Αγία Ματρώνα τής Μόσχας ! ( ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ )

Saint Matrona the Sightless of Moscow

+ 2 Μαϊου

Η Αγία Ματρώνα γεννήθηκε τό 1881,  πάμπτωχη, τυφλή εκ γενετής, καί κατατρεγμένη, από τό τότε Σοβιετικό καθεστώς. Είχε από τόν Χριστό τό χάρισμα τής διόρασης αλλά καί τής προόρασης. Μπορούσε νά βλέπει συμβάντα πού εγίνοντο ή, θά γίνονταν σέ εκατοντάδες μίλια μακριά καί σέ άγνωστους γι΄ αυτήν τόπους...

Ο  Αγιος Ιωάννης τής Κροστάνδης, ό μεγάλος αυτός Άγιος τής Ορθοδόξου Ρωσικής Εκκλησίας, όταν συνάντησε γιά πρώτη φορά τήν άγνωστή του τότε, 14χρονη  τυφλή Ματρώνα μέσα στόν κατάμεστο από κόσμο ναό τού Αγίου Ανδρέα, είπε γι΄ αυτήν, τά παρακάτω  λόγια,

" Ελα, Ματρώνουσκα, έλα... Ιδού έρχεται ή αντικαταστάτριά μου, ό  Όγδοος στύλος τής Ρωσίας " 

μιλώντας  προφητικά, γιά τήν ιδιαίτερη αποστολή τής Ματρώνας στόν Ρωσικό λαό καί στά μετέπειτα χρόνια τών διωγμών πού έβλεπε νά έρχονται...

Προέβλεψε τήν Γερμανική εισβολή στήν Ρωσία, αλλά μίλησε καί γιά έναν άλλο, μετέπειτα πόλεμο, πού θά σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους, μόνο μέσα σέ μιά νύχτα...

++++++++++++++++++++++++++

Σέ μικρή ακόμη ηλικία προείπε τήν επανάσταση τού 1917  πού έγινε χρόνια αργότερα, λέγοντας.

" Θά ληστεύουν καί θά αφανίζουν τίς Εκκλησίες, θά αρπάζουν τά εδάφη καί θά τά μοιράζουν άπληστα μεταξύ τους, καταδιώκοντας όλους χωρίς εξαίρεση..."

Ζήτησε μιά φορά από τήν μητέρα της ένα φτερό μεγάλο. Τό μάδησε, καί δείχνοντάς το στήν μητέρα της, τής είπε,

" Βλέπεις μαμά, αυτό τό φτεράκι;

Καί τί νά δώ  παιδάκι μου, αφού τό ΄χεις μαδήσει;

Ετσι μητέρα, θά μαδήσουν σέ λίγο, καί τόν πατερούλη μας τόν Τσάρο..."

Η μητέρα της φοβήθηκε, όμως σέ λίγο καιρό ή προφητεία βγήκε σωστή καί ό Τσάρος οδηγήθηκε στήν εκτέλεση...

Δεκάδες ασθενείς περνούσαν καθημερινά από τό σπίτι της καί οί περισσότεροι, έχοντας πίστη, γίνονταν καλά...

Οταν μετακόμισε τό  1925 στήν Μόσχα χωρίς μάλιστα διαβατήριο καί άδεια παραμονής, τό Σοβιετικό καθεστώς επανειλημμένως προσπάθησε νά τήν συλλάβει. Τούς ξέφευγε τήν τελευταία στιγμή ειδοποιημένη από τόν Θεό μέ διάφορους τρόπους. Μόλις αυτή έφευγε, κατέφθαναν οί πράκτορες τής NKVD , αλλά ήταν αργά πιά...

Ή  Άννα Βιμπορνόβα θυμάται τό παρακάτω περιστατικό.

" Ήρθε μιά φορά ένας αστυνομικός νά συλλάβει τήν Ματρώνα καί εκείνη τού λέει

" Φύγε, φύγε γρήγορα, έχεις συμφορά στό σπίτι σου. Ή τυφλή δέν φεύγει από σένα, εδώ στό κρεβάτι κάθομαι, δέν πάω πουθενά..."

Τήν άκουσε ό αστυνομικός, πήγε σπίτι του καί βρήκε τήν γυναίκα του καμένη από τήν γκαζιέρα. Πρόλαβε καί τήν μετέφερε στό Νοσοκομείο.

Όταν τήν άλλη μέρα ήρθε στήν υπηρεσία, τόν ρώτησαν,

" Τήν συνέλαβες τήν τυφλή; "

" Τήν τυφλή, τούς είπε, δέν θά τήν συλλάβω ποτέ. Χάρη στήν τυφλή πρόλαβα νά πάω τήν γυναίκα μου στό Νοσοκομείο, άμα δέν μού τό ΄λεγε θά τήν έχανα..."

Φοιτητές αποκλεισμένοι πολιτικά από τό τότε καθεστώς διηγούνται πώς μέ τίς προσευχές αυτής τής τυφλής γυναίκας ξεπέρναγαν τά εμπόδια γιά τήν απόκτηση ενός πτυχίου. Ακόμη καί αξιωματούχοι τού καθεστώτος, κατά παράδοξο τρόπο, βοηθούσαν αυτούς γιά τούς οποίους ή Αγία Ματρώνα προσηύχετο.

Αλλά καί άνθρωποι πού υπέφεραν από μαγείες ή ψυχολογικά προβλήματα έβρισκαν σ΄ αυτήν τήν θεραπεία τους...

Συμβούλευε νά κάνουμε σωστά τόν σταυρό μας καί νά σταυρώνουμε τά πάντα γύρω μας, ακόμη καί τό φαγητό μας...

Τήν ρώτησε κάποτε ή Ζηναϊδα Ζδάνοβα,

" Γιατί επέτρεψε ό Θεός νά κλείσουν καί νά γκρεμίσουν τόσες Εκκλησίες;"

καί απάντησε μέ τά παρακάτω λόγια,

"Αυτό ήταν τό θέλημα τού Θεού. Ο λαός είναι σάν υπνωτισμένος καί μιά φοβερή δαιμονική δύναμη έχει μπεί σέ δράση. Βρίσκεται στόν αέρα, καί διεισδύει παντού. 

Παλιά, ή δαιμονική αυτή δύναμη κατοικούσε στά έλη καί στά πυκνά δάση, επειδή οί άνθρωποι πήγαιναν τακτικά στήν εκκλησία, φορούσαν καί τιμούσαν τόν σταυρό. Τά σπίτια τους ήταν προστατευμένα από τίς εικόνες, τά κανδήλια πού έκαιγαν, τόν αγιασμό πού έκαναν...

Τά δαιμόνια πετούσαν μακριά καί φοβόντουσαν νά πλησιάσουν...

Σήμερα όμως, τά σπίτια αυτά αλλά καί οί ίδιοι οί άνθρωποι έχουνε γίνει κατοικητήριο δαιμόνων γιά τήν απιστία τους καί τήν απομάκρυνσή τους από τόν Χριστό.

Έλεγε ακόμη,

" Όταν θά πεθάνω λίγοι θά έρχονται στόν τάφο μου. Αλλά μετά από χρόνια ό κόσμος θά μέ γνωρίσει, καί άνθρωποι ταλαιπωρημένοι από τίς θλίψεις θά μέ παρακαλάνε νά προσεύχομαι γι΄ αυτούς... Όλους θά τούς ακούω καί όλους θά τούς βοηθώ...

Νά έρχεσθε σέ μένα καί νά μού λέτε σάν νά είμαι ζωντανή, τίς θλίψεις σας καί τά προβλήματά σας καί εγώ όλους θά τούς ακούω καί όλους θά τούς βοηθώ..."

Θυμάται ακόμη ή κ. Ζδάνοβα, αρχιτέκτων μηχανικός,

" Τήν ρωτούσα γιά τήν πορεία τής Ρωσίας μέσα στήν Επανάσταση, καί μού έλεγε,

Πρώτα θά βγάλουν τόν Στάλιν. Μετά απ΄ αυτόν οί κυβερνήτες θά εναλλάσσονται καί ό ένας θά είναι χειρότερος από τόν άλλον....Θά κατακλέψουν τήν Ρωσία... 

Μετά τόν  πόλεμο θά γυρίζουν  " οί σύντροφοι " στό εξωτερικό, θά ιδούν καί πώς ζούνε οί ξένοι, θά διαφθαρούν καί θά σπάσουν τελικά τά μούτρα τους.

Εκείνο τόν καιρό θά εμφανισθεί ό Μιχαήλ...

( Σ.Σ. από τά παρακάτω,  φαίνεται ότι μάλλον μιλάει γιά τόν Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Ο καιρός όμως θά τό δείξει... )

" Θά θελήσει νά βοηθήσει, όλα να τά αλλάξει, όλα νά τά ανατρέψει...

Αλλά άν ήξερε ότι θά αποτύχει καί ότι θά τόν σκοτώσουν, έ , τότε, δέν θά άρχιζε μέ κανένα τρόπο...

Θά γίνουν ταραχές, διαμάχες, σφαγές... Τό ένα κόμμα θά πολεμάει τό άλλο. Μετά θά γίνει κάποια καλυτέρευση πού όμως, θά κρατήσει λίγο καιρό. Μιά ανάσα θά πάρετε, απ΄ όλα θά έχετε, μέχρι καί τήν Παράκληση θά μπορείτε νά κάνετε στήν Κόκκινη Πλατεία αλλά καί τά μνημόσυνα στόν σφαγιασθέντα Τσάρο...

Αλλά μετά θά γυρίσουν στήν Ρωσία οί παλαιοί...καί θά γίνει ή κατάσταση χειρότερη από ότι ήταν πρώτα...

Ώχ, πώς σάς λυπάμαι όλους! Μέχρι τούς εσχάτους καιρούς, ( γιατί από εκεί καί πέρα ), έτσι θά ζήσετε..."

Ή Άννα Βιμπόρνοβα θυμάται,

" Επισκέφθηκα τήν Ματρώνα τίς μέρες τής Μεγάλης Σαρακοστής ( 1952 ), λίγο πρίν πεθάνει. 

Μή φοβάσαι μού λέει, δέν θά ξαναγίνει σύντομα πόλεμος. Θά ξαπλώσουμε έτσι καί θά σηκωθούμε αλλιώς"

" Πώς αλλιώς; "  τήν ρωτάω.

" Νά, - μού λέει -, θά γυρίσουμε στό "ξύλινο " ...

"Μάτουσκα, τής λέω, τί σημαίνει τό  "ξύλινο; "

" Ξύλινο αλέτρι, μού λέει, μέ αυτό θά δουλεύουμε τότε..."

" Καί πού θά πάνε τά τρακτέρ πού τώρα έχουμε;..."

Ώ, - λέει -, άσε τά τρακτέρ... Θά δουλεύει τότε τό αλέτρι τό ξύλινο,  καί ή ζωή θά είναι καλή. Ομως, ακόμη δέν φτάσαμε μέχρι αυτούς τούς καιρούς. Εσύ όμως δέν θά πεθάνεις μέχρι τότε καί θά τά δείς όλα αυτά...

Η επαναφορά τού ξύλινου αρότρου στήν ζωή μας ( καί εφ΄ όσον βρεθούνε ζώα νά τά σύρουν ), θά ισοπεδώσει τήν ανθρώπινη αλαζονεία τής εποχής μας...Εάν δέν βρεθούνε ζωντανά γι΄ αυτή τήν " άροση επιβίωσης " ,  πολύ φοβόμαστε ότι θά τά σύρουμε εμείς γιά νά μή πεθάνουμε από τήν πείνα...

....Πόλεμος, συμπλήρωσε, δέν θά ξαναγίνει ποτέ...( μέ τόν τρόπο πού μέχρι τώρα ξέρουμε...).

Χωρίς πόλεμο θά πεθάνετε όλοι. Θά πέσουν πολλά θύματα. Όλοι οί νεκροί θά ξαπλώσετε επάνω στήν γή....

Θά σάς πώ καί κάτι άλλο,

Αποβραδίς όλα θά είναι ( όρθια καί καλά ) πάνω στήν γή, καί όταν θά σηκωθείτε τό άλλο πρωϊ, όλα θά μπούν ( θά ταφούν ) μέσα στήν γή... 

Χωρίς " πόλεμο " ..... ό πόλεμος ( τότε ) θά γίνεται..."

Μέ τά όσα παραπάνω αναφέρει ή αγία, φαίνεται καθαρά ότι μιλάει γιά πυρηνική καταστροφή καί πιθανόν μέ υδρογονοβόμβες, πού θά σκοτώνουν ανθρώπους αλλά τά κτίρια θά μένουν ανέπαφα!. 

Τά περιθώρια λοιπόν στενεύουν καί τά μηνύματα πού διαβάζουμε δείχνουν καθαρά ότι πολύ σύντομα θά υπάρξουν σοβαρά προβλήματα... 

Χρέος μας είναι νά προετοιμαζόμαστε, γιατί άν χάσουμε αυτή τήν ζωή λίγο τό κακό, μιά καί κανείς άνθρωπος δέν πρόκειται σωματικά, καί στήν μορφή πού μέχρι σήμερα ξέρουμε, νά ζήσει αιώνια... 

Ο μεγάλος κίνδυνος είναι νά βρεθούμε απροετοίμαστοι, νά εμπαίξουμε, νά χλευάσουμε, καί νά αδιαφορήσουμε γιά όλα αυτά   καί νά βρεθούμε ξαφνικά σέ " τόπο σκοτεινό καί απαραμύθητο "  γιά όλη τήν αιωνιότητα...

Αυτή, μέ λίγα λόγια, υπήρξε ή ζωή, καί αυτά ήσαν τά προφητικά λόγια γιά τήν εποχή μας τής Αγίας Ματρώνας από τήν Ρωσία, πού ή Ιερά Σύνοδος τής Ρωσικής Εκκλησίας τήν ανακήρυξε Αγία, στίς 2  Μαϊου 1999, καί τήν οποία μπορούμε νά επικαλούμεθα μέ πίστη γιά κάθε μας πρόβλημα. Αμήν !

( αποσπάσματα από τό βιβλίο " Η  Αγία Ματρώνα τής Μόσχας "  κεντρική διάθεση Βιβλιοπωλείο Νεκτ. Παναγόπουλου - Αθήνα )

 

ΘΑΥΜΑΤΑ  ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ  ΜΑΤΡΩΝΑΣ  ΣΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ...

 

Ο Ναός τής Αγίας Ματρώνας στόν Περισσό τής Νέας Ιωνίας, στήν Αθήνα

1)  "...Ήταν Κυριακή πρωί. Καθόμουν πολύ στενοχωρημένη στη βεράντα του σπιτιού μου και έκανα προσευχή στην Αγία Ματρώνα τη Ρωσίδα την αόμματο, την οποία πριν από μερικές εβδομάδες είχα επισκεφθεί στο Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στον Περισσό, όπου φυλάσσεται ιερό λείψανό της και η θαυματουργός εικόνα της.

Είχα ακούσει αρκετά θαύματα που πραγματοποιεί η Οσία και με κατάνυξη αλλά και με δάκρυα στα μάτια ζητούσα να δώσει υγεία και στο πρόβλημα της κόρης μου της Αγγελικής, που υπέφερε από στραβισμό του δεξιού της οφθαλμού και προσπαθούσαμε με κάθε τρόπο να αποφύγει το παιδί την επέμβαση.

