Να ‘χα δύο μεγάφωνα να τα βάλω στα πεύκα και να βάλω στο μαγνητόφωνο το «Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον…» δεν το έγραψαν άνθρωποι αλλά το Άγιον Πνεύμα. Κλαίω, κάθε φορά πού το ακούω. Άγιος Πορφύριος o Καυσοκαλυβίτης.

Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου
Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Βάτου, εν τω όρει Σινά

Εορτάζει στις 25 Μαρτίου

Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλην, αινείτε ουρανοί Θεού την δόξαν.

“…Η Ελλάδα δεν παράγει αυτοκίνητα, αλλά ακόμα βγάζει Αγίους… εδώ βρίσκεται η αξία της, στη ζωντανή Ορθόδοξη παράδοσή της, που ακόμα και σήμερα βγάζει ΑΓΙΟΥΣ… ότι πολυτιμότερο δηλαδή”. Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Άγιος Πορφύριος o Καυσοκαλυβίτης

— Καλημέρα και χρόνια πολλά! Να έχομε την ευλογία της Παναγίας μας. Εύχομαι για όλους. Είμαι πολύ χαρούμενος για την Παναγία μας. Σήμερα σας φίλησα όλους. Φίλησα τον Δημοσθένη, τον Κοσμά, τον Θωμά, όλους. Αλλά δεν με καταλάβανε. Αυτό έγινε μυστικά. «Εν Χριστώ πάντες εν έσμέν». Αφήστε με να ψάλω:
«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν• Χαίρε, Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου».
Πείτε το κι εσείς. Πείτε το πάλι, πιο ωραία. Δεν το χορταίνω! […]
Αυτό είχε προαναγγελθεί από αιώνες. Πώς το λέγει η καταβασία των Χριστουγέννων;
«Τω προ των αιώνων εκ Πατρός γεννηθέντι αρρεύστως Υιώ και έπ’ εσχάτων εκ Παρθένου σαρκωθέντι ασπόρως, Χριστώ τω Θεώ βοήσωμεν ο ανυψώσας το κέρας ημών άγιος ει Κύριε».
Να ζήσετε το μυστήριο της θείας ενανθρωπήσεως. «Η Γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός ημών…».
Τα λέγω από μέσα μου και κλαίω.
Το Άγιον Πνεύμα τα έχει φτιάξει, το «Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον…» και το «Η Γέννησίς σου…», δεν τα έφτιαξε άνθρωπος. Είναι πλούσια σε νοήματα και βάθος. Λέξεις πολύ δυνατές. Πολύ βαθύ περιεχόμενο. Ψάλτε τα. […]
Λίγο καταλαβαίνεις. Αλήθεια σας λέγω, δεν το έγραψαν άνθρωποι αλλά το Άγιον Πνεύμα. Κλαίω, κάθε φορά πού το ακούω. Όσες φορές κι αν το σκεφθώ, συγκινούμαι πάντοτε. Χριστέ μου, Χριστούλη μου! Πείτε το πάλι, αλλά με απαγγελία ωραία. Διαβάστε τώρα δεν μπορώ να μιλήσω, δεν μπορώ, δεν έχω δυνάμεις, έχω καταπέσει, πρέπει να σηκώνομαι και να βιάζω τον εαυτό μου.
Πολύ συγκινούμαι, γέμισαν δάκρυα τα μάτια μου. Κι επειδή είμαι ξαπλωμένος, δεν κυλούν προς τα κάτω και είναι γεμάτα δάκρυα τα μάτια μου. Όλη την ημέρα αν μου το λέεις το τροπάριο, θα συγκινούμαι συνεχώς. Να ‘χα δύο μεγάφωνα να τα βάλω στα πεύκα και να βάλω στο μαγνητόφωνο το «Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον…» και το «Η Γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός ημών…» και να τα πάρει ο αέρας να τα πάει στο βοριά και στο νοτιά, ν’ ακουστεί μακριά, να τ’ ακούσει όλη η κτίσις και η φύσις!
 ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΒΗ  ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΟ ΕΤΟΣ 1987.
Πηγή: «Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Λόγοι περί πνευματικής ζωής» Ι. Μ. Χρυσοπηγής – Χανιά 2010.

***

Στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Όπως ο ήλιος καθρεφτίζεται στα καθαρά και διαυγή νερά, έτσι κι ο ουρανός στην καθαρή κι αγνή καρδιά. Το Άγιο Πνεύμα είναι πανταχού παρόν κι αναπαύεται σε πολλά σημεία του αχανούς σύμπαντος. Το μέρος εκείνο όμως όπου αγαπάει κι επιθυμεί περισσότερο απ᾿ όλα να κατοικεί, είναι η αγνή καρδιά του ανθρώπου. Εκεί είναι το πραγματικό Του ενδιαίτημα, η κατοικία του. Όλοι οι άλλοι τόποι είναι απλά το εργαστήριό Του…
Είναι ο ευαγγελισμός, η ευχάριστη είδηση της ύψιστης χαράς για την καθαρότητα της καρδιάς και το πιο ολέθριο γεγονός για την ακαθαρσία της. Την έλευση του Θεού στον κόσμο θα την παρομοιάζαμε με την εμφάνιση πύρινου στύλου στα σκοτάδια της αβύσσου. Η είδηση για την έλευσή Του ξεκίνησε με έναν άγγελο και μια κόρη παρθένο, μια συνομιλία που έγινε ανάμεσα στην ουράνια και την επίγεια αγνότητα.
Όταν η ακάθαρτη καρδιά συναντιέται με μιάν άλλη, επίσης ακάθαρτη, θα προκύψει σύγκρουση. Όταν η ακάθαρτη καρδιά συναντιέται με μιάν άλλη, καθαρή καρδιά, πάλι θα ᾿χουμε σύγκρουση. Μόνο όταν η καθαρή καρδιά συναντηθεί με μιάν άλλη καθαρή έχουμε χαρά, ειρήνη και ευφροσύνη. Ο αρχάγγελος Γαβριήλ είναι ο πρώτος αγγελιοφόρος της ευχάριστης είδησης για τη σωτηρία του ανθρώπου. Το θαυμαστό γεγονός του Θεού για τη λύτρωση και τη σωτηρία του ανθρώπου δε θα μπορούσε να συμβεί χωρίς να φανεί η θαυματουργή ενέργεια και δύναμή Του. Η πρώτη απ᾿ όλους τους ανθρώπους που άκουσε τη σωτήρια αυτή είδηση ήταν η πάναγνη Παρθένος. Και την άκουσε με φόβο, με δέος. Ο ουρανός καθρεφτιζόταν στην αγνή καρδιά της όπως ο ήλιος στα καθαρά και διαυγή νερά. Στην καρδιά της ο Κύριος και Δημιουργός του νέου κόσμου και ανακαινιστής του παλαιού, επρόκειτο να γείρει το κεφάλι Του και να δανειστεί σάρκα από τη σάρκα της. Το ευαγγέλιο του Ευαγγελισμού λέει: «Μετά δε τας ημέρας ταύτας συνέλαβεν Ελισάβετ η γυνή αυτού και περιέκρυβεν εαυτήν μήνας πέντε, λέγουσα ότι ούτω μοι πεποίηκεν ο Κύριος εν ημέραις αίς επείδεν αφελείν το όνειδός μου εν ανθρώποις» (Λουκ. Α΄ 24-25)…
Η ταπεινή Παρθένος άκουσε την εξήγηση που της έδωσε ο αγγελιαφόρος του Θεού και συμπλήρωσε τη συζήτησή της με τον Αρχάγγελο με τα εξής λόγια: «Ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου» (Λουκ. α΄ 28). Δεν είπε, «ιδού η δούλη σου, αρχάγγελε», ήταν απλά αγγελιοφόρος του Θεού, μετέφερε το θέλημά Του. Ήταν κι αυτός δυνατός και αθάνατος, αλλά ως υπηρέτης του ζώντος Θεού. Από την άλλη μεριά δεν είπε «γένοιτό μοι κατά το ρήμα του Κυρίου», αλλά «κατά το ρήμά σου». Έδειξε έτσι σεβασμό και τιμή στον αθάνατο λειτουργό του ουράνιου οικοδεσπότη. Κι οι δυό αυτές σκέψεις της φανερώνουν την άμεση υπακοή και την τέλεια ταπείνωσή της. Τέτοια σοφή απάντηση μόνο μια καρδιά που πλημμύριζε από καθαρότητα μπορούσε να δώσει. Γιατί σε τέτοια καρδιά δίδεται εύκολα και άμεσα αληθινή σοφία…
 Η ταπείνωση κι η υπακοή της Παναγίας Μητέρας του Θεού υπερβαίνουν κάθε λόγο. Μόνο ο Υιός της, ο Σωτήρας κι ανακαινιστής του κόσμου, θα την ξεπεράσει σε ταπείνωση κι υπακοή.
Τελικά ο φτερωτός αγγελιοφόρος του «κεφαλαίου της σωτηρίας» μας πέταξε ψηλά στον ουρανό, κοντά στους αθάνατους συντρόφους του. Τα καλά νέα, ο «ευαγγελισμός» του, δεν είναι ένας απλός λόγος, αλλά μεταφράστηκε αμέσως σε έργο, όπως και κάθε λόγος του Θεού. Ο Θεός μιλάει και γίνεται, «είπε και εγένετο».
Στη γη, που ήταν καταραμένη λόγω του χωρισμού της από το Θεό και της επίδρασης που δεχόταν από τις δυνάμεις του σκότους, δεν είχε φτάσει ποτέ ένα τόσο χαρμόσυνο κι ελπιδοφόρο μήνυμα σαν κι αυτό που έφερε ο αστραφτερός και θαυμάσιος αρχάγγελος Γαβριήλ. Ποια γλώσσα δε θα τον δοξάσει και ποια καρδιά δε θα νιώσει ευγνωμοσύνη απέναντί του;
Ποτέ ήλιος δεν καθρεφτίστηκε τόσο λαμπερά σε διαυγή νερά, όσο στον καθρέφτη της πάναγνης καρδιάς της Παρθένου Μαρίας. Γράφει ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος για την παρθενία:
Ω παρθενία, που χαροποιείς την καρδιά και ουρανοποιείς τη γη!
Ω παρθενία, κτήμα αγαθό, αμόλυντο από άγρια θηρία!
Ω παρθενία, που κατοικείς στις άκακες και ταπεινές ψυχές και μεταποιείς το λαό του Θεού!
Ω παρθενία, που ανθίζεις σαν λουλούδι στην ψυχή και στο σώμα και πλημμυρίζεις τον οίκο με το άρωμά σου!
Η διαυγής πρωινή αυγή, απ᾿ όπου προβαίνει ο ήλιος, θα σάστιζε μπροστά στην καθαρότητα κι αγνότητα της Παρθένου Μαρίας, από την οποία γεννήθηκε ο αθάνατος ήλιος της δικαιοσύνης, ο Χριστός και Σωτήρας μας. Ποιο γόνυ δε θα κλίνει μπροστά της και ποια γλώσσα δε θα κραυγάσει:
«Χαίρε, ευλογημένη! Χαίρε, αυγή της σωτηρίας του ανθρώπου! Χαίρε, τιμιωτέρα των Χερουβίμ και ενδοξοτέρα των Σεραφείμ! Δόξα στον Υιό σου, τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, την ομοούσια και αδιαίρετη Τριάδα, τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων». Αμήν! (Από το βιβλίο: “Θεός επί γης, άνθρωπος εν ουρανώ”, Πέτρος Μπότσης)Η Παναγία έφερε στον κόσμο την παραδεισένια χαρά. Εύχομαι η Παναγία να σου δώση την χαρά του Ευαγγελισμού. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2019/03/24/27932/

Πρόσεχε, που και σε ποιόν θα πας να μιλήσεις για την καρδιά σου.
https://iconandlight.wordpress.com/2016/03/25/12157/

Η ολοκληρωτική μας παράδοση στη βούληση του Θεού αποτελεί την πεμπτουσία όλων των πράξεών μας και των κόπων για την πίστη. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2018/05/19/%ce%b7-%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%89%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%b4%ce%bf%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b2%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%b7/

«Να, τα ηνία Θεέ μου. Οδήγα εσύ. Εγώ δεν έχω δύναμη. Όπου θέλεις πάρε με» Παππούς Παναής του Ιλαμιού από τη Λύση
https://iconandlight.wordpress.com/2016/08/17/%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%B8%CE%B5%CE%AD-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%B4%CE%AE%CE%B3%CE%B1-%CE%B5%CF%83%CF%8D-%CE%B5%CE%B3%CF%8E-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%AD%CF%87/

Απολυτίκιον Ήχος δ’.

Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον, και του απ’ αιώνος Μυστηρίου η φανέρωσις. Ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται, και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται. Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν˙ Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.

Κοντάκιον

Τη  υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η Πόλις σου Θεοτόκε. Αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσαν, ίνα κρά­ζω σοι, Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε

Ήχος πλ. β’ Όλην αποθέμενοι

Θεός όπου βούλεται, νικάται φύσεως τάξις, φησίν ο Ασώματος, και τα υπέρ άνθρωπον διαπράττεται. τοις εμοίς πίστευε, αληθέσι ρήμασι, Παναγία υπεράμωμε· Η δε εβόησε· Γένοιτό μοι νυν ως το ρήμά σου, και τέξομαι τον άσαρκον, σάρκα εξ εμού δανεισάμενον, όπως αναγάγη τον άνθρωπον, ως μόνος δυνατός, εις το αρχαίον αξίωμα, διά της συγκράσεως.

Ήχος πλ. α’. Τω Σωτήρι Θεώ.

Φωτοδόχε λαμπάς, την ταπεινην μου ψυχήν, έσκοτισμένην πλημμελήμασιν , ως αγαθή τω φωτί σου καταλάμπρυνον ωδήν χαριστήριον όπως βοήσω σοι.
Χαίρε θρόνε Θεού, δεδοξασμένη αγνή•   χαίρε παλάτιον ευρύχωρον, χαίρε σκέπη των πίστει έκζητούντων σε, το άνθος της πίστεως• χαίρε πανθαύμαστε.
Χαίρε στάμνε χρυσή, το θείον Μάννα, φρικτώς, εν ση κοιλία η χωρήσασα, τον φωτοδότην Παρθένε και λυτρωτήν Ιησούν, τον πάντα εδράσαντα θείω βουλήματι.

Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου (24.3.2019)

«Χαῖρε, στοργὴ πάντα πόθον νικῶσα» (Γ΄ Χαιρετισμοὶ 2019) Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου 

     iconandlight.wordpress.com