ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

0ι προφητείες τοΰ άγιου Κοσμά πού άφοροΰν στην άνάκτηση της Κων­σταντινουπόλεως, πού κάποτε αποτελούσε τό όνειρο τοΰ Έθνους, καθώς καί τις συναφείς προφητείες πού έχουν σχέσι με τήν «Πόλη» παραμένουν στις ανεκπλήρωτες, εισέτι, προφητείες τοΰ άγιου Κοσμά.

Παρά ταΰτα θά ρίξωμε μιά γρήγορη ματιά στήν προσπάθεια πού έγινε γιά τήν άνάκτησή της, καθώς καί γιά τήν πρόθεση πού είχαν άλλα κράτη γιά τήν κατάληψή της.

Ένεκα των προφητειών τοΰ άγιου Κοσμά οί "Ελληνες άνεθάρρησαν γιά τήν άποτίναξι τοΰ ζυγοΰ καί ελευθερώνοντας οί αγωνιστές της ελευθερίας τά ελληνικά εδάφη δεν ξέχναγαν οΰτε τήν Πόλη οΰτε τόν άγιο Κοσμά. Γι' αυτό στό πεδίο των μαχών τραγουδοΰσαν καί πολλοί ξεψυχοΰσαν με τούς γνωστούς μας πλέον στίχους.

Βοήθα μας "Αη-Γιώργη καί συ άγιε Κοσμά, νά πάρωμε τήν Πόλη καί τήν άγιά-Σοφιά...

Ενδιαφέρον γιά τό θέμα μας αποτελεί ή άναζήτησι στοιχείων γιά τήν προσπάθεια καταλήψεως της Κωνσταντινουπόλεως κατά τούς βαλκανι­κούς πολέμους.

Κατά τόν α' βαλκανικό πόλεμο Ελλάς, Βουλγαρία, Σερβία, Μαυρο­βούνιο κατόπιν διπλωματικής προπαρασκευής, στήν οποία πρωτοστάτησε  

ό Ελευθέριος Βενιζέλος^[1], ενώθηκαν γιά νά εκδιώξουν εκ των έθνικών εδαφών τους τόν κοινό εχθρό τους, τόν Τοΰρκο.

Τό ενδιαφέρον της Βουλγαρίας προχώρησε πέρα της έκδιώξεως των Τούρκων εκ των εδαφών της, διότι εστράφη τόσο πρός την κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως, όσο καί πρός την κατάληψη της Μακεδονίας.

Ό βουλγαρικός στρατός έφτασε μέχρι τήν γραμμή των Τούρκων, που κάλυπτε τήν Κωνσταντινούπολι από τά Δυτικά.

Τό ενδιαφέρον των Ρώσων γιά τήν κατάληψη της Κωνσταντινουπόλης  ήταν ακόμη μεγαλύτερο.

0ι σύμμαχοι της Entente γνώριζαν τά ελληνικά ενδιαφέροντα γιά άνάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως καί γι' αυτό δέν ήθελαν στον πόλεμο εναντίον των Τούρκων νά συμπεριλάβουν καί τήν Ελλάδα, γιά νά μήν έχει διεκδικήσεις γι' αυτήν. Αντιθέτως ό Βενιζέλος διαρκώς επεδίωκε νά μπή η Ελλάς στόν πόλεμο αυτό.

Ό τσάρος της Ρωσίας απείλησε μέ πόλεμο τόν βασιλιά Κωνστανττ αν παρουσιαστή ελληνικός στρατός πρό της Κωνσταντινουπόλεως και ή ελληνική σημαία κυματίση στήν Κωνσταντινούπολη, διότι αυτή αποτελεί συνέχεια της ρωσικής αυτοκρατορίας [!]

Έντω μεταξύ έγιναν διάφορες αλλαγές: Ή Ρωσία απεχώρησε από  την Entente ένεκα της μπολσεβικικής επαναστάσεως.

Ή Entente απέτυχε διά τοϋ στόλου της νά έκβιάση τόν Ελλήσποντο προς κατάληψι της Κωνσταντινουπόλεως καί έστρεψε τήν προσπάθεια της μέσω της Μακεδονίας, οπότε εδέχθη τήν συμμετοχή της Ελλάδος στόν πόλεμο.

9.  Γιά τίς πληροφορίες όλες: —  Κ. Παπαρρηγοπούλου, Ή Ιστορία τοϋ Ελληνικού "Εθνους, τ. 8, σελ. 199 κ.ε., 214-21 — ε.ά., βλ, πληρορορίες γιά τήν πολιτική τοϋ Βενιζέλου καί βασιλέως Κωνσταντίνου -ιζ. ταλήψεως της Κωνσταντινουπόλεως, ε.ά., κεφ. Ε'. —  Εκδοτική Αθηνών, τ. ιδ', σελ. 284 κ.έ. —  Εγκυκλοπαίδεια Ηλίου, Βαλκανικοί Πόλεμοι, τ. 4. —  Εκδοτική Αθηνών, τ. ιε', κεφ. Ή Ελλάς καί ό Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, σελ. 36 xJL

Οί Τούρκοι φοβερά πιεζόμενοι από τήν στρατιά τοϋ Γάλλου στρατηγοΰ Φρανσέ δ' Έσπερε άνοιξαν στίς 2/15 Σεπτεμβρίου 1918 τήν οδό προς  την Κωνσταντινούπολη καθώς και στον συμμαχικό στρατό πού έπέλαυνε άπό τήν Ασία καί κατέθεσαν τά όπλα άνευ όρων καί υπέγραψαν ανακωχή εις τόν Μοϋδρο.

Ό ελληνικός στρατός πού μετείχε στίς επιχειρήσεις υπό τόν αρχιστρά­τηγο Λεωνίδα Παρασκευόπουλο μαζί μέ τό επιτελείο του εισήλθε στήν Κωνσταντινούπολι μέ τόν ελληνικό στόλο αποτελούμενο εκ των πολε­μικών «Κιλκίς», «Θύελλα» καί «Δάφνη», ό όποιος εισέπλευσε εις τόν Κε­ράτιο Κόλπο.

Ό χριστιανικός ευρωπαϊκός στρατός, μαζί μέ τόν ελληνικό κατευθύν­θηκε στό Οικουμενικό Πατριαρχείο γιά νά λάβη τήν ευλογία τοΰ Πα­τριάρχου κοντά στήν πύλη πού άπηγχονίσθη ό Πατριάρχης Γρηγόριος ό Ε'.

Έγινε άποθέωσι τοΰ ελληνικού στρατού άπό τόν ενθουσιασμένο ελλη­νικό πληθυσμό.

Ή τύχη της Πόλης εκρίθη όμως αλλιώς.

Ή νικήτρια Γαλλία έδειχνε σημεία επανόδου της στήν φιλοτουρκική πολιτική της καί παρέβλεψε τά ελληνικά δίκαια. Καί δχι μόνο τόν Βό­σπορο, τό Βυζάντιο καί τή Θράκη αρνιόταν στήν Ελλάδα, αλλά καί τήν άπόδοσι της Καβάλας εις τους Βούλγαρους μετά βίας αναγκαζόταν νά μήν υποστήριξη^[1].

Παρά ταΰτα διά της διαμαρτυρίας καί φροντίδος τών Γάλλων φιλελλήνων Κλεμανσώ καί Πουανκαρέ υπογράφτηκε ή συνθήκη τών Σεβρών, ή όποια υποστήριξε τήν έκπλήρωσι τών ελληνικών δικαίων. Άλλα τήν μεγάλη αυτή ευκαιρία έματαίωσε ό εθνικός διχασμός, πού ανέκοψε τήν εθνική άπο κατάστασι καί τήν όλοκλήρωσι τών εθνικών πόθων ό χωρισμός τοΰ έθνους σέ δυό αντίπαλα στρατόπεδα: βασιλικούς-βενιζελικούς".

---

[1]Κ. Παπαρρηγοπούλου, 'έ.ά., σελ. 294. ΙΙ.ε.ά., σελ. 431.

q 37

---

[1] Εγκυκλοπαίδεια Ηλίου, Βαλκανικοί Πόλεμοι, τ. 4.

— βλ. τά σχετικά μέ τήν πολιτική τοϋ Βενιζέλου, σύναψι συμμαχιών μέ βαλκανικούς στήνΈκδοτική Άθ., τ. ιδ', 284, 285, 286,287 κ.λπ.· βλ. τηλεγράφημα Γεωργίου Α'πρός τόν νιζέλο^- αποδέχεται τήν πολιτική του πορεία, ε.ά., σελ. 288.

— Κ. Παπαρρηγοπούλου, ε.ά., τ. 8 κεφ. Ε'. Βλ. πολιτική τοϋ Βενιζέλου· βλ. έν συνέχεια _ μονή Βενιζέλου νά ε'ισέλθη ή Ελλάς στόν πόλεμο καί πολιτικούς χειρισμούς του.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ <<ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.>>της Ευθυμίας Μοναχής-Ηγουμένη στην Ι.Μ. του Αγ.Κοσμά του Αιτωλού στο Μεγαδένδριο Θέρμου.