Τετάρτη 19 Αυγούστου 2020

Τιμωρεῖ ὁ Θεός;

 

 

Τιμωρεῖ ὁ Θεός;

(καί βίντεο)

Μαρία, Ἐκπαιδευτικός

Μέ ἀφορμή τήν περιβόητη ἄποψη πώς ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη κι ἑπομένως δέν τιμωρεῖ, ἡ ὁποία κυκλοφορεῖ εὐρέως εἰδικά τά τελευταῖα χρόνια ἀπό χείλη κάποιων λαϊκῶν, ἀλλά δυστυχῶς καί κληρικῶν, τυγχάνοντας μεγάλης μεταπατερικῆς ἀποδοχῆς, πρέπει νά εἰπωθοῦν ὁρισμένες σκέψεις.

Ὁ Θεός τιμωρεῖ παιδαγωγικῶς, γιατί εἶναι μέν ἀγάπη, ἀλλά εἶναι καί δικαιοσύνη.

«Δίκαιος Κύριος καί δικαιοσύνας ἠγάπησεν, εὐθύτητας εἶδε τό πρόσωπον αὐτοῦ» (Ψαλμ. 10:7).

Πότε εἶναι βακτηρία πού μᾶς στηρίζει ἐπιβραβευτικά βλέποντας τήν ἀδυναμία μας ἀλλά καί τόν ἀγῶνα μας καί πότε εἶναι ράβδος πού μᾶς ραπίζει ὥστε νά ἔλθουμε εἰς ἑαυτόν καί νά συνέλθουμε ἀπό τίς ἁμαρτίες, τήν ἀποστασία καί τήν ἀμετανοησία μας, ἐφόσον δέν ἐλάβαμε τό μάθημά μας μόνο ἀπό τήν ὑποστηρικτική βακτηρία Του.

"Ἡ ράβδος καί ἡ βακτηρία σου αὖται μέ παρεκάλεσαν" (Ψαλμ. 22, 4).

Ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ δέν ἀναιρεῖ τήν ἀγάπη Του, ἀλλά ἀντίθετα τήν ἐνισχύει, διότι βοηθᾶ αὐτόν πού πράττει τό κακό νά τό συνειδητοποιήσει καί νά πάψει ὥστε νά σωθεῖ, ἀλλά καί αὐτούς πού ἀδικοῦνται νά γλιτώσουν ἀπό τά κακά τῶν ἄλλων. Ἐπίσης, τά ἐπιτίμια καί οἱ τιμωρίες τοῦ Θεοῦ μποροῦν νά γίνουν ἀφορμή τόσο σέ  μεμονωμένα πρόσωπα, ὅσο καί σέ ὁλόκληρους λαούς νά βάλουν τήν καλή ἀνησυχία, νά μετανοήσουν καί εἴτε νά διορθωθοῦν καί νά σταματήσουν τίς ἀδικίες, τήν ἀσέβεια καί τήν ἀποστασία, εἴτε νά μήν ἐπιχειρήσουν νά πράξουν κακά στό μέλλον ἄν πορεύονται καλῶς, βλέποντας τήν δύναμη τοῦ Ὑψίστου καί τί εἶναι ἱκανή νά κάνει σέ περίπτωση λοξοδρόμησης.

«Ὁ ἐπιβλέπων ἐπί τήν γῆν καί ποιῶν αὐτήν τρέμειν» (Ψαλμ. 103, 32).

Ἡ ἄποψη πώς ὁ Θεός δέν τιμωρεῖ ἐνισχύεται ἐπιπλέον μέ τό «ἐπιχείρημα» πώς ὅσοι θεωροῦν πώς ὁ Θεός τιμωρεῖ διακατέχονται ἀπό φόβο καί δέν μποροῦν οὔτε νά δοῦν τήν ἀγάπη Του, οὔτε νά ἀφεθοῦν στήν εὐεργετική Πρόνοιά Του, ἀγνοῶντας ὅμως πώς εἶναι ἀπαραίτητο νά ἔχουμε τόν ὑγιῆ φόβο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπί τῆς οὐσίας εἶναι σεβασμός καί δέουσα τιμή στόν Βασιλέα Κύριο καί στούς Νόμους Του καί ὄχι δειλία καί ψυχολογικό κόμπλεξ.

"Ἀρχή σοφίας φόβος Κυρίου" (Ψαλμ. 110, 10).

«Ὑποδείξω δὲ ὑμῖν τίνα φοβηθῆτε· φοβήθητε τὸν μετὰ τὸ ἀποκτεῖναι ἔχοντα ἐξουσίαν ἐμβαλεῖν εἰς τὴν γέενναν· ναί, λέγω ὑμῖν, τοῦτον φοβήθητε» (Λουκ. 12, 5).

Μᾶλλον ὅσοι δέν πιστεύουν ὅτι ὁ Θεός παιδαγωγικῶς τιμωρεῖ ἀπό ἀγάπη γιά νά μᾶς φέρει εἰς ἑαυτόν καί νά μᾶς σώσει, πλανῶνται πλάνην οἰκτράν.

Μήπως οἱ ἴδιοι ἔχουν ἐσφαλμένο φόβο μέσα τους (συνειδητό ἤ ἀσυνείδητο) γιατί δέν θέλουν πραγματικά νά ἀναλάβουν τήν εὐθύνη τῶν κακῶν πράξεων καί τῶν ἁμαρτιῶν τους καί ὀνειρεύονται μία ἀπατηλή "ἀγάπη" καί μία ψεύτικη  "πνευματική καλοπέραση" ἐπίγεια καί ἐπουράνια χωρίς κόπο καί χωρίς κόστος;

Μέλλουσα Κρίση χωρίς κόλαση, ἀλλά μόνο Παράδεισος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

«Εἶπεν ὁ Κύριος· Ὅταν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ' αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ· καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ' ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων…. Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ' ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ·» (Ματθ. 25).

Ὑπάρχουν δέ ἄπειρα παραδείγματα ἐπ' αὐτοῦ, δηλαδή πώς ὁ Θεός τιμωρεῖ τόσο τόν λαό Του, ὅσο καί ἀλλόθρησκους, δηλαδή ὁποιονδήποτε ἄνθρωπο ἤ λαό κρίνει καί φυσικά ὅλη τήν ἀνθρωπότητα καί κτίση πού ἔτσι κι ἀλλοιῶς εἶναι δημιούργημά Του.

Ἐπί παραδείγματι ὁ κατακλυσμός τοῦ Νῶε, ἡ καταστροφή τῶν Σοδόμων καί Γομόρρων, ἡ 40ετής περιήγηση καί ταλαιπωρία τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ στήν ἔρημο, οἱ δέκα πληγές τοῦ Φαραῶ, ἡ σφαγή τῶν 3000 ἀσεβῶν ἱερέων τοῦ Βάαλ ἀπό τόν Προφήτη Ἡλία μέ ἐντολή Του κ.λ.π..

Ὅσον ἀφορᾶ την λέξη «τιμωρῶ» ἐτυμολογικά ἔχει τις ἑξῆς ἔννοιες:

«Τιμωρώ < μεσαιωνική ελληνική τιμωρῶ (εκδικούμαι) < αρχαία ελληνική τιμωρῶ (βοηθώ)».

(Ἁπό ἐδῶ: https://el.wiktionary.org/wiki/%CF%84%CE%B9%CE%BC%CF%89%CF%81%CF%8E).

Ἡ ἀρχαιοελληνική ἑρμηνεία τοῦ «τιμωρῶ», δηλαδή «βοηθῶ» ταιριάζει μέ τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ.

Ὅ,τι κάνει κι ἐπιτρέπει ὁ Θεός ἔχει τόν καλό σκοπό νά βοηθήσει καί νά ὁδηγήσει στήν μετάνοια καί στήν σωτηρία ὅλους μας·

«ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Τιμόθ. Α΄ 2, 4).

Ἄρα, κανείς δέν προσάπτει στόν Θεό βλασφήμως ὅτι εἶναι πηγή κακοῦ, ἄπαγε, ὅπως ἐπικαλοῦνται οἱ πρεσβευτές τῆς θεωρίας τοῦ ὅτι ὁ Θεός δέν τιμωρεῖ γιά ὅσους ἀναγνωρίζουμε τήν ἐπιτιμητική παιδαγωγική ἰδιότητα τοῦ Θεοῦ!

Ὅπως λοιπόν οἱ γονεῖς τιμωροῦν τά παιδιά τους γιά νά τά νουθετήσουν καί νά συνέλθουν ἀπό τίς ἀταξίες τους, τό ἴδιο κάνει κι ὁ Θεός μέ τά δικά Του ἄτακτα τέκνα καί κανείς ὀρθοδόξως φρονῶν δέν μπορεῖ νά κατηγορήσει κανέναν ἀπό αὐτούς ὅτι δέν ἀγαποῦν!

Ἐπειδή ἀκριβῶς ἀγαποῦν παιδεύουν καί σωφρονίζουν.

«ὃν γὰρ ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει, μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται» (Ἑβρ. 12, 6).

Μάλιστα δέ, ὁ Κύριος ἀφαιρεῖ ἀπό ἐμᾶς τό «δικαίωμα» τῆς ἐκδικήσεως πού εἶναι ἡ ὕψιστη ἔκφραση τιμωρίας, διότι πολλές φορές ὁ ἄνθρωπος ἀδικεῖ ἀπέναντι στόν σφάλλοντα μή ὁρμώμενος ἀπό ἀγάπη, ἀλλά ἀπό μῖσος καί προσωπικά ἰδιοτελῆ πάθη.

Ἐπίσης  πολλές φορές ἡ ἀνθρώπινη τιμωρία εἶναι ἀδιάκριτη καί ἀποδίδεται εἴτε πολύ ἐλαφρύτερη ἀπ’ ὅ,τι θά ἔπρεπε νά εἶναι προκειμένου νά ὁδηγήσει σέ οὐσιαστική διόρθωση καί θεραπεία, εἴτε πολύ βαρύτερη ἀπ’ ὅ,τι θά ἔπρεπε νά εἶναι μέ ἀποτέλεσμα νά ἐξουδενώνει, νά ἀπελπίζει καί νά κακιώνει τόν σφάλλοντα.

Γι’ αὐτό κι ὁ Θεός λέγει γιά νά μᾶς προφυλάξει·

«μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ· γέγραπται γάρ· ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω, λέγει Κύριος» (Πρός Ρωμ. 12, 19), διαφυλάττοντας γιά τόν Ἴδιο τήν ἀπόδοση τῆς τελείας δικαιοσύνης καί τήν δικαία κρίση, τήν παροῦσα καί τήν μέλλουσα, προτρέποντας ἐμᾶς μόνο πρός τήν ἀσφαλέστερη κατεύθυνση τῆς ἀγάπης·

«Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς,  καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκόντων ὑμᾶς» (Ματθ. 5, 44).

Τέλος, στόν στίχ.9 στήν Ἐπιστολή τοῦ Ἰοῦδα στήν Καινή Διαθήκη ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ φιλονικεῖ μέ τόν διάβολο γιά τό ἄταφο σῶμα τοῦ Μωϋσέως, ἀλλά καί στόν Ζαχαρία (κεφ.3, στίχ.2) τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης σέ κάποια παρόμοια φιλονικία πού ἔχει πάλι μέ τόν Διάβολο, ὁ Ἀρχάγγελος λέγει· "ἐπιτιμῆσαι σοι Κύριος", δηλαδή ὁ Κύριος νά σέ τιμωρήσει.

Ἄρα, ὁ Κύριος ἐπιτιμᾶ-τιμωρεῖ παιδαγωγικῶς ὅποιους, ὅποτε καί ὅπως θέλει μέσα στήν δικαιοσύνη Του.

Προσοχή λοιπόν, νά μήν καταργοῦμε ἀπό τόν Θεό ἰδιότητές Του ὅπως ἡ δικαιοσύνη Του καί νά κρατᾶμε μεμονωμένα ὅποιες νομίζουμε πώς μᾶς συμφέρουν ὅπως τήν ἀγάπη Του. Οἱ αἱρετικοί κόβουν καί ράβουν ἀπό τήν Ἀλήθεια.

Παραθέτω καί τό ἑξῆς ἐνδιαφέρον βίντεο:

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος (Τιμωρεῖ ὁ Θεός;):

 aktines.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου