Γράφει ο Χαράλαμπος Άνδραλης. Δικηγόρος
Στους τέσσερις πρώτους μήνες της σημερινής κυβέρνησης, ακόμα δεν έχουν ξεκαθαρισθεί πολλά σημεία σχετικά με τις κατευθύνσεις της πολιτικής της. Είναι μνημονιακή ή αντιμνημονιακή, φιλολαϊκή η φιλοκεφαλαιακή, αριστερή ή νεοφιλελεύθερη, με ευρωπαϊκή ή ανατολική κατεύθυνση, με σεβασμό ή με αντιπάθεια στην ελληνορθόδοξη παράδοση;
Στους τέσσερις πρώτους μήνες της σημερινής κυβέρνησης, ακόμα δεν έχουν ξεκαθαρισθεί πολλά σημεία σχετικά με τις κατευθύνσεις της πολιτικής της. Είναι μνημονιακή ή αντιμνημονιακή, φιλολαϊκή η φιλοκεφαλαιακή, αριστερή ή νεοφιλελεύθερη, με ευρωπαϊκή ή ανατολική κατεύθυνση, με σεβασμό ή με αντιπάθεια στην ελληνορθόδοξη παράδοση;
Ένα μόνο είναι σαφές σε αυτήν την κυβέρνηση. Ότι
προσανατολίζεται σε μία αχρήματη κοινωνία1, όπου οι συναλλαγές και οι
ταυτοποιήσεις θα γίνονται αποκλειστικά με ηλεκτρονικά μέσα, ακολουθώντας πιστά τα σχεδιαζόμενα προγράμματα των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Οι συνέπειες της ψηφιακής και αχρήματης κοινωνίας την οποία οραματίζονται τα υψηλά στελέχη της κυβέρνησης, είναι πολλές. Από άποψη οικονομική2, κοινωνική3 και θεολογική4 έχουν γίνει ορθές επισημάνσεις για τους κινδύνους που κρύβονται πίσω από τις μεγαλοστομίες για εκσυγχρονισμό και διευκολύνσεις από την χρήση των ποικίλων ηλεκτρονικών καρτών (σίτισης, συναλλαγών, υγείας, του πολίτη κ.λπ.).
Ας δούμε, εν συντομία, και από συνταγματικής πλευράς, κατά πόσο μπορούν να σταθούν αυτές οι ρυθμίσεις που δρομολογεί η κυβέρνηση και κατά πόσο μπορούν να συνυπάρξουν με τον σεβασμό στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών:
Α. Στην παρ. 2 του 1ου άρθρου του Ελλ. Συντάγματος, ορίζεται ότι «θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία», ενώ στην παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου αναφέρεται ότι «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».
Η χρήση των ηλεκτρονικών καρτών προϋποθέτει την ύπαρξη μίας κρατικής βάσης δεδομένων, όπου θα είναι καταχωρημένα τα στοιχεία που θα περιέχουν οι ηλ. κάρτες. Επομένως, αυτομάτως το κράτος που έχει πρόσβαση σε αυτή τη βάση δεδομένων, τίθεται σε θέση ισχύος έναντι του λαού, ο οποίος κατά το Σύνταγμά μας είναι κυρίαρχος.
Όμως, πέρα από τη βάση δεδομένων η οποία σε μεγάλο βαθμό έχει ολοκληρωθεί (ηλεκτρονικό ληξιαρχείο, taxis, κ.λπ.), οι εκάστοτε κυβερνώντες θα έχουν πρόσβαση και στην ατομική κάρτα των πολιτών, καθώς η τεχνολογία παρέχει τη δυνατότητα επεξεργασίας τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο κυρίαρχος λαός τίθεται σε δυσχερή θέση απέναντι στο κράτος, διότι το σύστημα αυτό παρέχει τη δυνατότητα στους εκάστοτε κυβερνώντες να ελέγχουν, να παρακολουθούν, να ευνοούν αλλά και να αποκλείουν από την κοινωνική και οικονομική ζωή, όποιον θέλουν, «πειράζοντας» ή απενεργοποιώντας την κάρτα του.
Στον οικονομικό τομέα, η θέση των πολιτών γίνεται ακόμη πιο δύσκολη. Διότι αν πάψει να διακινείται το χρήμα με τη σημερινή του μορφή και θεσμοθετηθούν υποχρεωτικά οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, τότε η κάθε κυβέρνηση θα δύναται να αφανίσει την περιουσία οποιουδήποτε πολίτη, αφαιρώντας το άυλο χρήμα από την προσωπική του κάρτα συναλλαγών, με τη νομιμοφανή δικαιολογία του «γενικού συμφέροντος».
Αλλά και αν υποθέσουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται τόσο πολύ να χρησιμοποιήσει αυτά τα μέσα για να επιβληθεί στο λαό, θα έχει καταφέρει να «στρώσει το έδαφος» για τις μελλοντικές κυβερνήσεις που ενδέχεται να μην είναι δημοκρατικές, έτσι ώστε να έχουν στα χέρια τους ό,τι χρειάζονται για να επιβληθούν στον κατά τα άλλα κυρίαρχο λαό. Αν θεσμοθετηθούν αυτές οι ρυθμίσεις, η κατάσταση μετά δεν θα μπορεί να αλλάξει και ήδη θα ζούμε σε μία κοινωνία βγαλμένη από μυθιστόρημα του Τζ. Όργουελ, όπου ο πολίτης θα παρακολουθείται σε κάθε του κίνηση και θα είναι απόλυτα εξαρτημένος από τις «καλές προθέσεις» των κρατούντων.
Με δεδομένο ότι καμία ψηφιακή βάση δεδομένων δεν είναι ασφαλής από την επίθεση «χάκερ», στο παιχνίδι της κυριαρχίας επάνω στο λαό μπαίνουν και οι κακόβουλοι «πειρατές» των ηλεκτρονικών συστημάτων, που έχουν πρόσβαση και στην κεντρική βάση δεδομένων, αλλά και στις ατομικές κάρτες.
Συμπερασματικά, η θεσμοθέτηση κάρτας του πολίτη ή κάρτας συναλλαγών προσκρούει καταφανώς στο πρώτο άρθρο του Συντάγματος, ως απόλυτα αντιδημοκρατική ρύθμιση. Το άρθρο αυτό θεσπίστηκε για την εδραίωση της δημοκρατίας έπειτα από την πτώση της χούντας, και ως εκ τούτου είναι από εκείνα που δεν μπορούν να αναθεωρηθούν κατά το άρθρο 110 του Συντάγματος.
Β. Στην παρ. 1 του άρθρου 2 του Συντάγματος ορίζεται ότι «ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας».
Η έκθεση των στοιχείων (υγείας, οικονομικά κ.λπ.) των πολιτών σε ψηφιακές βάσεις δεδομένων, προσβάσιμες και σε τρίτους, καθώς όπως αναφέραμε πιο πάνω κανένα ηλεκτρονικό σύστημα δεν είναι απόλυτα ασφαλές, είναι ο ορισμός της έλλειψης σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου. Η μετατροπή του ανθρωπίνου προσώπου σε ψηφιακό αριθμό και ο ασφυκτικός έλεγχος της προσωπικής και κοινωνικής ζωής των πολιτών, καθιστά τις ρυθμίσεις των ηλεκτρονικών καρτών αντίθετες και με αυτό το μη αναθεωρήσιμο άρθρο του Συντάγματος.
Επιπλέον, η αντιμετώπιση όλων των πολιτών ως υπόπτων φοροδιαφυγής, θέτει τους πολίτες ενόχους μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, καταπατώντας το σεβασμό της αξίας του ανθρωπίνου προσώπου.
Γ. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 5 του Συντάγματος ορίζεται ότι «Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας.»
Αυτή η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας ακυρώνεται με τη χρήση της επερχόμενης κάρτας συναλλαγών. Διότι μέσα σε αυτή την κάρτα θα αποθηκεύονται οι καθημερινές συναλλαγές, πολλές από τις οποίες ο χρήστης της κάρτας δεν θα ήθελε να γίνουν γνωστές σε τρίτους για προσωπικούς και όχι φορολογικούς λόγους.
Για παράδειγμα, στην αχρήματη κοινωνία δεν έχει θέση η «ελεημοσύνη», αυτός ο χριστιανικός θεσμός που αγαπήθηκε πολύ από τον γενναιόδωρο Ορθόδοξο λαό μας και πάντα αντιμετωπιζόταν με αντιπάθεια από τους φονταμελιστές μαρξιστές και τους ορθολογιστές ευρωπαϊστές. Η δε δωρεά χρημάτων μέσω τραπέζης, καθιστά την κρυφή αρετή της ελεημοσύνης γνωστή στο κράτος και όχι μόνο, με αποτέλεσμα το ενδεχόμενο, πολύ σύντομα να θεσμοθετηθεί και «φόρος ελεημοσύνης».
Επιπλέον, ο πολίτης μπορεί να θέλει να κρατήσει την αγορά διαφόρων προϊόντων (πολιτικών εφημερίδων, βιβλίων, προσωπικών αντικειμένων κ.λπ.) κρυφή από οποιονδήποτε. Το δικαίωμα αυτό πως θα προστατευθεί από την κάρτα που τα καταγράφει όλα;
Στην 3η παράγραφο του ίδιου άρθρου αναφέρεται ότι «η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη».
Όμως, η χρήση ηλεκτρονικών καρτών στις συναλλαγές και στην ταυτοποίηση προσβάλλει βάναυσα το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας. Ο χρήστης της κάρτας εντοπίζεται με μεγάλη ευκολία από το κράτος το οποίο με αυτές τις ψηφιακές «χειροπέδες», ελέγχει κάθε του κίνηση.
Δ. Στο άρθρο 9 αναφέρεται ότι «η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη».
Με τη χρήση των ποικίλων καρτών, η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του καθενός μας εκτίθεται στο έλεος των εκάστοτε κρατούντων, αλλά και των επιδέξιων «χάκερ» στους οποίους αυτές οι τεχνολογίες παρέχουν στοιχεία που άπτονται της ιδιωτικής σφαίρας του πολίτη.
Ε. Στο άρθρο 9Α ορίζεται ότι: «καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα των προσωπικών δεδομένων.»
Το άρθρο αυτό από μόνο του καταδεικνύει όλες αυτές τις σχεδιαζόμενες ρυθμίσεις ως αντισυνταγματικές, αφού η συλλογή και η χρήση των προσωπικών δεδομένων αποτελεί τη βάση όλου αυτού του ψηφιακού συστήματος συναλλαγών και ταυτοποίησης.
Μετά από όλα αυτά, εύλογα γεννάται η απορία, γιατί αυτές τις αντισυνταγματικές και πλήρως αντιδημοκρατικές ρυθμίσεις τις δρομολογεί μία αριστερή κυβέρνηση σε συνεργασία με ένα κόμμα της λαϊκής δεξιάς; Γιατί ανοίγει αυτή την πληγή που θα διχάσει το Ελληνικό Λαό, σε μία περίοδο που όλοι πρέπει να είμαστε ενωμένοι; Στο ερώτημα αυτό θα απαντήσει το άμεσο μέλλον.
Σε κάθε περίπτωση, η αυτοπροσδιοριζόμενη ως φιλολαϊκή κυβέρνηση πρέπει να εξασφαλίσει εναλλακτικές λύσεις για τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες που δεν θα λάβουν αυτές τις κάρτες με οποιοδήποτε κόστος. Θα μεριμνήσει για αυτούς τους ανθρώπους, πολλοί εκ των οποίων ψήφισαν την κυβέρνηση, ή θα τους θυσιάσει στο βωμό του «πάση θυσία στο ευρώ» και του «γενικού συμφέροντος»; Εξάλλου όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα επιβλήθηκαν στο όνομα του «γενικού συμφέροντος».
Οι εξαγγελλόμενες κάρτες σίτισης, υγείας, συναλλαγών, του πολίτη κ.λπ. μοιραία μας θυμίζουν τα λόγια του λαοφιλούς αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου (+1994), τα οποία καταγράφηκαν σε βιβλίο5 εκδοθέν το έτος 1996, δηλαδή πολύ πριν χτυπήσει η οικονομική κρίση και φθάσουμε σε αυτό το σημείο.
Αυτά τα προφητικά λόγια δεν μπορούν να μείνουν απαρατήρητα ακόμα και από τους δεδηλωμένους «διαφωτιστές-προοδευτικούς», διότι σε αυτά υπάρχει ακριβής πρόβλεψη των όσων ζούμε σήμερα, πριν από είκοσι και πλέον χρόνια. Είχε πει, λοιπόν, ο Άγιος:
«Επέβαλαν στη χώρα μας ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος, τόσο μεγάλο που, όχι μόνον να μη μπορούμε να το ξεχρεώσουμε... αλλά ούτε τους τόκους αυτού του δανείου να μην προλαβαίνουμε, με αυτό καταφέρνουν με εύλογη δικαιολογία να επιβάλλουν στο λαό ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης, έως εσχάτων.
Θα επιβάλλουν συνεχώς νέα οικονομικά μέτρα, δυσβάστακτα, φόρους ασήκωτους και πάρα πολλά άλλα μέτρα, έτσι ώστε να κάνουν το λαό να αγανακτήσει.
Και τι θα πετύχουν με αυτό; Ακούστε: Ο λαός καταπιεζόμενος από τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα θα ζητάει κάποια στιγμή να ξανασάνει, αλλά αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να του τη χαρίσουν ποτέ, παρά μόνον έως ότου σκύψει το κεφάλι του εντελώς στο έδαφος, δηλώνοντας τέλεια υποταγή στο καινούργιο τους σύστημα...
Θα λένε: Έχετε δίκιο που διαμαρτύρεσθε, όμως έχετε μεγάλο εξωτερικό χρέος και αυτοί που έχουν πολλά λεφτά φοροδιαφεύγουν για να μη σας επιβάλλουμε άδικα μεγάλους φόρους κτλ. πρέπει να αποδεχθείτε το τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου.
Έτσι ώστε να βλέπουμε ποιοί είναι οι νομοταγείς πολίτες και ποιοί οι φοροφυγάδες. Ταυτόχρονα θα παρέχουν μέσω του ηλεκτρονικού οικονομικού συστήματος πολλές διευκολύνσεις.»
Τι άλλο διαφορετικό μπορεί να είναι αυτό που με ακρίβεια περιγράφει ο Άγιος, από την κάρτα συναλλαγών που εξήγγειλε η πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών κ. Λούκα Κατσέλη6, με το πρόσχημα της πάταξης της φοροδιαφυγής;
1- Ήδη προχωράει ρύθμιση όπου σε 23 ελληνικά νησιά οι συναλλαγές με ποσά άνω των 70 ευρώ θα γίνεται αποκλειστικά μέσω πιστωτικής ή χρεωστικής κάρτας.
2-http://id-ont.blogspot.gr/2015/05/blog-post_14.html Η "πάταξη της φοροδιαφυγής" είναι προσχηματική. Άλλοι είναι οι λόγοι που σπρώχνουν προς "αχρήματη" (χωρίς μετρητά) κοινωνία.
3-http://id-ont.blogspot.gr/2015/05/blog-post_0.html ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΤΙ, ΠΩΣ, ΓΙΑΤΙ;
10+1 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ & ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ
ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ! Εστία Πατερικών Μελετών
4-http://kaiomenivatos.blogspot.gr/2015/05/2015_28.html Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
"ἡ εἰσαγωγή τοῦ σφραγίσματος" (Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης) Β΄ ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ ΙΟΥΝΙΟΣ 2015 ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
5-π. Παΐσιος «Σκεύος εκλογής» - ιερομονάχου Χριστοδούλου αγιορείτου http://ekklisiaonline.gr/index.php/eipan/item/2298-o-kataklysmos-ton-ilektronikon-karton-kai-ta-anthropina-dikaiomata
Οι συνέπειες της ψηφιακής και αχρήματης κοινωνίας την οποία οραματίζονται τα υψηλά στελέχη της κυβέρνησης, είναι πολλές. Από άποψη οικονομική2, κοινωνική3 και θεολογική4 έχουν γίνει ορθές επισημάνσεις για τους κινδύνους που κρύβονται πίσω από τις μεγαλοστομίες για εκσυγχρονισμό και διευκολύνσεις από την χρήση των ποικίλων ηλεκτρονικών καρτών (σίτισης, συναλλαγών, υγείας, του πολίτη κ.λπ.).
Ας δούμε, εν συντομία, και από συνταγματικής πλευράς, κατά πόσο μπορούν να σταθούν αυτές οι ρυθμίσεις που δρομολογεί η κυβέρνηση και κατά πόσο μπορούν να συνυπάρξουν με τον σεβασμό στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών:
Α. Στην παρ. 2 του 1ου άρθρου του Ελλ. Συντάγματος, ορίζεται ότι «θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία», ενώ στην παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου αναφέρεται ότι «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».
Η χρήση των ηλεκτρονικών καρτών προϋποθέτει την ύπαρξη μίας κρατικής βάσης δεδομένων, όπου θα είναι καταχωρημένα τα στοιχεία που θα περιέχουν οι ηλ. κάρτες. Επομένως, αυτομάτως το κράτος που έχει πρόσβαση σε αυτή τη βάση δεδομένων, τίθεται σε θέση ισχύος έναντι του λαού, ο οποίος κατά το Σύνταγμά μας είναι κυρίαρχος.
Όμως, πέρα από τη βάση δεδομένων η οποία σε μεγάλο βαθμό έχει ολοκληρωθεί (ηλεκτρονικό ληξιαρχείο, taxis, κ.λπ.), οι εκάστοτε κυβερνώντες θα έχουν πρόσβαση και στην ατομική κάρτα των πολιτών, καθώς η τεχνολογία παρέχει τη δυνατότητα επεξεργασίας τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο κυρίαρχος λαός τίθεται σε δυσχερή θέση απέναντι στο κράτος, διότι το σύστημα αυτό παρέχει τη δυνατότητα στους εκάστοτε κυβερνώντες να ελέγχουν, να παρακολουθούν, να ευνοούν αλλά και να αποκλείουν από την κοινωνική και οικονομική ζωή, όποιον θέλουν, «πειράζοντας» ή απενεργοποιώντας την κάρτα του.
Στον οικονομικό τομέα, η θέση των πολιτών γίνεται ακόμη πιο δύσκολη. Διότι αν πάψει να διακινείται το χρήμα με τη σημερινή του μορφή και θεσμοθετηθούν υποχρεωτικά οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, τότε η κάθε κυβέρνηση θα δύναται να αφανίσει την περιουσία οποιουδήποτε πολίτη, αφαιρώντας το άυλο χρήμα από την προσωπική του κάρτα συναλλαγών, με τη νομιμοφανή δικαιολογία του «γενικού συμφέροντος».
Αλλά και αν υποθέσουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται τόσο πολύ να χρησιμοποιήσει αυτά τα μέσα για να επιβληθεί στο λαό, θα έχει καταφέρει να «στρώσει το έδαφος» για τις μελλοντικές κυβερνήσεις που ενδέχεται να μην είναι δημοκρατικές, έτσι ώστε να έχουν στα χέρια τους ό,τι χρειάζονται για να επιβληθούν στον κατά τα άλλα κυρίαρχο λαό. Αν θεσμοθετηθούν αυτές οι ρυθμίσεις, η κατάσταση μετά δεν θα μπορεί να αλλάξει και ήδη θα ζούμε σε μία κοινωνία βγαλμένη από μυθιστόρημα του Τζ. Όργουελ, όπου ο πολίτης θα παρακολουθείται σε κάθε του κίνηση και θα είναι απόλυτα εξαρτημένος από τις «καλές προθέσεις» των κρατούντων.
Με δεδομένο ότι καμία ψηφιακή βάση δεδομένων δεν είναι ασφαλής από την επίθεση «χάκερ», στο παιχνίδι της κυριαρχίας επάνω στο λαό μπαίνουν και οι κακόβουλοι «πειρατές» των ηλεκτρονικών συστημάτων, που έχουν πρόσβαση και στην κεντρική βάση δεδομένων, αλλά και στις ατομικές κάρτες.
Συμπερασματικά, η θεσμοθέτηση κάρτας του πολίτη ή κάρτας συναλλαγών προσκρούει καταφανώς στο πρώτο άρθρο του Συντάγματος, ως απόλυτα αντιδημοκρατική ρύθμιση. Το άρθρο αυτό θεσπίστηκε για την εδραίωση της δημοκρατίας έπειτα από την πτώση της χούντας, και ως εκ τούτου είναι από εκείνα που δεν μπορούν να αναθεωρηθούν κατά το άρθρο 110 του Συντάγματος.
Β. Στην παρ. 1 του άρθρου 2 του Συντάγματος ορίζεται ότι «ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας».
Η έκθεση των στοιχείων (υγείας, οικονομικά κ.λπ.) των πολιτών σε ψηφιακές βάσεις δεδομένων, προσβάσιμες και σε τρίτους, καθώς όπως αναφέραμε πιο πάνω κανένα ηλεκτρονικό σύστημα δεν είναι απόλυτα ασφαλές, είναι ο ορισμός της έλλειψης σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου. Η μετατροπή του ανθρωπίνου προσώπου σε ψηφιακό αριθμό και ο ασφυκτικός έλεγχος της προσωπικής και κοινωνικής ζωής των πολιτών, καθιστά τις ρυθμίσεις των ηλεκτρονικών καρτών αντίθετες και με αυτό το μη αναθεωρήσιμο άρθρο του Συντάγματος.
Επιπλέον, η αντιμετώπιση όλων των πολιτών ως υπόπτων φοροδιαφυγής, θέτει τους πολίτες ενόχους μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, καταπατώντας το σεβασμό της αξίας του ανθρωπίνου προσώπου.
Γ. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 5 του Συντάγματος ορίζεται ότι «Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας.»
Αυτή η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας ακυρώνεται με τη χρήση της επερχόμενης κάρτας συναλλαγών. Διότι μέσα σε αυτή την κάρτα θα αποθηκεύονται οι καθημερινές συναλλαγές, πολλές από τις οποίες ο χρήστης της κάρτας δεν θα ήθελε να γίνουν γνωστές σε τρίτους για προσωπικούς και όχι φορολογικούς λόγους.
Για παράδειγμα, στην αχρήματη κοινωνία δεν έχει θέση η «ελεημοσύνη», αυτός ο χριστιανικός θεσμός που αγαπήθηκε πολύ από τον γενναιόδωρο Ορθόδοξο λαό μας και πάντα αντιμετωπιζόταν με αντιπάθεια από τους φονταμελιστές μαρξιστές και τους ορθολογιστές ευρωπαϊστές. Η δε δωρεά χρημάτων μέσω τραπέζης, καθιστά την κρυφή αρετή της ελεημοσύνης γνωστή στο κράτος και όχι μόνο, με αποτέλεσμα το ενδεχόμενο, πολύ σύντομα να θεσμοθετηθεί και «φόρος ελεημοσύνης».
Επιπλέον, ο πολίτης μπορεί να θέλει να κρατήσει την αγορά διαφόρων προϊόντων (πολιτικών εφημερίδων, βιβλίων, προσωπικών αντικειμένων κ.λπ.) κρυφή από οποιονδήποτε. Το δικαίωμα αυτό πως θα προστατευθεί από την κάρτα που τα καταγράφει όλα;
Στην 3η παράγραφο του ίδιου άρθρου αναφέρεται ότι «η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη».
Όμως, η χρήση ηλεκτρονικών καρτών στις συναλλαγές και στην ταυτοποίηση προσβάλλει βάναυσα το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας. Ο χρήστης της κάρτας εντοπίζεται με μεγάλη ευκολία από το κράτος το οποίο με αυτές τις ψηφιακές «χειροπέδες», ελέγχει κάθε του κίνηση.
Δ. Στο άρθρο 9 αναφέρεται ότι «η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη».
Με τη χρήση των ποικίλων καρτών, η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του καθενός μας εκτίθεται στο έλεος των εκάστοτε κρατούντων, αλλά και των επιδέξιων «χάκερ» στους οποίους αυτές οι τεχνολογίες παρέχουν στοιχεία που άπτονται της ιδιωτικής σφαίρας του πολίτη.
Ε. Στο άρθρο 9Α ορίζεται ότι: «καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα των προσωπικών δεδομένων.»
Το άρθρο αυτό από μόνο του καταδεικνύει όλες αυτές τις σχεδιαζόμενες ρυθμίσεις ως αντισυνταγματικές, αφού η συλλογή και η χρήση των προσωπικών δεδομένων αποτελεί τη βάση όλου αυτού του ψηφιακού συστήματος συναλλαγών και ταυτοποίησης.
Μετά από όλα αυτά, εύλογα γεννάται η απορία, γιατί αυτές τις αντισυνταγματικές και πλήρως αντιδημοκρατικές ρυθμίσεις τις δρομολογεί μία αριστερή κυβέρνηση σε συνεργασία με ένα κόμμα της λαϊκής δεξιάς; Γιατί ανοίγει αυτή την πληγή που θα διχάσει το Ελληνικό Λαό, σε μία περίοδο που όλοι πρέπει να είμαστε ενωμένοι; Στο ερώτημα αυτό θα απαντήσει το άμεσο μέλλον.
Σε κάθε περίπτωση, η αυτοπροσδιοριζόμενη ως φιλολαϊκή κυβέρνηση πρέπει να εξασφαλίσει εναλλακτικές λύσεις για τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες που δεν θα λάβουν αυτές τις κάρτες με οποιοδήποτε κόστος. Θα μεριμνήσει για αυτούς τους ανθρώπους, πολλοί εκ των οποίων ψήφισαν την κυβέρνηση, ή θα τους θυσιάσει στο βωμό του «πάση θυσία στο ευρώ» και του «γενικού συμφέροντος»; Εξάλλου όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα επιβλήθηκαν στο όνομα του «γενικού συμφέροντος».
Οι εξαγγελλόμενες κάρτες σίτισης, υγείας, συναλλαγών, του πολίτη κ.λπ. μοιραία μας θυμίζουν τα λόγια του λαοφιλούς αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου (+1994), τα οποία καταγράφηκαν σε βιβλίο5 εκδοθέν το έτος 1996, δηλαδή πολύ πριν χτυπήσει η οικονομική κρίση και φθάσουμε σε αυτό το σημείο.
Αυτά τα προφητικά λόγια δεν μπορούν να μείνουν απαρατήρητα ακόμα και από τους δεδηλωμένους «διαφωτιστές-προοδευτικούς», διότι σε αυτά υπάρχει ακριβής πρόβλεψη των όσων ζούμε σήμερα, πριν από είκοσι και πλέον χρόνια. Είχε πει, λοιπόν, ο Άγιος:
«Επέβαλαν στη χώρα μας ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος, τόσο μεγάλο που, όχι μόνον να μη μπορούμε να το ξεχρεώσουμε... αλλά ούτε τους τόκους αυτού του δανείου να μην προλαβαίνουμε, με αυτό καταφέρνουν με εύλογη δικαιολογία να επιβάλλουν στο λαό ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης, έως εσχάτων.
Θα επιβάλλουν συνεχώς νέα οικονομικά μέτρα, δυσβάστακτα, φόρους ασήκωτους και πάρα πολλά άλλα μέτρα, έτσι ώστε να κάνουν το λαό να αγανακτήσει.
Και τι θα πετύχουν με αυτό; Ακούστε: Ο λαός καταπιεζόμενος από τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα θα ζητάει κάποια στιγμή να ξανασάνει, αλλά αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να του τη χαρίσουν ποτέ, παρά μόνον έως ότου σκύψει το κεφάλι του εντελώς στο έδαφος, δηλώνοντας τέλεια υποταγή στο καινούργιο τους σύστημα...
Θα λένε: Έχετε δίκιο που διαμαρτύρεσθε, όμως έχετε μεγάλο εξωτερικό χρέος και αυτοί που έχουν πολλά λεφτά φοροδιαφεύγουν για να μη σας επιβάλλουμε άδικα μεγάλους φόρους κτλ. πρέπει να αποδεχθείτε το τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου.
Έτσι ώστε να βλέπουμε ποιοί είναι οι νομοταγείς πολίτες και ποιοί οι φοροφυγάδες. Ταυτόχρονα θα παρέχουν μέσω του ηλεκτρονικού οικονομικού συστήματος πολλές διευκολύνσεις.»
Τι άλλο διαφορετικό μπορεί να είναι αυτό που με ακρίβεια περιγράφει ο Άγιος, από την κάρτα συναλλαγών που εξήγγειλε η πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών κ. Λούκα Κατσέλη6, με το πρόσχημα της πάταξης της φοροδιαφυγής;
1- Ήδη προχωράει ρύθμιση όπου σε 23 ελληνικά νησιά οι συναλλαγές με ποσά άνω των 70 ευρώ θα γίνεται αποκλειστικά μέσω πιστωτικής ή χρεωστικής κάρτας.
2-http://id-ont.blogspot.gr/2015/05/blog-post_14.html Η "πάταξη της φοροδιαφυγής" είναι προσχηματική. Άλλοι είναι οι λόγοι που σπρώχνουν προς "αχρήματη" (χωρίς μετρητά) κοινωνία.
3-http://id-ont.blogspot.gr/2015/05/blog-post_0.html ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΤΙ, ΠΩΣ, ΓΙΑΤΙ;
10+1 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ & ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ
ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ! Εστία Πατερικών Μελετών
4-http://kaiomenivatos.blogspot.gr/2015/05/2015_28.html Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
"ἡ εἰσαγωγή τοῦ σφραγίσματος" (Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης) Β΄ ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ ΙΟΥΝΙΟΣ 2015 ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
5-π. Παΐσιος «Σκεύος εκλογής» - ιερομονάχου Χριστοδούλου αγιορείτου http://ekklisiaonline.gr/index.php/eipan/item/2298-o-kataklysmos-ton-ilektronikon-karton-kai-ta-anthropina-dikaiomata
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου