Επίκαιρα τα λόγια των Αγίων μας πάντα, αλλά όταν αυτά αποτυπώνουν προφητικά την εικόνα των ημερών μας και ταυτίζονται και με την φωνή και την αγωνία αγωνιστών και Ηρώων που πολέμησαν και έχυσαν το ίδιο τους το αίμα, “ Για του Χριστού την πίστη την Αγία και της πατρίδος την ελευθερία”, 200 παρά ένα χρόνια πριν και, διέβλεπαν από τότε το γκρέμισμα του νέου ελληνορθόδοξου οικοδομήματος, τότε γίνονται πιο επίκαιρα, όσο ποτέ άλλοτε και, μας καλούν όλους σε ενότητα, εγρήγορση και αντίδραση.
Τα λόγια του στρατηγού Μακρυγιάννη που ακολουθούν έρχονται να ανταμώσουν με τα λόγια προτροπής του σύγχρονου Αγίου μας:«Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, (Πολιτικοί και εκκλησιαστικοί) σπορά της εβραιουργίας, που είπαν να μας σβήσουν την Αγία πίστη, την Ορθοδοξία, διότι η φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιοντύμα Ορθόδοξον.Καιεκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα. (και συνεχίζει πάλι ο Μακρυγιάννης).
Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισαλιβάνινκαλόν αγιορείτικον. Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα: «Δεν βλέπετε που θέλουν να κάμουν την Ελλάδα παλιοψάθα;Βοηθείστε διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ότι πολυτίμητον τζιβαϊρικόν έχομεν. Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερα κακά από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας.»
Πράγματι ως ΈλληνεςΟρθόδοξοι και ως ανθρωπότητα ολόκληρη βιώνουμε ιστορικές στιγμές, που θα καταγραφούν για πρώτη φορά στην εκκλησιαστική ζωή και ιστορία.
Η παρουσία της επιδημίας ή πανδημίας του Κορωνοϊού στη ζωή όλων μας, άλλαξε πολλά δεδομένα. Και βέβαια τα μέτρα πρόσληψης από τους ειδικούς, η ενημέρωση, και η σύνδεση δεν έχουν κάτι δεν μεμπτό. Είναι σεβαστά και πρέπει να τηρούνται από όλους με ευλάβεια, διότι η υγεία είναι το υπέρτατο αγαθό.
Όμως υπερβολές, οι πονηριές και η έμμονη στάση και θέση πολλών, εντός και εκτός των τοιχών κατά της Εκκλησίας και κυρίως κατά της Ορθοδοξίας είναι το πρόβλημα.
Δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα θέλαμε να κρίνουμε τις αποφάσεις της πολιτείας και της Εκκλησιαστικής Ηγεσίας, αλλά ταπεινά και ειλικρινά εκφράζουμε την αγωνία μας, τον πόνο μας και την ιερά αγανάκτησή μας, ως ενεργό μέλος της εκκλησίας , για όσα συμβαίνουν και ακούμε γύρω μας.
Όλοι πιστεύω έχουμε υποχρέωση και καθήκον, μέσα στο πνεύμα της «ελευθερίας της σκέψης»_ όσο αυτό μας επιτρέπετε ακόμα_ και όχι της «αστυνομίας της σκέψης» που φοβάμαι στο μέλλον μερικοί θέλουν να μας επιβάλλουν, ως Έλληνες και Ορθόδοξοι να σκεφτούμε που θέλουν να μας οδηγήσουν και από που να μας αποκόψουν, για να μας έχουν στο χέρι τους.
Οι σχέσεις Πολιτείας και Εκκλησίας πάντα ήταν σχέσεις συνεργασίας και αρμονίας με σεβασμό μάλιστα προς την Κιβωτό του Γένους μας την «Ελληνοσώτηρα» Εκκλησία, αφού είχε υποκαταστήσει το κράτος για 400 και πλέον χρόνια.
Η συνέχεια λίγο πολύ γνωστή. Με δύο παγκόσμιους πολέμους στην πλάτη (1912-13) – (1940), η ξενόφερτη επιβουλή και εισβολή ξένων ηθών και εθίμων, μακριά από τις Ελληνορθόδοξες αρχές και αξίες, τα ήθη και τα έθιμα, τα ιερά και τα όσια του Γένους μας, η πείνα και η δίψα μας για «Ντόλτσε βίτα» με δανεικά, οι άστοχες πολιτικές του «πάρτα όλα» για ψηφοθηρικούςλόγους και πολλά άλλα, έφεραν την πνευματική, οικονομική και εδαφική υποδούλωση στα ξένα αφεντικά των μνημονίων και του Δ.Ν.Τ. Οι δικοί μας πολιτικοί, μεγαλωμένοι στα ξένα σαλόνια, μακριά από Σταυρό και Πατρίδα, πότε της «Δύσης και της Ανατολής», πότε του Φιλελευθερισμού, του Εκσυγχρονισμού, της Αριστεράς και της Προόδου και μέσα στο πνεύμα της παγκοσμιοποίησης και του Οικουμενισμού έκαναν τις σχέσεις Πολιτείας – Εκκλησίας να μπουν σ´ έναν αγώνα δρόμου και κοκορομαχίας μακροχρόνιου διαζυγίου.
Χρόνια τώρα ζούμε μια κοινή τάχα πορεία «διακριτών ρόλων», μέσα σ´ έναν κλεφτοπόλεμο λάσπης και ύβρεων με λεηλασίες, υπονομεύσεις, διγλωσσίες, υποκρισίες και με το δηλητήριο πάντα στο στόμα των «ειδικών» με διάλεκτοασεβή, με ειρωνικό ύφος, με κακοπροαίρετη επιχειρηματολογία να προσπαθούν την πλήρη αποδόμηση της Ορθόδοξης Πίστης, από τους Έλληνες.
Του λόγου το αληθές μαρτυρεί το μένος και τα σχέδια που αποκαλύφθηκαν τώρα μπροστά στην απειλή της «πανδημίας» του Κωρονοϊού, που αντί να ενώσει σε κοινό αγώνα την επιστήμη με το θαύμα και την λογική με την πίστη, βρήκαν λόγια και μέτρα να υποτιμήσουν την αποστολή της Εκκλησίας, δηλ. της Ορθόδοξης πίστης μας.
Λες και το επίκεντρο της μετάδοσης και εξάπλωσης της «επιδημίας» ήταν το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Τόνους χολής και λάσπης, αμφισβήτησης και ειρωνείας έβγαλαν ανθέλληνες και αντίχριστοι του συστήματος, οι «σύγχρονοι σοφοί δάσκαλοι» της επιστήμης, της πολιτικής και κυρίως των ΜΜΕ. Ακόμα και οι «άγιοι αρχιερείς» δεν στάθηκαν, όλοι τους, στο ύψος της αποστολής τους. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά αποδείχθηκαν «θρόνων διάδοχοι» και όχι και «τρόπων μέτοχοι» της Αλήθειας των Πατέρων της Εκκλησίας μας. «Δεν υπερασπίστηκαν με παρρησία» την μόνη Αλήθεια του Μυστηρίου των Μυστηρίων:Την Θεία Ευχαριστία. Την Θεία Μετάληψη. Άλλο Θεία Λειτουργία και άλλο Εκκλησία, συνάθροιση, ακολουθίες. Η Θεία Κοινωνία είναι ο ίδιος ο Χριστός. Είναι Σώμα και Αίμα Χριστού. Είναι η ΖΩΗ. Είναι ‘’ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων’’.
Είναι το φάρμακο που σώζει και μεταδίδει ΖΩΗ και όχι ασθένειες. Είναι το καλύτερο εμβόλιο γι’ αυτούς που προσέρχονται στο Μυστήριο, «μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης». Ζωή χωρίς το Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας μοιάζει με αρρώστια χωρίς φάρμακο.
Και ερωτώ, κλείνει ποτέ ένα νοσοκομείο, «άγιοι αρχιερείς»; Η εκκλησία μας ως νοσοκομείο ψυχής γιατί έκλεισε χωρίς να υπερασπιστεί; Η εκκλησία μέχρι τώρα δεν εθεωρείτο καταφύγιο προσφυγής προσευχής και σωτηρίας ψυχών και σωμάτων; Τώρα έπαυσε να είναι;Ή μήπως έγινε μόνο ένας φιλανθρωπικός οργανισμός εράνων και συσσιτίων και ο παπάς -ιερέας από Λειτουργός του Υψίστου ένας απλός κοινωνικός λειτουργός και δεν το γνωρίζουμε;
Και κάτι βασικό, αληθινό και αδιάψευστο που κρατά αιώνες τώρα για τους ιούς της απιστίας και του αθεϊσμού. Ό,τι οι πιστοί, υγιείς και ασθενείς που μεταλαμβάνουν από το ίδιο «Άγιο Ποτήριο» και από την ίδια «Αγία Λαβίδα», που ποτέ δεν πλένονται και ποτέ δεν απολυμαίνονται, ποτέ μα ΠΟΤΕ δεν παρατηρήθηκε κάτι το μεταδοτικό.
Αυτά πιστεύουν, βιώνουν και ομολογούν οι πιστοί, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Όσοι βέβαια δεν πιστεύουν ή είναι ολιγόψυχοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν κάθε ευκαιρία να προσβάλουν το Ιερότατο Μυστήριο και να σκορπίσουν το δηλητήριό τους. Δεν είναι «Χριστιανοταλιμπανισμός» ο Χριστιανισμός ,ούτε σκοταδισμός και άλλα μαργαριτάρια των εχθρών του, που ακούγονται. Το Σύνταγμα ορίζει επικρατούσα Θρησκεία στην Ελλάδα την Θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού και οι Ι. Κανόνες πρέπει να τηρούνται αποκλειστικά από την Ι. Σύνοδο και την Διαρκή Ι. Σύνοδο.
Το να μην σέβεται κάνεις μια Θρησκεία είναι έλλειψη πολιτισμού. Το να μη σέβεται όμως την Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι μόνο έλλειψη πολιτισμού, αλλά και ανθρωπισμού.
Γι’ αυτό «κύριοι φύλακες της εκκλησίας » όποιος κάνει συμβιβασμούς με την εκάστοτε πολιτική λογική και ηγεσία σε θέματα πίστης είναι σαν να εγκαταλείπει στην πράξη τον ίδιο τον Θεό και τους ανθρώπους. Είναι γνωστό ότι ουδέποτε στην ιστορία έγινε συμβιβασμός πίστης, έστω και αν αυτό κατέληγε σε σταυρώσεις, παλαίστρες και άγρια θηρία.
Η εκκλησία πρέπει να είναι ελεύθερη και ανεξάρτητη από την πολιτική, διότι αν αφήσουμε τον κόσμο να κυβερνάται μόνο από την πολιτική, που παίζει τα δικά της ή των αφεντικών της παιγνίδια, σημαίνει ότι χάνει την Αποστολική, Διαχρονική, Ιερατική της αποστολή.
Γι’ αυτό χαρακτηρίστηκαν δειλόψυχοι και ολιγόπιστοι όλοι αυτοί, που δεν στάθηκαν στο ύψος τους με «χρυσοστόμεια» παρρησία να ζητήσουν σε αναλογία, έστω ότι ισχύει και με τις άλλες απαγορεύσεις. Δυστυχώς και εδώ, «ω! Γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί», δυο μέτρα, δυο σταθμά. Και ερωτώ πως βρίσκονται ασφαλείς υγειονομικοί όροι να παραμένουν ανοιχτά τα σούπερ μαρκετ, οι τράπεζες, η μεταφορά με λεωφορείο, 20-25 ατόμων, λαθρομεταναστών με πλοία 200 – 300 ατόμων κ.αλ και οι ναοί των πολλών δεκάδων και εκατοντάδων τ. μέτρωνδεν επιτρέπεται να μένουν ανοιχτοί με 3 – 5 – 10 άτομα, τηρουμένων των μέτρων αναλογίας και ασφαλείας ακόμα και κατά την Θ. Κοινωνία ή, αλλά και ωςντελίβερι των εντός και εκτός Ι. Ναών;
Ο Ελληνικός λαός πέρασε και στο παρελθόν και άλλες μεγάλες επιδημίες και δοκιμασίες, αλλά έτρεχε στους ναούς με μετάνοια και πίστη και έκαναν πάνδημες ικεσίες, παρακλήσεις, δημόσιες λιτανείες με την μεταφορά Ι. Λειψάνων και θαυματουργών Εικόνων, όπως έγινε και στην Περιοχή μας το Θέρμο, το 1918 κατά την επιδημία της Ισπανικής γρίπης με την μεταφορά της θαυματουργού εικόνας της Αγίας Παρασκευής Μάνδρας, επιβεβαιώνοντας τον ψαλμό «εάν μη Κύριος φυλάξη πόλιν, εις μάτην ηγρύπνησεν ο φυλάσσων».
Που λοιπόν κράτησαν γενναία στάση υπεράσπισης του αυτονόητου; Ξέχασαν ότι αρχηγός της Εκκλησίας δεν είναι πολιτικός αρχηγός, αλλά ο ίδιος ο Χριστός. Δεν αντέδρασαν βάσει του Ευαγγελίου και της Ι. Παράδοσης. Ποια «μάχη» δόθηκε του Ευαγγελίου ή του Οικουμενισμού; Του Ορθόδοξου Μυστηρίου ή της «αγαπολογίας» του αχταρμά όλων των «δογμάτων και εκκλησιών»;
Λησμόνησαν ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι χώρος της Θείας Χάριτος. Είναι χώρος του Θεού και του θαύματος. Πάνω από την Πίστη και τη λογική υπάρχει το θαύμα.Πάνω από το νόμου του ανθρώπου, που πρέπει να τηρείται και να σέβεται απ’ όλους, υπάρχει ο νόμος, η σφραγίδα του Θεού, που έχει και τον τελευταίο λόγο.
Φίλοι αναγνώστες, αγαπητοί Χριστιανοί και εν Χριστώ αδελφοί, οι μέρες που ζούμε εμείς οι Έλληνες και Ορθόδοξοι χριστιανοί έχουν γεμίσει από ιούς αποχριστιανοποίησης και αφελληνισμού. Το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι μόνο ο ιός του Κορωνοϊου, όσο ο ιός της απιστίας, του αθεϊσμού, της μείωσης και προσβολής της ίδιας μας της πίστης.
Δυστυχώς οι μέρες μας δεν είναι καθόλου καλύτερες και ανετότερες από εποχές «των καλώς αθλησάντων και σταφανωθέντων Αγίων Μαρτύρων μας» εν καιρώ διωγμών. «Άγιοι Αρχιερείς, ιερείς, μοναχοί, μοναχές» ιερό, ευλογημένο και τιμημένο ράσο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, είναι καιρός για γενική ενότητα, εγρήγορση και αντίδραση.
Απαιτείται ευθύνη, τόλμη, ελπίδα και αποφασιστικότηταγια ομολογία πίστης, γιατί και σήμερα η εκκλησία μας ενοχλεί. Ή η ορθοδοξία ενοχλεί. Ενοχλεί και μάλιστα πολύ, γιατί στέκεται εμπόδιο στα σχέδια της Παγκοσμιοποίησης και του οικουμενισμού. Γι’ αυτό νέοι Νέρωνες βρίσκουν πάντα την ευκαιρία να τα φορτώνουν στους πιστούς χριστιανούς.
Αν αναλογιστούμε ότι μόνο ο Εμβέρ Χότζα στην Αλβανία είχε κλείσει τις εκκλησίες και κανένα άλλο καθεστώς σε καμιά χώρα.Ούτε ακόμα το σοβιετικό καθεστώς πουπολέμησε την εκκλησία, γκρέμισε ναούς, εξόντωσε κληρικούς, δεν έκλεισε τις πόρτες των εκκλησιών στην λατρεία των πιστών.
Λυπάμαι αλλά όσο θλιβερό και να ακουστεί η Ορθοδοξία στην Ελλάδα, φοβάμαι, ότι βρίσκεται σε διωγμό. Ναι, είναι «εν διωγμώ», ο Χριστός, η Ορθοδοξία, η Ελληνική Ταυτότητα στο σύνολό της. Εύχομαι να διαψευστώ.
Όπως ευχή μας είναι, όταν διαβάζονται τούτες οι γραμμές, όλα αυτά να αποτελούν ένα μακρινό παρελθόν. «Να έχει περάσει η μπόρα η δαιμονική και να έχει έρθει η λιακάδα η Θεϊκή!», κατά τον Άγιο Παϊσιο και όχι να βρίσκονται σε εξέλιξη και εφαρμογή τα παρακάτω προφητικά λόγια Του: «…θα έρθει νέος διωγμός των χριστιανών… και θα κλείσουν εκκλησιές και θα μας φυλακίζουν στα σπίτια μας και ούτε Πάσχα θα μας αφήσουν να γιορτάζουμε, ούτε Χριστούγεννα… τότε έβγα να τα πεις, γιατί αν τα πεις τώρα θα σε πουν τρελό», είχε πει ο Άγιος πριν από δεκαετίες.
Γι’ αυτό, ας κρατήσουμε την ψυχραιμία και την πίστη μας. Και να ευχηθούμε σύντομα να βγούμε και από αυτή την δοκιμασία υγείας που μας βρήκε. Η καλύτερη ασπίδα υγείας, μαζί με τα φάρμακα, τα μέτρα, τις συστάσεις των ειδικών, είναι η εμπιστοσύνη της ζωής καιτης υγείας μας στα χέρια του Θεού. Είναι το καλύτερο φάρμακο για κάθε απειλή, για κάθε ασθένεια διότι, «ει ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών».
Αθανάσιος Ζέρης
Δάσκαλος και Πρόεδρος Επιτροπής
“ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ”
Ι. ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
ΜΑΝΔΡΑΣ – ΘΕΡΜΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου