Πιθανόν κάποιοι να γνωρίζετε την περίπτωση αυτού του χωριού αλλά πιθανόν να υπάρχουν κι εκείνοι που μέχρι στιγμής την αγνοούσαν, όπως η αφεντιά μου καλή ώρα, που την έμαθα μόλις απόψε κι έσπευσα να βρω πληροφορίες.
Ηταν το 2011 όταν στα Τρίκαλα σημειώθηκαν πολλές και δυνατές βροχοπτώσεις. Σ’ ένα από τα χωριά, το Ροποτό (κατά παλαιότερη γραφή Ροπωτό), οι βροχές ήταν ιδιαίτερα έντονες. Οι κάτοικοι δεν κατάφεραν να εκτρέψουν τον όγκο του νερού σε παρακείμενο ρέμα, με αποτέλεσμα αυτά να απορροφηθούν από το έδαφος.
Το 2012, φάνηκαν τ’ αποτελέσματα. Το χωριό άρχισε να κυλάει στην πλαγιά της Πίνδου, καθώς το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 688 μέτρων. Οι 132 κάτοικοι (απογραφή 2011), αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν. Δεν είχαν άλλη επιλογή, δεδομένου ότι τα σπίτια τους καταστράφηκαν από τη διολίσθηση και την καθίζηση του εδάφους.
Ενα όμως κτήριο παρέμεινε αγέρωχο με υλικές ζημιές που δεν απειλούν τη στατικότητά του, παρά το γεγονός ότι είχε κυλήσει 200 σχεδόν μέτρα από το αρχικό του σημείο. Είναι ο Ιερός Ναός Παναγίας της Θεοτόκου, ο οποίος βρέθηκε να σταματάει παίρνοντας κλίση 17 μοιρών προς τα αριστερά. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο διάσημος πύργος της Πίζας έχει κλίση μόλις 3,97 μοίρες.
Πρόκειται για ένα πραγματικό θαύμα της Παναγίας, διότι παρά την τεράστια απόσταση μετακίνησης του Ναού, αυτός δεν έχει καταστροφικές ζημιές και παραμένει ακέραιος, όπως ήταν πριν τη διολίσθηση του εδάφους.
Δυστυχώς όμως, το χωριό δεν είναι καθόλου ασφαλές, παρά τα χρόνια που πέρασαν. Η διολίσθηση και η καθίζηση συνεχίζονται, ειδικά όταν υπάρχουν βροχοπτώσεις ή λιώσιμο του χιονιού.
Εγιναν πολλές προσπάθειες των κατοίκων να ξαναφτιάξουν το χωριό τους. Σχέδια επί σχεδίων και μελέτες επί μελετών, αλλά η κρατική αδιαφορία τους απογοήτευσε κι έτσι αναγκάστηκαν να παρατήσουν τις προσπάθειες.
Στην παραπάνω φωτογραφία, βλέπουμε την Αγία Τράπεζα του Ναού. Οι εικόνες, οι αγιογραφίες και το τέμπλο δεν υπήρξαν ποτέ, διότι η εκκλησία ήταν καινούρια και δεν είχε καν λειτουργηθεί,όπως λέγεται. Στο πάτωμα υπάρχει ένα υπέροχο ψηφιδωτό το οποίο δεν έχει πάθει καμία απολύτως ζημιά, όπως σχεδόν ολόκληρη η εκκλησία άλλωστε.
Για να μπορέσει να μπει κάποιος στο Ναό, θα πρέπει να δώσει στο σώμα του την απαραίτητη κλίση για να καταφέρει να σταθεί όρθιος. Καθώς όμως το σώμα μας και ο εγκέφαλός μας δεν έχουν συνηθίσει τέτοια οπτική γωνία, μία από τις «παρενέργειες» που αισθάνεται κάποιος εισερχόμενος στο Ναό, είναι η ναυτία. Αλλωστε δεν είναι κι εύκολο να κρατήσεις την ισορροπία σου με τέτοια κλίση.
Παρά το ότι το Ροποτό αποτελεί πλέον ένα χωριό – φάντασμα, ο Ιερός Ναός της Παναγίας της Θεοτόκου δεν είναι και πολύ έρημος. Δεκάδες επισκέπτες πηγαίνουν στο σημείο, προκειμένου να δουν την εκκλησία από κοντά και να βιώσουν το συναίσθημα που προκαλεί η μεγάλη κλίση.
Ομως, δεν είναι μόνο Ελληνες εκείνοι που κατά καιρούς έχουν επισκεφθεί το χωριό για να δουν την εκκλησία. Οι Μπομπ Τίσεν και Φρέντερικ Σέμπελς του «the Unbeaten Path» επισκέφθηκαν το χώρο, μεταφέροντας την εμπειρία τους στο εξωτερικό. Η Daily Mail έχει κάνει επίσης σχετικό ρεπορτάζ για το χωριό και την εκκλησία, όπως και το Atlas Obscura και αρκετά άλλα.
Σύμφωνα με την παράδοση που υπάρχει στο χωριό, επί τουρκοκρατίας οι κάτοικοι είχαν δολοφονήσει τον φοροεισπράκτορα των τούρκων, καταφέρνοντας έτσι να σώσουν τις περιουσίες τους.
Λέτε να κατατρέχει το χωριό η… κατάρα του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου