Θα ξεχάσουμε τον χριστιανισμό που ξέρουμε… »Ο Θεός αγάπη εστίν », »ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους » .. »πρώτη πάντων ἐντολή· ἄκουε, Ἰσραήλ, Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν Κύριος εἷς ἐστι· 30 καὶ ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου. αὕτη πρώτη ἐντολή. 31 καὶ δευτέρα ὁμοία, αὕτη· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. μείζων τούτων ἄλλη ἐντολὴ οὐκ ἔστι. »
Το μυστήριο της θεότητος και κατ΄επέκταση η ιδιοσύσταση της εκκλησίας είναι η ενότητα. Αυτή εκδηλώνεται ως υποστατική ένωση των δυο φύσεων στο πρόσωπο του Ιησού, »ἐν δύο φύσεσιν ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως, ἀδιαιρέτως, ἀχωρίστως », ή στην τριαδικότητα «Εγώ και ο Πατήρ έν εσμεν» «Εγώ εν τω Πατρί καί ο Πατήρ εν εμοί εστι» (Ιω. ιδ΄ 8-14) το ενδιάθετο , η αλληλοπεριχώρηση. Το μυστήριο της Τριάδας είναι το μυστήριο της ενότητας »μια δύναμις μια ουσία μια θεότης », »ενικώς διαιρούμενη και συναπτομένη διαιρετώς » , » ην φύσεως ομοτιμία συνίστησι, και γνώμης σύμπνοια και ταυτότης κινήσεως και ως προς το εν εξ αυτού σύννευσις, ώστε καν αριθμώ διαφέρει τη γε ουσία μη τέμνεσθαι » αυτός είναι ο τρόπος ύπαρξης της Τριάδος..που αποτελεί και λόγο ύπαρξης για την Εκκλησία.. Αντ΄αυτού διχοστασίες,έριδες, σχίσματα, σεκταρισμός »έτσι γαρ και το εν στασιάζον προς εαυτόν πολλά καθίστασθαι ».
Και θεωρώ πως αυτή ακριβώς είναι σήμερα η κατάσταση που επικρατεί στην »Μία Εκκλησία » κατά τη δογματική της Ορθοδοξίας. »Έτσι γαρ και το εν στασιάζον προς εαυτόν πολλά καθίστασθαι ».
Τα όρια του Οικουμενικού σύνορα του ΝΑΤO; To 1991 οι χώρες της Βαλτικής στη μετασοβιετική εποχή ανεξαρτητοποιούνται και το 2004 γίνονται μέλη ΝΑΤΟ/ΕΕ. Οι χώρες της Βαλτικής Εσθονία, Λεττονία αποτελούν μήλον της έριδος για Μόσχα-Φανάρι. Κατά τη τελευταία διεκδίκηση από τους 2 φορείς της Εσθονίας το Πατριαρχείο Μόσχας και πάλι είχε διακόψει την ευχαριστιακή κοινωνία με Φανάρι…. Μόνο που το Κίεβο είναι η καρδιά των Ρως είναι το κέντρο του εκχριστιανισμού τους από Βλαδίμηρο είναι η ρωσική κοιτίδα Ορθοδοξίας είναι οι Άγιοι Τόποι της ρώσικης ψυχής όπως η Λαύρα των Σπηλαίων, η συγκυρία και οι αναλογίες είναι διαφορετικές για το διακύβευμα οπότε και οι διαστάσεις που λαμβάνει είναι άλλες……
Εσθονία Στις 22 Φεβρουαρίου 1996, ο Βαρθολομαίος προχώρησε στην παλινόρθωση της Ορθόδοξης Αυτόνομης Εκκλησίας της Εσθονίας που από τον Β’ Παγκόσμιο είχε περάσει στη δικαιοδοσία του Μόσχας αναγγέλλοντας συνοδικά την απόφασή του να επανενεργοποιήσει τον Τόμο της Αυτονομίας του 1923. Πρόκειται για την υπ. αριθμ.201/20/2/96 πατριαρχική και Συνοδική Πράξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το πατριαρχείο Μόσχας διέκοψε για 3 μήνες την εκκλησιαστική κοινωνία με το Πατριαρχείο Κων/πολης που αποκαταστάθηκε με τη συμφωνία της Ζυρίχης στις 16 Μαΐου 1996.Και τον Οκτώβρη 2008 σε αρχιερατικό συλλείτουργο στην Πόλη σε κοινό ποτήριο ευχαριστίας προσέρχονται ο Αλέξιος Β΄Μόσχας και ο Στέφανος Εσθονίας….
