Σχετικά με τον άνθρωπο που κατέπληξε τους αγγέλους.

 

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας άντρας. Η αγιότητά του ήταν τόσο μεγάλη που ακόμη και οι άγγελοι θαύμασαν γι' αυτό και ήρθαν από τον ουρανό μόνο και μόνο για να δουν πώς ήταν δυνατόν, ζώντας στη γη, να ντυθούνε με τέτοια ιερότητα;
Και οι άγγελοι είπαν κάποτε στον Θεό:
- Κύριε, δώσε σε αυτόν τον άνθρωπο το δώρο των θαυμάτων!
-απάντησε ο Κύριος. - Ρώτα μόνο αν το θέλει ο ίδιος.
Και οι άγγελοι ρώτησαν τον άγιο:
- Θέλετε να κάνετε το δώρο της υγείας με ένα μόνο άγγιγμα του χεριού σας;
- Όχι - απάντησε ο άγιος. - Καλύτερα να το κάνει μόνος του ο Κύριος.
- Και θέλεις να έχεις ένα τέτοιο χάρισμα ευγλωττίας με τη δύναμη του οποίου θα στρέψεις τους αμαρτωλούς σε μετάνοια;
- Όχι, είναι στα χέρια του Θεού, όχι στα χέρια ενός αδύναμου ανθρώπου. Προσεύχομαι για τη μεταστροφή των αμαρτωλών, αλλά δεν προσηλυτίζω.
- Μήπως θέλετε να ελκύσετε τον εαυτό σας διαδίδοντας την αρετή και έτσι να δοξάσετε τον Θεό;
- Όχι, ελκύοντας τον εαυτό μου θα τραβήξω τους ανθρώπους μακριά από τον Θεό.
- Λοιπόν τι θέλεις? - ρώτησαν οι άγγελοι.
- Τι άλλο θέλω; Ο Κύριος να μη μου στερήσει το έλεός Του! Και μαζί του θα τα έχω όλα.
Όμως οι άγγελοι συνέχισαν να επιμένουν.
- Καλά - απάντησε ο άγιος. - Θέλω να κάνω καλό και να μην ξέρω για αυτό.

Οι άγγελοι μπερδεύτηκαν, αλλά μετά αποφάσισαν: «Η σκιά αυτού του ανθρώπου, που δεν βλέπει, να θεραπεύσει τους αρρώστους, να απαλύνει τις θλίψεις και το πονο».

Από τότε ήταν έτσι: όπου εμφανιζόταν αυτός ο άγιος, η σκιά του σκέπαζε τα πατημένα μονοπάτια με πράσινο, επέστρεφε νερό στα ρυάκια που είχαν στερέψει, άνθησαν λουλούδια από κάτω και τα ανθρώπινα δάκρυα στέγνωναν. Και ο άγιος απλώς περπάτησε πάνω στη γη σκορπώντας την καλοσύνη γύρω του, σαν άρωμα λουλουδιού, χωρίς καν να το ξέρει. 

yiorgosthalassis.blogspot.com