Αβίλιος επίσκοπος Αλεξανδρείας Αιγύπτου (98)
Τελεσφόρος Επίσκοπος Ρώμης (136)
Ανθούσα η 14χρονη παρθενομάρτυς θυγατέρα του Νέρωνα, Στεφανίς η αρχιθεραπαινίδα της και άλλες θεραπαινίδες της, μάρτυρες στη Ρώμη (68)
Πάππιος επίσκοπος Ιεραπόλεως Φρυγίας Μ. Ασίας (2ος αι.)
Μαυρίκιος, ο υιός του Φωτινός, Θεόδωρος, Φίλιππος και οι μετ’ αυτού 70 στρατιώτες, μάρτυρες στην Απαμεία Συρίας (305)
Αριστίων/Αρίστων/Άριστος επίσκοπος Αρσινόης Κύπρου, ιερομαρτυς (284-305)
Τίτος επίσκοπος Βόστρων Παλαιστίνης, ιερομάρτυς (378) και Συνετός μάρτυς (? αι.)
Βαραδάτος όσιος στη Αντιόχεια της Συρίας (5ος αι.)
Θαλάσσιος και Λιμναίος, όσιοι ερημίτες στην Κύρρο της Συρίας (5ος αι.)
Άγιοι Εννέα Παιδομάρτυρες της Κολά της Γεωργίας: Γκουράμ, Αρντνέσε, Μπακάρ, Βαχέ, Μπαρτζίμ, Νταχί, Γιουανσέρ, Ραμάζ και Παρσάμ (6ος αι.)
Αθανάσιος ομολογητής ο εν Παυλοπετρείω Κωνσταντινουπόλεως (821)
Λεόντιος όσιος ο Αθηναίος ο εν Λυκία και εν Ατταλεία διαλάμψας. Μ. Ασίας (6ος αι.)
Βάβυλος και Κομνήνη η σύζυγός του, μάρτυρες στη Λευκωσία Κύπρου (7ος αι.)
Βλάσιος Επίσκοπος ( αι.)
Γερμανός του Στολομπὲν Νοβγκοροντ της Ρωσίας (1614)
Μιχαήλ Λισίσιν ιερομάρτυς (1918)
Θεοκτίστη Μιχαήλοβνα η διά Χριστόν σαλή, οσιομάρτυς μοναχή του Voronezh Ρωσίας (1931) [16/9 ανακομιδή λειψάνων]
Εύρεσις των ιερών λειψάνων Αγίων Μαρτύρων στην Κωνσταντινούπολι στην Ευγενίου (607-610), μεταξύ αυτών των Αγίων Αποστόλων Ανδρονίκου και Ιουνίας (1ος αιων.)
Εορτάζουν στις 22 Φεβρουαρίου.
Στίχοι
Τους Αγγελικοίς τάγμασιν ισαρίθμους,
Παιδομάρτυρας υμνώ της Γεωργίας.
Στίχοι
Θεοκτίστη η σαλή η Νεομάρτυς,
Της Ρωσίας γέγονεν άσβεστος λύχνος.
Οι Άγιοι Εννέα Παιδομάρτυρες της Κολά (6ος αιών)
Οι
Άγιοι εννέα παιδομάρτυρες της κοιλάδας της Κολά μαρτύρησαν τον έκτο
αιώνα. Στο χωριό τους, που βρίσκεται κοντά στις πηγές του ποταμού Κύρου,
ζούσαν ελάχιστοι Χριστιανοί. Οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν
ειδωλολάτρες. Τα παιδιά έπαιζαν μεταξύ τους χωρίς διακρίσεις, αλλά όταν
κτυπούσε η καμπάνα για τη χριστιανική εκκλησία τα χριστιανόπουλα άφηναν
το παιχνίδι και έτρεχαν στο Ναό. Τα ακολουθούσαν όμως πάντοτε εννέα από
τα παιδιά των ειδωλολατρών: ο Γουαράμ, ο Ανταρνά ο Μπακάρ, ο Βάτσε, ο
Μπαρτζίμι, ο Τάτσι, ο Τζουανσέρι, ο Ραμάζι και ο Παρσμάν. Μα σαν έφθασαν
στην πύλη του ναού, οι Χριστιανοί δεν επέτρεπαν σε αυτά να εισέλθουν σε
αυτόν. Αυτό έγινε αρκετές φορές. Τα παιδιά επέμεναν και αποφάσισαν να
βαπτισθούν Χριστιανοί. Ο Ιερεύς του χωριού, ένας σεβάσμιος και άγιος
λευίτης, τα κατήχησε και τα δίδαξε τις ευαγγελικές εντολές. Δεν τολμούσε
όμως να τα βαπτίσει την ημέρα, διότι φοβόταν τους ειδωλολάτρες. Μία
νύχτα, λοιπόν, τα πήρε μαζί του και τα οδήγησε στον ποταμό. Πολλοί
Χριστιανοί τον ακολούθησαν. Την εποχή εκείνη το ποτάμι ήταν παγωμένο. Μα
μόλις τα παιδιά μπήκαν μέσα, για να βαπτισθούν, το νερό, με τη δύναμη του Θεού, έγινε ζεστό.
Το εξαίσιο αυτό θαύμα το ακολούθησε ένα άλλο θαυμαστό γεγονός: Άγγελοι από τον ουρανό κατέβηκαν και ένδυσαν τα παιδιά με λευκούς χιτώνες.
Την επόμενη ημέρα οι ειδωλολάτρες γονείς αναζήτησαν τα παιδιά τους. Τα βρήκαν στα σπίτια των Χριστιανών και πληροφορήθηκαν τι είχε συμβεί. Έγιναν έξαλλοι και οργίσθηκαν. Άρχισαν να τα κτυπούν και να προσπαθούν να τα πείσουν, να αρνηθούν τον Χριστό. Εκείνα όμως ομολογούσαν με αθωότητα και ανδρεία την πίστη τους στον Κύριο. Έτσι αποφάσισαν να τα φονεύσουν, προς παραδειγματισμό και των υπολοίπων συγχωριανών τους. Με επικεφαλής τον ηγεμόνα πήγαν κοντά στον ποταμό και έσκαψαν ένα βαθύ λάκκο, όπου έρριξαν μέσα τους μικρούς Αγίους. Ήταν όλοι από επτά μέχρι εννέα χρόνων.
Οσία Θεοκτίστη του Βορονέζ η δια Χριστόν σαλή
Η μοναχή Θεοκτίστη Μιχαήλοβνα μετά το κλείσιμο της μονής Αλέξιεβο-Ακατοβ από τους μπολσεβίκους το 1931, άρχισε ν’ ασκητεύει ως δια Χριστόν σαλή.¨’’ Πολλές φορές κοιμόνταν έξω, κάτω από τον έναστρο ουρανό όπως η Οσία Ξένια της Αγίας Πετρούπολης’’ αναφέρει στο ανακοινωθέν του ο Μητροπολίτης Σέργιος. Πολλοί κάτοικοι τιμούσαν τη μακαριστή Θεοκτίστη’’ για τη μεγάλη αγιώσυνη του βίου της. Με το διορατικό της χάρισμα βοηθούσε και προλάμβανε τους πιστούς για μελλοντικά δεινά που επρόκειτο να συμβούν, βοηθούσε υλικά τους φτωχούς μοίραζε τρόφιμα στους έχοντας ανάγκη και θεράπευε τις σωματικές και ψυχικές ασθένειες’’.
Τη μακαριστή Θεοκτίστη την τιμούσαν ως
μία μεγάλη ασκήτρια ο Άγιος Μάρτυς αρχιεπίσκοπος Πέτρος (Ζβέρεβ), ο
ιερέας Ιωάννης Καμένσκι, και πολλοί κληρικοί και πιστοί του Βόρονεζ οι
οποίοι ζητούσαν τις προσευχές της -τονίζει ο αρχιεπίσκοπος Σέργιος. Ο
μάρτυς αρχιεπ. Πέτρος (Ζβέρεβ) γραφεί από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του
Σολοβέτσκι προς τους πιστούς του Βορονέζ: ’’Ο επίσκοπος ζητούσε επίμονα τις προσευχές της μακαριστής Θεοκτίστης’’.
Ο πρωθιερέας Μητροφάνης Μπουτσίνεβ ο οποίος με την ευλογία των στάρετς
της Όπτινα ήταν πνευματικός μίας γυναικείας αδελφότητας στο Βόρονεζ τη
δεκαετία του ’20 λέει για τη μακαριστή Θεοκτίστη: ’’Αυτή η δούλη του Θεού έφτασε στο μέτρο του Μ. Αντωνίου.
Φεύγοντας στην εξορία, από όπου δεν γύρισε άφησε την αδελφότητα υπό την προστασία της μακαριστής Θεοκτίστης.
Στις 16 Σεπτεμβρίου, την παραμονή της
εορτής της συνάξεως των Αγίων του Βόρονεζ στην επαρχία του Βόρονεζ
παρουσία του Μητροπολίτου Σεργίου έγινε η ανακομιδή του λειψάνου της
μακαριστής ηγουμένης Θεοκτίστης Μιχαιλοβνα (Σουλγκινα), από ένα από τα
κοιμητήρια της πόλης στην γυναικεία Ιερά Μονή Αλεξίεβο-Ακάτοβ του
Βόρονεζ.
πηγή;περιοδικό ‘’Lumeα Credintei’’(τ.Οκτ.2009)
***
Ομιλία
Για τους μωρούς που είναι σοφότεροι του κόσμου
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν (Α Κορ. 4:10)
Τάδε λέγει ο μεγάλος Απόστολος Παύλος που στην αρχή τον καθοδηγούσε η κοσμική σοφία, η οποία είναι ενάντια στον Χριστό, έως ότου αναγνώρισε το ψεύδος και την παρακμή της σοφίας του κόσμου τούτου και το φως και τη σταθερότητα, το αναλλοίωτον της σοφίας του Χριστού. Γι’ αυτό ο άγιος Απόστολος δεν οργίστηκε με τον κόσμο, επειδή τον χαρακτήρισαν «ανόητο για χάρη του Χριστού». Αψηφώντας τον κόσμο, δεν δίσταζε να ονομάζεται έτσι.
Δεν έχει καμία αξία για εμάς πώς μας βλέπει ο κόσμος ή μας χαρακτηρίζει. Ωστόσο, είναι σημαντικό για μας, – εξαιρετικά σημαντικό- πώς οι άγιοι άγγελοι θα μας δουν στους ουρανούς και θα μας χαρακτηρίσουν όταν, μετά το θάνατο, τους συναντήσουμε. Αυτό έχει ζωτική σημασία και όλα τα άλλα είναι ένα τίποτα.
Είτε είμαστε ανόητοι για τον κόσμο εξαιτίας του Χριστού , είτε είμαστε ανόητοι για τον Χριστό λόγω του κόσμου. Ω πόσο φευγαλέος είναι ο ήχος μιας λέξης του κόσμου! Αν ο κόσμος μας αποκαλεί «ανόητους», ο κόσμος θα πεθάνει και ο λόγος του θα πεθάνει! Ποια είναι λοιπόν η αξία του λόγου του; Αλλά αν οι ουράνιοι πολίτες, αθάνατοι μας λένε «ανόητους», αυτός ο χαρακτηρισμός δεν θα πεθάνει, αλλά θα μείνει σ’ εμάς ως αιώνια καταδίκη.
Όποιος δεν πιστεύει στον ζωντανό Θεό, ούτε στην αιώνια ζωή, ούτε στην ενσάρκωση του Κυρίου Χριστού, ούτε στην Ανάσταση του Χριστού ούτε στην αλήθεια του Ευαγγελίου ούτε στο αιώνιο έλεος και τη δικαιοσύνη του Θεού – γιατί μας εκπλήσσει εάν αυτός ο άνθρωπος θα θεωρήσει ανόητο και τρελό κάποιον που πιστεύει σε όλα αυτά;
Είθε όλοι εμείς, που είμαστε βαπτισμένοι με το Σημείο του Σταυρού, όχι μόνο να υπομένουμε εύκολα, αλλά και με ευχαρίστηση να δεχόμαστε το όνομα «ανόητος» για χάρη του Χριστού! Ας σκιρτούμε και ας χαιρόμαστε, όταν αυτοί που δεν πιστεύουν μας αποκαλούν έτσι, γιατί αυτό σημαίνει ότι είμαστε κοντά στον Χριστό και μακριά από αυτούς που δεν πιστεύουν. Ας χαιρόμαστε και ας σκιρτούμε και ας επαναλαμβάνουμε με δυνατή ηχώ στα αυτιά του κόσμου: ναι, ναι, πράγματι είμαστε ανόητοι για χάρη του Χριστού!
Πάνσοφε Κύριε, ενισχύσε μας με τη δύναμή Σου, ώστε να μην φοβόμαστε τον άπιστο κόσμο όταν μας χτυπά με μαστίγια ή όταν μας προσβάλλει με λόγια για χάρη Σου.
Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων.Αμήν.
Ο Πρόλογος της Αχρίδα: Βίοι Αγίων, άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
http://livingorthodoxfaith.blogspot.gr/2009/12/prologue-february-22-march- 7.html
Απολυτίκιον οσίου Βαραδάτου. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείοις σκάμμασι, της εγκρατείας, σκεύος γέγονας, της απαθείας, Βαραδάτε Αγγέλων συνόμιλε, και Παρακλήτου την χάριν δεξάμενος, πάσι παρέχεις ταχείαν βοήθειαν. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Απολυτίκιον των Παιδομαρτύρων της Κολά. Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Τους εννέα τιμήσωμεν Παιδομάρτυρας Κολά κοιλάδος εν ρείθροις του Κύρου του ποταμού βαπτισθέντας και λευκόν Χριστού ιμάτιον ενδυσαμένους, πορφυρούν ο εφοίνιξαν ταχύ αιμάτων αυτών τιμίων ροαίς, ως παίδας ενδόξους αυτών πρεσβείας εκδεχόμενοι.
Απολυτίκιον αγίου Αρίστωνος Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Της ποίμνης σου άριστα ιεραρχήσας, σοφέ, φωτί κατελάμπρυνας ταύτην Χριστού του Θεού, Αρίστων μακάριε- όθεν και την ψυχήν σου, θείοι άγγελοι ήραν, ίνα το στέφος λαβής, ως πιστός οικονόμος, πρεσβεύων ακαταπαύστως υπέρ των τιμώντων σε.
Απολυτίκιον ευρέσεως αγίων Μαρτύρων. Ήχος α’. Τον τάφον σου Σωτήρ.
Ως ρόδα νοητά, και χαρίτων ταμεία, εφάνησαν εκ γης, τα σεπτά υμών σκηνή, πανένδοξοι Μάρτυρες, Εκκλησίας εδραίωμα, διαπνέοντα, των ιαμάτων την χάριν, και παρέχοντα, οσμήν ζωής τοις εκ πόθου, υμάς μακαρίζουσι.
Απολυτίκιον Νέας Οσιομάρτυρος Θεοκτίστης της διά Χριστόν σαλής της Ρωσίδος.
Ήχος α´. Της ερήμου.
Θεοκτίστην Ρωσίδα την σαλήν μακαρίσωμεν,πόλεως της Βόρονεζ στύλον, εν ασκήσει ακλόνητον· Μονή εν Αλεξίεβο και γαρ, ειργάσατο τας θείας αρετάς, και αθλήσεως τοις πόνοις τοις ιεροίς, την πίστιν επεσφράγισε. Χαίροις η λογική περιστερά· χαίροις Μαρτύρων καύχημα· χαίροις η προοράσεως πολλοίς, χαρίσμασιν εκλάμπουσα.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω.
Τους βαπτισθέντας ποταμού εν Κύρου ρεύμασιν, όπερ εθέρμανεν η Χάρις θείου Πνεύματος Παιδομάρτυρας εννέα Κολά εκθύμως ευφημήσωμεν χερσίν αυτών αθλήσαντας γεννητόρων λατρευόντων, οίμοι, είδωλα πόθω κράζοντες· Χαίροις Παίδων ομήγυρις.
Μεγαλυνάριον.
Παίδων εννεάριθμος ορμαθός της Κολά προθύμως ενδυσάμενος τον Χριστόν και ριφείς εις λάκκον χερσίν αυτών γονέων απίστων, νυν συγχαίρει θείοις στρατεύμασι.
Χαίροις Βαραδάτε Πάτερ σοφέ, ο την των Αγγέλων, μιμησάμενος βιοτήν, χαίροις ο μεσίτης, ημών προς τον Δεσπότην, ω πρέσβευε σωθήναι, τους σε γεραίροντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου