Η Παναγιά η Προυσιώτισσα προσεύχεται γονατιστή για όλους μας…. ‘’Μου αρκεί ότι έχω το καντήλι μου αναμμένο.’’

 

 

Συναξάριον.
Τῇ ΚΒʹ (22ᾳ) τοῦ μηνός Αὐγούστου ἡ Σύναξις τῆς Παναγιάς τῆς Προυσιωτίσσης, τῆς «ἐν τῷ Πυρσῷ τῆς Εὐρυτανίας»
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς Ὁσίας Ἀνθούσης τῆς ἐν Σελεύκεια (298) καὶ Ἀθανασίου Ἐπισκόπου Ταρσοῦ τῆς Κιλικίας (257), τοῦ βαπτίσαντος αὐτήν, καὶ Χαρησίμου, καὶ Νεοφύτου τῶν οἰκετῶν αὐτῆς (257).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ἅγιος Τιμόθεος, υἱός Ρούφου Ἀποστόλου καὶ Κλαυδίας, Ἰσαπόστολος Μ. Βρεταννίας, μάρτυς ἐν Ρώμη (24/3 και 22/8, 306)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ἀγαθονίκου, καὶ τῶν σὺν αὐτῷ Ζωτικοῦ μάρτυρος ἐν Κάρπη Πόντου, Ζήνωνος, Θεοπρεπίου, Ἀκινδύνου, καὶ Σεβηριανοῦ (4ο αι.).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων μαρτύρων Λουκιανοῦ καὶ Ἰουλιανοῦ ἐν Ἠλιουπόλει (σημ. Ζάχλε/Zahlah) Λιβάνου (4ος αι.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ἅγιος Μαῦρος πρεσβύτερος ἱερομάρτυς καὶ οἱ σὺν αὐτῷ 50 μάρτυρες ἐν Reims Γαλλίας (260)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη οἱ ἅγιοι μάρτυρες Εἰρηναῖος, Ὤρ, καὶ Ὄροψις, ξίφει τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ἅγιος Ἀνδρέας τῆς Τοσκάνης (περ. 880)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ Ἁγία Ἀριάδνη ἡ Βασίλισσα (515), θυγατέρα τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος Α’ τοῦ Θρᾳκὸς
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος Εὐλαλίας τῆς ἐν Βαρκελώνη τῆς Ισπανίας (303).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἀνάμνησις τῆς εὑρέσεως τῆς Ἁγίας Κάρας (1952) τοῦ Ὁσίου καὶ Θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν Συμεὼν τοῦ Νέου καὶ θαυματουργοῦ τοῦ Μονοχίτωνος καὶ ἀνυποδήτου τοῦ Φιλοθεΐτη, κτίτορος τῆς ἱερᾶς Μονῆς Φλαμουρίου Πηλίου (1594)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου Ἰσαάκ Α’ Ἀντιμόνωφ τῆς Ὄπτινα (1894)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Σύναξις τῆς Παναγιάς τῆς Γεωργιανῆς (τῆς Γεωργίας) τῆς Μονῆς τοῦ ἁγίου Ἀλεξίου τῆς Μόσχας (1650)

«Μείνον μεθ’ ημών, η ημετέρα παράκλησις, το μόνον επί γης ημών παραμύθιον.
Μη εάσης ημάς ορφανούς, Μήτερ…».

Η Παναγιά η Προυσιώτισσα προσεύχεται γονατιστή

Πέρασαν τέσσερα χρόνια από την Γερμανική κατοχή. Ο εμφύλιος πόλεμος τώρα μαίνεται στην ελληνική ύπαιθρο. Οι κάτοικοι της Ευρυτανίας και ορεινής Ναυπακτίας εγκαταλείπουν τα χωριά τους και προσφεύγουν για ασφάλεια σε άλλα μέρη της Ελλάδος. Μαζί τους προσφεύγει και η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Ακολουθεί και αυτή την τύχη των παιδιών της και μεταφέρεται από τους μοναχούς του Προυσού στη ακρόπολη της Ναυπάκτου. Το μοναστήρι του Προυσού παραμένει τελείως έρημο.
Ύστερα από καιρό αρχίζουν οι επιχειρήσεις του στρατού. Η ένατη μεραρχία αναλαμβάνει εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην Ευρυτανία. Μερικά τμήματα περνούν από τον Προυσό. Ορισμένοι αξιωματικοί και στρατιώτες πλησιάζουν στη σκοτεινή εκκλησούλα της σπηλιάς και μπαίνουν για να προσκυνήσουν.

Εκεί μέσα αντικρίζουνε ένα παράδοξο θέαμα. Μπροστά στο τέμπλο, στα αριστερά της ωραίας πύλης, ένα αναμμένο καντήλι και μία καλόγρια γονατιστή.

Οι στρατιώτες απορούν. Πώς ζει αυτή η μοναχή εδώ, τη στιγμή που η Ευρυτανία είναι τελείως έρημη από κατοίκους; Πώς συντηρείται, τί τρώει, πού βρίσκει λάδι για το καντήλι; Την ερωτούν λοιπόν και εκείνη σεμνά και πονεμένα τους απαντά:

-Παιδιά μου, ζώ εδώ μοναχή μου δυόμισι τώρα χρόνια. Για τη δική μου ζωή δεν χρειάζονται φαγητό και ψωμί. Μου αρκεί ότι έχω το καντήλι μου αναμμένο.

Οι στρατιώτες, κουρασμένοι από τις επιχειρήσεις και βιαστικοί να φύγουν, δεν έδωσαν προσοχή στα λόγια της. Την επόμενη ημέρα όμως, όταν τα έφεραν πάλι στη μνήμη τους, κατάλαβαν πως επρόκειτο για κάτι θαυμαστό. Κι όταν αργότερα περνούσαν από τη Ναύπακτο, ζήτησαν με επιμονή άδεια από τον διοικητή τους για να επισκεφθούν τον Μητροπολίτη.
Ο επίσκοπος Ναυπακτίας και Ευρυτανίας, τότε, Σεβασμιώτατος Χριστόφορος τους αποδέχθηκε με αγάπη και αφού τους άκουσε συγκινημένος, έριξε φως στο μυστήριο, λέγοντάς τους:
Ο ναός που επισκεφθήκατε, ανήκει στην έρημη τώρα Ιερά Μονή Προυσιώτισσας, της οποίας η θαυματουργή εικόνα βρίσκεται πάνω από δύο χρόνια εδώ, στο παρεκκλήσι της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, στον Άγιο Διονύσιο. Πηγαίνετε να την προσκυνήσετε, και θα καταλάβετε…
Πήγαν πράγματι και προσκύνησαν. Τότε αυθόρμητα στον καθένα δόθηκε η εξήγηση στην απορία του. Στην εικόνα της Θεομήτορος αναγνώρισαν τη μοναχή εκείνη που συνάντησαν στο εκκλησάκι της σπηλιάς, ψηλά στον Προυσό!
Απόσπασμα από το βιβλίο «Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας» έκδοση της Ιεράς Μονής Παρακλήτου.

***

Έλεγε ο Γέροντας Κλεόπας Ηλιέ: «Γνωρίζετε ἐσεῖς ποιά εἶναι ἡ Μητέρα του Κυρίου μας καί πόσο ἀγαπᾶ καί πόση ἡ δύναμίς της καί πόσο τό ἔλεός της;
Εἶναι ἡ Μητέρα μας, ἡ ὁποία ἔχει ἔλεος γιά τούς πτωχούς καί τίς χῆρες καί τούς λοιπούς Χριστιανούς. Πάντοτε προσεύχεται στόν Σωτῆρα Χριστό γιά ὅλους μας».

Σχεδόν σέ κάθε κήρυγμά του ὁ π. Κλεόπας ἐρωτοῦσε τούς Χριστιανούς: «῎Εχετε τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας μας στό σπίτι σας; Καντήλι μπροστά στήν εἰκόνα της ἔχετε;».
Κατόπιν τούς συμβούλευε:«Νά πάρετε τήν Προστάτιδα καί Βοηθό μας, τήν Μητέρα μας πού εἶναι στούς οὐρανούς καί στήν γῆ νά τήν βάλετε στά σπίτια σας! Αὐτή εἶναι ἡ Βασίλισσα τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς!
‘Εάν θά πάρετε Αὐτή τήν Προστάτιδα Παναγία στά σπίτια σας καί τῆς διαβάζετε κάθε πρωῒ μέ τό καντήλι της ἀναμμένο τούς Χαιρετισμούς της καί τό βράδυ τήν Παράκλησίν της, θά τήν ἔχετε βοηθό σ’ ὅλη τήν ζωή σας καί τή στιγμή τοῦ θανάτου σας καί τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως. . .
Γνωρίζετε πόσο δύναται νά βοηθήση η Θεοτόκος Μητέρα μας μπροστά στόν Θρόνο τῆς Παναγίας Τριάδος; ‘Εάν δέν ὑπῆρχε Αὐτή, πιστεύω ὅτι αὐτός ὁ κόσμος θά ἐχάνετο ἀπό πολύ παλαιότερα!

***

Θαύματα τῆς Προυσιώτισσας κατὰ τὴν ἐπιδημία τοῦ 1918
αρχιμ. Γεράσιμος (Τσιρώνης)

Κατὰ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1918, ἡ ἰσπανικὴ γρίπη θέριζε ὅλη τὴν εὐρωπαϊκὴ ἤπειρο. Στὴν περιοχὴ τοῦ Ἀγρινίου, οἱ περισσότεροι οἰκισμοὶ θρηνοῦσαν καθημερινὰ ἀρκετοὺς νεκρούς. Στὴν πόλη τοῦ Ἀγρινίου, ποὺ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἀριθμοῦσε περίπου 15.000 πληθυσμό, οἱ θάνατοι πλησίαζαν ἢ ἔφταναν τοὺς πενήντα, κάθε μέρα. Μάλιστα, ἀπὸ τὸν φόβο τῆς μετάδοσης τῆς ἀσθένειας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ πλῆθος τους, συχνὰ οἱ νεκροὶ μεταφέρονταν μὲ κάρα καὶ θάπτονταν ἀκόμα καὶ χωρὶς παρουσία ἱερέως…

Μιὰς καὶ ἡ ἐπιστήμη ἦταν ἀδύναμη νὰ προσφέρει, κατὰ τὴν συγκεκριμμένη στιγμή, σωτηρία, ὁ νοῦς τῶν Αἰτωλῶν πῆγε στὴν θαυματουργὸ Εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Προυσιώτισσας. Ἄλλως τε, ὅλη ἡ περιοχὴ τῆς Εὐρυτανίας καὶ τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, τὴν Εἰκόνα αὐτὴ εἶχε σὰν ἀποκούμπι σωτηρίας, τόσο σὲ ἀσθένειες, ὅσο καὶ σὲ ἐπιδρομὴ ἀκρίδας. Κοντὰ ἦταν τὸ 1854, τότε ποὺ ἡ περιοχὴ τοῦ Ἀγρινίου εἶχε ἀποδεκατιστεῖ ἀπὸ τὴν χολέρα καὶ εἶχε σωθεῖ ἀπὸ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ θαυματουργοῦ Εἰκονίσματος. Ἔτσι, ὁ νοῦς τῶν ἀνθρώπων στράφηκε πάλι πρὸς τὴν Θεοτόκο.
Μετὰ ἀπὸ ἔγκριση τοῦ Μητροπολίτη Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας Ἀμβροσίου, στὴν δικαιοδοσία τοῦ ὁποίου ὑπαγόταν τότε ἡ ἱερὰ μονή, τριμελὴς ἐπιτροπὴ μετέβη στὸν Προυσό, κατὰ τὸ ἀπόγευμα τῆς 22ας Ὀκτωβρίου1918. Τὸ πρωὶ τῆς 4ης τοῦ μηνός, μετὰ τὴν ὀρθρινὴ ἀκολουθία, ξεκίνησε ἡ πομπὴ μὲ τὴν Εἰκόνα. Στὰ ὄρια τῶν δύο μητροπόλεων, στὴν περιοχὴ Ἀραποκέφαλα, εἶχε συγκεντρωθεῖ πλῆθος κόσμου (κατὰ τὶς περιγραφές, περίπου 5.000), καὶ ἔγινε ἡ πρώτη δέηση. Τὸ ἄλλο πρωί, φτάνει στὴν Καλλιθέα, ὅπου ψέλνεται Παράκληση, καὶ τὸ ἴδιο βράδυ φτάνει ἔξω ἀπὸ τὸ Ἀγρίνιο.
Ἡ πλειονότητα τοῦ πληθυσμοῦ τῆς πόλης περίμενε τὴν ἱερὰ Εἰκόνα στὰ πρῶτα σπίτια τοῦ Ἀγρινίου. Οἱ καμπάνες τῆς πόλεως ἐσήμαναν χαρμόσυνα. Στὸν ἱερὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Τριάδος, γιὰ ἕνα εἰκοσιτετράωρο ἡ ἀκολουθία ἦταν ἀσταμάτητη. Ὅλοι προσκυνοῦσαν τὴν Κυρὰ τῆς Ῥούμελης καὶ πλῆθος κόσμου κοινωνοῦσε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων.

Μὲ τὴν ἄφιξη τῆς Παναγίας, τὸ θανατικὸ σταμάτησε στὴν πόλη τοῦ Ἀγρινίου. Οἱ πρώην ἄῤῥωστοι τρέχουν ὑγιεῖς νὰ προσκυνήσουν. Στὶς 27 τοῦ Ὀκτώβρη, ἡ Εἰκόνα μεταφέρεται στὸν ναὸ τοῦ πολιούχου ἁγίου Χριστοφόρου καὶ τὶς ἐπόμενες ἡμέρες στοὺς ναοὺς τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς καὶ τοῦ ἁγίου Δημητρίου. Σύσσωμος ὁ λαὸς συμμετέχει μὲ ἐξομολόγηση καὶ θεία κοινωνία, εὐχαριστῶντας τὸν Θεὸ ποὺ δὲν ὑπάρχει πλέον θανατικὸ στὴν πόλη τους.
Κατὰ τὴν 1η Νοεμβρίου, ἡ Εἰκόνα φτάνει στὸν σιδηροδρομικὸ σταθμὸ Μεσολογγίου, συνοδευόμενη ἀπὸ καταῤῥακτώδη βροχή. Μάλιστα, οἱ γιατροὶ τῆς ἐποχῆς σχολίαζαν ἀρνητικὰ τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ πλῆθος αὐτὸ ἀνέμενε ὧρες (ἀπὸ τὴν νύχτα, στὴν θέση Φοινίκια) γιὰ τὴν προϋπάντηση, ἐν μέσῳ γρίπης. Ὑπῆρχε φόβος μετάδοσης τῆς ἀσθενείας λόγῳ τοῦ συνωστισμοῦ καὶ ἡ βροχὴ ἐπιδείνωνε τὴν κατάσταση.

Οἱ χριστιανοί, ὅμως, ἐμπιστεύτηκαν περισσότερο τὴν Παναγία. Παρέμειναν μὲ πίστη, ὑποδέχτηκαν τὴν Παναγία, ἔψαλαν Παράκληση καὶ τὴν ὁδήγησαν στὴν ἱερὰ πόλη, λιτανεύοντάς την μέσα στοὺς δρόμους τῆς πόλης. Τὸ ἴδιο βράδυ, ἐν ᾧ οἱ πιστοὶ προσεύχονταν, ἰσχυρὸς ἀέρας χτύπησε τὴν περιοχή. Ἀπὸ τὸ πρωὶ τῆς 2ας Νοεμβρίου1918, κανένας θάνατος δὲν σημειώθηκε στὸ Μεσολόγγι ἀπὸ τὴν γρίπη. Στὴν συνέχεια, ἡ Εἰκόνα μεταφέρθηκε στὸ Αἰτωλικὸ καὶ ἀλλοῦ, σώζοντας κὶ ἐκεῖ τὸν πιστὸ λαό. Μάλιστα, ὅταν ἡ Εἰκόνα μεταφερόταν, μὲ τὰ πόδια, πρὸς τὸ Παναιτώλιο, στὰ σημεῖα ποὺ γινόταν στάση, ὁ κόσμος ἀργότερα κατασκεύασε εἰκονίσματα.
Σὲ ὅσες περιοχὲς παρέμεινε ἡ θαυματουργὸς Εἰκόνα, ὁ κόσμος συμμετεῖχε ὁμαδικὰ μὲ προσευχὴ καὶ συμμετοχὴ στὴν θεία κοινωνία. Ἔνοιωθε καὶ ἦταν ὑπὸ τὴν σκέπη τῆς Παναγιᾶς μας, ὁπότε δὲν εἶχε τὸν παραμικρὸ φόβο νὰ ἀῤῥωστήσει, ένοιωθε τὴν σιγουριὰ πώς θά γιατρευθεῖ αὐτὸς ἢ οἱ οἰκείοι του. Ἔβλεπε τὸ μεγάλο θαῦμα (τῆς ἰάσεως), ἀλλὰ καὶ πολλὰ μικρότερα.

Μετὰ ἀπὸ ἕνα αἰῶνα, ἡ περιοχὴ τοῦ Ἀγρινίου θυμᾶται ζωντανὰ τὴν εὐεργεσία τῆς Θεοτόκου. Ἡ κεντρικὴ κανδήλα τῆς Προυσιωτίσσης εἶναι ἀφιέρωμα τῶν κατοίκων τοῦ Ἀγρινίου, ὡς εὐχαριστήριο γιὰ τὴν ἴαση ἀπὸ τὴν γρίπη τοῦ 1918. Ἕνα ἑπτάφωτο πολυκάνδηλο εἶναι ἀφιέρωμα τῶν Μεσολογγιτῶν, ποὺ τὸ προσέφεραν μὲ χρήματα ποὺ συγκέντρωσαν ἀπὸ ἔρανο. Ἀντίγραφα τῆς κοσμοσώτηρος Θεοτόκου Προυσιωτίσσης ἔγιναν σὲ πολλοὺς ναοὺς ποὺ ἔκανε στάση τὸ Εἰκόνισμα. Τέλος, σὲ πολλὰ χωριὰ τοῦ αἰτωλικοῦ κάμπου, κάθε χρόνο ἑορτάζουν τὴν ἀνάμνηση τοῦ γενομένου θαύματος (Λ.χ., στὰ Καλύβια (α΄ Κυριακὴ τοῦ Νοεμβρίου) καὶ στὸ Παναιτώλιο (25 Νοεμβρίου).

***

Το Σάββατο 3 Νοεμβρίου βρέθηκα στην Ιερά Μονή Παναγίας Προυσιώτισσας προκειμένου να προσκυνήσω τη Χάρη Της…. 

Όταν μπήκα στο Μοναστήρι να προσκυνήσω θέλησα πολύ να τραβήξω μια φωτογραφία την Αγία Εικόνα της Παναχράντου. Αμέσως όμως δίστασα και σκέφτηκα ότι δεν θα βγει καθαρή και φωτεινή λόγω του ότι θα έβγαινε ΧΩΡΙΣ ΦΛΑΣ αλλά με παρότρυνση της μητέρας μου αποφάσισα να τη βγάλω. Όταν εμφάνισα τις φωτογραφίες, είδα – ω του θαύματος! – το πρόσωπο της Παναγίας Προυσιώτισσας να φέγγει σαν ήλιος φωτεινός! Προσκυνώ με σεβασμό και ευλάβεια τη Χάρη Σου Παναγία Δέσποινα.
Είμαι άπειρες φορές ευγνώμων που με αξίωσες να δω αυτό το θαύμα. Βοήθησέ μας Παναγία μου να διάγουμε τον αγώνα τον καλό και να μην πέφτουμε στις ενέδρες που μας στήνει ο μισόκαλος. Η Παναγία είναι κοντά μας αυτές τις δύσκολες μέρες και να μην απελπιζόμαστε.

***

Το Μοναστήρι χτίστηκε τον 11ο αιώνα και η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας βρίσκεται πάντα εκεί. Η παράδοση, θέλει την εικόνα έργο του Ευαγγελιστή Λουκά και αναφέρει ότι πρόκειται για τον εικονογραφικό τύπο της Οδηγήτριας. Την εικόνα την καλύπτει αργυρή και χρυσή επένδυση και μόνο τα ζωγραφισμένα πρόσωπα των εικονιζομένων είναι φανερά. Η επένδυση –το πουκάμισο της Παναγίας– οφείλεται σε εκπλήρωση τάματος του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη, ο οποίος όταν συχνά αρρώσταινε από την ασθένεια της θέρμης, φιλοξενούνταν στην Μονή Προυσού και νοσηλευόταν εκεί. Έταξε στην Παναγία να του χαρίσει την γιατρειά για να συνεχίσει τους ένδοξους αγώνες του για την απελευθέρωση του γένους, και θα την έντυνε με αργυρόχρυσο πουκάμισο. Πράγματι μετά την θεραπεία, ευγνωμονώντας Την, εκπλήρωσε το τάμα του ντύνοντας την εικόνα με τη θαυμάσια τεχνουργημένη επένδυση ,έργο του χρυσοχόου καλλιτέχνη Γεωργίου Καρανίκα το 1824, όπως μας αποκαλύπτει η ανάγλυφη επιγραφή πάνω από τον δεξιό ώμο της Παναγίας : « Η Παντάνασσα. Δι εξόδων του γενναιοτάτου στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη, χειρί Γεωργίου Καρανίκα, 1824 ».

Λιτανεία ψυχών… για να προϋπαντήσουν την Παναγία Προυσιώτισσα, την μόνη ελπίδα της σωτηρίας που τους απέμενε, κι η Μεγαλόχαρη σώζει το Αγρίνιο και το Μεσολόγγι απ’ την γρίπη το 1918
https://iconandlight.wordpress.com/2021/08/22/66695/

Η οσία ασκήτρια Πολυχρονία με θεία αποκάλυψη βρήκε το κρυμμένο λείψανο της οσίας Ανθούσας της Ταρσού. Ο θείος έρως είναι τρέλλα, βγάζει τον άνθρωπο έξω από την έλξη της γης· τον ανεβάζει στον θρόνο του Θεού
https://iconandlight.wordpress.com/2019/08/21/29766/

Το εικόνισμα της Παναγίας από την Προύσα
https://iconandlight.wordpress.com/2016/09/11/14465/

Μη φοβείσθε… Όλα είναι δυνατά στον Θεό, και με τον Θεό… Αυτός μπορεί να μας πάρει απ’ το χέρι και να μας σώσει, εκεί που δεν το περιμένουμε. Αντώνιος Bloom Μητροπολίτης Σουρόζ
https://iconandlight.wordpress.com/2021/08/21/%CE%BC%CE%B7-%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CF%83%CE%B8%CE%B5-%CF%8C%CE%BB%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CF%85%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B8%CE%B5/

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.

Ἐν τὴ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τὴ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε, Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταὶς πρεσβείαις ταὶς σαὶς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν.

Ἀπολυτίκιον Παναγιάς τῆς Προυσιωτίσσης
Ἦχος α´

Τῆς Ἑλλάδος ἁπάσης Σύ προΐστασαι πρόμαχος καί τερατουργός ἐξαισίων τῇ ἐκ Προύσσης εἰκόνι Σου, Πανάχραντε Παρθένε Μαριάμ καί γάρ φωτίζεις ἐν τάχει τούς τυφλούς δεινούς τε ἀπελαύνεις δαίμονας· καί παραλύτους δέ συσφίγγεις, Ἀγαθή, κρημνῶν τε σῴζεις καί πάσης βλάβης τούς Σοί προσφεύγοντας. Δόξα τῷ Σῷ ἀσπόρῳ τοκετῷ, δόξα τῷ Σέ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά Σοῦ τοιαῦτα θαύματα.

Απολυτίκιον τῆς Ὁσίας Ἀνθούσης τῆς ἐν Σελεύκεια
Ἦχος πλ. δ’

Ἐν σοὶ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ’ εἰκόνα· λαβοῦσα γὰρ τὸν Σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττουσα ἐδίδασκες ὑπερορᾶν μὲν σαρκὸς παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται Ὁσία Ἀνθούσα τὸ πνεῦμά σου.

Ἀπολυτίκιον τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ἀγαθονίκου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ
Ἦχος γ’ . Θείας πίστεως.

Νίκης τρόπαιον, κατὰ τῆς πλάνης, Ἀγαθόνικε, λαμπρὸν ἐγείρας, τῶν ἄφθαρτων ἀγαθῶν, κατηξίωσαι τοῦ γὰρ Δεσπότου ζηλώσας τὸν θάνατον, τῆς ἀθανάτου ζωῆς ὤφθης μέτοχος. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

Απολυτίκιον της Αγίας Μάρτυρος Ευλαλίας, της εν Βαρκελώνη της Ισπανίας.
Ήχος πλ. α΄ . Τον Συνάναρχον Λόγον.

Την ευλάλως τον Λόγον Θεόν κηρύξασαν, πανευλαβή Ευλαλίαν της Βαρκελώνης σεπτόν, εγκαλλώπισμα πιστοί ανευφημήσωμεν, ότι ενήθλησε στερρώς, και εμαρτύρησε σεπτώς, ως σφάγιον υπέρ Λόγου, και εισήλθε κατεστεμμένη, εις την παστάδα του Νυμφίου Χριστού.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Συμεὼν τοῦ Μονοχίτωνος καὶ ἀνυποδήτου
Ἦχος πλ. δ’.

Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τὸ ἄγονον ἐγεώργησας· καὶ τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατὸν τοὺς πόνους ἐκαρποφόρησας· καὶ γέγονας φωστήρ, τῇ οἰκουμένῃ λάμπων τοῖς θαύμασι, Συμεὼν Πατὴρ ἡμῶν Ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἠμῶν.

Εις τον στίχον, στιχηρά της Εικόνος.
Ήχος πλ. α’. Χαίροις ασκητικών.

Χαίρει νυν η Ελλάς αληθώς, την σην Εικόνα την εκ Προύσης την πάνσεπτον, κατέχουσα Θεοτόκε, καταφυγήν κραταιάν, και δεινών απάντων ταύτην λύτρωσιν, ευρούσα και πρύτανιν των κατ’ άμφω αιτήσεων, ταχείαν Κόρη ως πηγήν αναβλύζουσαν, τα ιάματα, αενάως και άφθονα˙ Όθεν επαθροιζόμενοι, τω θείω τεμένει σου, ταύτην εν πίστει και πόθω, και ευλαβώς ασπαζόμεθα, τυχείν σαις πρεσβείαις, ουρανών της βασιλείας καθικετεύοντες.

iconandlight.wordpress.com