Είχε έρθει στο Καλύβι ενας άθεος μέχρι τό κόκκαλο. Άφοϋ εΐπε
διάφορα, μετά μοϋ λέει: «Έγώ είμαι εικονομάχος». Άπό εκεί πού δεν πίστευε
τίποτε, ύστερα έλεγε δτι είναι είκονομάχος. «Βρε αθεόφοβε, τοϋ λέω, εσύ άφοϋ
δεν πιστεύεις σε τίποτε, τί μοϋ λες δτι είσαι εικονομάχος; Τότε, τον καιρό της
Εικονομαχίας3, μερικοί Χριστιανοί από υπερβολικό ζήλο έπεσαν σέ πλάνη, έφθασαν στην
άλλη άκρη, και μετά ή Εκκλησία τοποθέτησε τό θέμα· δεν είναι δτι δεν
πίστευαν».Ύποστήριζε εν τφ μεταξύ δλη την σημερινή κατάσταση. Μαλώσαμε εκεί πέρα.
«Καλά, τοϋ λέω, κατάσταση είναι αύτη; Δικαστικοί νά φοβούνται νά δικάσουν, νά
κάνουν μηνύσεις για εγκληματίες και νά τούς απειλούν ό ένας και ό άλλος καί νά
άναγκάζωνται νά τις αποσύρουν; Και τελικά ποιοί κυβερνούν; Σέ αναπαύει αύτη ή
κατάσταση; Υποστηρίζεις αυτούς; Έσύ είσαι εγκληματίας. Γι' αυτό ήρθες;
"Αντε, φύγε από εδώ!». Τον έδιωξα.
- Γέροντα, δεν φοβάστε έτσι πού μιλάτε;
-Τί
νά φοβηθώ; Τον τάφο μου τόν έχω ανοίξει. "Αν δέν τον είχα ανοίξει, θά μέ
απασχολούσε πού θά κουραζόταν ό άλλος νά σκάψη. Τώρα θά χρειασθή νά ρίξη μόνο
λίγους τενεκέδες χώμα...
Έχω ύπ' δψιν μου έναν άλλον άθεο, έναν βλάσφημο, πού τόν
αφήνουν στήν τηλεόραση καί μιλάει, ενώ έχει πει τά πιο βλάσφημα λόγια γιά τόν
Χριστό καί τήν Παναγία. Δέν παίρνει καί ή Εκκλησία μιά θέση νά άφορίση
μερικούς. Αυτούς έπρεπε νά τούς άφορίζη ή Εκκλησία. Λυπούνται τόν αφορισμό!
- Γέροντα, τί θά καταλάβουν μέ τόν αφορισμό, αφού τίποτε δέν
παραδέχονται;
-Τουλάχιστον
νά φανή ότι ή Εκκλησία παίρνει μιά θέση.
- Ή σιωπή της, Γέροντα, είναι σάν νά τά άναγνωρίζη;
- Ναί. Έγραψε ένας κάτι βλάσφημα γιά τήν Παναγία καί κανείς δέν
μίλησε. Λέω σέ κάποιον: «Δέν είδες τί γράφει εκείνος;». «Έ, τί νά τούς κάνης,
μοϋ λέει. Θά λερωθής, άν άσχοληθής μαζί τους». Φοβούνται νά μιλήσουν.
-
Τί εϊχε νά
φοβηθή, Γέροντα;
Νά μή γράψουν τίποτε γι' αυτόν καί έκτεθή, καί ανέχεται νά βλασφημήται ή Παναγία! Νά μή θέλουμε νά βγάλη ό άλλος τό φίδι άπό τήν τρύπα, γιά νά έχουμε εμείς την ησυχία μας. Αυτό εΐναι έλλειψη αγάπης. "Υστερα αρχίζει ό άνθρωπος νά κινήται άπό συμφέρον. Γι' αυτό βλέπεις ένα πνεϋμα σήμερα: «Μέ τον τάδε νά έχουμε σχέσεις, γιά νά μας λέη καλά λόγια. Μέ τον άλλο νά τά έχουμε καλά, γιά νά μη μας διασύρη κ.λπ. Νά μη μας πάρουν γιά κορόιδα, νά μη γίνουμε θύματα». "Αλλος αδιαφορεί και δέν μιλάει. «Νά μη μιλήσω, λέει, γιά νά μή μέ γράψουν οι εφημερίδες». Οί περισσότεροι δηλαδή εΐναι τελείως αδιάφοροι. Τώρα άρχισε λίγο κάτι νά γίνεται. Τόσον καιρό δέν έγραφε κανένας τίποτα. Είχα βάλει τις φωνές πρίν άπό χρόνια σέ κάποιον στο "Αγιον "Ορος. «Πολύ πατριωτισμό έχεις», μοϋ λέει. Πριν άπό λίγο καιρό ήρθε καί μέ βρήκε: «"Ολα τά διέλυσαν, μοϋ λέει, οικογένεια, παιδεία...». Τοϋ λέω καί έγώ μέ τήν σειρά μου: «Πολύ πατριωτισμό έχεις!».
"Ολη
αυτή ή κατάσταση έχει κάνει ένα κακό καί ένα καλό. Τό κακό εΐναι ότι καί
εκείνοι πού είχαν κάτι μέσα τους, άρχισαν νά αδιαφορούν, γιατί λένε: «Έγώ θά
σιάξω τήν κατάσταση;». Τό καλό εΐναι δτι πολλοί άρχισαν νά προβληματίζωνται καί
νά αλλάζουν. Μερικοί έρχονται καί μέ βρίσκουν καί προσπαθούν νά δικαιολογήσουν
ένα κακό πού έκαναν προηγουμένως, γιατί έχουν προβληματισθή.
- Δηλαδή, Γέροντα, πρέπει πάντα νά ομολογούμε τό «πιστεύω»
μας;
- Χρειάζεται διάκριση. Εΐναι φορές πού δέν πρέπει νά μιλήσουμε καί άλλες
φορές πού πρέπει νά ομολογούμε μέ παρρησία τό «πιστεύω» μας, γιατί φέρουμε
ευθύνη, άν δέν μιλήσουμε. Σ' αυτά τά δύσκολα χρόνια ό καθένας μας πρέπει νά
κάνη ό,τι γίνεται ανθρωπίνως καί δ,τι δέν γίνεται ανθρωπίνως νά τό άφήνη στον
θεό. Έτσι θά έχουμε ήσυχη τήν συνείδηση μας ότι κάναμε εκείνο πού μπορούσαμε.
Άν δέν αντιδράσουμε, θά σηκωθούν οί προγονοί μας άπό τούς τάφους. Εκείνοι
υπέφεραν τόσα γιά τήν πατρίδα καί εμείς τί κάνουμε γι' αυτήν; Ή Ελλάδα, ή
Όρθοδοξία, με τήν παράδοση της, τους Αγίους και τους ήρωες της, να πολεμήται
από τους ίδιους τους "Ελληνες
και
έμεις νά μή μιλάμε! Είναι φοβερό! Είπα σε κάποιον: «Γιατί δεν μιλάτε; Τί είναι
αυτά πού κάνει ό τάδε;». «Τί νά πής, μου λέει, αυτός δλος βρωμάει». «"Αν
βρωμάη δλος, γιατί δεν μιλάτε; Χτυπήστε τον». Τίποτε, τον αφήνουν. "Εναν
πολιτικό τον έφτυσα. «Πες, τοϋ λέω, "δεν συμφωνώ μ' αυτό". Τίμια
πράγματα. Θέλεις νά έξυπηρετηθής έσΰ και νά ρημάξουν δλα;».
"Αν
οί Χριστιανοί δεν ομολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θά κάνουν χειρότερα.
Ένώ, άν αντιδράσουν, θά τό σκεφθούν. Άλλα καί ol σημερινοί
Χριστιανοί δέν είναι γιά μάχες. Οί πρώτοι Χριστιανοί ήταν γερά καρύδια·
άλλαξαν δλο τον κόσμο. Καί στήν βυζαντινή εποχή μιά εικόνα έβγαζαν άπό τήν
Εκκλησία καί αντιδρούσε ό κόσμος. Έδώ ό Χριστός σταυρώθηκε, γιά νά αναστηθούμε
εμείς, καί εμείς νά αδιαφορούμε! Άν ή Εκκλησία δέν μιλάη, γιά νά μην έρθη σέ
ρήξη με τό κράτος, άν οί μητροπολίτες δέν μιλούν, γιά νά τά έχουν καλά μέ
δλους, γιατί τούς βοηθάνε στά Ιδρύματα κ.λπ., oi Αγιορείτες
πάλι άν δέν μιλούν, γιά νά μήν τούς κόψουν τά επιδόματα4, τότε
ποιος θά μιλήση; Είπα σέ κάποιον ηγούμενο: «Άν σας πούν δτι θά σας κόψουν τά
επιδόματα, νά πήτε: "θά κόψουμε καί εμείς τήν φιλοξενία", γιά νά προβληματισθούν».
Οί καθηγητές της θεολογίας κ.λπ. δέν φωνάζουν, γιατί λένε: «Είμαστε υπάλληλοι·
θά χάσουμε τον μισθό μας, καί μετά πώς θά ζήσουμε;». Τά μοναστή
ρια έν τω μεταξύ τά έπιασαν με τις
συντάξεις. Γιατί εγώ δεν θέλω νά πάρω οΰτε αυτήν την ταπεινή σύνταξη τοϋ
Ο.Γ.Α.; Ακόμη και ασφαλισμένο σε μια ασφάλεια τοϋ Ο.Γ.Α. νά τον έχουν τον μοναχό,
και αυτό δεν είναι τίμιο. Νά τον έχουν ασφαλισμένο ως άπορο, ναί· αυτό τον
τιμά. 'Αλλά νά τον έχουν ασφαλισμένο στον Ο.Γ.Α., γιατί; Ό μοναχός άφησε
μεγάλες συντάξεις, έφυγε από τον κόσμο καί ήρθε στο μοναστήρι, και νά πάρη πάλι
σύνταξη! Και νά φθάνουμε για τήν σύνταξη νά προδώσουμε τον Χριστό!
-
Δεν εννοείτε,
Γέροντα, άν λ.χ. μιά μοναχή δούλεψε ως δασκάλα μερικά χρόνια καί δικαιούται
κάποια σύνταξη;
-
Καλά, αυτή τέλος
πάντων. Τώρα δμως νά σοϋ πω, άν καί αυτήν τήν σύνταξη τήν διάθεση κάπου, θά πάρη
μιά γερή σύνταξη από τον Χριστό. ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ<<ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου