
Ἄρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου
Θεολόγου – συγγραφέως
Ι. Μ. Κυθήρων καὶ Ἀντικυθήρων
Ἐν Κυθήροις τῇ 28ῃ Δεκεμβρίου 2025
Ἡ σημερινὴ Κυριακή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι ἡ Κυριακὴ μετὰ τὴν Χριστοῦ γέννηση καὶ τὸ μὲν ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα εἶναι μιὰ περικοπὴ ἀπὸ τὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου, τὸ δὲ εὐαγγελικὸ μιὰ περικοπὴ ἀπὸ τὸ 2ο κεφάλαιο τοῦ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγελίου. Στὴν περικοπὴ αὐτὴ ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος μας περιγράφει τὰ γεγονότα ποὺ ἐπακολούθησαν μετὰ τὴν Γέννηση τοῦ Κυρίου μας καὶ πιὸ συγκεκριμένα μετὰ τὴν προσκύνηση τῶν Μάγων.
Ὅπως διηγεῖται ὁ εὐαγγελιστής, ὅταν ὁ Ἡρώδης διαπίστωσε ὅτι τὸν ἐνέπαιξαν οἱ Μάγοι, ὀργίσθηκε πολὺ καὶ ἔστειλε τοὺς στρατιῶτες του στὴ Βηθλεὲμ καὶ στὰ περίχωρα, οἱ ὁποῖοι σκότωσαν ὅλα τὰ παιδιὰ ποὺ κατοικοῦσαν στὴν περιοχὴ ἐκείνη ἀπὸ 2 χρονῶν καὶ κάτω. Δὲν δίστασε ὁ Ἡρώδης, τὸ ἄγριο αὐτὸ θηρίο, ἢ μᾶλλον χειρότερο καὶ ἀπὸ τὰ θηρία, πάνω στὴν παραφροσύνη, στὴ μανία καὶ στὴν τρέλα του, νὰ διαπράξει τὸ στυγερὸ αὐτὸ ἔγκλημα καὶ νὰ βάψει τὰ χέρια του μέσα στὸ αἷμα 14.000 χιλιάδων ἀθώων μικρῶν παιδιῶν, γεγονὸς ποὺ προκαλεῖ τὴν φρίκη καὶ τὸν ἀποτροπιασμὸ ὅλων μας, διότι ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ φρικτὰ καὶ ἀπαίσια ἐγκλήματα στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος.
Πολλοὶ ρωτᾶνε: Γιατί νὰ ἐπιτρέψει ὁ Θεὸς νὰ σφαγοῦν τόσα ἀθῶα βρέφη; Ἀπαντοῦμε: Ἡ Ἐκκλησία κατ’ ἀρχὴν ἔχει συγκαταριθμήσει μεταξὺ τῶν ἁγίων μαρτύρων της τὰ βρέφη αὐτὰ καὶ ἑορτάζει τὴ μνήμη τους στὶς 29 Δεκεμβρίου. Τὰ βρέφη αὐτὰ κέρδισαν τὸν παράδεισο, ἐπέτυχαν τὸν προορισμό τους, ποὺ εἶναι καὶ ὁ προορισμὸς ὅλων μας. Ὅλοι γνωρίζουμε, ὅτι γι’ αὐτὸ τὸ σκοπὸ ἤρθαμε στὸν κόσμο αὐτό, αὐτὸ εἶναι τὸ νόημα τῆς παρούσης ζωῆς, νὰ ἐπιτύχουμε τὴν σωτηρία μας. Ἀφοῦ λοιπὸν τὰ βρέφη αὐτὰ πέτυχαν τὸν προορισμό τους, τὸν παράδεισο καὶ μάλιστα χωρὶς νὰ καταβάλουν κόπους καὶ ἀγῶνες πνευματικούς, σὲ τί ἀδικήθηκαν, ἐπειδὴ δὲν ἔζησαν στὴν παροῦσα ζωή; Πέραν τούτου ἡ μόνη ποὺ δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ θέτει αὐτὸ τὸ ἐρώτημα εἶναι ἡ σύγχρονη κοινωνία μας, ἡ ὁποία μόνο στὴν Ἑλλάδα σφάζει κάθε χρόνο 400.000 ἀθώα παιδιὰ μὲ τὸ μαχαίρι τῶν ἐκτρώσεων καὶ πολλὰ ἑκατομμύρια σὲ ὅλο τὸν κόσμο.
Τὸ ἔγκλημα τῆς παιδοκτονίας τοῦ Ἡρώδη ἐπαναλαμβάνεται δυστυχῶς σήμερα, ἀδελφοί μου καὶ μάλιστα σὲ πολλαπλάσιο βαθμό, στὴν κοινωνία μας μέσῳ τῶν ἐκτρώσεων, μὲ τὸν πιὸ φρικτὸ δηλαδὴ καὶ ἀπαίσιο τρόπο.
Στοὺς ἐσχάτους καὶ ἀποκαλυπτικοὺς χρόνους ποὺ ζοῦμε, ἡ σκληρότητα καὶ ἀπανθρωπιὰ τοῦ ἀνθρώπου ἔχει φθάσει δυστυχῶς στὸ ἀποκορύφωμά της. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος κατόρθωσε, ἀξιοποιῶντας τὶς καταπληκτικὲς προόδους τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης, νὰ βρεῖ τὸν τρόπο νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὸ ἀνεπιθύμητο βάρος τῆς τεκνογονίας καὶ τῆς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν, φονεύοντας τὸ ἔμβρυο μέσα στὴ μήτρα τῆς μητέρας κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐγκυμοσύνης. Ἑκατομμύρια ἀθῶα καὶ ἀνυπεράσπιστα βρέφη κατακρεουργοῦνται σήμερα στὶς μῆτρες τῶν γυναικῶν μέσα στὶς γυναικολογικὲς κλινικές, πρὶν δοῦν το φῶς αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ἡ διαστροφὴ καὶ τὸ κατάντημα τῆς σημερινῆς κοινωνίας ἔφθασε σὲ τέτοιο σημεῖο ὥστε νὰ μὴ θεωρεῖ πλέον τὴν ἔκτρωση ὡς ἀνθρωποκτονία, ἀλλὰ ὡς κατάκτηση τοῦ δικαιώματος τῆς γυναίκας νὰ διαθέτει, ὅπως θέλει τὸ σῶμα της, ἀκόμα καὶ νὰ φονεύει τὸ ἔμβρυό της! Θέλουν νὰ ἀγνοοῦν ὅμως, ὅσοι προβάλουν αὐτὴ τὴν ἀνόητη δικαιολογία, ὅτι τὰ σώματά μας εἶναι μέλη Χριστοῦ, εἶναι ναοὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος καὶ ἑπομένως δὲν ἀνήκουν σὲ μᾶς, ἄλλα στὸν Χριστό: Σύμφωνα μὲ τὸν θεόπνευστο λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν, ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς», (Α’ Κόρ.6,19-20). Δὲν ἀνήκετε στοὺς ἑαυτούς σας, διότι σᾶς ἐξαγόρασε ὁ Χριστὸς μὲ τὸ πανάγιο αἷμα του. Πέραν τούτου τὸ ἔμβρυο εἶναι ἕνας ἄλλος ἀνθρώπινος ὀργανισμὸς καὶ ἑπομένως δὲν εἶναι μέλος τοῦ σώματος τῆς μητέρας. Γι’ αὐτὸ ἄλλωστε ἡ μητέρα δὲν μπορεῖ νὰ τὸ κρατήσει ἐπ’ ἀόριστον, ὅπως κρατάει ὅλα τὰ ὑπόλοιπα μέλη τοῦ σώματός της. Ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα τῆς γέννας, πρέπει ὑποχρεωτικὰ νὰ ἀποχωριστεῖ ἀπὸ αὐτό. Ἂν ὑποθέσουμε, ὅτι θελήσει νὰ τὸ κρατήσει στὰ σπλάγχνα της, θὰ ἐπέλθει ὁ θάνατος καὶ τῆς μητέρας καὶ τοῦ παιδιοῦ.
Μιὰ ἄλλη δικαιολογία ποὺ προβάλλουν εἶναι ὅτι τὸ ἔμβρυο μέχρι τὴν 14η ἑβδομάδα τῆς κυήσεως δὲν εἶναι ἀκόμη σχηματισμένος ἄνθρωπος καὶ ἑπομένως μέχρι τότε ἡ ἔκτρωση μπορεῖ νὰ γίνεται, χωρὶς νὰ ἀποτελεῖ φόνο. Ὅμως, σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας τὸ γονιμοποιημένο ὠάριο εἶναι ἄνθρωπος «ἐξ’ ἄκρας συλλήψεως», δηλαδὴ ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς συλλήψεως του.
Προβάλλουν ἐπίσης τὴν δικαιολογία ὅτι οἱ ἐκτρώσεις γίνονται, εἴτε τὸ θέλουμε, εἴτε δὲν τὸ θέλουμε καὶ μάλιστα σὲ μεγάλη ἔκταση. Ἡ κοινωνία ἔχει ἀναγνωρίσει σιωπηρὰ αὐτὴ τὴν κατάσταση. Δὲν τῆς δημιουργεῖ ἠθικὸ πρόβλημα, γι’ αὐτὸ καὶ ἡ πολιτεία τὶς ἔχει νομιμοποιήσει. Μποροῦμε ὅμως νὰ δεχθοῦμε, ὅτι μιὰ παρανομία πρέπει νὰ νομιμοποιηθεῖ, ἐπειδὴ ἔχει πάρει μεγάλη ἔκταση; Τί φταίει τὸ κυοφορούμενο ἔμβρυο, ποὺ ἔχει κάθε δικαίωμα νὰ ζήσει, ἐπειδὴ ἡ κοινωνία ἔχει ἐξαχρειωθεῖ καὶ ἔχει φθάσει σὲ ἕνα τόσο μεγάλο ἠθικὸ κατάντημα; Ποὺ εἶναι ἄραγε τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, γιὰ τὰ ὁποῖα τόσο πολὺ κόπτεται καὶ καυχᾶται ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος; Δὲν ἰσχύουν στὴν προκειμένη περίπτωση; Γιατί ἄραγε σιωποῦν ἀπέναντι στὸ βδελυρότατο αὐτὸ ἔγκλημα οἱ παγκόσμιοι ὀργανισμοὶ ὑπερασπίσεως τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων; Μὲ ποιό δικαίωμα στεροῦμε τὸ ἀγαθὸ τῆς ζωῆς ἀπὸ μιὰ ἀνυπεράσπιστη ἀνθρώπινη ὕπαρξη; Τὸ ἀγαθὸ τῆς ζωῆς εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ καὶ μόνον ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ τὸ ἀφαιρέσει. Κανεὶς ἄλλος. Μὲ τὴν ἴδια λογικὴ θὰ πρέπει τότε νὰ νομιμοποιήσουμε καὶ τὴ διακίνηση τῶν ναρκωτικῶν, ἀφοῦ καὶ αὐτὰ ἔχουν πάρει μεγάλη ἔκταση. Νὰ τὰ ἀφήσουμε νὰ διακινοῦνται ἐλεύθερα, γιὰ νὰ μποροῦν ἄνετα οἱ τοξικομανεῖς νὰ τὰ προμηθεύονται!
Ἡ κατάσταση εἶναι ἰδιαίτερα τραγικὴ στὴν πατρίδα μας. Τὰ τελευταῖα τριάντα χρόνια μιὰ ὁλόκληρη Ἑλλάδα δολοφονήθηκε καὶ ἐξαφανίστηκε ἐξ’ αἰτίας τῶν ἐκτρώσεων, ἐνῷ αὐτὴ ποὺ ἔμεινε, κατάντησε ἀναιμικὴ καὶ γερασμένη! Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἡ Ἑλλάδα μας ἀργοπεθαίνει. Οἱ γεννήσεις μειώνονται καὶ οἱ θάνατοι αὐξάνονται. Τὸ ἐργατικὸ δυναμικὸ μειώνεται. Ἡ ὕπαιθρος ἐρημώνει. Ὁ στρατός μας ἀποδυναμώνεται. Μιὰ ἀργὴ σιωπηλὴ ἐθνικὴ γενοκτονία εἶναι σὲ πλήρη ἐξέλιξη! Τὸ δημογραφικὸ πρόβλημα γίνεται ἀκόμη ὀξύτερο σήμερα, ἂν συνδυαστεῖ μὲ τὴν ἀθρόα λαθρομετανάστευση, ὁπότε τὸ ὅλο θέμα παίρνει πλέον διαστάσεις ἐθνικῆς τραγωδίας.
Παρακαλῶ πολὺ ὅσα ἀναφέραμε περὶ τῶν ἐκτρώσεων μὲ ἀφορμὴ τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, νὰ τὰ λάβουμε σοβαρὰ ὑπ’ ὄψη μας. Ὅσες γυναῖκες προμελετοῦν νὰ προχωρήσουν σὲ ἔκτρωση, ἢ σκέφτονται νὰ προτρέψουν τὶς κόρες τους, νὰ προχωρήσουν σὲ ἔκτρωση, ἂς σκεφθοῦν τοὐλάχιστον τοῦτο: Ὅτι κάποτε καὶ ἐγὼ κυοφορήθηκα ἐπὶ 9 μῆνες μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας μου. Θὰ ἤθελα τότε ἡ μητέρα μου νὰ προχωρήσει σὲ ἔκτρωση καὶ νὰ μοῦ στερήσει τὸ δῶρο τῆς ζωῆς; Θὰ ἤθελα νὰ συμβεῖ σὲ μένα, αὐτὸ τὸ κακὸ ποὺ σκέφτομαι νὰ κάνω ἐγὼ σὲ ἄλλους; Ἂς σκεφθοῦν ἀκόμη, ὅτι κάποια μέρα θὰ κληθοῦν νὰ λογοδοτήσουν μπροστὰ στὸ φοβερὸ βῆμα τοῦ κριτοῦ. Καὶ τότε ἀλλοίμονο!
Εὔχομαι ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθεὶς Κύριος νὰ φωτίσει ὅλους μας γύρω ἀπὸ τὸ σοβαρότατο αὐτὸ θέμα, ὥστε νὰ πράξουμε τὸ θέλημά του. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου