Ο ηγούμενος π. Μεθόδιος και οι ιερομόναχοι π. Αλέξιος και π. Σεραφείμ χελιδόνια του Χριστού...
"Όταν τα χελιδόνια μένουν από τροφή και το κρύο πλησιάζει, ξεκινούν το ταξίδι τους για τα θερμά κλίματα. Εκεί θα βρον πολύ ήλιο και αρκετή τροφή". Τον λόγο αυτό, του αγίου Νικολάου επισκόπου Αχρίδος, μάς μετέφερε προσκυνητής της μονής Γηρομερίου στους Φιλιάτες,
για να περιγράψει, ενθουσιαστικά, την δραστηριότητα του ηγουμένου π.
Μεθοδίου και των ιερομονάχων π. Αλεξίου και π. Σεραφείμ, που, ζώντας
πνευματικά, ανέδειξαν έναν έρημο τόπο, σε μια κακοτράχηλη θεσπρωτική
γωνιά, σε διεθνή προορισμό θρησκευτικού τουρισμού. Και αυτό που έχει
μεγάλη σημασία για τη Μονή Γηρομερίου είναι ότι ο επισκέπτης δεν θαυμάζει μόνο κτίρια και κειμήλια, αλλά στέκεται στα πρόσωπα των πατέρων του μοναστηριού, οι οποίοι με την αγιοπνευματική τους εμπειρία και βίωση ζωογονούν καρδιές
και τις οδηγούν σε ανθοφορία. Αυτή, κατά τη γνώμη μας, είναι η
συγκομιδή από μια επίσκεψη στη μονή Γηρομερίου. Ο τρόπος ζωής, η άσκηση,
η
μετάνοια, η κάθαρση. Παραφράζοντας ένα ποίημα, θα γράφαμε: "Τι είναι η μονή Γηρομερίου; Καράβι, που ταξιδεύει, με κατάρτι και σημαία και άγκυρα την Παναγία και στ' αμπάρια κουβαλάει νάμα, μέλι, κερί και λιβάνι για τους πεινασμένους του νάρθηκα".
μετάνοια, η κάθαρση. Παραφράζοντας ένα ποίημα, θα γράφαμε: "Τι είναι η μονή Γηρομερίου; Καράβι, που ταξιδεύει, με κατάρτι και σημαία και άγκυρα την Παναγία και στ' αμπάρια κουβαλάει νάμα, μέλι, κερί και λιβάνι για τους πεινασμένους του νάρθηκα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου