Οσία Ευλογία· μήτηρ Οσίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου, Η προσευχή της μάνας δεν συγκρίνεται με τίποτα σε αυτό τον κόσμο. Στον κόπο των μητέρων βρίσκεται το παρόν και το μέλλον ενός λαού.

 

 

Οσίας Ευλογίας· μητρός Οσίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου
Μαρτύρων Τατιανής (†226), Ευθασίας, Μερτίου της Μαυριτανίας (284-305),
Φιλοθέου της Αντιόχειας (περ. 305) , Πέτρου του Αβεσαλαμίτου του μάρτυρος, Αθανασίου του ομολογητού
Μνήμη των αγίων οκτώ Μαρτύρων της Νίκαιας Βιθυνίας, Αγίου μάρτυρος Αρκαδίου της Μαυριτανίας (περίπου 302), Ζωτικού, Ρογάτου, Μοδέστου, Καστουλίου μαρτύρων,
Ιερομάρτυρος Βασιλείου
Βενεδίκτου τοῦ Γουεαρμάουθ Αγγλίας (690)
Ευπραξίας της Ταβεννης της Αιγύπτου, μητρός της Αγίας Ευπραξίας (393),
Μαρτινιανού της Λευκής Λίμνης(1455),
Γαλακτίωνος του δια Χριστόν σαλού, μαθητής του Αγίου Μαρτινιανού της Λευκής Λίμνης (1506)
Ηλιού του θαυματουργού του εν τω «Παραδείσω» (4ος αιώνας)
Τιγρίου Πρεσβυτέρου και Ευτροπίου μαθητές αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου μάρτυρες εν Κωνσταντινουπόλει (περ. 395 – 408)
Θεοδώρας της εν Aλεξανδρεία, καθηγήτριας των μοναζουσών (5ος αιώνας) 
Εϊλιανού εκ Ρώμης οσίου (6ος αιώνας)
Θεοδοσίου της Τισμανας, συνασκητής του Αγίου Παϊσίου Βελιτσκόβσκυ(1802)
Ιωάννου επισκόπου Ραβέννης
Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Γαλακτοτροφούσης
Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου του Ακαθίστου (της Μονής Χιλανδαρίου)

Εορτάζουν στις 12 Ιανουαρίου.

Οσία Ευλογία· μήτηρ Οσίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου

Αύτη η Οσία, έτεκε τον Όσιο Θεοδόσιο τον Κοινοβιάρχη, κατά το έτος 423 ή 424 μ.Χ., επί της βασιλείας του Θεοδοσίου του μικρού σ’ ένα χωριό της Καππαδοκίας, το οποίον ονομαζότανε Μογαρισσός. Σύζυγός της ήταν ο Προαιρέσιος.
Όταν ο Άγιος Θεόδοσιος ασκήτευε στην έρημο της Ιουδαίας  η Ευλογία τον ακολούθησε κι έζησε μαζί του έως την κοίμηση της. Αγωνιζόμενη τον καλόν αγώνα έφθασε σε μέτρα τελειότητος της αρετής.
Εκοιμήθη ειρηνικώς εν Κυρίῳ, και ετάφη υπό του Θεοδοσίου στο Σπήλαιο των Μάγων.

Η Ιερά Μονή του Αββά Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου ευρίσκεται ανατολικώς της Βηθλεέμ, εις την είσοδον της ερήμου και επάνω εις τον αρχαίον κεντρικόν δρόμον, ο οποίος οδηγεί από την έρημον του Ιορδάνου εις την Νεκράν Θάλασσαν. Επάνω σε ένα υψηλό οροπέδιο. Από την Ι. Μονή φαίνεται η Βηθλεέμ, η Ιερουσαλήμ με το Όρος των Ελαιών, ο Ιορδάνης ποταμός, η Νεκρά θάλασσα, και το Σαραντάριο Όρος.

Το Σπήλαιον των Μάγων

Η Σπηλιά, προσκύνημα, παρουσιάζει μεγάλον ενδιαφέρον διότι, συμφώνως προς την παράδοσιν, εκεί διανυκτέρευσαν οι Τρείς Μάγοι επιστρέφοντες από την Βηθλεέμ. Η Σπηλιά είναι φυσική, με ολίγα λαξευτά σημεία και κατά την μακραίωνον ιστορίαν της Μονής εχρησιμοποιήθη ως Εκκλησία αρχικώς και αργότερον ως κοιμητήριον. Μέσα εις μαρμαρίνους λάρνακας κατά μήκος των τοίχων της σπηλιάς είναι ενταφιασμένοι ο ιδρυτής του μοναστηριού ο Άγιος Θεοδόσιος, ο Άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων, ο διάδοχος του Αγίου, η Αγία Ευλογία· μητέρα του Οσίου Θεοδοσίου , ο Άγιος Κόπρης, η Αγία Σοφία, μητέρα του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, η Αγία Θεοδότη, μητέρα των Αγίων Αναργύρων, η μητέρα του Αγίου Παντελεήμονος, η Αγία Ευβούλη, η Αγία Μαρία μητέρα των Αγίων Αρκαδίου και Ιωάννου, συζύγου δε του Αγίου Ξενοφώντος, ο Άγιος Ιωάννης Μόσχος, ο γνωστός συγγραφεύς του Λειμωναρίου και άλλαι εξέχουσαι μορφαί του μοναχισμού της Παλαιστίνης. Επί του δαπέδου του σπηλαίου υπάρχουν 35 τάφοι διαφόρων Αγίων. Τζαφέρη B., Άγιοι Τόποι, Αθήνα 1997

***

Αββάς Ηλίας

Έλεγαν οι γέροντες στον Αββά Ηλία, στην Αίγυπτο, για τον Αββά Αγάθωνα, ότι καλός Αββάς είναι.
Και τους λέγει ο γέρων : « Ως προς τη γενεά του, καλός είναι ». Και του λέγουν : « Ως προς δε τους παλαιούς, τι ; ». Και τους αποκρίνεται και τους λέγει : « Σας είπα ότι ως προς τη γενεά του καλός είναι. Όσον αφορά δε τους παλαιούς, είδα σε Σκήτη άνθρωπο οπού μπορούσε να σταματήση τον ήλιο στον ουρανό, όπως έκαμε ο Ιησούς του Ναυή ». Και σαν το άκουσαν αυτό, θαμπώθηκαν και δόξασαν τον Θεό.

Είπε ο Αββάς Ηλίας της διακονίας : « Τι δύναμη έχει η αμαρτία, όπου υπάρχει μετάνοια ; Και τι ωφελεί η αγάπη, όπου υπάρχει υπερηφάνεια; ».

Είπε ο Αββάς Ηλίας : « Μου φάνηκε ότι είδα κάποιον να βάζη κρυφά στον κόρφο του κολοκύθα με κρασί. Και για να ντροπιάσω τους δαίμονες, βέβαιος ότι ήταν πλανερή εντύπωση, είπα στον αδελφό : Σε παρακαλώ σήκωσέ το αυτό. Σηκώνει λοιπόν τον μανδύα του και αποδείχνεται ότι τίποτε δεν είχε κρυμμένο στον κόρφο του. Και αυτό το είπα, ώστε, ακόμη και αν δήτε με τα ίδια σας τα μάτια ή ακούσετε με τα ίδια σας τα αυτιά, να μη είστε βέβαιοι. Απεναντίας, να έχετε προσοχή στους διαλογισμούς και τις ενθυμήσεις και τις έννοιες, ξέροντας ότι το πονηρό πνεύμα από εκεί έρχεται για να μιάνη την ψυχή και να την κάμη να πιστεύη στα βλαβερά, απασχολώντας τον νου μακριά από τις αμαρτίες μας και από τον Θεό ».

***

Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς

Δεν υπάρχει τίποτε δυσκολότερο και πιο υπεύθυνο σε αυτό τον γήινο κόσμο από το καθήκον της χριστιανής μητέρας. Επειδή το κύριο καθήκον της είναι να εξασφαλίσει στα τέκνα της την αθανασία και την αιώνια ζωή. Αν τούς εξασφαλίσει αυτά, έχει εξασφαλίσει για τον εαυτό της τον παράδεισο στους ουρανούς. Αν δεν το κατορθώσει όμως, η ψυχή της θα κατρακυλήσει στην κόλαση όπου ο αιώνιος κλαυθμός και βρυγμός των οδόντων.

***

π. Ιουστίνος Πάρβου (Parvu) ο Ρουμάνος

Η προσευχή της μάνας δεν συγκρίνεται με τίποτα σε αυτό τον κόσμο. Στον κόπο των μητέρων βρίσκεται το παρόν και το μέλλον ενός λαού. Πέρα από ό,τι προσφέρει η κοινωνία στον άνθρωπο, η μάνα που μεγαλώνει το παιδί φυτεύει τον σπόρο στην ψυχή του. Αυτή πρέπει να είναι ισορροπημένη, να έχει τον Άγιο της εικόνας στην καρδιά, τον Σταυρό στο μυαλό και να ξέρει τον δρόμο της Εκκλησίας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να προετοιμάσει το παιδί για την ζωή. Αυτό που μας λείπει τώρα είναι ακριβώς αυτό. Μας λείπουν οι άγιες μητέρες, οι οποίες μας χαρίζουν αγίους ήρωες, μάρτυρες, διανοουμένους ή να μας δώσουν τις ιδιοφυΐες, που θα αναδείξουν ό,τι καλύτερο έχει αυτός ο λαός της Ορθοδοξίας.

Ο καθένας, το δώρο πού του χαρίζει ο Θεός, ή το καλλιεργεί ή το παραμελεί. Αλλά είναι επίσης σημαντικό και το περιβάλλον, μέσα στο οποίο μεγαλώνει κανείς. Ιδιαίτερα ο ρόλος της μητέρας είναι καθοριστικός στη ζωή μιας οικογένειας και μιας κοινωνίας αλλά και ενός ολόκληρου λαού.
Τα σημερινά σχολεία έχουν μετατραπή σε τόπους αθεΐας. Τα παιδιά δεν διδάσκονται τίποτε για το Θεό, και μόνο η οικογένεια πλέον μπορεί να εμφυσήσει την πίστη στα σημερινά παιδιά.

***

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Οι γονείς πρέπει να δώσουν στα παιδιά τους να καταλάβουν ότι δεν γίνεται να ζήσουν μακριά από τον Χριστό. Ο Χριστός είναι ο μόνος δρόμος, δεν υπάρχει άλλος. Άμα μεταδώσουν αυτό στα παιδιά τους, δεν χρειάζεται τίποτε άλλο. Αυτή είναι όλη η διαπαιδαγώγηση.”

Η μάνα καλύτερα είναι να ασχολήται με την ανατροφή των παιδιών, παρά να καταπιάνεται σχολαστικά με το νοικοκυριό, με τα άψυχα πράγματα. Να τους μιλάη για τον Χριστό, να τους διαβάζη βίους Αγίων. Παράλληλα να ασχολήται και με το ξεσκόνισμα της ψυχής της, για να λαμποκοπάη πνευματικά. Η πνευματική ζωή της μητέρας θα βοηθήση αθόρυβα και τις ψυχές των παιδιών της. Έτσι και τα παιδιά της θα ζουν χαρούμενα, και εκείνη θα είναι ευτυχισμένη, γιατί μέσα της θα έχη τον Χριστό. Αν η μάνα δεν ευκαιρή ούτε ένα «Τρισάγιο» να πή, πώς θα αγιασθούν τα παιδιά της;

Εμένα η μητέρα μου μου έμαθε να λέω την ευχή. Όταν σαν παιδιά κάναμε καμμιά αταξία και πήγαινε να θυμώση, την άκουγα που έλεγε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Όταν έβαζε το ψωμί στον φούρνο, έλεγε: «Εις το όνομα του Χριστού και της Παναγίας». Και όταν ζύμωνε και όταν μαγείρευε, πάλι έλεγε συνέχεια την ευχή. Έτσι αγιαζόταν η ίδια, αγιαζόταν και το ψωμί και το φαγητό που έκανε, αγιάζονταν και αυτοί που το έτρωγαν.

Πόσες μητέρες που είχαν αγία ζωή είχαν και αγιασμένα παιδιά! … Η ευλάβεια της μητέρας έχει μεγάλη σημασία. Αν η μητέρα έχη ταπείνωση, φόβο Θεού, τα πράγματα μέσα στο σπίτι πάνε κανονικά. Γνωρίζω νέες μητέρες που λάμπει το πρόσωπό τους, αν και δεν έχουν από πουθενά βοήθεια. Από τα παιδιά καταλαβαίνω σε τί κατάσταση βρίσκονται οι μητέρες.

Σήμερα μικροί-μεγάλοι στον κόσμο ζουν σαν σε τρελλοκομείο, γι᾿ αυτό χρειάζεται πολλή υπομονή και πολλή προσευχή. Ένα σωρό παιδιά παθαίνουν εγκεφαλικό. Είναι λίγο χαλασμένο το ρολόι, το κουρντίζουν και οι γονείς λίγο παραπάνω και σπάζει το ελατήριό του. Χρειάζεται διάκριση. Άλλο παιδί θέλει περισσότερο κούρντισμα και άλλο λιγώτερο. Τα καημένα τα παιδιά είναι εκτεθειμένα σε όλα τα ρεύματα. Όταν ακούν έξω στις διάφορες συντροφιές «μή σέβεστε γονείς, μη σέβεστε τίποτε», και οι μητέρες πάνε να τα σφίξουν, τότε αντιδρούν χειρότερα.
Γι᾿ αυτό λέω στις μητέρες να ζοριστούν στην προσευχή, και όχι να ζορίζουν τα παιδιά. Αν συνέχεια λένε «μή, μή» στο παιδί, ακόμη και για μικροπράγματα, ή καμμιά φορά και άδικα, τότε, όταν πρόκειται για κάτι σοβαρό, όταν πάη λ.χ. το παιδάκι να ρίξη βενζίνη στην φωτιά, δεν ακούει και το κάνει, οπότε μπορεί να πάθη μεγάλη ζημιά. Το παιδί δεν καταλαβαίνει ότι μέσα στο «μή» κρύβεται η αγάπη. Αλλά και όταν μεγαλώση λίγο, μπαίνει ο εγωισμός και αντιδράει, όταν του κάνουν καμμιά παρατήρηση, γιατί λέει: «μικρός είμαι και μου φέρονται έτσι;». Οι γονείς πρέπει να δώσουν στο παιδί να καταλάβη ότι, όπως, όταν ήταν μικρό, το πρόσεχαν να μην καή, έτσι και τώρα που μεγάλωσε, υπάρχει άλλη φωτιά. Γι᾿ αυτό πρέπει να προσέχη, να μη δίνη δικαιώματα στον πειρασμό, για να διατηρήση την Χάρη του Αγίου Βαπτίσματος.
από το βιβλίο: Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή» Αγίου Παΐσιου του Αγιορείτου ΛΟΓΟΙ Δ΄

***

Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης για το θηλασμό :

“Όταν γεννηθεί το παιδί, η μάνα πρέπει να το θηλάσει, όσο πιο πολύ μπορεί. Το μητρικό γάλα δίνει υγεία στα παιδιά. Με το θηλασμό τα παιδιά δεν θηλάζουν μόνο γάλα θηλάζουν και αγάπη, στοργή, παρηγοριά, ασφάλεια, και αποκτούν έτσι δυνατό χαρακτήρα. Άλλα και την ίδια την μητέρα την βοηθάει ό θηλασμός. Όταν οι μητέρες δεν θηλάζουν τα παιδιά, δημιουργούνται ανωμαλίες στον οργανισμό τους, που μπορεί να οδηγήσουν σε μαστεκτομές.

Παλιά μια μητέρα μπορεί να θήλαζε και το παιδί της γειτόνισσας, αν δεν είχε γάλα. Τώρα πολλές μητέρες βαριούνται να θηλάσουν ακόμη και τα δικά τους παιδιά. H μάνα που τεμπελιάζει και δεν θηλάζει το παιδί, μεταδίδει τεμπελιά και στο παιδί. Παλιά τα κουτιά με το συμπυκνωμένο γάλα είχαν απ’ έξω μια μάνα που κρατούσε στην αγκαλιά της ένα παιδάκι. Τώρα έχουν μια μάνα που κρατάει κάτι λουλούδια! Δεν θηλάζουν οι μάνες τα παιδιά, οπότε τα παιδιά μεγαλώνουν απαρηγόρητα. Ποιος θα τους δώσει στοργή και αγάπη; Το κουτί με το γάλα της αγελάδας; Θηλάζουν από το «παγωμένο» μπουκάλι και παγώνει η καρδιά τους. “Ύστερα, όταν μεγαλώσουν, ζητούν παρηγοριά στο μπουκάλι, στις ταβέρνες. Πίνουν, για να ξεχάσουν το άγχος, και γίνονται αλκοολικά. Αν δεν πάρουν στοργή τα παιδιά, δεν θα έχουν να δώσουν στοργή, και πάει σχοινί-κορδόνι. Έρχονται μετά οι μανάδες: «Κάνε προσευχή, πάτερ! Χάνω το παιδί μου».
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: «Περί του θηλασμού» Από το βιβλίο ”Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ…” Του Αθανάσιου Ρακοβαλή / Έκδοση 26η, σελ: 35 – 36

***

Στίχοι ευχαριστίας στον
Άγιο Θεοδόσιο τον Κοινοβιάρχη

ποίημα του Οσίου Ιωάννου του Χοζεβίτου, Ρουμάνου ησυχαστού

Ω, άγιε και θαυματουργέ Ιατρέ,
στην τιμημένη σου πανήγυρη
με το θαυματουργικό χάρισμα σου
με θεράπευσες από το φοβερό πάθος μου.

Αλλά τι δώρο κατάλληλο
θα σου δώσω ο ξένος για πληρωμή,
διότι να, δεν έχω παρά τον στεναγμό
από την ερειπωμένη μου καρδιά.

Θα ήθελα με τους ποταμούς των δακρύων
να σου προσφέρω θερμή ευχαριστία,
αλλά ποιος θα’ ρθη να μαλακώση
την πέτρινη ψυχή μου;

Όπως μου έσβησες προ ολίγου
την φλόγα των σωθικών μου
πλημμύρισε με και τώρα , Πάτερ,
με την βροχή της αγίας ταπεινώσεως.

*Γραμμένο εις ανάμνησιν θεραπείας μου από την ασθένεια της δυσεντερίας με την Χάρι του Οσίου Θεοδοσίου, όταν προσκύνησα τα’ άγια Λείψανα του στις 11 Ιανουαρίου 1944, στο μοναστήρι του Αγίου Σάββα.
Ιερομ. μεγαλόσχημος Ιωάννης Ιακώβ.
Από το βιβλίο: Ο Βίος και τα Ποιήματα του Οσίου Ιωάννου του Χοζεβίτου, 1913-1960, Ρουμάνου ησυχαστού στην κοιλάδα του Ιορδάνου, (Μετάφρασις: Μον. Δαμασκηνος Γρηγοριάτης ), εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη, (1984).

Απολυτίκιον Οσίας Ευλογίας. Ήχος πλ. α., Τον συνάναρχον Λόγον

Την ιθύνασαν τόκον αυτής προς θέωσιν
και υπ’ αυτού προς επάλξεις
οδηγηθείσαν σοφώς
σωτηρίους, Ευλογίαν, αναμέλψωμεν
Θεοδοσίου του σεπτού
την μητέρα και τροφόν
ασκήσεως εκμαγείον αναδειχθείσαν βοώντες•
Ημίν αρίστην δείξον δίοδον.

Κοντάκιον
Ήχος πλ. δ’. , Τη Υπερμάχω

Θεοδοσίου την μητέρα την φιλόστοργον
και υποτύπωσιν μητέρων επαινέσωμεν
αρετών την διαλάμψασαν ταις ακτίσι
και φωτίσασαν χρηστότητι τα σύμπαντα,
Ευλογίαν την Οσίαν, ύμνοις πρέπουσιν
ανακράζοντες· Χαίροις, μήτερ φιλάρετε

Μεγαλυνάριον

Χαίροις, νουθεσίαις σου ταις σοφαίς
η προς σωτηρίαν
Θεοδόσιον αληθώς
τον Κοινοβιάρχην
ιθύνασα, μητέρων
ενθέων, Ευλογία,
έμπνουν θησαύρισμα.

 

iconandlight.wordpress.com