Κατά τη διάρκεια της πορείας του στην έρημο ο λαός του Ισραήλ στάθμευε σε ορισμένα σημεία της ερήμου.
Τελευταία ήρθαν κοντά στον Ιορδάνη ποταμό, απέναντι από την πόλη Ιεριχώ, και στρατοπέδευσαν εκεί. Το μέρος αυτό συνόρευε με τη γη των Μωαβιτών.
Ο Βαλάκ, βασιλιάς των Μωαβιτών, αντί να επιδιώξει να ρυθμίσει ειρηνικά τις σχέσεις τους, συμμαχεί με τους Μαδιανίτες, και μαζί πλέον αντιμετωπίζουν τους Ισραηλίτες ως κοινό εχθρό. Ο Βαλάκ θέλει με κάθε τρόπο να τους εξοντώσει. Δεν ανέχεται να ζούν δίπλα τους. Γι’ αυτό κάνει και κάτι άλλο. Στέλνει ανθρώπους του να βρούν τον Βαλαάμ, τον «υιόν του Βεώρ» (Αριθ. κ΄ [20] 5), και τον παρακαλούν να βοηθήσει. «Ήρθε ένας λαός από την Αίγυπτο και πλημμύρισε τη γη. Εγκαταστάθηκε κοντά μου. Σε παρακαλώ, έλα να τους καταραστείς… Γιατί ξέρω καλά ότι η ευλογία σου και η κατάρα σου πιάνουν». Αυτά παρήγγειλε ο Βαλάκ.
Παρόλο που ο Βαλαάμ ήταν ειδωλολάτρης μάντης, ο Θεός τον χρησιμοποίησε. «Πρόσεξε», του είπε.. «Δεν θα πας με τους ανθρώπους αυτούς, ούτε θα καταρασθείς τον λαό μου, γιατί είναι ευλογημένος» (κβ΄ [22] 12). «Αποτρέχετε προς τον κύριον υμών. ουκ αφίησί με ο Θεός πορεύεσθαι μεθ’ υμών» (κβ΄ [22] 13), ήταν η απάντηση του Βαλαάμ στους απεσταλμένους του Βαλάκ. Μάλιστα, αντί να καταραστεί, ευλόγησε τον λαό του Ισραήλ από το βουνό στο οποίο τον ανέβασε ο Βαλάκ.
Όμως ο Βαλαάμ δεν στάθηκε σ’ αυτό που του παρήγγειλε ο Θεός. Αφού δεν του επιτρεπόταν να καταραστεί τον λαό του Θεού, τελικώς έδωσε στο βασιλιά Βαλάκ μία καταλυτική συμβουλή. Όπως ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας πληροφορεί, «ο Βαλαάμ εδίδαξε τον Βαλάκ βαλείν σκάνδαλον ενώπιον των υιών Ισραήλ φαγείν ειδωλόθυτα και πορνεύσαι» (Αποκ. β΄ 14).
Δασκάλεψε και παρότρυνε τον Βαλάκ να στήσει παγίδα στους Ισραηλίτες και να τους παρασύρει να φάνε ειδωλόθυτα και να πορνεύσουν. Ήταν ο μοναδικός τρόπος για να τους αποστραφεί ο Θεός και να αποσύρει την ευλογία και την προστασία Του.
Και το κακό δεν άργησε να γίνει. «Εβεβηλώθη ο λαός εκπορνεύσαι εις τας θυγατέρας Μωάβ» (Αριθ. κε΄ [25] 1). Μολύνθηκε ο λαός, διότι έπεσε στην πορνεία με τις θυγατέρες των Μωαβιτών. Μετά τις πορνικές αυτές σχέσεις οι Μωαβίτες κάλεσαν τους Ισραηλίτες στα πανηγύρια και στις ειδωλολατρικές τους θυσίες. Και πολλοί έφαγαν από τις θυσίες τους και προσκύνησαν τα είδωλά τους.
Έλαβαν μέρος στα αισχρά πανηγύρια και στις οργιώδεις ειδωλολατρικές τελετές του θεού των Μωαβιτών Βεελφεγώρ. Εκείνο που δεν κατόρθωσαν οι Αιγύπτιοι στα 400 χρόνια που είχαν υπόδουλους τους Εβραίους, το πέτυχε ο Βαλάκ με τις Μαδιανίτισσες. Οι γυναίκες των Μαδιανιτών έγιναν οι κατακτητές των Ισραηλιτών.
Τους ταπείνωσαν και τους παρέλυσαν οι ανηθικότητες, τα ερωτικά θέλγητρα των γυναικών. Για τη φοβερή αυτή παρεκτροπή της πορνείας και της ειδωλολατρίας ξέσπασε η θεία οργή εναντίον των Ισραηλιτών. «Ωργίσθη θυμώ Κύριος τω Ισραήλ» (κε΄ [25] 3). Εικοσιτέσσερις χιλιάδες θανατώθηκαν εξαιτίας εκείνης της εκτροπής (κε΄ [25] 6-9).
Σήμερα ζούμε παρόμοιες καταστάσεις. Αυτό που δεν κατόρθωσαν οι Τούρκοι σε 400 χρόνια σκλαβιάς και οι Γερμανοιταλοί το ’40, διατρέχουμε τον κίνδυνο να το πάθουμε τώρα με τη διαφθορά που εισέβαλε και πλημμυρίζει την Ελλάδα μας.
Ο αντίθεος τρόπος ζωής της Δύσεως προωθήθηκε ύπουλα και στον τόπο μας. Αυτή την περίοδο μάλιστα προωθούνται προς ψήφιση επαίσχυντα νομοθετήματα που ενθαρρύνουν την ανηθικότητα.
Ζούμε σε καιρούς κρίσιμους και είναι ανάγκη να μείνουμε ως συνειδητοί πιστοί Χριστιανοί, στερεοί και αμετακίνητοι στον άγιο νόμο του ιερού Ευαγγελίου. Είναι βέβαια μακρόθυμος ο Θεός, αλλά είναι και δίκαιος. Αν Τον εγκαταλείψουμε, θα μας αφήσει. Και τα αποτελέσματα της αποστασίας μας δεν θα αργήσουν να ξεσπάσουν εναντίον μας για τις φοβερές αυτές παρεκτροπές μας. Εκτός αν μετανοήσουμε. Το πάθημα των Ισραηλιτών ας μας καθοδηγεί σε σωστή πορεία.
Ας υψώσουμε όλοι μας κραυγή ικεσίας προς τον φιλάνθρωπο Κύριό μας με βαθιά συντριβή και με ειλικρινή μετάνοια, ώστε να ελεήσει όλους μας και την πατρίδα μας. Να παρακαλέσουμε και την προστάτιδα του Έθνους μας, την υπέρμαχο Στρατηγό μας, με τη θερμη προσευχή του Ηλία Μηνιάτη: «Ενθυμήσου, Παναγία μας, πως εις την Ελλάδα πρότερον παρά εις άλλον τοπον έλαμψε το φως της αληθινής πίστεως. Το Ελληνικόν γένος εστάθη το πρώτον όπου άνοιξε τας αγκάλας και εδέχθη το ευαγγέλιον του Μονογενούς Σου Υιού… Και αν αυτές οι φωνές δεν σε παρακινούσιν εις σπλάγχνος, ας σε παρακινήσωσιν… τα δάκρυά μας… Αλλά ανίσως και τούτα τα δάκρυά μας δεν φθάνουσιν, ας σε παρακινήσωσιν αι φωναί και αι παρακλήσεις των Αγίων σου, που ακατάπαυστα φωνάζουν από όλα τα μέρη της Ελλάδος».
Τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ας επαναλαμβάνουμε συνεχώς μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας: «Ελέησον ημάς, Κύριε ο Θεός, ο Πατήρ ο παντοκράτωρ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου