Μέχρι να σε βρω ΧΡΙΣΤΕ μου ήμουν μόνο μια σκιά, κι όταν μπήκες στην καρδιά μου όλα άλλαξαν, ζούσα μέσα σε ένα ψέμα, βρήκα όμως την αλήθεια, Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ, ΜΟΝΟ ΕΣΥ, από τα αγκάθια του μίσους και της κακίας είχα τόσο πληγωθεί, νόμιζα πως θα πεθάνω, όμως μ’ έσωσες εσύ, και όταν ΧΡΙΣΤΕ μου βρέθηκα κοντά σου βρήκα το νόημα να ζω. Ο δικός μου ο Θεός είσαι εσύ ΧΡΙΣΤΕ μου, ΜΟΝΟ ΕΣΥ
Ο δικός μου Ο ΘΕΟΣ δεν περιμένει στο Σπίτι Του να πάω εγώ, έρχεται ο Ίδιος στο δικό μου σπιτικό, και με καλεί να Του ανοίξω….. αν το επιθυμώ, και αν δεν θέλω ή δεν μπορώ, δεν παραπονιέται, δεν πικραίνεται, δεν με εκδικείται, ούτε με τρομοκρατεί, ούτε στέλνει τιμωρίες. Γιατί δεν θέλει να Τον βλέπω σαν σκληρό τιμωρό, αλλά σαν Πατέρα στοργικό!
Ξέρει ότι είμαι αμαρτωλός, γι’ αυτό και με ανέχεται και με αγαπά, με όλα τα λάθη μου, τις αποτυχίες και τις αμαρτίες μου….. Και δεν θυμώνει με τις πτώσεις μου…
Με αγαπά έτσι όπως είμαι, αμαρτωλό, έστω και αν κάποτε ξεχνώ και αδιαφορώ για τον συνάνθρωπο μου, τον πεινασμένο, τον άρρωστο, τον ελάχιστο αδελφό!
Ο δικός μου Ο ΘΕΟΣ είναι ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, δεν είναι ο σκληρός και αυστηρός παιδαγωγός, μα συνοδίτης στις θλίψεις και τις αγωνίες της ζωής μου αληθινός.
Ο δικός μου Ο ΘΕΟΣ, Της αγάπης ο Θεός, που ανέχθηκε σιωπηλός μαστιγώματα, φτυσίματα, βρισιές και συγχώρησε τους δικούς Του Σταυρωτές……..ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΠΑΡΕΞΗΓΕΙ!
Και όταν τον ξεχνώ καμιά φορά, Αυτός μένει πάντα εδώ, έξω από την πόρτα της ψυχής μου.
Ο δικός μου Ο ΘΕΟΣ, δεν είπε μόνο, ‘’ Να αγαπάτε τους εχθρούς σας’’, αλλά και συμπλήρωσε: ‘’Να δίνετε ευχές σ’ αυτούς που σας δίνουν κατάρες, να ευεργετείτε αυτούς που σας μισούν, να προσεύχεστε γι’ αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται και σας καταδιώκουν» (Ματθ. 5:44).
Όλοι είμαστε πλασμένοι σύμφωνα με την εικόνα του Θεού, δεν μπορούμε, λοιπόν, να αγαπάμε τον Θεό και να μην αγαπάμε τον πλησίον μας, αυτό μας λέει ο ευαγγελιστής Ιωάννης: ‘’Αν κάποιος πει, “Αγαπώ τον Θεό”, μισεί όμως τον αδερφό του, είναι ψεύτης. Γιατί, πραγματικά, αυτός που δεν αγαπάει τον αδερφό του, τον οποίο βλέπει, πώς μπορεί ν’ αγαπάει τον Θεό, τον οποίο δεν βλέπει; Αυτή την εντολή μας έδωσε ο Χριστός: Όποιος αγαπάει τον Θεό, πρέπει ν’ αγαπάει και τον συνάνθρωπο του’’ (Α’ Ιω. 4:20-21 ).
ο Θεός είναι αγάπη (Α’ Ιω. 4:8, 16). Και αφού όλα στον κόσμο ζουν μέσα στον Θεό, όλα ζουν μέσα στην αγάπη. Όπου, λοιπόν, δεν υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει αληθινή ζωή. Και όποιος δεν αγαπάει, δεν έχει γνωρίσει τον Θεό (Α’ Ιω. 4:8), που είναι η ζωή. Όποιος, απεναντίας, αγαπάει, και τον Θεό έχει γνωρίσει (Α’ Ιω. 4:7) και μέσα στον Θεό ζει, όπως και ο Θεός μέσα σ’ αυτόν (Α’ Ιω. 4:16).
Μήπως ξέρει κανείς μας ποιος θα μπει στη βασιλεία των ουρανών και ποιος όχι; Άρα το δικό μας χρέος είναι να αγαπάμε ακόμα και τους πιο κακούς ανθρώπους ως παιδιά του ουράνιου Πατέρα και ως αδέρφια μας εξαγορασμένα με το πανάγιο Αίμα του Χριστού.
Γιατί μισείς τον συνάνθρωπο σου; Μήπως επειδή δεν είναι ενάρετος σαν κι εσένα; Και πού είναι η αρετή σου, αφού δεν έχεις αγάπη; Γιατί, αντί να κλαις γι’ αυτόν, τον κατατρέχεις; Τον βρίζεις και τον κατηγοράς ;
Ο δικός μου Ο ΘΕΟΣ με ακούει όπου κι αν βρίσκομαι, είναι παντού, βρίσκεται μέσα στην ψυχή μου και με καθοδηγεί, μου μιλάει και με συμβουλεύει να μην χάνω το κουράγιο μου γιατί όλα στο τέλος θα πάνε καλά.
Αν θέλουμε να είμαστε με τον Χριστό, πρέπει να μπορούμε ν’ αγαπήσουμε τον άλλον όπως ακριβώς είναι
Ο δικός μου ο Θεός, ΕΙΝΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου