Αγαπώ με όλη μου την ψυχή κάποιον, θα πει προσεύχομαι γι’ αυτόν. Όποιος έχει την εμπειρία αυτή είναι στον Παράδεισο. Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη.

 

Μάρκος επίσκοπος Αρεθουσίων, Κύριλλος Διάκονος της Φοινίκης και έτεροι πολλοί άνδρες και γυναίκες στην Ασκάλωνα και τη Γάζα, μάρτυρες (364)
Βαραχήσιος, Ιωνάς και οι συν αυτοις μάρτυρες στα Φάρασα Καππαδοκίας (28/3 και 29/3, 330)
Ευστάθιος Επίσκοπος Κίου της Βιθυνίας Μ. Ασίας, ομολογητής (8ος αι.)
Διάδοχος επίσκ. Φωτικής της Παλαιάς Ηπείρου (5ος αι.)
Νικήτας Στάρετς των Δασών Ροσλάβλ Ρωσίας (1793)
Ησύχιος της Μονής Σινά Αιγύπτου (29/3 και 22/6 μνήμη, 7ος αι.)
Ιωάννης ο αναχωρητής, όσιος στην Αιγύπτο (4ος αι.)

Εορτάζουν στις 29 Μαρτίου.

Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη
Εκοιμήθη στις 28 Μαρτίου του 1992

Γερόντισσα Γαβριηλία:

Όταν λέμε το Κομποσχοίνι και σκεφτόμαστε αυτούς για τους οποίους θέλουμε να προσευχηθούμε, κίνητρό μας είναι η αγάπη. 
«Θεέ μου, Εσύ ξέρεις πόσο αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο. Η αγάπη μου αυτή δεν είναι δική μου, γιατί Εσύ είσαι η Πηγή της Αγάπης. Απ’ αυτήν την Πηγή της Αγάπης παίρνω κι εγώ, και Σου τον προσφέρω αυτόν τον άνθρωπο. Και Σε παρακαλώ να του δώσεις Φώτιση, να του δώσεις Πίστη, να του δώσεις όλα τα πλούσια Ελέη Σου που Εσύ δίνεις. Εγώ, μόνο την ταπεινή μου αγάπη μπορώ,  Σε παρακαλώ για (τον τάδε)…., την τάδε κ.ά»
Και να φέρνεις νοερά στα πόδια του Χριστού αυτά τα πρόσωπα, σαν να είναι γονατιστοί και να προσεύχονται μπροστά Του, αυτοί οι ίδιοι πραγματικά, όπως λέει ο Προσκυνητής.
Έχω εμπειρία πολλών ετών, ότι κάνει ο Θεός πολλά θαύματα μ’ αυτήν την προσευχή. Γιατί ο Θεός μας θέλει Συνεργούς. Όσο τιποτένιοι κι αν είμαστε, γιατί είμαστε τα Πλάσματά Του και μ’ αυτά τα Πλάσματα έχει να δουλέψει…..

Αγαπώ με όλη μου την ψυχή κάποιον, θα πει προσεύχομαι γι’ αυτόν. Όποιος έχει την εμπειρία αυτή είναι στον Παράδεισο.

Μια φορά, όταν είχα καταλάβει πια ότι η προσευχή είναι το παν, είδα στον δρόμο δύο παιδάκια, στον θυμό τους πάνω, να σκοτώνονται στο ξύλο. Δεν πήγα να τα χωρίσω, όπως θα πήγαινα παλιά, αλλά έβαλα αμέσως σε πράξη αυτό που πίστευα. Γύρισα από την άλλη μεριά το κεφάλι και είπα: Κύριε, βάλε Εσύ την Ειρήνη Σου ανάμεσα στα δύο τους. Κι ώσπου να γυρίσω να τα δω, αυτά γελούσαν και παίζαν πάλι… Ήταν μια απάντηση του Θεού. Να το ξέρεις Μ. μου. Η ειρήνη και η γαλήνη μας, και το πως ζούμε είναι που δείχνουν το πόσο πιστεύουμε. Γι’ αυτό, μπορεί ένας άνθρωπος να μας λέει τα καλύτερα διδάγματα. Όμως, αν τον δούμε ταραγμένο, ανήσυχο και να παραπαίει ο ίδιος, δεν μπορούμε να πιστέψουμε αυτά που θα μας πει.

Την ώρα της κρίσεως και του προβλήματος, μην ανοίξεις το στόμα σου. Μην πεις τίποτε γιατί θα το μετανιώσεις χίλιες φορές. Πες το στους Αγγέλους να το πάνε στα Πόδια του Κυρίου και ζήτησέ Του Άγγελον Ειρήνης για να ειρηνεύσεις.

Οι Άγγελοι είναι πάντα έτοιμοι να μας βοηθήσουν. Το έχω δει με τα μάτια μου. Τα νοερά μάτια. Και στην πιο δύσκολη στιγμή ακόμα… Να περνούν τσακάλια – ολόκληρη ομάδα – με τα λαμπερά τους μάτια και να έρχονται κατά πάνω μου, μέσα στο δάσος, στη ζούγκλα, όταν ήμουν στην Ινδία, και να με κάνει ο Θεός σαν αόρατη σ’ αυτά, σαν να μην υπήρχα…
Δεν ήταν των αγγέλων η προστασία αυτή; Τι λέτε… Ύστερα από τέτοιες περιπέτειες, τίποτε δεν με τρομάζει…

Μας προφυλάγουν οι Άγγελοι. Το έχω παρακολουθήσει αυτό. Είναι σαν να βάζουν γύρω-γύρω μας μια προστασία. Το λέμε κάθε βράδυ στο Απόδειπνο… “Τείχισον ημάς αγίοις Αγγέλοις σου ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της Πίστεως”. Ξέρεις τι σπουδαίο είναι αυτό; Να μην σου φεύγει ποτέ η πίστη; Να είναι μόνιμη;
Τώρα μού ήρθε στο νου ένα μικρό παράδειγμα, που θα σου φανεί παιδιάστικό. Όμως μου συνέβη. Μόλις πήγαμε στη Φαράν ήταν όλα τόσο όμορφα. Τα κελλάκια ολοκαίνουργια, με σίτες στην πόρτα και τα παράθυρα. Κοιμήθηκα κι εγώ το πρώτο βράδυ ήσυχα. Μεσ’ την έρημο είμαι, σκέφθηκα, και δεν θάχω τίποτα απ’ αυτά που είχα στην Ινδία, ούτε σκορπιούς, ούτε κουνούπια. Μεγάλη ησυχία…
Τα ξημερώματα τι έπαθα; Τι είδα; Ολόκληρο χαλί στρωμένο στο πάτωμα, κάτι πελώρια μυρμήγκια. Ολόκληρο χαλί! Αλλά κοίταξε να θαυμάσεις.
Γύρω-γύρω στο κρεβάτι μου σε μισό μέτρο απόσταση, τίποτε δεν υπήρχε! Είχαν αφήσει κάτι σαν περιθώριο… Φώναξα SOS την αδελφή Αικατερίνη. Γιατί μπορεί να έχω πολλή πίστη και θάρρος αλλά μπρος σ’ ένα μυρμήγκι, δεν μπορώ να κάνω τίποτε!
Ούτε να το πατήσω, ούτε να το διώξω… Ήρθε λοιπόν, τα μάζεψε με το φαράσι και τα πήγε έξω. Όλο αυτο έγινε για να δω και πάλι το “Εδώ είμαστε” του φύλακα Αγγέλου.
Έτσι γίνεται με όλα και με όλους.

Αν θέλουμε λοιπόν να βοηθήσουμε τους άλλους, σκοπός της ζωής μας πρέπει να είναι να πλησιάζουμε όσο μπορούμε στο Πρότυπο, δηλαδή στον Κύριο.

***

Μόνο οι κομπλεξικοί θέλουν πάντα να επιβάλλονται…

Η πείρα μου με δίδαξε ότι κανένας δεν μπορεί να βοηθήσει κανέναν, παρ΄ όλη τη θέληση και την αγάπη, η βοήθεια έρχεται μόνον όταν έρθει η Ώρα του Θεού, από τον Έναν.

Δεν πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις για τους άλλους. Να το αφήνουμε στους Αγγέλους, κι αυτοί βρίσκουν πάντα την καλύτερη λύση.

Ο Θεός πολλές φορές δεν θέλει την πράξη, αλλά την διάθεση. Του αρκεί να σε δει πρόθυμο να κάνεις την Εντολή Του.

Μη μεριμνάτε, λέει ο Κύριος… Εγώ θα μεριμνήσω για όλα… κι εγώ το βάζω σε πράξη.

Να μην θέλεις ποτέ τίποτε, παρά μόνο το Θέλημά Του και να δέχεσαι με αγάπη τα κακά που σου έρχονται.

Ορθόδοξη πνευματικότητα είναι η γνώση που αποκτήθηκε μέσα από βάσανα και όχι μέσω της μάθησης.

Πολύ όμορφα, αυτή την πνευματική πραγματικότητα εναλλαγής φωτός/σκότους, η φιλοκαλική μας Γερόντισσα τη ντύνει με λόγο του Σεφέρη, το λόγο τον ποιητικό του νομπελίστα ποιητή μας που διαπιστώνει πάνω στη «Στροφή» ότι «πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή», συμπληρώνοντας ένα του δίστιχο: Είτε βραδυάζει, είτε φέγγει, μένει λευκό το γιασεμί. Για ΣΕ ειμί! Δηλαδή, θα σε ακολουθήσω Κύριε, όπου και να με πας, απ’ όπου κι αν με περάσεις, και στο φως και στο σκοτάδι. Εγώ για Σένα ζω.

Ένας καλός λογισμός πόσο μπορεί να μας σώσει και εμάς και τους γύρω μας. Αυτό ακριβώς έκανε και η γερόντισσα Παρακαλούσε τον Θεό «Γεννηθήτω το θελημά Σου, στην ζωή μου» και εκείνη τα άφηνε όλα στον Θεό και για ότι γινόταν έλεγε «έτσι ήθελε ο Θεός».

Να μην εναντιονόμαστε στο θέλημα του Θεού. Εκείνος είναι ο μαέστρος της ζωής μας. Εκείνος γνωρίζει καλύτερα από εμάς.

Όταν δεν περισπάται ο νους στα κοσμικά και είναι ενωμένος με τον Θεό, τότε και η καλημέρα που θα πούμε, είναι σαν να δίνει ευλογία.

Αυτά είχα να σου πω σήμερα. Και τώρα, σου εύχομαι η Χάρις του Θεού να είναι κοντά σου, το Φως του Χριστού να φωτίζει το δρόμο σου… Άφησε ελεύθερο τον εαυτό σου στα Χέρια τού Θεού, Μ.. μου, κι Εκείνος θα οδηγεί κατά καιρούς τους ανθρώπους να σου λένε αυτό που είναι το Θέλημά Του. Αργότερα, σε μία βαθειά σιωπή και προσευχή, θα το μαθαίνεις και απ’ ευθείας. Και τότε, θα ζεις μόνιμα στο Φως και την Χαρά τού Χριστού ...

Το Καντήλι της ψυχής μας είναι που πρέπει να είναι πάντα αναμμένο. Ακοίμητο.
Από το βιβλίο της μοναχής Γαβριηλίας «Γερόντισσα Γαβριηλία: Η Ασκητική της Αγάπης», 15η έκδοση, Εκδόσεις Το Περιβόλι της Παναγίας

Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη, Εάν εσύ αλλάξεις τον εαυτόν σου και γίνεις το ζωντανό παράδειγμα αυτού που θέλεις ν’ αλλάξεις, τότε θ’ άλλαξει.
https://iconandlight.wordpress.com/2017/03/27/%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1-%CE%B3%CE%B1%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B7%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7/

Πρέπει ν’ αφεθούμε τελείως στο Χέρι του Θεού. Γερόντισσα Γαβριηλία
https://iconandlight.wordpress.com/2016/10/13/%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD-%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%89%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9-%CF%84/

Άφημα στα Χέρια Του Θεού, Γερόντισσα Γαβριηλία
https://iconandlight.wordpress.com/2016/08/24/%CE%AC%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%8D-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1-%CE%B3%CE%B1/

«Γεννηθήτω το θέλημά Σου», είναι η πιο υπέροχη δοξολογία του Θεού. Γερόντισσα Γαβριηλία και Ο δια Χριστόν σαλός Γκρίσα
https://iconandlight.wordpress.com/2018/03/27/22063/

Απολυτίκιον αγίων Iωνά και Bαραχησίου
Ήχος α΄. Του λίθου σφραγισθέντος.

Μαρτύρων την δυάδα επαξίως τιμήσωμεν, θείον Ιωνάν και σεπτόν Βαραχήσιον, ασκήσαντας μεν πρότερον καλώς, αθλήσαντας δε έπειτα στερρώς. Διά τούτο και ο Αθλοθέτης Χριστός έστεψεν αυτών τας κάρας: Δόξα τω δυναμώσαντι αυτούς, δόξα τω καταστέψαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ αυτών πάσιν ιάματα.

iconandlight.wordpress.com