Στα Βαλκάνια παρεμφερής εικόνα, το Μαυροβούνιο μπήκε στο ΝΑΤΟ…
Μαυροβούνιο Σχίσμα και εδώ. »Η Εκκλησία του Μαυροβουνίου ουδέποτε υπήρξε αυτοκέφαλη ενώ η σημερινή αυτοαποκαλούμενη “Ορθόδοξη Εκκλησία του Μαυροβουνίου” υπό τον Miraš Dedeić δεν ανήκει στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο κ. Dedeić δεν είναι Επίσκοπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά άτομο που έχει καθαιρεθεί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ο μοναδικός κανονικός Ιεράρχης είναι ο αδερφός μας, Μητροπολίτης Αμφιλόχιος, ο οποίος ανήκει στο Πατριαρχείο της Σερβίας, το οποίο είναι αναγνωρισμένο σε πανορθόδοξο επίπεδο» τάδε έφη Βαρθολομαίος αναφορικά με το σχίσμα στο Μαυροβούνιο. (σσ Σε πανορθόδοξο επίπεδο επίσης ο μοναδικός αναγνωρισμένος ήταν και ο Ονούφριος που ο Βαρθολομαίος εμπράκτως διέγραψε χωρίς ο α΄να δώσει την παραμικρή αφορμή….)
Βουλγαρία Σχίσμα και στην Εκκλησία Βουλγαρίας.. Το 1992 πολιτειακοί παράγοντες αμφισβήτησαν την εγκυρότητα της εκλογής του Πατριάρχη Μαξίμου που έγινε το 1971.Διάσπαση.Η μια πλευρά παρέμεινε πιστή στο Μάξιμο και η άλλη αποσχίσθηκε υπό τον τ. Νευροκοπίου Ποιμένα. Με απόφασή της η Μείζον και Υπερτελής Πανορθόδοξος Σύνοδος (Σόφια 30/9-1/10/98) υπό την προεδρία Βαρθολομαίου εδέχθη δήλωσιν μετανοίας του αποσχισθέντα Μητροπολίτη Νευροκοπίου Ποιμένα και »επιθυμίας επιστροφής αυτού εις την ενότητα της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας κι εν προκειμένω μετά της εν Βουλγαρία υπό τον Μακαριώτατον Πατριάρχη Σόφιας και πάσης Βουλγαρίας κ. Μάξιμον κανονικής εκκλησίας και ιεραρχίας γενομένην ».* Το σχίσμα ωστόσο παραμένει…(σσ εδώ ακολουθήθηκε η οδός μιας Πανορθόδοξου Συνόδου, στο ουκρανικό παρ΄ότι ζητήθηκε επιλέχθηκε μονομερώς παρακαμπτήριος, επίσης εδώ ο αποσχισθείς επιστρέφει μεταμεληθείς στην εκκλησία απ΄όπου αποσχίσθηκε ενώ στην Ουκρανία οι σχισματικοί ουδέποτε μεταμεληθέντες επέστρεψαν στην εκκλησία από όπου αποσκίρτησαν αυτήν του δικαιοδοσίας Μόσχας αντ΄αυτού δημιούργησαν μια ακόμη νέα δομή)
Τα Σκόπια με »βαφτίσια » των ΕΕ/ΝΑΤΟ και νέο όνομα είναι στον προθάλαμο του ΝΑΤΟ…
Σκόπια Το 1922 προσαρτήθηκαν στο Πατριαρχείο Σερβίας με Συνοδικό Τόμο διάφορες επαρχίες του Οικουμενικού μεταξύ αυτών η των Σκοπίων αυτή των Πρεσπών και Αχριδών και οι τέως Ανεξάρτητες Εκκλησίες Μαυροβουνίου και Καρλοβικίου….Η αυτοανακήρυξη της »Αυτοκέφαλης Μακεδονικής Εκκλησίας » μ’ έδρα τα Σκόπια το 1958 αποτελεί πονοκέφαλο τόσο για το Πατριαρχείο Σερβίας όσο κι ένα ακόμη πρόβλημα στην εύθραστη Ενότητα της Ορθοδοξίας.
Σχίσμα και μεταξύ των Πατριαρχείων Αντιοχείας κι αυτού των Ιεροσολύμων αφού το πρώτο διέκοψε την ευχαριστιακή Κοινωνία με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Αιτία στάθηκε το 2013 η εκλογή από τη Σύνοδο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων ενός Αρχιεπισκόπου για το Κατάρ που όμως το Αντιοχείας το θεωρεί υπό τη δικαιοδοσία του.
Η Αποστολική Σύνοδος είναι το αρχέτυπο της συνοδικότητας και του πολιτεύματος της εκκλησίας. Οι κορυφαίοι διαφώνησαν εκπροσωπούντες 2 και τότε διαφορετικούς κόσμους 2 ετερογενείς αντιλήψεις. Ωστόσο η εκτόνωση της υφιστάμενης διαίρεσης πάντοτε δόθηκε ως » Έδοξε τω Αγίω Πνεύματι και ημίν » και ποτέ με βάση το σκεπτικό ενός ή περισσότερων έστω και πειστικότατων θεολογικών σκεπτικών ή Πρώτου ή με άλλα κριτήρια…Μόνο μια Πανορθόδοξη Σύνοδος μπορεί ν΄άρει το διαφαινόμενο αδιέξοδο και την κατασπατάληση της δωρεάς Πνεύματος Αγίου δια της δυστοκίας όλων μας…
Μια ακόμη παρατήρηση είναι ότι όλα αυτά τα νεοφανή σχίσματα στο εσωτερικό της Ορθοδοξίας έχουν κοινή παράμετρο το γεγονός ότι εκκινούν από αλληλοδιεκδίκηση περιφερειών. Αυτό υποδηλώνει ότι η εκκλησία γίνεται χώρος όπου βρίσκουν πρόσφορο έδαφος επεκτατισμοί στα πρότυπα κοσμικών δυνάμεων…..Είναι κι αυτό ένα ακόμη χαρακτηριστικό της χρόνιας εκκοσμίκευσης που την διέπει.. Εκκλησιαστικός επεκτατισμός….
Από την άλλη η αναζήτηση ταυτότητας λαών που προήλθαν κυρίως από την κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ τροφοδότησαν μια αντίληψη περί τους έθνους-εκκλησίας, με άμεση συνέπεια την αλλαγή του εκκλησιαστικού χάρτη.
Η Εκκλησία χάνει την αξιοπιστία της αφού από την μια δέεται »υπέρ ειρήνης του σύμπαντος κόσμου » »Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν » κι από την άλλη γίνεται »θέατρο » πολλαπλής έριδας και θρησκευτικού πολέμου στο εσωτερικό της. »Τήν Αγίαν άναφοράν εν ειρήνη προσφέρειν » ή εν πλήρη αναταραχή;;;
Επίσης έγινε πολύς λόγος για διαχωρισμό Εκκλησίας Κράτους την προηγούμενη περίοδο, συνταγματικές αναθεωρήσεις κ.α. Αντ΄αυτού είμαστε μάρτυρες επ΄αφορμή το ουκρανικό μιας ενισχυμένης διαπλοκής Εκκλησίας -Κράτους και μάλιστα αυτό το κράτος να μην είναι κυρίως το ελληνικό….
*πεπραγμένα της εν λόγω Συνόδου
** υπήρξαν και αξιόλογες τοποθετήσεις στο ίδιο πάντως πνεύμα…
8/11/19 Των Παμμεγίστων Ταξιαρχών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου