Οσία Ματρώνα η ανυπόδητη, η δια Χριστόν σαλή της Πετρούπολης Ρωσίας, Η Βασίλισσα των Ουρανών θα είναι πάντα η ίδια Προστάτης και Μεσίτης για σένα. Μην την αποχωριστείς ποτέ. Όπου κι αν πάς να την έχεις μαζί σου και κανένας άνθρωπος δε θα μπορέσει να σου κάνει κακό.

 

Άγιος Υπάτιος επίσκοπος Γαγγρών (326)

Όσιος Ακάκιος ο Ομολογητής Α’ επίσκοπος Μελιτηνής (251)
Άγιος Θεόφιλος ο Μάρτυρας και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες εν Κρήτη
Άγιος Αυδάς επίσκοπος Περσίας, Βενιαμίν ο Διάκονος και οι μαζί μ’ αυτούς εννέα Μάρτυρες και άλλοι πολλοί Άγιοι, που μαρτύρησαν στην Περσία (424)
αββάς Απολλώνιος της Θηβαΐδος Αιγύπτου (4ος αἰ.)
Άγιος Μένανδρος, Βενιαμίν διάκονος, Σαβίνος και έτεροι 38 εν Έρμουπόλει Αιγύπτου, μαρτυρησαντες υπό Ιουλιανού του Παραβάτου
Όσιος Βλάσιος ο εξ Αμορίου (909 ή 912 )
Άγιοι Τριάντα οκτώ Μάρτυρες
Όσιος Στέφανος ο Θαυματουργός
Άγιος Ιωάννης (Ντανίλοβιτς) ο πρίγκιπας (1340), υιός του Αγίου Δανιήλ πρίγκιπα της Μόσχας
Όσιος Ιωνάς Μητροπολίτης πασών των Ρωσιών (1461)
Όσιος Φιλάρετος της Μονής του Γκλίνσκ Ρωσίας (1841)
Όσιος Ιννοκέντιος Βενιάμινωφ Μητροπολίτης Μόσχας και Ιεραπόστολος Αλάσκας (1879)

Εορτάζουν στις 31 Μαρτίου.

Ο στάρετς Φιλάρετος του Γκλίνσκ

Την ίδια την ημέρα του θανάτου του Αγίου Σεραφείμ του Σαρωφ (στις 2 Ιανουαρίου 1833), ο Ηγούμενος Φιλάρετος της Μονής της Παναγιας του Γκλίνσκ (Επαρχία Κούρκ) βγήκε από την εκκλησία μετά από τον Όρθρο και, κοιτάζοντας ψηλά στον ουρανό, έκπληκτος είδε ένα εξαιρετικό φως. Τότε ο ηγούμενος είδε με το πνεύμα ότι ήταν η ψυχή του Αγίου Σεραφείμ, η οποία ανέβαινε στα ουράνια δώματα και είπε στους αδελφούς που ήταν μαζί του: “Να πως αναχωρούν οι ψυχές των δικαίων. Μόλις κοιμήθηκε ο πατέρας Σεραφείμ στο Σάρωφ. » (Άγιος Σεραφείμ του Σαρόφ: Πνευματική Βιογραφία του Αρχιμανδρίτη Λαζάρου Μούρ)

***

Οσία Ματρώνα η ανυπόδητη, η δια Χριστόν σαλή της Πετρούπολης Ρωσίας (Mylnikova, 1911)
Εορτάζει στις 30 Μαρτίου

Η Ματρώνα Πέτροβνα Μυλνίκοβα ήταν γνωστή στην Πετρούπολη με το όνομα «Ματρώνα η Ανυπόδητη». Γεννήθηκε στο χωριό Βανίνα, της περιοχής Όντελενσκ, της επαρχίας Κοστρόμα. Οι γονείς της ήταν χωρικοί και κατάγονταν από την ίδια περιοχή. Πατέρας της ήταν ο Πιότρ Εφστιγκνίεβιτς Στσερμπίνιν και μητέρα της η Αγάπη, από το χωριό Αντόνοβο της ίδιας επαρχίας. Εκτός από την Ματρώνα είχαν τρείς γιούς: τον Μακάριο, τον Αλέξανδρο και τον Ιβάν. Όλοι τους ήταν αγράμματοι, όπως και η Ματρώνα, και ζούσαν με την γεωργία. Δεν ξέρουμε άν ζούν σήμερα ή αν άφησαν απογόνους. Από τους συγγενείς της Ματρώνουσκα μόνο δύο εγγόνια ήταν γνωστά στην Πετρούπολη: Ο Παύλος Ιβάνωφ Πουμυάντσεφ και η αδερφή του Ελισάβετ.

Η ίδια η Ματρώνα είχε παντρευτεί τον Γέγκορ Τιχόνοβιτς Μυλνίκωφ, έναν άνθρωπο από την κατώτερη τάξη της Κοστρόμα. Ο γάμος όμως γι’ αυτήν ήταν μια σκληρή δοκιμασία. Σ’ όλο το διάστημα που ήταν παντρεμένη δοκίμασε πολλές θλίψεις. Στην Κοστρόμα η Ματρώνα Πέτροβνα είχε ένα μικρό σπίτι στην οδό Σέργιεφ κι ένα μικρό παντοπωλείο. Στον Τουρκικό πόλεμο του 1877 – 1878 ο άντρας της επιστρατεύτηκε και πέθανε στο στρατό. Η Ματρώνα τον είχε ακολουθήσει ως νοσοκόμα. Για την υπηρεσία της αυτή πληρωνόταν με 25 ρούβλια το μήνα. Με το που έπαιρνε το μισθό της όμως τον μοίραζε στους στρατιώτες εκείνους που ήταν φτωχοί και άποροι. Όταν τέλειωσε ο πόλεμος η Ματρώνουσκα αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής της στην υπηρεσία του Θεού και του πλησίον. Πούλησε όλη την περιουσία που είχε στην Κοστρόμα και μοίρασε τα χρήματα στους φτωχούς. Η ίδια από τότε ανέλαβε τη δύσκολη και σκληρή άσκηση της διά Χριστόν Σαλής κι άρχισε να περιπλανιέται από δώ κι από κεί σε διάφορα προσκυνήματα. Το πρώτο της προσκύνημα το’ κανε ξυπόλητη στους θαυματουργούς του Σολόφκι. Από τότε, δηλαδή από την εποχή της τουρκικής επίθεσης, η γερόντισσα ταξίδεψε σε πολλούς άγιους τόπους της Ρωσίας και της Παλαιστίνης (στα Ιεροσόλυμα πήγε τέσσερις φορές). Παντού πήγαινε ξυπόλητη. Δεν ξαναφόρεσε παπούτσια στην ζωή της. Δεν έδινε καμία σημασία αν ήταν χειμώνας ή καλοκαίρι, αν έκανε κρύο ή ζέστη. Περπατούσε πάντα ξυπόλητη για σχεδόν τριάντατρία χρόνια. Ρούχα ζεστά δεν είχε. Φορούσε πάντα ελαφρά καλοκαιρινά και άσπρα, σαν ένδειξη της αγγελικής αγνότητάς της. Στην Αγία Πετρούπολη έζησε περίπου τριάντα χρόνια. Στην αρχή ζούσε στην πλευρά της Πετρούπολης. Έπειτα, τα τελευταία δεκάξι χρόνια τα πέρασε στο παρεκκλήσι «η Χαρά των Θλιβομένων», που είναι δίπλα στο Υαλουργείο.

Στη γειτονιά αυτή, κοντά στο παρεκκλήσι, στη λεωφόρο Σλίσελμπουργκ, μπορούσε να συναντήσει κανείς την Ματρώνουσκα. Ήταν πάντα ντυμένη στα λευκά, μ’ ένα μπαστουνάκι στο χέρι, μά πάντα ξυπόλητη. Σπάνια τύχαινε να περνάει κανείς κοντά από το διαμέρισμα της Ματρώνουσκα και να μην σταματάει να της ζητήσει να κάνει προσευχή για τις διάφορες δύσκολες περιστάσεις της ζωής του.
Και πολλοί από τους θαυμαστές της της έδιναν ελεημοσύνες ανάλογα με τη δύναμή τους. Μερικοί δεν ντρέπονταν να της αφήνουν έστω κι ένα καπίκι, ενώ άλλοι της έδιναν γενναία ποσά. Η Κα Λ. για παράδειγμα της έδωσε κάποτε πεντακόσια ρούβλια, ο έμπορος Ρ. της έδινε είκοσι πέντε ρούβλια το μήνα, πολλοί άλλοι της έδιναν πότε πότε διάφορα αξιόλογα ποσά. Κι η Ματρώνουσκα χρησιμοποιούσε όλες αυτές τις δωρεές για ελεημοσύνες. Έδινε στους φτωχούς, βοηθούσε τις οικογένειές τους, έστελνε δωρεές σε Μοναστήρια και σε φτωχές Ενορίες. Αγόραζε Ευαγγέλια και άγιες Εικόνες και τα έδινε ευλογία στους επισκέπτες της, που ανέρχονταν σε χιλιάδες κάθε χρόνο. Κι ακόμα έστελνε κάθε χρόνο περίπου χίλια οκτακόσια κιλά λάδι για τα καντήλια σε διάφορα Μοναστήρια κι ενοριακές Εκκλησίες. Με τις προσευχές της Ματρωνουσκα πολλοί αλκοολικοί ελευθερώθηκαν από το ολέθριο πάθος τους –τη μέθη. Ιδιαίτερα αγαπητή η Ματρώνουσκα ήταν ανάμεσα στους φτωχούς της Πετρούπολης, στους απλούς και συνηθισμένους ανθρώπους, αυτούς που κατέφευγαν σε κείνην για να τη συμβουλευτούν και να παρηγορηθούν στις περιόδους των θλίψεων και των δοκιμασιών. Δεν μπορεί να πεί κανείς όμως πως οι θαυμαστές της Ματρώνουσκα ήταν αποκλειστικά οι φτωχοί κι οι δυστυχισμένοι. Είχε πολλούς θαυμαστές κι από τους μορφωμένους, από τη μεσαία αλλά κι από την υψηλή κοινωνία. Γινόταν δεκτή και σε σπίτια αρχόντων, που κατέφευγαν σ’αυτήν για πνευματική βοήθεια, γιατί είχε το χάρισμα της προόρασης και τους προειδοποιούσε για πολλά κακά που τους περίμεναν, πρόλεγε το μέλλον τους.

Το μακάριο τέλος της

Από τις αρχές του 1909 η Ματρώνουσκα είχε αρχίσει να προετοιμάζεται για το θάνατο, για δυό χρόνια συνέχεια, ως την ευλογημένη της κοίμηση, κοινωνούσε τα άγια μυστήρια κάθε Κυριακή. Δυό φορές αυτήν την περίοδο έκανε ευχέλαιο. Σ’ όλη της τη ζωή είχε κάνει δεκατρείς φορές ευχέλαιο.
Το Μάρτιο του 1911 η Ματρώνουσκα άρχισε να νιώθει πολύ αδιάθετη. Πονούσε πολύ και μέρα με τη μέρα έχανε δυνάμεις, στις 28 Μαρτίου ένιωθε τόσο αδύναμη, ώστε αναγκάστηκε να ξαπλώσει. Την άλλη μέρα όμως ήταν πάλι καθιστή στο κρεβάτι της. Όσοι την επισκέφτηκαν δεν πίστευαν πως ο θάνατος ήταν τόσο κοντά. Η προορατική γερόντισσα όμως το έβλεπε πως ο θάνατος την πλησίαζε και είπε:

– Θα σας αποχαιρετήσω με το νερό και τον πάγο.

Τα λόγια της αποδείχθηκαν προφητικά. Στις 30 Μαρτίου η Ματρώνουσκα ένιωθε τον εαυτό της ακόμα χειρότερα. Και γύρω στη μία η ώρα το μεσημέρι, την ώρα που ο πάγος έλιωνε και γινόταν νερό, αναπαύτηκε ειρηνικά εν Κυρίω.

Η είδηση του θανάτου της διαδόθηκε αστραπιαία σ’ όλη την Αγία Πετρούπολη. Σύντομα στο σπίτι όπου έμενε, στη λεωφόρο Σλίσελμπουργκ, μαζεύτηκε τόσος κόσμος, ώστε οι αρχές αναγκάστηκαν να στείλουν εκεί μια αστυνομική ομάδα για να τηρήσει την τάξη. Το πλήθος που μαζεύτηκε για ν’αποτίσει τον ύστατο φόρο τιμής κι ευγνωμοσύνης και να προσκυνήσει τη νεκρή γερόντισσα προέρχονταν από διάφορες τάξεις. Ήταν εκεί φτωχοί άνθρωποι που είχαν ευεργετηθεί από την γερόντισσα. Μά ήταν και εύποροι, που της έδιναν χρήματα για τις ελεημοσύνες της. Εκείνοι που ήθελαν να περάσουν στο σπίτι και να προσκυνήσουν το λείψανό της ήταν πάρα πολλοί. Έτσι αναγκάστηκαν να κρατήσουν κάποια σειρά και να τους περνούν μέσα ανά δέκα κάθε φορά.
Το σώμα της το έβαλαν σ’ένα φέρετρο και το τοποθέτησαν στο αγαπημένο της κελλί, που ήταν γεμάτο εικόνες. Ήταν ντυμένη με το μεγάλο σχήμα και στο στήθος φορούσε ένα ξύλινο σταυρό, επειδή σκόπευε να πάει στα Ιεροσόλυμα και να καρεί εκεί μεγαλόσχημη με το όνομα Μαρία. Είχε υποσχεθεί στο Θεό πως αυτό θα το κρατούσε μυστικό απ’όλους.
Σύμφωνα με πολλές εφημερίδες της πρωτεύουσας, ο συνολικός αριθμός εκείνων που παρακολούθησαν την κηδεία ήταν γύρω στους είκοσι ως είκοσι πέντε χιλιάδες κόσμος.

Θαύματα της Οσίας

7. Ένας από τους θαυμαστές της Ματρώνουσκα ήταν σηματωρός στο σιδηροδρομικό σταθμό του νικολαέφσκυ. Η δουλειά του δεν του άρεσε, ήθελε να την αλλάξει, να βρεί μια καλύτερη. Προσπαθούσε να μετατεθεί σε έναν άλλο σταθμό, όπου θά’ παιρνε και αύξηση περίπου επτά ρούβλια το μήνα. Επισκέφτηκε γι’ αυτό το σκοπό τρείς φορές τη Ματρώνουσκα, αλλά εκείνη δεν συμφωνούσε μαζί του να μετακινηθεί από την θέση του. Τα επτά ρούβλια το μήνα όμως είχαν περισσότερη επίδραση από την συμβουλή της γερόντισσας, κι ο σηματωρός τελικά κατάφερε να μετατεθεί στη θέση που ήθελε. Τα πράγματα όμως δεν ήρθαν όπως τα περίμενε. Λίγο καιρό αργότερα βρέθηκε κάτω από ένα τρένο κι έχασε το δεξί του χέρι, τραυματίστηκε στο μέτωπο και στο πρόσωπό του, που αλοιώθηκε τελείως. Έμεινε οκτώ μήνες στο νοσοκομείο και μόλις βγήκε, πήγε αμέσως στη Ματρώνουσκα για να της ζητήσει συγχώρεση, μετανιωμένος που δεν ακολούθησε τη συμβουλή της.

11. Στις αρχές Ιανουαρίου του 1904 ο Κος Π., που ήταν αξιωματικός της αστυνομίας, επρόκειτο να φύγει με μετάθεση στην Ανατολική Σιβηρία, σε μια νέα θέση, και επισκέφτηκε τη Ματρώνουσκα. Εκείνη του έδωσε την ευχή της και μια εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που είχε φέρει από τα Ιεροσόλυμα και του είπε:
– Ορίστε! Έχε την ευχή μου! Η Βασίλισσα των Ουρανών θα είναι πάντα η ίδια Προστάτης και Μεσίτης για σένα. Μην την αποχωριστείς ποτέ. Όπου κι αν πάς να την έχεις μαζί σου και κανένας άνθρωπος δε θα μπορέσει να σου κάνει κακό, καμιά σφαίρα δεν θα σε αγγίξει.

Τα λόγια αυτά ξάφνιασαν κι ανησύχησαν κάπως τον Π., που δεν πήγαινε σε πολεμικό πεδίο, αλλά σε μια συνηθισμένη θέση, όπως όλοι οι άνθρωποι. Αργότερα όμως αποδείχτηκε πως τ’ αποχαιρετιστήρια αυτά λόγια της είχαν ένα προφητικό μήνυμα. το 1905 ξέσπασε το επαναστατικό κίνημα κι ο Π., πιστός στο καθήκον και τον όρκο του, έπρεπε ν’ αναλάβει μόνος του τον αγώνα εναντίων του αποκαλούμενου «απελευθερωτικού κινήματος» και μάλιστα όχι μόνο στο Ατσίνσκ, μια περιοχή που ήταν στη δικαιοδοσία του, αλλά και στην περιοχή Μινούσινσκ, όπου μεταφέρθηκε γι’αυτόν ειδικά το σκοπό. Εκεί εκπλήρωσε το καθήκον που του ανατέθηκε. Ξεχώρισε από τον πληθυσμό τα επαναστατικά στοιχεία εκείνα που ήταν επιζήμια στην υπάρχουσα κοινωνική τάξη, ενέπνευσε τον σεβασμό στους νόμους και τις αρχές και, χωρίς να λάβει κανένα καταπιεστικό μέτρο, εισέπραξε τους φόρους που ήταν απλήρωτοι για δύο χρόνια. Παρά το γεγονός ότι έγιναν πολλές απόπειρες εναντίον της ζωής του και οι επαναστατες τον είχαν καταδικάσει σε θάνατο, ο Θεός τον προστάτεψε. Τα προφητικά λόγια της Ματρώνουσκα βγήκαν σωστά. Καμιά σφαίρα δεν τον άγγιξε.
Το Σεπτέμβρη του 1910 ο Π. έφερε πίσω την προαναφερόμενη εικόνα της Παναγίας. Την έδωσε στη Ματρωνούσκα που άφησε διαθήκη η εικόνα αυτή να δοθεί μετά το θάνατό της στη δούκισσα Ελισάβετ Θεοδώροβνα, στη Μόσχα. Η επιθυμία της εκπληρώθηκε το Μάϊο του 1911.

12. Ο Α.Φ.Π. επισκέφτηκε μαζί με την οικογένειά του τη Ματρώνουσκα στις 26 Σεπτεμβρίου του 1910, την ημέρα που έφτασε στην Πετρούπολη από την Σιβηρία. Την ώρα που καλωσόριζε τους επισκέπτες της, η Ματρώνουσκα είπε:
– Μόλις πρίν έρθετε εσείς, έσβησαν εφτά κεριά μου.
Όταν τη ρώτησαν τι σήμαινε αυτό, εκείνη έδειξε με το χέρι της κατά την δύση, προς την κατεύθυνση της Μόσχας και είπε:
– Κάτι κακό θα γίνει στη Ρωσία, την αγαπημένη μας Ρωσία.
Μετά, σαν να περίμενε κι άλλες ερωτήσεις, πρόλαβε κι απάντησε :
– Αλλά ο Θεός θα σώσει τον τσάρο, τον πατέρα μας. Εσείς θα το δείτε με τα μάτια σας αυτό μέσα σε ένα χρόνο.
Η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 1911 στο Κίεβο, όταν ο πρωθυπουργός Π.Α.Στολύπιν δολοφονήθηκε μπροστά στα μάτια του αυτοκράτορα.

13. Στα τέλη Φεβρουαρίου του 1911 η χολέρα είχε μεταδοθεί πολύ στις ανατολικές περιοχές της Ρωσίας. Κυβερνήτης στις περιοχές αυτές ήταν ο Ν.Λ.Γκοντάτι. Τότε του ζήτησαν να επισκεφτεί επειγόντως τις περιοχές που είχαν πληγεί από τη θανατηφόρο αρρώστια για να την αντιμετωπίσει και να την πολεμήσει. Ο Α.Φ.Π. τότε ρώτησε τη Ματρώνουσκα μήπως ο αξιωματούχος αυτός, που τον σέβονταν και τον εκτιμούσαν πολύ όλοι οι κάτοικοι της Σιβηρίας, θα κολλούσε κι ο ίδιος την αρρώστια κι αν θα μπορούσε ν’ αντιμετωπίσει τη χολέρα, αν θα τα κατάφερνε να την πολεμήσει αποτελεσματικά. Η Ματρώνουσκα απάντησε :
–Ο σπουδαίος αυτός αξιωματούχος είναι πολύ καλός άνθρωπος. Υπάρχει πολύς Θεός μέσα του· έχει σπίθα Θεού. Η αρρώστια αυτή σύντομα θα πάψει. Ο ίδιος θα μείνει υγιής, δε θα προσβληθεί από την αρρώστια. Όλα θα τελειώσουν καλά γι’ αυτόν και δε θα μείνει γιά πολύ εκεί, θα γυρίσει πίσω.
Έτσι κι έγινε. Η χολέρα αντιμετωπίστηκε κι ο κ. Γκοντάτι εξακολουθεί ν’απολαμβάνει την καλή του υγεία.

15. Ο Λαμπούτιν μετά από αυτό, έγινε θαυμαστής της Ματρώνουσκα και κάθε τόσο την επισκεπτόταν. Έτυχε να βρίσκεται εκεί και στις 27 Μαρτίου 1911, στην ονομαστική της γιορτή, τρεις μέρες πρωτού κοιμηθεί η γερόντισσα. Η Ματρώνουσκα ήταν άρρωστη, δεν μπορούσε καλά καλά να μιλήσει. Ο Λαμπούτιν υποσχέθηκε πως θα ξαναπερνούσε μιάν άλλη μέρα, όταν θά’χε γίνει καλά. Η Ματρώνουσκα του απάντησε :
–Όχι, δε θα ξανά’ ρθεις πιά, δε θα με ξαναδείς.
Μ’ αυτά τα λόγια πρόβλεψε το θάνατό της που πλησίαζε. Τρείς μέρες αργότερα, στις 30 αυτού του Μάρτη, η Ματρώνουσκα αναπαύτηκε.

16. Στις 28 Μαρτίου του 1911 ο Α.Α.Π. δώρησε στη Ματρώνουσκα μια καινούργια άσπρη σάρπα. Την ώρα που την έπαιρνε στα χέρια της η γερόντισσα είπε :
-Τη σάρπα αυτή να τη βάλεις επάνω μου όταν πεθάνω.
Δυό μέρες αργότερα που κοιμήθηκε, η ίδια εκείνη η σάρπα κάλυψε το σώμα της.

Προχώρει αμέριμνος και άφησε τη φροντίδα σου σε μένα. Ο άνθρωπος μπορεί να κάνη την ζωή του παραδεισένια, εάν έχη εμπιστοσύνη στον Θεό.
https://iconandlight.wordpress.com/2021/03/30/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%87%cf%8e%cf%81%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%b9%ce%bc%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%ac%cf%86%ce%b7%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%b7-%cf%86%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84/

Απολυτίκιον της Οσίας
Ήχος πλ. δ’

Εν σοι Μήτερ, ακριβώς διεσώθη το κατ’ εικόνα• λαβούσα γαρ τον Σταυρόν, ηκολούθισας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ• επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου• διόκαι μετά Αγγέλων συναγάλλεται, οσία Ματρώνα, το πνεύμα σου.

iconandlight.wordpress.com