Είχα πάρει λαδάκι από την κανδήλα της Αγίας και άλειψα το ματάκι της αλλά και νυχθημερόν προσευχόμουν με δάκρυα στα μάτια για τη θεραπεία της.
Η Οσία που αγαπά πολύ τον πονεμένο άνθρωπο και ειδικά τα νέα παιδιά, δεν άργησε και χάρισε στο παιδί μου τη θεραπεία του και δεν χρειάστηκαν ιατρικές επεμβάσεις.
Ευχαριστώ την Αγία για το μεγάλο θαύμα της. Να είναι ευλογημένο το άγιό της όνομα στους αιώνες.

Με πίστη Μαρία Αποστολοπούλου

 

2)  Είμαι ένας αμαρτωλός που αξιώθηκα να δω το μεγάλο θαύμα του Θεού και της Αγίας Ματρώνας της Ρωσίδας. Ήξερα ότι κάθε Δευτέρα απόγευμα στο Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στον Περισσό γίνεται η Παράκληση της Οσίας και ήρθα και εγώ να παρακαλέσω για ένα μεγάλο πρόβλημά μου.

Πριν καιρό είχα ένα ατύχημα. Τίποτε δεν μπορούσε να βελτιώσει την κατάστασή μου. Οι αφόρητοι πόνοι αφενός και η άσχημη ψυχολογική μου κατάσταση αφετέρου, μου έκαναν μαρτυρική τη ζωή. Και όμως ο Θεός ο οποίος θεραπεύει πάσαν νόσον και πάσαν ασθένειαν των ανθρώπων, διά πρεσβειών της Οσίας Ματρώνας, χάρισε την βραδιά εκείνη και σε μένα το θαύμα.

Δεν είχε τελειώσει η Παράκληση και αισθάνθηκα το βάρος του πόνου και την κακή ψυχολογική μου κατάσταση να χάνονται και να αισθάνομαι σαν πρώτα που ήμουν υγιής. Μεγάλη η χαρά μου αλλά και η ευχαριστία μου προς την Οσια, γιατί από εκείνη τη στιγμή έπαψα να υποφέρω και σαν κλωστή κόπηκαν οι πόνοι και η άσχημη ψυχολογία μου.

Κωνσταντίνος Κωστόπουλος

 

3) Σεβαστέ μου Γέροντα Αθηναγόρα, ευλογείτε.
Προ πολλού καιρού έπρεπε ίσως να σας πληροφορήσω περί της ευεργεσίας και θεραπείας την οποία έλαβα από την Αγία Ματρώνα τη Ρωσίδα, προστάτιδα των χριστιανών και καταφύγιο των πονεμένων και ασθενούντων.

Φορτωμένος με κακοήθη όγκο και φρικτούς πόνους στην κοιλιακή χώρα βάδιζα το δρόμο μου σκεπτόμενος ότι το τέλος πλησιάζει. Μέσα μου όμως κάτι μου έλεγε ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει. Με τη σκέψη αυτή αλλά και με την πίστη που με διακρίνει από παιδί (δώρο της μητέρας μου) άρχισα να ζητώ τη βοήθεια από το Θεό και την πρεσβεία της θαυματουργού Αγίας Ματρώνας.

Πολλές φορές προχώρησα ως το επιβλητικό προσκυνητάρι της Αγίας, έκλαψα, παρακάλεσα, πήρα λαδάκι από την κανδήλα της και καθημερινώς σταύρωνα και άλειφα το σημείο του σώματος που βρισκόταν ο όγκος. Μετά από καιρό και με την υπόδειξη του ιατρού έκανα αξονική και, ω του παραδόξου θαύματος, ο όγκος είχε υποχωρήσει. Οι πόνοι με είχαν εγκαταλείψει και εγώ χαρούμενος και υγιής πλέον επέστρεφα στο σπίτι μου.

Δέκα μήνες έχουν περάσει από τότε και με τη χάρη του Θεού και την πρεσβεία της Αγίας Ματρώνας, χαίρω άκρας υγείας! Σ’ ευχαριστώ, Αγία μου, για την απλόχερη ευλογία σου σε μένα τον αμαρτωλό που πιστεύω ότι αναξίως την δέχθηκα.

Ο ικέτης σου Σπύρος Τάνταρος

 

Η εικόνα τής Αγίας Ματρώνας τήν ημέρα τής εορτής της, στίς 2 Μαϊου, πλαισιωμένη από λουλούδια πού πάντα τής άρεσαν...

3)  Επισκεφθήκαμε τον ιερό ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, προσκεκλημένοι, ο άνδρας μου και εγώ, σε γάμο φιλικού μας προσώπου. Έως ότου αρχίσει το μυστήριο του γάμου, περιεργαζόμουν τον πανέμορφο αυτό ναό της Παναγίας μας και σε κάποιο σημείο διέκρινα ένα τεράστιο προσκυνητάρι με μία επιβλητική εικόνα σε χρυσό φόντο και προχώρησα να προσκυνήσω.

Μετά από λίγο και ενώ προσευχόμουν, με πλησίασε ένας μακρυγένης ιερεύς πνευματικός και με περισσή ταπείνωση, αν το διέκρινα σωστά, με ρώτησε: «Γνωρίζετε ποιά είναι η Οσία αυτή;». Του απάντησα πως δεν την γνωρίζω. Εκείνος με πολλή καλοσύνη με ενημέρωσε εκτενώς για τη βιογραφία της Οσίας Ματρώνας.

Μου μίλησε για τα θαύματά της και εγώ έχοντας μέσα μου μεγάλο πόνο, γιατί δεν είχα αποκτήσει έπειτα από αρκετό χρονικό διάστημα γάμου ένα παιδί, έκλαψα και του είπα να παρακαλέσει για μένα και τον άνδρα μου να μεσολαβήσει η Αγία στον Κύριο να μας δώσει ένα παιδί. Ευγενής ο ευλογημένος παππούλης μου είπε:

«Κάνε προσευχή και συ και ο άνδρας σου κι εγώ καθημερινώς θα ανάβω ένα κερί στην Οσία και θα την παρακαλώ για σένα». Μετά από τρεις μήνες, έπειτα από πολλή προσευχή, έμεινα έγκυος και γέννησα ένα αγοράκι το οποίο βαπτίσαμε σ’ αυτόν το ναό, δοξάζοντας το Θεό και την Αγία Ματρώνα για το μεγάλο δώρο τους στην αναξιότητά μας. Όπως επίσης και το σεβαστό Γέροντα Αθηναγόρα για τις προσευχές και την αγάπη του.

Μαργαρίτα – Αλέξανδρος

 

4) Ο Ιερεύς του Ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στον Περισσό είχε ένα πρόβλημα εξωτερικά στο αυτί του· συγκεκριμένα μία οξύτατη φλεγμονή η οποία του δημιουργούσε πολύ πόνο και άλλα σοβαρά προβλήματα. Πολλές φορές παρακαλούσε τον Κύριο και την Θεοτόκον την οποία πολλά χρόνια υπηρετεί, να του θεραπεύσουν το πρόβλημα.

Μία ημέρα ευρισκόμενος σε απελπιστική κατάσταση, έρχεται στο προσκυνητάρι της Οσίας Ματρώνας όπου εκτός της θαυματουργού εικόνας της υπάρχει και ιερό της λείψανο και άρχισε μετά δακρύων να προσεύχεται και να την επικαλείται να τον θεραπεύσει λέγοντάς της:

«Αγία μου, ο πατήρ Αθηναγόρας ομιλεί στον κόσμο και σε μένα πολλές φορές για τα αναρίθμητα θαύματά σου· κάνε και σε μένα το θαύμα σου...». Κλαίγοντας και βάζοντας λαδάκι από την κανδήλα της Αγίας μπήκε στο γραφείο του Ιερού Ναού προβληματισμένος.

Μετά από λίγο και ενώ σταύρωνε το σημείο της φλεγμονής αυτής άνοιξε και άρχισε να αποβάλλει πύον, θεραπεύοντας έτσι το μεγάλο πρόβλημα της υγείας που αντιμετώπιζε ο συγκεκριμένος ιερεύς. Θέλω επίσης να αναφέρω για την ιστορία ότι προ ενός έτους ο ίδιος αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα στο αριστερό αυτί, αλλά δυστυχώς έκανε επέμβαση για την ίασή του.

Ευγνώμων

Δημήτριος Ντούνης, Ιερεύς

 

5) Αγία μου Ματρώνα, σ’ ευχαριστώ για τη βοήθειά σου και τη θεραπεία που πρόσφερες στο παιδί μου το Νικόλα, ο οποίος είχε μεγάλο πρόβλημα δυσλεξίας.

Ειδικοί επιστήμονες με είχαν ενημερώσει ότι τα πράγματα ήταν δύσκολα. Θα προσπαθούσαν φυσικά για το καλύτερο, χωρίς να μας βεβαιώνουν ότι θα είχαμε επιτυχία. Και όμως εγώ, γνωρίζοντας τα θαύματά σου, πήρα το παιδί μου και κρατώντας άνθη στα χέρια μας που τόσο αγαπάς ήρθα στο Ναό που φιλοξενεί ιερό σου λείψανο και την εικόνα σου και με δάκρυα στα μάτια σε παρακάλεσα γι’ αυτό το παιδί. Πίστεψα ότι με άκουσες, ότι δέχθηκες την κραυγή μιας πονεμένης μάνας.

Πήρα λαδάκι από την κανδήλα σου και κάθε ημέρα, επί 40  ημέρες, έσταζα στο στόμα του παιδιού μου λάδι ευλογημένο και το θαύμα δεν άργησε. Το παιδί μου μετά από καιρό και με τη βοήθεια των ειδικών είχε γίνει καλά. Δέξου και πάλι τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μας.

Με όλη μας τη πίστη

Μαύρα και Νικόλας Σιδέρης

 

6) Θαυμαστή βοήθεια χρειάσθηκα και είχα τη βοήθεια της Αγίας τρεις φορές:

Μια φορά σε σοβαρό πρόβλημα υγείας του υιού μου Γρηγορίου, ο οποίος ξαφνικά αντιμετώπισε πρόβλημα με την καρδιά του. Ύστερα από θερμή και ειλικρινή παράκληση, η οσία Ματρώνα έκανε το θαύμα της και το πρόβλημα αντιμετωπίσθηκε με τον καλύτερο και ασφαλέστερο τρόπο και είχε αίσια έκβαση και αποτελεσματική θεραπεία.

Μια δεύτερη φορά σε σοβαρό πρόβλημα υγείας της συζύγου μου Ιωάννας, το οποίο πρόβλημα επίσης αντιμετωπίσθηκε με μεγάλη επιτυχία, πάντοτε φυσικά με τη βοήθεια της οσίας Ματρώνας, στην οποία και πάλι είχα προσφύγει, με πίστη και ειλικρινά παράκληση για βοήθεια.

Μια τρίτη φορά σε πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα του εξ αγχιστείας πατέρα μου Χρήστου, η αντιμετώπιση του οποίου, με τη συμπαράσταση της οσίας μας Ματρώνας, έχει την καλύτερη έκβαση, που θα μπορούσε να έχει, από κάθε άποψη, με ανέλπιστα και εξαιρετικά μέχρι στιγμής, αποτελέσματα.
Δεν είχαν ποτέ, φυσικά, την παραμικρή αμφιβολία, για την άμεση βοήθεια της οσίας μας, όπου και όταν θα τη ζητούσα, ωστόσο είμαι πλέον πεπεισμένος ότι όταν με πίστη ζητά κάποιος τη βοήθεια ενός αγίου για μεσιτεία προς τον Κύριο, τότε είναι σίγουρο ότι θα την έχει.
Το έχει πει άλλωστε και ο ίδιος ο Κύριος Υμών Ιησούς Χριστός: «αιτείτε και δοθείσετε υμίν».

Παύλος Γρ. Βενιέρης

Από τό βιβλίο : Αρχιμ. Αθηναγόρα Δ. Κολυβά, " Οσία Ματρώνα η Ρωσίδα, η αόματος και θαυματουργός Ουρανοπολίτισσα", Αθήνα 2011

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2013/03/blog-post_5222.html#more

+++++++++++++++++++++++++++++

Η άγνωστη συμβολή της Αγίας Ματρώνας στην σωτηρία της Ρωσίας από τους Ναζί…

Η επίσκεψη τού Στάλιν στήν Αγία Ματρώνα κατά την πολιορκία τής Μόσχας από τούς Γερμανούς...


Τα χαράματα της 22ας Ιουνίου 1941 ο Χίτλερ, παραβιάζοντας το «Σύμφωνο Μη Επίθεσης» Σοβιετικής Ένωσης και Γερμανίας, που είχαν υπογράψει οι Μολότωφ και Ρίμπεντρομπ, διέταξε τις δυνάμεις του να εφορμήσουν αστραπιαία εναντίον της ΕΣΣΔ.

Οι Σοβιετικοί άρχιζαν τη μεγάλη εκκένωση της.
Πρώτη εγκατέλειψε τη Μόσχα η σορός του Λένιν, με προορισμό το Τσελιάμπινσκ. Το Συμβούλιο Ύπατης Ηγεσίας παρέμεινε στην πόλη.
Βλέποντας τους Γερμανούς να πλησιάζουν, ο Στάλιν βρέθηκε σε φοβερό δίλημμα. Να μείνει ή να φύγει από την Μόσχα;
Περισσότερο έκλινε προς την δεύτερη λύση. Μάλιστα είχε ετοιμαστεί και το τραίνο που θα τον μετέφερε στην Σιβηρία.
Σε αυτήν την κρίσιμη φάση, κάποιος συνεργάτης του του είπε ότι υπάρχει μία τυφλή αγία Γερόντισσα, που προλέγει το μέλλον. Ο Στάλιν δεν δυσκολεύτηκε να αποφασίσει.
Ο ίδιος προερχόταν από ιερατική οικογένεια, ήταν γιος Γεωργιανού παπά, είχε φοιτήσει σε Ιερατική Σχολή στη Γεωργία και είχε ένα θρησκευτικό υπόβαθρο. Από την άλλη τον έσπρωχνε η ανάγκη. Μην ξεχνάμε ότι η ίδια ανάγκη τον οδήγησε να σταματήσει τους διωγμούς κατά της Εκκλησίας και να ξανανοίξει τις κλειστές εκκλησίες.
Έτσι, φυσικά χωρίς να το μάθει κανείς, στα κρυφά, σύμφωνα με την παράδοση που είναι έντονα διαδεδομένη στην Ρωσία, πήγε στην αγία Ματρώνα για να την συμβουλευτεί.
Η αγία του είπε να μην φύγει, διότι οι Γερμανοί ναι μεν θα πλησιάσουν πολύ κοντά, αλλά δεν θα τα καταφέρουν να μπουν μέσα στη Μόσχα. Έτσι ο Στάλιν πήρε την κρίσιμη απόφαση να μείνει στην Μόσχα.

Τα πράγματα εξελίχθηκαν, όπως τα προέβλεψε η Αγία.

Οι Γερμανοί έφτασαν σε απόσταση 17 χιλιομέτρων, αλλά δεν μπόρεσαν να μπουν μέσα στη Μόσχα.
Η Μάχη της Μόσχας διήρκεσε έως τις 6 Δεκεμβρίου και κερδήθηκε από τους Σοβιετικούς χάρη στις προσευχές της Αγίας Ματρώνας και των άλλων μεγάλων αγίων της Ρωσίας.
Η Μόσχα κρατήθηκε με λυσσαλέα αντίσταση, όπως και το Λένινγκραντ.

ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ  ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ...

Δίδασκε να μην κατακρίνει κανείς τον πλησίον του. «Γιατί να κατακρίνουμε τους άλλους;», έλεγε. «Να σκέφτεσαι πιο πολύ τον εαυτό σου. κάθε προβατάκι θα κρεμασθεί απ’ τη δικιά του ουρίτσα. Με τις ξένες ουρίτσες τι δουλειά έχεις;». Έλεγε να εμπιστεύεται κανείς στο θέλημα του Θεού.

Να ζεί με προσευχή.

Να κάνει συχνά το σταυρό του, να σφραγίζει επίσης με τον Τίμιο Σταυρό και τα πράγματα γύρω του.

Συνιστούσε συχνή Μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων .

Έλεγε: «Να θωρακίζεται κανείς με τον Τίμιο Σταυρό , με προσευχή , με Αγιασμό, με συχνή Θεία Μετάληψη…

Να έχετε μπροστά στις εικόνες αναμμένα κανδήλια».

Επίσης δίδασκε να αγαπάει κανείς τους γέρους και ασθενείς. «Άμα άνθρωποι γεροί , άρρωστοι ή εκείνοι που χάσανε τα μυαλά τους σας λένε κάτι δυσάρεστο ή προσβλητικό, μην τους ακούτε, αλλά απλώς να τους βοηθάτε. Με όλη την επιμέλεια πρέπει να βοηθά κανείς τους αρρώστους και να τους συγχωράει ό,τι και να του πούν , ό,τι και να κάνουν».

Η Ματρώνα έλεγε να μη δίνει κανείς σημασία στα όνειρα: «Μην τα προσέχεις, γίνονται και απ’ τον πειρασμό, για να στενοχωρήσουν τον άνθρωπο, να τον μπερδέψουν με λογισμούς».

Έλεγε να μη τρέχει συνέχεια κανείς σε διάφορους πνευματικούς, γυρεύοντας Στάρετς και διορατικούς. «Όταν τρέχει κανείς σε πολλούς πατέρες, μπορεί να χάσει την πνευματική οδό και τη σωστή κατεύθυνση στη ζωή».

«Ο κόσμος, έλεγε, «εν τω πονηρώ και εν τη πλάνη κείται».

«Εάν είναι να πάτε σ’ ένα γέροντα, ή ιερέα να συμβουλευθείτε, να προσεύχεστε πρώτα να τον φωτίσει ο Θεός να σας δώσει σωστή συμβουλή».

Έλεγε να μην ενδιαφέρεται κανείς για την προσωπική ζωή των ιερέων.

Σ’ αυτούς, που επιθυμούν τη χριστιανική τελειότητα συνιστούσε να μη διακρίνονται από τους άλλου με την εξωτερική τους εμφάνιση, όπως λ.χ. με μαύρα ρούχα κλπ.

«Όταν είσαι στην Εκκλησία , μην κοιτάς κανένα. Να προσεύχεσαι με κλειστά μάτια ή να κοιτάς σε κάποια εικόνα».

Έλεγε ότι, το να βάφονται οι γυναίκες και γενικώς να χρησιμοποιούν διάφορα φτιασίδια είναι μεγάλη αμαρτία, επειδή ο άνθρωπος χαλάει και καταστρέφει την ανθρώπινη μορφή, αποκτάει αυτό που δεν του είχε δώσει ο Θεός, διαστρέφει τη φυσική ομορφιά και όλα αυτά οδηγούν στη διαφθορά.

Στις πιστές κοπέλες η Ματρώνα έλεγε: «Σε σας, τις κοπέλες, ο Θεός όλα θα τα συγχωρέσει, εάν θα αφοσιωθείτε σ’ Αυτόν. Αυτή που αποφασίζει να μην παντρευτεί , πρέπει να κρατήσει την αγνότητα της μέχρι το τέλος. Γι’ αυτό ο Θεός θα της δώσει στεφάνι».

Η Ματρωνούσκα δίδασκε ακόμη :

«Πλησιάζει πειρασμός; Πρέπει οπωσδήποτε να προσεύχεστε. Αδικοχαμένος γίνεται κανείς, όταν ζεί χωρίς προσευχή. Ο εχθρός κάθεται στον αριστερό μας ώμο και στο δεξιό ο Άγγελος. Έχουν και ο ένας και ο άλλος το δικό τους βιβλίο. Στο ένα γράφονται οι αμαρτίες μας, στο άλλο τα καλά μας έργα».

«Πιο συχνά, έλεγε, να κάνετε το σταυρό σας. Ο σταυρός είναι κλειδαριά, όπως και της πόρτας».

Συμβούλευε να μην ξεχνά κανείς να σταυρώνει το φαγητό. «Να καταφεύγετε στη σωστική και προστατευτική δύναμη του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού».

Για τους τους μάγους είχε τη γνώμη...

«Δεν υπάρχει σωτηρία, αν δεν μετανοήσουν , γι’ αυτούς που εκουσίως έγιναν σύμμαχοι της δυνάμεως του πονηρού , αφού ασχολήθηκαν με τα μάγια. Δεν κάνει να ζητά κανείς βοήθεια από τις μάγισσες. Μπορεί να σου θεραπεύσουν φαινομενικά κάποιο σωματικό όργανο, αλλά θα σου βλάψουν την ψυχή».

Η Μάτουσκα πολλές φορές φανέρωνε στους δικούς της ότι μάχεται με τους μάγους, με τις πονηρές δυνάμεις, ότι αοράτως τους πολεμάει.

Μία φορά ήρθε ένας γέρος , ευπαρουσίαστος και σεβάσμιος, με γένια. Έπεσε μπροστά της, γονυπετής, όλα δάκρυα και της είπε: «Πεθαίνει ο μοναχογιός μου».

Η Αγία έγειρε προς αυτόν και τον ερώτησε χαμηλόφωνα: «Και συ τι μάγια του έχεις κάνει; Για να πεθάνει, ή όχι;»

«Για να πεθάνει», απάντησε αυτός.

«Φύγε, φύγε από μένα,- του λέγει η Μάτουσκα-, τότε γιατί ήρθες σε μένα;».

και όταν έφυγε είπε: «Οι μάγοι γνωρίζουν το Θεό! Μακάρι κι εσείς να κάνετε τέτοια προσευχή σας εκείνους , όταν μετανοημένοι εκλιπαρούν από το Θεό συγχώρεση για το κακό που έκαναν!».

Η γενική απομάκρυνση από το Θεό, η μαχητική αθεΐα, η αύξηση της αποξένωσης και της έχθρας μεταξύ των ανθρώπων, η απόρριψη της πίστεως και της παραδόσεως, η αμαρτωλή και αμετανόητη ζωή προκάλεσαν σε εκατομμύρια ψυχές σοβαρές πνευματικές ζημιές.

Τις μέρες που γίνονταν μαζικές κομμουνιστικές διαδηλώσεις , η Αγία παρακαλούσε όλους να μη βγαίνουν έξω, να κλείνουν πόρτες , παράθυρα και φεγγίτες, επειδή , όπως έλεγε, τα στίφη των δαιμόνων καταλαμβάνουν όλο το χώρο.

Ίσως η Μάτουσκα, που πολλές φορές μιλούσε αλληγορικά, ήθελε με αυτά τα λόγια να υπενθυμίσει την ανάγκη να έχει κανείς κλειστά τα παράθυρα της ψυχής, όπως ονομάζουν οι Πατέρες τις αισθήσεις του ανθρώπου.

Κάποτε η Ζ. Ζδάνοβα τη ρώτησε για τα χρόνια του «μαχητικού αθεϊσμού». «Πως επέτρεψε ο Θεός να κλείσουν και να καταγκρεμίσουν τόσους ναούς;».

Η Αγία απάντησε: «Αυτό ήταν το θέλημα του Θεού. Ο αριθμός των ναών ελαττώθηκε, επειδή οι πιστοί θα είναι ολίγοι, δεν θα υπάρχουν και ιερείς γι’ αυτές τι εκκλησίες».

«Μα γιατί κανένας δεν αγωνίζεται;» ρώτησε η Ζηναΐδα .

« Ο λαός είναι υπνωτισμένος, έχει χάσει τα νερά του. Μία φοβερή δαιμονική δύναμη μπήκε σε δράση. Βρίσκεται στον αέρα, διεισδύει παντού. Παλιά κατοικούσε στα έλη και τα πυκνά δάση, επειδή οι άνθρωπο εκκλησιάζονταν, φορούσαν το σταυρό. Τα σπίτια ήταν προστατευμένα από τις εικόνες, τα κανδήλια, τον αγιασμό. Τα δαιμόνια πετούσαν από δίπλα και δεν μπαίνανε μέσα σ’ αυτά τα σπίτια. Σήμερα όμως έχουν γίνει κατοικητήριο των δαιμόνων και οι ίδιοι οι άνθρωποι για την απιστία τους και την απομάκρυνσή τους από το Θεό».

Διαβάζοντας τους δαιμονισμένους, προσευχόμενη για κάθε προσερχόμενο, παρηγορώντας τις θλίψεις του κόσμου, η Μάτουσκα κουραζόταν τόσο πολύ που προς το τέλος της ημέρας δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει με τους δικούς της, και μόνο σιγά αναστέναζε, ακουμπώντας το κεφάλι στην παλάμη της.

Η εσωτερική , πνευματική της ζωή έμεινε μυστήριο ακόμα και για τους οικείους της, μερικοί , θέλοντας να μάθουν για την πνευματική της ζωή, την παρακολουθούσαν τις νύχτες.

Μια κοπέλα είδε ότι όλη τη νύχτα προσευχόταν και έκανε μετάνοιες. Από τους συχνούς σταυρούς δημιουργήθηκε στο μέτωπό της Αγίας ένα λακκάκι- το ίχνος των δακτύλων της. Το σταυρό της τον έκανε βραδέως, με θέρμη, τα δακτυλάκια της ψάχνανε το λακκάκι.

Η Αγία Ματρώνα της Μόσχας
Εκδόσεις ‘’ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΥΨΕΛΗ’’

kivotoshelp.gr