Να περπατάς επί των υδάτων… Το μόνο πράγμα που είναι απαραίτητο είναι να πιστεύεις διαρκώς. Μια στιγμή ολιγοπιστίας κι αρχίζεις να βυθίζεσαι. Αγια Μαρία Σκομπτσόβα του Παρισιού, η διά Χριστόν σαλή εκ Λετονίας.

 

 

Κύριλλος επίσκοπος Ιεροσολύμων (386)
Τρόφιμος και Εύκαρπος, και οι συν αυτοίς 10.000 μάρτυρες εν Νικομηδεια Βιθυνίας Μ. Ασίας (300)
Δανιήλ ασκητης της Αιγυπτου (6ος αι.)
Ανανίας/Ανίνος ασκητής στην περιοχή του ποταμού Ευφράτη Μεσοποταμίας, μαθητής οσίου Μαϊουμά του Σύρου (13/3, 16/3 και 18/3, 4αι.)
Εδουάρδος βασιλιάς Αγγλίας, παιδομάρτυς στην Corfe Αγγλίας (18/3 και 3/9, 978)
Κύριλλος του Astrakhan Ρωσίας (1576)
Μαρία Σκόμπτσοβα του Παρισιού, η διά Χριστόν σαλή, από Λετονία, μαρτύρησε στο στρατόπεδο του Ravensbruck στην Γερμανία (και 31/3,1945) [σύναξι 20/7]

Νικόλαος Βελιμίροβιτς ο “Χρυσόστομος της Σερβίας”, Επίσκοπος Ohrid κοιμήθηκε στη ρωσική Μονή Αγ. Τύχωνος στην Pennsylvania των ΗΠΑ (18/3 κοίμησι & 12/5 ανακομιδή λειψάνων & 24/5 ανακήρυξι]

Εορτάζουν στις 18 Μαρτίου.

Χρύσανθος ο Αιγύπτιος και Δαρεία η Αθηναία η σύζυγός του και οι μετ᾽ αυτών, μάρτυρες στη Ρώμη (283),
Λεόντιος της Saintes Γαλλίας (640) και Αδριανός οσιομάρτυς στη Maastricht Ολλανδίας (668)
Μαρία η Δικαία, σύζυγος Βσεβολόντ Γ΄ (1206) και Βάσσα του Pskov (1473)
Ιννοκέντιος του Κομέλ της Vologda Ρωσίας, μαθητής αγίου Νείλου της Σορα (1521)
Σοφία η πριγκίπισσα του Σλούτσκ και Μίνσκ Λευκορωσίας, προστάτισσα των Ορθοδόξων απ’ τους Ουνίτες-Ρωμαιοκαθολικούς (1612) (Κοιμήθηκε μόλις 27 ετών. Το σώμα της βρέθηκε άφθαρτο)

Εορτάζουν στις 19 Μαρτίου

Αγία Μαρία Σκόμπτσοβα του Παρισιού, η διά Χριστόν σαλή εκ Λετονίας
Υπάρχουν δύο τρόποι για να ζήσεις

Εντελώς νόμιμα και αξιοπρεπώς μπορείς να περπατάς πάνω στη γη: να μετράς, να ζυγίζεις και να προγραμματίζεις για το μέλλον. Aλλά είναι εξίσου δυνατό να περπατάς επί των υδάτων. Τότε είναι αδύνατο να μετράς και να προγραμματίζεις το μέλλον. Το μόνο πράγμα που είναι απαραίτητο είναι να πιστεύεις διαρκώς. Μια στιγμή ολιγοπιστίας κι αρχίζεις να βυθίζεσαι.

Οι δια Χριστόν σαλοί ήταν οι άγιοι της ελευθερίας. Η ελευθερία μας καλεί, ενάντια σ’ όλο τον κόσμο, ενάντια όχι μόνο στους ειδωλολάτρες, αλλά και σε πολλούς που αρέσκονται να λέγονται Χριστιανοί, να αναλάβουμε το έργο της Εκκλησίας σ’ αυτό το δρόμο ο οποίος είναι και ο πιο δύσκολος. Και θα γίνουμε σαλοί δια Χριστόν, γιατί γνωρίζουμε όχι μόνο τη δυσκολία αυτού του δρόμου, αλλά και την απέραντη ευτυχία του να νιώθουμε το χέρι του Θεού σε ό,τι κάνουμε.

το να δίνεις δεν αρκεί
αν δεν έχεις
μια ΔΟΤΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ…

Αντώνιος Σιατίστης :Ενθουσιάστηκε άλλοτε τόσο πολύ με τη βιογραφία της οσίας Μαρίας Σκομπτσόβα, μιας ρωσίδας αγίας με στοιχεία διά Χριστόν σαλότητας που έζησε στο Παρίσι, ώστε μου άρπαξε κυριολεκτικά απ’το χέρι το βιβλίο* προτού να το τελειώσω, το διάβασε ολόκληρο και μου είπε με νόημα: «αυτή μας κάνει σπουδαία κριτική όλων μας, κληρικών και λαικών κι έχει πολύ δίκιο. Μαρίες Σκομπτσόβες και Παύλους Σερβίας θέλουμε»! Και μου το έδωσε πίσω να συνεχίσω το διάβασμα κι εγώ. *(Σεργκέι Χάκελ, Μαρία Σκομπτσόβα- μιὰ διὰ Χριστὸν σαλὴ στους μοντέρνους καιρούς, μετάφραση Νίκης Τσιρώνη, ἐκδ. ΑΚΡΙΤΑΣ )
Μαρτυρία π.Εφραὶμ Γ. Τριανταφυλλοπούλου

Χαίρε, Μαρία Σκόμπτσοβα όασι στην έρημο των ανθρωπίνων καρδιών·..
Χαίρε, Μαρία Skobtsova αγάπη της όμορφης Λεττονίας·
Χαίρε, διά Χριστόν σαλή στους μοντέρνους καιρούς·…
Χαίρε, Μαρία Skobtsova μοναχικό άνθος του Παρισιού·
Χαίρε, Μητέρα Μαρία ότι η Μονή σου ήταν όλη η Γαλλία·
(Χαιρετισμοί από την Ποιητική Συλλογή “Φύλλα…” του Άβελ-Αναστασίου Γκιουζέλη)

***

Ομιλία
για το σημείο του Υιού του Ανθρώπου
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

“καὶ τότε φανήσεται τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ οὐρανῷ» ( Ματθαίος 24:30).

Τι είδους σημάδι θα το σημείο του Υιού του Ανθρώπου, που κάποτε φάνηκε μόνο για λίγο; Είναι ο Σταυρός, πιο λαμπερός και από τον ήλιο, που εμφανίστηκε πάνω από την Ιερουσαλήμ, πριν από την έλευση στον αυτοκρατορικό θρόνο μιας πρώιμης προσωποποίησης του Αντιχριστου του Ιουλιανού του Παραβάτη.
Αντί για οποιαδήποτε άλλη ομιλία σχετικά με το θαυμαστό αυτό σημείο, αξίζει να αναφέρω εδώ την επιστολή του Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων απευθυνόμενη προς τον αυτοκράτορα Κωνστάντιο, γιο του Μεγάλου Κωνσταντίνου και προκατόχου του Ιουλιανού του Παραβάτη. Σ’ ένα σημείο της επιστολής του λέει: «Διότι αυτές τις ημέρες της αγίας εορτής της Πεντηκοστής, στις 7 του Μαΐου, περίπου την τρίτη ώρα, εμφανίστηκε στον ουρανό πάνω από τον ιερό Γολγοθά ένας γιγάντιος φωτεινός σταυρός, που απλώνονταν πέρα μέχρι το ιερό Όρος των Ελαιών. Δεν εθεάθη μόνο από έναν ή δύο ανθρώπους, αλλά απ’ όλους, όλοι τον είδαν ολοκάθαρα, όλος ο πληθυσμός της αγίας Πόλης. Ούτε, όπως θα περίμενε κανείς, να εμφανιστεί γρήγορα και αμέσως να χαθεί σαν μια αντανάκλαση, αλλά μεσουρανούσε και ήταν ορατός πάνω από τη γη για αρκετές ώρες, λάμποντας με ένα φως λαμπρότερο από τις ακτίνες του ηλίου. Θα μπορούσε να είχε επισκιαστεί απ’ αυτές, αν δεν είχε αυτή τη λαμπρότητα που ήταν πολύ ισχυρότερη από τον ήλιο, έτσι ώστε όλος ο πληθυσμός της πόλης να σπεύδει ξαφνικά στο Μαρτύριο [την εκκλησία], διακατεχόμενος από ανάμεικτα αισθήματα δέους και χαράς, στην ουράνια αυτή όραση. Συνέρρεαν όλοι, νέοι και γέροι, άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, όχι μόνο χριστιανοί αλλά και ειδωλολάτρες από άλλες χώρες. Όλοι αυτοί ομοθυμαδόν,με ένα στόμα και σαν μια ψυχή ανέπεμπαν ύμνο δοξολογίας προς τον Ποιητή των θαυμάτων, Ιησού Χριστό τον Κύριό μας, τον Μονογενή Υιό του Θεού και βεβαιώνονται από αυτή την εμπειρία, ότι η ευλαβής Χριστιανική διδασκαλία βρίσκεται «οὐκ ἐν πειθοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις, ἀλλ᾿ ἐν ἀποδείξει Πνεύματος καὶ δυνάμεως,» (Προς Κορινθίους Α 2: 4), και δεν κηρύττεται απλώς από ανθρώπους, αλλά συμμαρτυρείται από τον Θεό Ουρανόθεν.
« πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας; ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη, συνεπιμαρτυροῦντος τοῦ Θεοῦ σημείοις τε καὶ τέρασι καὶ ποικίλαις δυνάμεσι.(Εβραίους 2: 3-4). « Ανακοινώθηκε αρχικά μέσω του Κυρίου, επιβεβαιώθηκε σε μας από εκείνους που το άκουσαν κι ο Θεός πρόσθεσε τη μαρτυρία Του με σημεία, τέρατα, και διάφορες δυνάμεις κατά την θέληση του» (Εβραίους 2: 3-4). Θεωρήσαμε υποχρέωσή μας να μην παραμείνουμε σιωπηλοί σχετικά με αυτό το Ουράνιο όραμα, αλλά μέσω αυτής της επιστολής, σπεύδουμε να ενημερώσουμε εσάς τον δοξασμένο από τον Θεό και την ευσέβειά σας ».

Ω αδελφοί μου, για τον Θεό τα πάντα είναι δυνατά: μπορεί να αποκαλύψει στον άνθρωπο ό,τι δημιούργησε και να δημιουργήσει τα αδημιούργητα. Αλλά, το πιο σημαντικό για εμάς είναι ότι θέλει να λυτρώσει τις ψυχές μας από την αμαρτία και το θάνατο και να μας δώσει την αιώνια ζωή. Ας Τον ικετεύουμε για αυτό ημέρα και νύχτα.

Ω Κύριε, Παντοδύναμε, Σοι πρέπει πάσα δόξα και ευχαριστία πάντοτε εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Μάρτιος, εκδ. Άθως, σ. 178).

Απολυτίκιον
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Οι Μάρτυρές σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτών, το στέφος εκομίσαντο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών· σχόντες γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλον· έθραυσαν και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτών ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Κοντάκιον
Ήχος α’. Χορός Αγγελικός.

Ως κρίνον χρυσαυγές, την οσμήν ευσεβείας, εμπνεύσας δαψιλώς, Χρύσανθε Αθλοφόρε, προς γνώσιν σωτήριον, την Δαρείαν εφείλκυσας, μεθ᾽ης ήθλησας, και τον αρχέκακον όφιν, τροπωσάμενος, προς ακηράτους παστάδας, αξίως επήρθητε.

Άγιος Κύριλλος Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων
Ήχος γ’. Την ωραιότητα.

Στολήν την ένθεον, αμφιεσάμενος, στύλος ολόφωτος, ώφθης της πίστεως, των Αποστόλων εν Σιών την χάριν κεκληρωμένος, όθεν ενδιέπρεψας, ευσέβειας τοις δόγμασι, και πιστώς εσκόρπισας, της σοφίας το τάλαντον. Και νυν υπέρ ημών εκδυσώπει, Κύριλλε Πάτερ Ιεράρχα.

Μεγαλυνάρια

Την οσιομάρτυρα και σαλήν, ποιητών το κάλλος, και καρδίαν αισθητικήν, τύπον ασκουμένων, μητέρα Παρισίων, και δόξαν Λεττονίας, δεύτε τιμήσωμεν.

Χαίροις Παρισίων το ιερόν, κλέος και προστάτις, ασθενούντων και ορφανών, δόξα των μαρτύρων, καρδία καιομένη, υπέρ των ορθοδόξων, Μαρία πάνσεμνε. 

iconandlight.wordpress.com