∆ιαβάζετε Πατέρες, έστω µιά ή δυο γραµµές την ηµέρα. Είναι βιταµίνες πολύ δυναµωτικές. Είναι γνήσια πνευµατική τροφή και οδηγούν µε ασφάλεια στον πνευµατικό δρόµο. Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.

 

 

Όσιος Αμμωνάς (350), μαθητής του Αγίου Αντωνίου
Όσιος Συμεών ο Παλαιός, ο Σιναΐτης (390),
Όσιος Ξενοφών μετά της συμβίου του Μαρίας και των τέκνων Αρκαδίου και Ιωάννη (6ος αιων)
Παύλα η Ρωμαία, η χήρα (404)
Ανανίας ιερομάρτυς, Πέτρος δεσμοφύλακας και 7 στρατιώτες μάρτυρες στο Λίβανο (Φοινίκη) (303)
Όσιος Κλήμης ο εν τω Όρει Σαγματίω ασκησας (1111)
Άγιος Δαυίδ Δ’ “ο ανακαινιστής”, βασιλεύς της Γεωργίας (1125)
Ανακομιδή ιερών λειψάνων του αγίου Πολυκάρπου Σμύρνης, ιερομάρτυρος στο όρος Πάγος της Σμύρνης, μαθητή Απ. Ιωάννη του Θεολόγου και 12 συμμαρτυρων του (155)
Ανακομιδή ιερών λειψάνων του Οσίου Θεοδώρου του Στουδίτου (826)και του αδελφού του αγίου Ιωσήφ επισκόπου Θεσσαλονίκης (832), ομολογητου, όπου τοποθετήθηκαν δίπλα στον θείο τους άγιο Πλάτωνα στη μονή του Στουδίου (844)
Μνήμη Μεγάλου Σεισμού στην Κωνσταντινούπολη κατά τα τέλη της βασιλείας του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Β’ του Μικρού (408 – 450 μ.Χ.), κατέπεσαν τα τείχη της πόλεως και ένα μεγάλο μέρος των οικημάτων και κατ’ εξαίρεση από την περιοχή των Τρωαδησίων Εμβόλων μέχρι του Χαλκού Τετραπύλου. Κατά την περίοδο εκείνη ο βασιλέας έκανε πάνδημες λιτανείες και με δάκρυα στα μάτια προσευχόταν στον Θεό λέγοντας: «Κύριε, μετανοοῦμε, λύτρωσέ μας ἀπὸ τὴ δίκαιη ὀργή Σου καὶ ἀπὸ τὰ παραπτώματά μας. Ἔσεισες πράγματι τὴ γῆ καὶ τὴν συντάραξες ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν μας, μὲ σκοπὸ νὰ μᾶς κάνεις νὰ συναισθανθοῦμε τὰ παραπτώματά μας καὶ νὰ δοξάζουμε Ἐσένα τὸν μόνο ἀγαθὸ καὶ φιλάνθρωπο Θεό μας».

Εορτάζουν στις 26 Ιανουαρίου

Στίχοι
Ζωής Αμωνάς νήμα πληρώσας άπαν,
Ζωήν εφεύρεν, ούποτε πληρουμένην.

Στίχοι
Τον χούν παλαιέ Συμεών απεξύσω,
Εχθρού παλαιού λεπτύνας εις χουν κάραν.

γ’. Είπε ο Αββάς Αμμωνάς : « Δεκατέσσερα χρόνια πέρασα στην έρημο παρακαλώντας τον Θεό νύχτα και μέρα, να με αξιώση να νικήσω την οργή ».

ζ΄. Πήγε κάποτε ο Αββάς Αμμωνάς να συναντήση τον Αββά Αντώνιο και έχασε τον δρόμο του. Κάθισε λοιπόν και κοιμήθηκε για λίγο και σαν σηκώθηκε από τον ύπνο, προσευχήθηκε στον Θεό, λέγοντας : « Σε παρακαλώ, Κύριε και Θεέ μου, μη αφήσης να χαθή το πλάσμα σου». Και είδε τότε ένα χέρι, σαν ανθρώπου, να απλώνεται από τον ουρανό και να του δείχνη τον δρόμο, ώσπου έφτασε μπροστά στο σπήλαιο του Αββά Αντωνίου.

η’. Στον ίδιο αββά Αμμωνά προφήτευσε ο Αββάς Αντώνιος, λέγοντας : « ‘Εχεις να προκόψης στον φόβο του Θεού ». Και τον έβγαλε από το κελλί και του έδειξε ένα λιθάρι και του είπε : « Βρίσε αυτό το λιθάρι και χτύπησέ το ». Και εκείνος έκαμε έτσι. Του λέγει τότε ο Αββάς Αντώνιος : « Μίλησε το λιθάρι αυτό ; ». Και απαντά εκείνος : «Όχι ». Και του λέγει ο Αββάς Αντώνιος : « ΄Ετσι και συ μέλλεις να φθάσης σ’ αυτό το μέτρο ». Πράγμα όπου και έγινε. Γιατί τόσο πρόκοψε ο Αββάς Αμμωνάς, ώστε από την πολλή του αγαθότητα να μη γνωρίζη πλέον την κακία. ’Ετσι, όταν έγινε επίσκοπος, του έφεραν μια κόρη όπου είχε μείνει έγκυος και του λέγουν : « Ο δείνα το έκαμε αυτό. Τιμώρησέ τους ». Αλλά εκείνος σταύρωσε την κοιλιά της και πρόσταξε να της δώσουν έξη ζευγάρια σεντόνια, λέγοντας : « Μη, σαν πάη να γεννήση, πεθάνη η ίδια ή το παιδί και δεν βρεθή τίποτε για την κηδεία ». Του λέγουν οι κατήγοροί της : « Τι είναι αυτό όπου κάνεις; Τιμωρησέ τους». Και εκείνος τους απαντά : «Βλέπετε, αδελφοί, ότι κοντά στον θάνατο είναι. Τι άλλο μπορώ λοιπόν να κάμω; ». Και την άφησε να πάη στο καλό. Και δεν τόλμησε ο γέρων να κατακρίνη κανέναν.

θ΄ .Έλεγαν γι’ αυτόν, ότι κάποιοι ήλθαν για να τους λύση μια διαφορά. Ο δε γέρων έκανε τον ξεμωραμένο. Και τότε, μια γυναίκα έλεγε στον διπλανό της : « Αυτός ο γέρων τα έχει χαμένα ». Την άκουσε ο γέρων και τη φώναξε και της λέγει : « Πόσους κόπους έκαμα στις ερήμους για να αποχτήσω αυτή τη μωρία ! Και εξ αιτίας σου, κινδυνεύω να τη χάσω σήμερα ».

ι’. Ήλθε κάποτε ο Αββάς Αμμωνάς σ’ ένα τόπο για να φάη. Και ήταν εκεί κάποιος όπου είχε φήμη κακή. Κα συνέβη να έλθη η γυναίκα και να μπή στο κελλί του αδελφού όπου είχε την κακή φήμη. Σαν το έμαθαν λοιπόν αυτοί όπου κατοικούσαν εκεί, ταράχθηκαν. Και συνάχτηκαν για να τον διώξουν από το κελλί. Και μαθαίνοντας οτι ο επίσκοπος Αμμωνάς ήταν σ’ εκείνο τον τόπο, πήγαν και τον παρακαλούσαν να έλθη μαζί τους. Μόλις το κατάλαβε ο αδελφός, πήρε τη γυναίκα και την έκρυψε σ’ ένα μεγάλο πιθάρι. Ενώ ερχόταν το πλήθος, είδε ο Αββάς Αμμωνάς τι συνέβη και για χάρη του θεού σκέπασε το πράγμα. Μπήκε, κάθισε πάνω στο πιθάρι και πρόσταζε να ερευνηθή το κελλί. Αφού λοιπόν έψαξαν και δεν βρήκαν τη γυναίκα, είπε ο Αββάς Αμμωνάς : « Τι έγινε λοιπόν ; Ο θεός να σας συγχώρηση ». Και αφού προσευχήθηκε, τους έβγαλε όλους έξω. Πιάνοντας δε τον αδελφό από το χέρι, του είπε : « Να προσέχης τον εαυτό σου, αδελφέ ». Και λέγοντας αυτό, έφυγε.

***

Η δύναμη της προσευχής
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Aχρίδος

Με αυτά τα λόγια αρχίζει ο Βαλέριος τη βιογραφία του φίλου του, του Αγίου Ποντίου: Ποιος μπορεί να πιστέψει, αν ο Θεός δεν το χορηγήσει; Ποιος μπορεί να ζήσει ασκητικό βίο, αν ο Κύριος δεν τον βοηθήσει; Ποιος μπορεί να λάβει το στεφάνι του μαρτυρίου, αν ο Χριστός δεν του το αποδώσει; Ο Θεός μπορεί να κάνει τα πάντα, και ο Θεός θέλει ό, τι είναι για τη σωτηρία των ανθρώπων, αρκεί οι άνθρωποι να προσεύχονται σ ‘Αυτόν.
Με την προσευχή, η Αγία Νόννα μετέστρεψε στη χριστιανική Πίστη τον σύζυγό της Γρηγόριο και το γιο της Γρηγόριο (που έμελε να γίνει γνωστός ως ο Θεολόγος).
Με την προσευχή, η Αγία Μόνικα έφερε τον Αυγουστίνο από τον άσωτο βίο πού ζούσε, στην οδό της πίστεως και των αγαθών έργων.
Με την προσευχή, ο Άγιος Βασίλειος μετέστρεψε τον δάσκαλό του, Εύβουλο..
Με την προσευχή, ο βασιλιάς Εζεκίας παρέτεινε τη ζωή του για δεκαπέντε χρόνια.
Με την προσευχή, ο Άγιος Συμεών ο Στυλίτης απέτρεψε την προέλαση των Περσών και των Σκυθών, μ’ έναν στρατό ετοιμοπόλεμο να επιτεθεί στη γη της Ελλάδος (κατά των Βυζαντινών).
Ποιο εύκολα θα μπορούσε να μετρήσει κανείς όλα τα αστέρια του ουρανού, παρά όλα τα θαύματα που ενεργούνται πάνω στη γη με την προσευχή.
http://prologue.orthodox.cn/August5.htm

***

«Πνευµατική µελέτη »
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

– Γέροντα, τι μελέτη θα με βοηθήση, για να απαλλαγώ από την κοσμική λογική;

– Να διαβάσης πρώτα το Γεροντικό, Φιλόθεο Ιστορία, Ευεργετινό, δηλαδή όχι θεωρητικά βιβλία αλλά πράξη, για να φύγη η κοσμική λογική με το πατερικό απλό πνεύμα της αγιότητος. Μετά να αρχίσης τον Αββά Ισαάκ, για να μη δεχθής τον Αββά Ισαάκ ως φιλόσοφο αλλά ως θεοφώτιστο.

Γέροντα, κι εγώ στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να διαβάσω έστω ένα κεφάλαιο από το Ευαγγέλιο, γιατί δεν βλέπω καλά. Μας έχετε πει πως, αν διαβάζη κανείς κάθε μέρα ένα κεφάλαιο, αγιάζεται.
– Γιατί να στενοχωριέσαι γι’ αυτό;

Αν διαβάσης λίγους στίχους ή μόνο μία λέξη ή απλώς ασπασθής το Ευαγγέλιο, δεν αγιάζεσαι; Άλλωστε εσύ δεν γνώρισες τώρα τον Χριστό. Γιατί δεν μελετάς νοερά όσα διάβασες ή όσα άκουσες μέχρι τώρα; Όλη η βάση είναι η σωστή τοποθέτηση. Να πης: «Τώρα ο Θεός με θέλει έτσι, πριν από λίγα χρόνια με ήθελε αλλιώς».
Ένας ευλαβής δικηγόρος στα γεράματά του δεν έβλεπε και μου είπε μια φορά: «Κάνε, άγιε Γέροντα, προσευχή να μπορώ λίγο να διαβάζω και να γνωρίζω τα προσφιλή μου πρόσωπα». «Τα προσφιλή πρόσωπα τα γνωρίζεις και από την φωνή, του είπα. Όσο για το διάβασμα, τόσα χρόνια διάβαζες.
Τώρα να λες την ευχή. Φαίνεται ότι τώρα ο Θεός αυτό θέλει από σένα». Και από τότε ο καημένος ένιωθε μεγαλύτερη χαρά από ό,τι όταν έβλεπε.

***

– Γέροντα, άνθρωποι πού αρχίζουν να έχουν την καλή ανησυχία, τί βιβλία να διαβάσουν, γιά να βοηθηθούν;

– Να διαβάσουν πρώτα το Ευαγγέλιο, γιά να µάθουν τί θα πή Χριστός. Να συγκλονισθούν λίγο, καί ύστερα να διαβάσουν τήν Παλαιά ∆ιαθήκη. Ξέρεις τί κόπος είναι, οταν δεν έχουν διαβάσει τίποτε καί σού ζητούν βοήθεια; Σάν να πηγαίνη ένα παιδί τού ∆ηµοτικού Σχολείου σέ καθηγητή Πανεπιστηµίου καί να τού λέη: «Βοήθησε µε». Τί νά τού πή ό καθηγητής; «Ενα καί ένα ίσον δύο»; Άλλοι πάλι δέν έχουν τήν καλή ανησυχία- έρχονται καί λένε: «∆εν έχω κανένα πρόβληµα, µιά χαρά εΐµαι, Πάτερ, απλώς πέρασα νά σέ δώ». Ποτέ ό άνθρωπος δέν µπορεί νά πή οτι δέν έχει τίποτε. Κάτι θα έχη. Ό αγώνας γιά πνευµατική ζωή δέν τελειώνει ποτέ. Ή µερικοί µού λένε: «Να µας πής πνευµατικά». Σαν να πάνε στον µπακάλη καί τού λένε: «∆ώσ’ µας ψώνια». Τα χάνει καί ο µπακάλης. ∆έν έχουν κάτι τό συγκεκριµένο νά ζητήσουν καί νά πουν «µού χρειάζεται τόση ζάχαρη, τόσο ρύζι κ.λπ.», άλλα λένε «δώσ’ µας ψώνια». Ή σάν νά πάνε στον φαρµακοποιό καί τού λένε «δώσ’ µας φάρµακα!», χωρίς νά τού πούνε προηγουµένως από τί πάσχουν ή αν πήγαν στον γιατρό και τί τους είπε ό γιατρός. Άντε τώρα νά βρής άκρη! Βλέπεις, εκείνος πού έχει πνευµατική ανησυχία, βρίσκει τί του λείπει, τό ζητάει καί ωφελείται. Έγώ, ώς αρχάριος, όταν διάβαζα κάτι, τό αντέγραφα, γιά νά µήν τό ξεχάσω, καί προσπαθούσα νά τό εφαρµόσω. ∆εν διάβαζα, γιά νά περνάω ευχάριστα τήν ώρα µου. Υπήρχε µέσα µου ή καλή ανησυχία καί, όταν δεν καταλάβαινα κάτι, ρωτούσα νά µάθω πώς είναι. Λίγο διάβαζα, πολύ ήλεγχα τόν εαυτό µου µέ αυτά πού διάβαζα. «Ποϋ βρίσκοµαι; Τί κάνω;». Κάθιζα τόν εαυτό µου στό σκαµνί. ∆έν τά περνούσα αυτά πού διάβαζα έτσι αφορολόγητα.

Σήµερα οι άνθρωποι καταλήγουν από τήν πολλή µελέτη νά είναι µαγνητόφωνα καί νά γεµίζουν τις κασσέττες τους µέ περιττά πράγµατα. «Ή άνευ πράξεως» όµως διδασκαλία είναι κατά τόν Άββά Ισαάκ «παρακαταθήκη έντροπής»[5] Βλέπεις, πολλοί πού ενδιαφέρονται γιά τόν αθλητισµό διαβάζουν αθλητικά περιοδικά ή εφηµερίδες καί κάθονται. Μπορεί νά είναι σάν τά µοσχάρια, άλλα θαυµάζουν τους αθλητές: «Α, καταπληκτικός αυτός, λένε, µπράβο! ” !…». ∆έν χύνουν όµως λίγο ίδρωτα ούτε χάνουν κανένα κιλό βάρος. ∆ιαβάζουν- διαβάζουν αθλητικά καί ξαπλώνουν έτσι δέν ωφελούνται. Μένουν µέ τήν ευχαρίστηση τοϋ διαβάσµατος. Οι κοσµικοί, άλλοι διαβάζουν εφηµερίδα, άλλοι διαβάζουν ένα ροµάντζο, µιά περιπέτεια, άλλοι παρακολουθούν στό γήπεδο πώς παίζουν, καί περνάνε τήν ώρα τους. Τό ίδιο κάνουν καί µερικοί πού διαβάζουν πνευµατικά. Μπορεί νά ξενυχτούν καί νά διαβάζουν πνευµατικά βιβλία µέ µανία καί νά ευχαριστιούνται. Παίρνουν ένα πνευµατικό βιβλίο, κάθονται καί λίγο αναπαυτικά καί διαβάζουν. « φελήθηκα», λέει ό άλλος. Καλύτερα πες ότι ευχαριστήθηκες, ότι πέρασες ευχάριστα την ώρα σου. Γιατί αυτό δεν είναι ωφέλεια. φελείσαι, µόνον όταν δής τί λέει αυτό πού διαβάζεις, έλέγχης τόν εαυτό σου και προσπαθής νά τόν ζορίζης στην εφαρµογή: «Τί λέει αυτό πού διάβασα; Εγώ πού βρίσκοµαι πνευµατικά; Τί πρέπει νά κάνω;». Ύστερα, όσο περισσότερα µαθαίνει κανείς, τόσο περισσότερη ευθύνη έχει. ∆εν λέω νά µή διαβάζη, γιά νά µην ξέρη πολλά και νά µην έχη ευθύνη, γιατί αυτό είναι πονηριά, αλλά νά µή διαβάζη µόνο γιά νά ευχαριστιέται. Το κακό είναι ότι, αν διαβάζη καί έχη δυνατή µνήµη, θυµάται πολλά, µπορεί και νά λέη καί πολλά καί νά ξεγελάη τόν εαυτό του, νά νοµίζη δηλαδή ότι τά εφαρµόζει κιόλας. Έτσι δηµιουργεί ψευδαίσθηση καί στον εαυτό του καί στους άλλους. Γι’ αυτό µήν αναπαύετε τόν λογισµό σας στά πολλά διαβάσµατα. Να στραφήτε στην εφαρµογή. Τα πολλά διαβάσµατα µορφώνουν εγκυκλοπαιδικά. Έτσι δεν λέγεται;

– Ναί, Γέροντα.

– Σκοπός όµως είναι πώς θά µορφωθώ θεοκεντρικά. ∆έν πάω νά γίνω καθηγητής Πανεπιστηµίου, ώστε νά είµαι υποχρεωµένος νά ξέρω πολλά. ‘Αλλά καί αν µοϋ χρειασθή κάτι από τήν άλλη γνώση, εύκολα θά το µάθω, όταν αποκτήσω τήν θεοκεντρική µόρφωση. Κατάλαβες;

– Όταν έχη κανείς περισπασµό, συµφέρει νά συγκεντρωθή µέ τήν µελέτη;

– Ναί, να διάβαση λίγο, κάτι πολύ δυνατό, για να θερµανθή η ψυχή. Έτσι καπακώνονται οι µέριµνες καί ο νους µεταφέρεται σε θείο χώρο. Αλλιώς πάει ό νους σ’ αυτήν ή σ’ εκείνη τήν δουλειά, εκεί πού σύχναζε τις περισσότερες ώρες.

– Γέροντα, όταν είναι κανείς κουρασµένος ή στενοχωρηµένος, θέλει νά διάβαση κάτι εύκολο, κανένα διήγηµα, κανένα µυθιστόρηµα κ.λπ.

– ∆έν υπάρχει κανένα πνευµατικό βιβλίο πού νά είναι καλό γιά εκείνη τήν ώρα; Ό σκοπός δέν είναι νά ξεχάση ο άνθρωπος την στενοχώρια του, αλλά να λυτρωθή. Το άλλο δεν λυτρώνει. ∆εν βοηθούν στην πνευµατική ζωή τα µυθιστορήµατα ή η εφηµερίδα και η τηλεόραση.
Πολλές φορές ακόµη και µερικά θρησκευτικά περιοδικά κάνουν ζηµιά στους Χριστιανούς, γιατί διεγείρουν τον µωρό ζήλο καί προκαλούν σύγχυση.
Προσέξτε· µή διαβάζετε περιττά πράγµατα τίς ελεύθερες ώρες σας. Μερικά αναγνώσµατα είναι σαν να τρως νεροκολοκύθες, σαν να ψαχνής στα άχυρα, να βρής ένα σπυρί σιτάρι. Λένε µερικοί: «Ναί, άλλα αυτά µέ ξεκουράζουν». Μά πώς σέ ξεκουράζουν, ευλογηµένε, αφου σέ ζαλίζουν καί πονούν τα µάτια σου; Καλύτερα να κοιµηθής, για να ξεκουρασθής. Από το τί διαβάζει κανείς, θα καταλάβης την πνευµατική του κατάσταση. Άν είναι πολύ κοσµικός, θα διαβάζη περιοδικά αισχρά. Άν είναι λίγο κοσµικός, θα διαβάζη λιγώτερο βρώµικα ή εφηµερίδες. Άν θρησκεύη, θα διαβάζη θρησκευτικά έντυπα ή σύγχρονα θρησκευτικά βιβλία ή πατερικά κ.ο.κ.

– Γέροντα, ποια πνευµατικά βιβλία βοηθούν περισσότερο;

– Πολύ ωφελούν τα διάφορα πατερικά βιβλία, πού στις µέρες µας, δόξα τω Θεώ, κυκλοφορούν κατά χιλιάδες. Σ’ αυτά βρίσκει κανείς ο,τι ποθεί, ό,τι τού χρειάζεται. Είναι γνήσια πνευµατική τροφή καί οδηγούν µέ ασφάλεια στον πνευµατικό δρόµο. Για να βοηθήσουν όµως, πρέπει να διαβάζωνται µα ταπείνωση καί προσευχή.
Τα πατερικά κείµενα µοιάζουν µε αξονικές τοµογραφίες, γιατί όπως σ’ εκείνες φωτογραφίζεται ή σωµατική κατάσταση τού ανθρώπου, έτσι καί σ’ αυτά φωτογραφίζεται η πνευµατική του κατάσταση. Κάθε πρόταση των πατερικών κειµένων δέν κρύβει ένα αλλά πολλά νοήµατα, καί καθένας τα καταλαβαίνει ανάλογα µε την πνευµατική του κατάσταση.
Καλό είναι να διαβάζη κανείς κείµενο καί όχι µετάφραση, επειδή ο µεταφραστής ερµηνεύει το πρωτότυπο ανάλογα µέ την δική του πνευµατικότητα. Πάντως, για να κατανόηση κανείς τους Πατέρες, πρέπει να σφίξη τον εαυτό του, να συγκέντρωση τον νου του και να ζή πνευµατικά, γιατί το πνεύµα των Πατέρων γίνεται αντιληπτό µόνο µε το πνεύµα. Ειδικά οι Ασκητικοί Λόγοι του Αββά Ισαάκ τοϋ Σύρου πολύ βοηθούν, αλλά χρειάζεται να τους µελετάη λίγο-λίγο, για να αφοµοιώνη την τροφή.
Ο Ευεργετινός[6] είναι ευεργεσία µεγάλη, γιατί µπορούµε να γνωρίσουµε όλο το πνεύµα των Αγίων Πατέρων. Βοηθάει, γιατί περιγράφει τους αγώνες των Πατέρων γιά όλα τα πάθη µε την σειρά, και η ψυχή γνωρίζει πώς εκείνοι δούλεψαν και βοηθιέται. Τά Συναξάρια πάλι είναι αγιασµένη ιστορία, γι’ αυτό πολύ βοηθούν – ιδίως τά παιδιά -, αλλά να µήν τα διαβάζουµε σαν ιστορίες.
∆εν χρειάζεται νά έχουµε γνώση πολλή, γιά νά αποκτήσουµε ευλάβεια. Έάν τά λίγα πού ξέρουµε τά συλλογιζώµαστε, θά κεντηθή ή καρδιά. Ένας άπό ένα τροπάριο τινάζεται στον αέρα, και άλλος τά ξέρει όλα άπ’ έξω και δέν νιώθει τίποτε, γιατί κινείται έξω άπό τήν πνευµατική πραγµατικότητα. ∆ιαβάζετε λοιπόν Πατέρες, έστω µιά ή δυο γραµµές την ηµέρα. Είναι βιταµίνες πολύ δυναµωτικές.
1. Α’ Τιµ. 6, 122. Ο συνηθέστερος όρος στην Αγία Γραφή και την εκκλησιαστική γραµµατεία, ο οποίος δηλώνει τον αρχηγό των εκπεσόντων πονηρών πνευµάτων.
3 Ματθ. 27, 4
4. Βλ. Γέν. 19, 1 κ.ε.
5. Αββά Ισαάκ του Σύρου, Οι Ασκητικοί Λόγοι, Λόγος Α΄ , σ. 6
6. Γνωστή ανθολογία ασκητικών και πατερικών κείµενων που φιλοτεχνήθηκε από τον Όσιο Παύλο τον Ευεργετινό, ιδρυτή και κτήτορα της περίφηµης Ιεράς Μονής της Ευεργέτιδος στην Κωνσταντινούπολη.
Απόσπασμα από τις σελίδες 89 -101 του βιβλίου: αγίου Παϊσίου Αγιορείτου: «Πνευματική αφύπνιση, Λόγοι Β΄» 

Απολυτίκιον Ήχος δ’

Ο Θεός των Πατέρων ημών ο ποιών αεί μεθ’ ημών κατά την σήν επιείκειαν, μη αποστήσης το έλεος σου αφ’ ημών, αλλά ταίς αυτών ικεσίας, εν ειρήνη κυβέρνησον την ζωήν ημών.

Απολυτίκιον Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου
Ήχος γ΄. Θείας Πίστεως.

Δώρων μέτοχος, της αφθαρσίας, δώρον άσυλον, της Εκκλησίας, φερωνύμως ανεδείχθης Θεόδωρε· τοις ιεροίς γαρ επόμενος Δόγμασιν, ομολογίας φωστήρ εχρημάτισας. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Απολυτίκιον Αγίου Ιωσήφ του Ομολογητου, Θεσσαλονίκης και αδελφού του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Εικών πέλων έμψυχος, των ιερών αρετών, Εικόνα την άχραντον, του Ζωοδότου Χριστού, τιμάν ανεκήρυξας, όθεν ομολογίας, διαπρέψας αγώσιν, ώφθης Θεσσαλονίκης, Ιωσήφ Ποιμενάρχης, διό σε ο Δεσπότης των όλων εδόξασε.

iconandlight.wordpress.com