δημιουργών του. Η εκλεπτυσμένη φύση κάνει και το σπίτι εκλεπτυσμένο, Απεναντίας ένα χυδαίο πρόσωπο, κάνει και το σπίτι χυδαίο.
Σε ένα σπίτι όπου μεγαλώνουν παιδιά, ολόκληρο το περιβάλλον τους και όλα όσα συμβαίνουν σε αυτό τα επηρεάζουν, και η παραμικρή ακόμη λεπτομέρεια μπορεί να έχει ωφέλιμη ή βλαβερή επίδραση σε αυτά. Ακόμη και η φύση γύρω τους διαμορφώνει τον μελλοντικό τους χαρακτήρα. Ό,τι όμορφο βλέπουν τα μάτια των παιδιών, αποτυπώνεται στις ευαίσθητες καρδιές τους.
Κάθε σπίτι περνάει τις δικές του δοκιμασίες, αλλά σε ένα πραγματικό σπίτι, βασιλεύει η ειρήνη που δεν χαλιέται από τις γήινες καταιγίδες. Ένα σπίτι είναι ένας τόπος ζεστασιάς και τρυφερότητας. Μιλάτε με αγάπη στο σπίτι.
Ω, είθε ο Θεός να βοηθήσει κάθε μητέρα να καταλάβει το μεγαλείο και την δόξα τού έργου που έχει μπροστά της, όταν κρατά ένα μωρό στο στήθος της, το οποίο χρειάζεται και να το αναθρέψει και να το μορφώσει! Κι ό,τι αφορά στα παιδιά, είναι καθήκον των γονέων να τα προετοιμάσουν για την ζωή, για κάθε δοκιμασία στην οποία θα τα υποβάλει ο Θεός.
Μείνετε προσηλωμένοι. Αποδεχτείτε ευλαβικά το ιερό σας βάρος. Οι πιο στέρεοι δεσμοί είναι εκείνοι με τους οποίους η καρδιά ενός ατόμου συνδέεται με ένα πραγματικό σπίτι. Σε ένα πραγματικό σπίτι, ακόμη και ένα μικρό παιδί έχει φωνή. Κι ο ερχομός ενός βρέφους επηρεάζει ολόκληρο τον τρόπο ζωής τής οικογένειας. Ένα σπίτι, οσοδήποτε ταπεινό και μικρό και να είναι, θα πρέπει να είναι για οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας το πιο πολύτιμο μέρος της γης. Θα πρέπει να είναι γεμάτο με τόση αγάπη, τόση ευτυχία που ανεξάρτητα από το πού θα περιπλανηθεί αργότερα ο άνθρωπος, ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια θα έχουν περάσει, η καρδιά του θα πρέπει να «απλώνεται» τόσο που να «φτάνει» το πατρικό σπίτι του. Σε όλες τις δοκιμές και τις δοκιμασίες, το σπίτι θα είναι ένα καταφύγιο για την ψυχή.
Πόσο ευτυχισμένο είναι το σπίτι όπου όλοι, παιδιά και οι γονείς, χωρίς καμία εξαίρεση, πιστεύουν από κοινού στον Θεό. Σε ένα τέτοιο σπίτι βασιλεύει η χαρά τής συντροφικότητας. Ένα τέτοιο σπίτι είναι κατώφλι στα Ουράνια.
***
Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου
Οι αδυναμίες των παιδιών προέρχονται όλες από τους γονείς. Γιατί οι γονείς είναι σκέτοι άνθρωποι. Και τα καταπιέζουν με την ανθρώπινη αγάπη τους. Η μητέρα τα παιδαγωγεί μέσα στην μήτρα της με τα ψυχικά της βιώματα.
Συμβουλή σε μητέρα με πολλά παιδιά: Να μην κάνει τίποτε. Να πηγαίνει στο δωμάτιό τους την νύχτα, όταν κοιμούνται, και να προσεύχεται. Αυτό τα επηρεάζει πολύ.
Πηγή: «Συνομιλώντας με τον Γέροντα Πορφύριο» Άννας Κωστάκου, εκδ. Η Μεταμόρφωσις τους Σωτήρος, Μήλεσι 2012 (Σελ.129)
Αυτή
την ημέρα της ευλογημένης και γεμάτης χάρη Γεννήσεως του Τιμίου
Προδρόμου ας κλείνουμε ενώπιον του τα γόνατα και τις καρδιές μας,
υμνώντας και δοξολογώντας τον. Άγιος Λουκάς Κριμαίας
https://iconandlight.wordpress.com/2020/06/23/%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%85%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B5%CE%BC/
Η αξία του προσώπου του παιδιού στην χριστιανική διδασκαλία (ηχητικό αρχείο)
Ομιλία Αδελφής Μαγδαληνής του Έσσεξ
http://www.omilies.net/omilies/4d/7052_1%20H%20AKSIA%20TOY%20PROSOPOY%20STHN%20XRISTIANIKH%20DIDASK
Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης, ”η μητέρα μου μου έμαθε να προσεύχομαι, να κάνω μετάνοιες και νηστείες”.
https://iconandlight.wordpress.com/2017/11/29/20175/
Όταν ο άνθρωπος λέει Είμαι δικός Σου, σώσε με!, απαντά ο Θεός Ναι, είσαι δικός μου. Γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ
https://iconandlight.wordpress.com/2014/12/13/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CF%82-%CE%BB%CE%AD%CE%B5%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%83%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%8E/
Το ιερό έργο του γονέα θα μας αγιάσει. Αδελφής Μαγδαληνής του Έσσεξ
https://iconandlight.wordpress.com/2016/01/31/%CF%84%CE%BF-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8C-%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B8%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CE%B1/
Αν μάθουμε στα παιδιά μας να αγαπούν τον Θεό και τους αγίους, « ταύτα πάντα προστεθήσεται αυτοίς » … αδελφή Μαγδαληνή του Έσσεξ
https://iconandlight.wordpress.com/2015/11/26/%CE%B1%CE%BD-%CE%BC%CE%AC%CE%B8%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%84%CE%BF/
Απολυτίκιον Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε
Προφήτα και Πρόδρομε, της παρουσίας Χριστού, αξίως ευφημήσαι σε, ουκ ευπορούμεν ημείς, οι πόθω τιμώντες σε’ στείρωσις γάρ τεκούσης, και πατρός αφωνία, λέλυνται τη ενδόξω, και σεπτή σου γεννήσει, και σάρκωσις Υιού του Θεού, κόσμω κηρύττεται.
Μεγαλυνάριον.
Άνθος το θεόσδοτον εκφυέν, σήμερον εκ στείρας, ευωδίας αγιασμού, έπλησε τα πάντα, την έρημον, τα όρη, τον ποταμόν τα ρείθρα, Χριστού ο Πρόδρομος.
Ήχος δ’ Ο εξ υψίστου κληθείς
Ο σιτευτός νύν της εγκρατείας μόσχος, εκ στείρας γεγέννηται, υποδεικνύων ημίν, τον εκ Παρθένου νεάνιδος, αμνόν τεχθέντα, και τα τού κόσμου αίροντα πταίσματα, τρυγών η φιλέρημος, σαφώς επέφανε, το θείον έαρ μηνύουσα, δι’ ού επαύθη, της αθεϊας χειμων βαρύτατος, και του Νυμφίου φίλος γνήσιος, περιφανώς επεδήμησεν, Ιωάννης πρεσβεύων, του σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Δόξα… Ήχος πλ. β’
Τού Βυζαντίου
Σήμερον του φωτός ο λύχνος, προοδοποιείται τήν έλευσιν Θεού του Λόγου ως αστήρ φαεινός. Σήμερον Ζαχαρίας γλώτταν ετράνωσε, σιωπήν εξασκήσας, Αγγέλου προστάξαντος, έπρεπε γάρ ούτω, τον πατέρα τής φωνής, μή σιωπήν φυλάττειν, προελθούσης εκ γαστρός στειρωτικής, και παντός τού κόσμου την λύτρωσιν ευαγγελιζομένης, εν παρρησία πολλή.
Ήχος α’
Η θεοσήμαντος φωνή, τού φωτός ο λύχνος, ο του Κυρίου Πρόδρομος, ο χριστομαρτύρητος πρώτος τών Προφητών, τας υπέρ τού κόσμου πρεσβείας ποιούμενος, εξαιρέτως την ποίμνην σου, ικέτευε τού σώζεσθαι άτρωτον.
Και νυν… Ήχος πλ. δ’
Βλέπε την Ελισάβετ, πρός την Παρθένον Μαριάμ διαλεγομένην, Τί παραγέγονας προς με, η Μήτηρ τού Κυρίου μου; σύ Βασιλέα βαστάζεις, καγω στρατιώτην, σύ τον νομοδότην, καγώ τον νομοθέτην, σύ τον Λόγον, καγώ την φωνήν, την κηρύξασαν την βασιλείαν των ουρανών.
Χαιρετιστήριοι οίκοι εις τον Μέγαν Βαπτιστήν και Πρόδρομον του Σωτήρος Άγιον Ιωάννην
Δύναμιν
εν ερήμω, άνωθεν ενεδύσω, οικήσας εν αυτή από βρέφους, ως πέφευγας μετά
της μητρός, την του Ηρώδου φρικτήν βρεφοκτονίαν· διο και πόθω έψαλλες,
ως άγγελος Θεώ Προφήτα·
Αλληλούϊα.
Ερημον κατοικήσας, από βρέφους Προφήτα, ισάγγελος εν πάσιν εδείχθης, και νόμου σφραγίς και Προφητών, και απαρχή της νέας Χριστού χάριτος• διό καθάπερ άγγελον, υμνούμέν σε πόθω βοώντες·
Χαίρε το θρέμμα το της έρημου·
χαίρε ο φίλος ο του Κυρίου.
Χαίρε Προφητών και του νόμου εκσφράγισμα·
χαίρε δωρεών θεοσδότων θησαύρισμα.
Χαίρε άγγελος εν σώματι ως Αγγέλων μιμητής·
χαίρε άσαρκος εν σκάμμασιν ως θεόφρων ασκητής.
Χαίρε ότι Κυρίου προκηρύττεις την χάριν·
χαίρε ότι κινδύνων κατευνάζεις την ζάλην.
Χαίρε αστήρ της χάριτος μέγιστος·
χαίρε φωστήρ του Πνεύματος έκλαμπρος.
Χαίρε Θεού μυστηρίων επόπτα·
χαίρε κλεινέ Βαπτιστά και θεόπτα.
Χαίροις μέγιστε Πρόδρομε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου