Ο π. Γαβριήλ δεν ξεχώριζε ποτέ κανέναν. Τους αγαπούσε όλους και πάντα ήταν έτοιμος να δώσει και τη ζωή του για τον καθένα. Δεν έτρωγε ούτε έπινε νερό όση ώρα συνομιλούσε με κάποιον που είχε προστρέξει σε εκείνον ζητώντας τη βοήθειά του.– Έστω και μόνο έναν άνθρωπο να μισείς, τότε είσαι μακριά από τη Βασιλεία των Ουρανών. Να τους αγαπάτε όλους για να την κερδίσετε. Η αγάπη είναι μητέρα όλων των αρετών, μας έλεγε συχνά.
Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς την ανεξάντλητη καλοσύνη και χάρη του π. Γαβριήλ:
– Μακάρι όλοι να αξιωθούν της σωτηρίας και να μη κριθούν άξιοι τιμωρίας, παρακαλούσε με δάκρυα τον Δημιουργό.
***
– Ποιοι θα σωθούν; ρώτησε κάποιος διάκος.
– «Και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων διά το όνομά Μου. Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται» (Μαρκ. 13:13). Ιδού ο Θεός! Ισχυρός και μέγας, για τον οποίο δεν γνωρίζουμε ούτε την αρχή ούτε το τέλος Του. Η σοφία Του είναι ανεξερεύνητη και η καλοσύνη Του κρυφή. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ο Κάιν πάντα σκοτώνει τον Αβελ και ο δρόμος του τελευταίου κατευθύνεται προς την ευλογημένη αιωνιότητα.
***
Ο π. Γαβριήλ συχνά αναφερόταν στο εξής χωρίο: «Γίνεσθε ουν (λοιπόν) φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί» (Ματθ. 10, 16). Και εξηγούσε:
– Αν σήμερα δεν συμπεριφέρεστε με σοφία και δεν είστε αγνοί και άδολοι, δεν θα σωθείτε.
***
– Θα έρθουν οι καιροί που ο Χριστιανός θα δυσκολευτεί να σωθεί. Τότε τι θα γίνει ο άπιστος;
Έπειτα αναφέρθηκε στις έσχατες μέρες, στις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε οι χριστιανοί, αλλά και στους πνευματικούς πατέρες, που αντί να σώζουν τις ψυχές θα τις καταστρέφουν.
– Τότε με ποιο κριτήριο πρέπει να διαλέξουμε τον πνευματικό μας πατέρα, Γέροντα;
– Από τα έργα του.
***
Ο Άγιος Γαβριήλ ενοχλούνταν με την τυπολατρεία και τον φαρισαϊσμό. Παρότρυνε όλους να ομορφαίνουν με τις πράξεις τους την ζωή τους, έτσι ώστε η καρδιά τους να είναι αρεστή στον Θεό. Πολύ συχνά έλεγε:
– Ο Κύριος δεν θα ελέγξει αν και πώς πήγαινες στην Εκκλησία. Θα ελέγξει τις πράξεις σου. Να ξέρετε ότι οι Άγιοι παρακολουθούσαν κι ήλεγχαν και τις πιό απλές τους σκέψεις. Το κυριότερο είναι η Διαδασκαλία της Εκκλησίας. Να υπακούετε στην Εκκλησία.
***
– Πουλούσαν κάποτε σε σκλαβοπάζαρο δύο παιδιά. Το ένα το πήρε κάποιος που διηύθυνε οίκο ανοχής και το μεγάλωσε έτσι που το παιδί δεν έμαθε ποτέ αν υπάρχουν μοναστήρια. Το δεύτερο παιδί το εξαγόρασε ο ηγούμενος ενός μοναστηριού. Αυτό το παιδί μεγάλωσε έτσι που ποτέ του δεν έμαθε αν υπάρχουν οίκοι ανοχής. Πείτε μου τώρα, που θα πάνε αυτά τα παιδιά μετά θάνατον;
– Δεν ξέρουμε, απαντήσαμε.
– Ούτε οι Άγγελοι ξέρουν, πως θα κρίνει ο Θεός τον άνθρωπο.
***
Πιό δυνατή προσευχή από το ”Πάτερ ημών” δεν υπάρχει…
***
Ο π. Νικόλαος Μακαρασβίλι έλεγε ότι η επαφή με τον πατέρα Γαβριήλ, η υπακοή και ο δρόμος της αρετής τον δίδαξε πως ο άνθρωπος, καθώς προχωρά στην πνευματική ζωή, ανεβαίνει την εξής κλίμακα:
Αμαρτωλός.
Άνθρωπος που τηρεί τις δέκα εντολές.
Πιστός, δοκιμασία του Αβραάμ.
Ιερομόναχος, μαθητής, εκείνου που αναζητά τη γνώση.
Υπακοή μόνο στον Θεό κι όχι στον άνθρωπο.
Αντίληψη του πνεύματος του άλλου (διόραση).
ΑΓΙΟΣ.
iconandlight.wordpress.com
https://simeiakairwn.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου