ΘΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΠΙΓΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΟΥΡΑΝΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ.

 

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΓΑΣ Η ΖΩΗ

ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

   +++  

 Αγώνας μέγας η ζωή και ο άνθρωπος αθλεί,
πορεύεται να φτάσει, στο τέρμα ναι αυτής,
πολλές φορές με νόμιμο και με σωστό ρυθμό,
και αυτό σε Εμέ τον ΚΥΡΙΟ είναι το αρεστό.

Όμως ενίοτε ο αγώνας της ζωής αυτόν απορροφά,

ξεχνάει την ψυχή του, στα κάτω την πετά. 

 Δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτήν, ΓΙΑ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ,

νομίζει πως τελειώνουν όλα κάτω στη γη.

  Γελάει ναι ειρωνικά, σαρκαστικά,

κοιτά όσα πιστά παιδιά μου έχουν ιδανικά,

όσα που αγωνίζονται ουχί μόνο για τα εδώ,

μα η σκέψη τους σταθμεύει ψηλά εν ουρανώ. 

Αυτά όπου για κάθαρση, για Άγια τομή

εστρέψανε το βλέμμα τους και έχουν καθαρθεί. 

Ο πονηρός ναι σε πολλούς, με ψέμα τους πλανά,
μόνο στα κάτω τους κρατά, τους κόβει τα φτερά. 
 Νομίζουν πως θα ζήσουνε πολλά χρόνια στη γη,
 δεν νιώθουν οι ταλαίπωροι πως είν’ περαστικοί
και το αιώνιο γι’ αυτούς ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΕΣΤΙ. 

 Νομίζουνε πως είναι και οι έξυπνοι εδώ
και αυτό είναι το ψέμα μα και το τραγικό.
Στο Άγιο μου Ευαγγέλιο ΚΥΡΙΟΣ το ‘χω ειπεί
- Ονόμασα Εγώ ΑΦΡΟΝΑ τον άνθρωπο της γης,
 όταν εκείνος στα πλούτη του μόνο, έχει απορροφηθεί.

  Κι ένα πρωί στα ξαφνικά, θα ακούσει αυτός το πως 
 - ΑΦΡΩΝ, ΑΠΟΨΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΕΓΩ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΩ.
  Τα πάντα τα εδώ της γης, κάτω θα τα αφήσεις,
για τα εδώ τα έργα σου θε να λογοδοτήσεις.

  Αν είναι αυτά σε αρετή, ΜΑΚΑΡΙΟΣ θε να ‘σαι,
 αιώνια θα χαίρεσαι, εχθρό δεν θα φοβάσαι.

 Αν πάλι εσύ ανέτοιμος ΣΤΟ ΘΕΙΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΜΟΥ,
ΑΛΙ σε εσένανε ψυχή,
θα τρέμεις τότε θα ριγείς στης κόλασης την πόρτα,
τίποτα πια για σένανε δεν θα ‘ναι όπως πρώτα.
 

 Οι δαίμονες θα έρθουνε να πάρουν την ψυχή σου,
 θα στερηθείς παιδί μου χαρά του παραδείσου,
δεν θα αντικρίσεις πια εσύ, ΕΜΕ ΤΟΝ ΛΥΤΡΩΤΗ ΣΟΥ.

Όλα αυτά τα λόγια μου στο Ιερό Γραπτό,
 δεν είναι παραμύθια, θε να το βρεις εμπρός,
μα τότε θα ‘ναι αργά πολύ, διά τον λυτρωμό.

Δαπάνησες το Έλεος, Θεία Μακροθυμία,
στην αμαρτία της ζωής, στη γήινη πορεία.
Άλλαξε πλεύση άνθρωπε, τώρα στη βιωτή σου,
 όχι μονάχα στα της γης,
ΚΟΙΤΑΞΕ, ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ. 

 ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΗ ΑΥΤΗ, θα ζήσει αιωνία,
ή στη χαρά του ουρανού ή στου σατανά τοπία. 
 Δική σου όμως η επιλογή, ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΩ,
ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟ ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΡΑΒΙΑΖΩ.

ΑΜΗΝ, ΔΟΞΑ ΣΟΙ   

+++

oimos-athina.blogspot.com