Υπάρχει
ένα γεγονός που συνέβη και περιγράφεται στη ζωή των πρώτων Πατέρων της
Εκκλησίας. Είναι στο βίο του αποστόλου Κάρπου που λέει εκεί ότι αυτός ο
απόστολος αγωνιζόταν για το Ευαγγέλιο στη Ρώμη. Εκεί υπήρχε ένας
αιρετικός, ένας μάγος, αιρετικός φοβερός ο όποιος διέβαλλε τον λόγο του
Θεού και αντιστεκόταν στο λόγο των Αποστόλων και έκανε πολλά κακά στην
Εκκλησία. Διέστρεφε τους ανθρώπους της Εκκλησίας και δημιουργούσε
τεράστια και ανυπέρβλητα εμπόδια και προβλήματα. Ήταν ένα μόνιμο
πρόβλημα και μία μόνιμη θλίψη για τους Αποστόλους. Οπότε λοιπόν δεν
ήξεραν τι να κάνουν με αυτόν τον άνθρωπο, δεν μπορούσαν να υπερβούν τις
δυσκολίες. Κάποτε είδε, εν Πνεύματι, αυτός ο Απόστολος ένα χάος, ένα
γκρεμό από τον οποίο ανέδιδαν οι φλόγες της κολάσεως. Και πάνω στο
χείλος του γκρεμού στεκόταν αυτός ο αιρετικός. Και εσείετο η γη και ήταν
έτοιμος να πέσει μέσα. Και χάρηκε ο απόστολος και είπε: "Α, επιτέλους!
Να πέσει, να φύγει, να ησυχάσουμε! Να καθαρίσει ο τόπος από αυτόν τον
άνθρωπο. Να μπορέσουμε να εργαστούμε, να μπορέσει η Εκκλησία να πάει
μπροστά." Και τότε αμέσως ο Χριστός ήλεγξε τον Απόστολο και εμφανίστηκε
μπροστά του επάνω στο Σταυρό και του είπε ότι "κοίταξε, είμαι έτοιμος
για αυτόν να ξανασταυρωθώ. Εάν όμως εσύ συνεχίσεις να σκέφτεσαι έτσι θα
πέσεις εσύ μέσα και αυτός θα μείνει έξω!".
Αυτή
η "νοοτροπία" του Θεού είναι που μας σκλαβώνει! Διότι ο Θεός είναι Θεός
Πατέρας και ένας πατέρας πραγματικός, γνήσιος πατέρας, ουδέποτε θέλει
τον θάνατο και την καταστροφή του παιδιού του όσα προβλήματα κι αν κάνει
το παιδί αυτό κι όσες δυσκολίες και αν κάνει.
π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου