Να το πεις σε όλο τον κόσμο για να του ενισχυθεί η πίστις για τα έσχατα που έρχονται! ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ Η ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ! Να πεις τους Έλληνες να μη φοβούνται και να έχουν θάρρος και ελπίδα! Γιατί στο τιμόνι της Ελλάδος κάθεται η Παναγία”!

 

 

Παρασκευή εσπέρας της Α´ εβδομάδος της αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής,
Α’ Στάση Χαιρετισμών της Θεοτόκου

Α’ Σάββατο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής
Το δια κολλύβων θαύμα του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος

Χαίρε, το Φως αρρήτως γεννήσας. Χαίρε, το πώς μηδένα διδάξασα.
Χαίρε, σοφών υπερβαίνουσα γνώσιν. Χαίρε, πιστών καταυγάζουσα φρένας.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

“Κύριε, πρόσθες ημίν πίστιν” (Λουκ. ιζ΄ 5).

Η Παναγία μας είπε στην αρχιλοχία κ. Βασιλική Πλεξίδα για το θαύμα της διάσωσή της: ” Να διαδώσεις ότι έγινε για να δυναμώσει η πίστη του κόσμου για τα ΕΣΧΑΤΑ γεγονότα που έρχονται. Η Ελλάδα θα περάσει μια πολύ μεγάλη δοκιμασία, και μόνο αν έχετε δυνατή την πίστη στον Τριαδικό Θεό θα τα καταφέρετε να την ξεπεράσετε “.

Και την επόμενη μέρα, ενώ βρισκόταν στην Εντατική ξαναεμφανίστηκε και της λέει:
«Θα σου πάρω τον πόνο, αλλά θέλω το θαύμα που σου έκανα να το πεις σε όλο τον κόσμο για να του ενισχυθεί η πίστις για τα έσχατα που έρχονται!”» Στην δε αδελφή της όταν τελείωσε την αγιογράφηση της εικόνος της της λέγει : «δεν τελείωσες, ΕΓΩ είμαι ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ, ένας στρατηγός έχει γαλόνια και θα μου βάλεις γαλόνια» Και μάλιστα της είπε η ΠΑΝΑΓΙΑ:
«ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ Η ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ»

Το Μεγάλο θαύμα της Παναγίας Ακρωτηριανής Σερίφου στην αρχιλοχία Βασιλική Πλεξίδα!
https://iconandlight.wordpress.com/2018/04/18/22320/

***

Το δια κολλύβων θαύμα του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος

Κατά το Α’ Σάββατο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Εκκλησία μας εορτάζει ένα γεγονός που έλαβε χώρα γύρω στα μέσα του 4ου αιώνος, τον καιρό της βασιλείας του Ιουλιανού, ανιψιού του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Ο Ιουλιανός, ο επιλεγόμενος και παραβάτης ή αποστάτης, αν και ήταν χειροθετημένος αναγνώστης, μόλις ανέβηκε στο θρόνο των Ρωμαίων, αρνήθηκε το άγιο βάπτισμα. Άρχισε διωγμό κατά της Εκκλησίας, κρυφό αλλά και φανερό και προσπάθησε να επαναφέρει σε ισχύ την ειδωλολατρική θρησκεία. Γνωρίζοντας ότι οι χριστιανοί άρχιζαν τη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, θέλησε να τους μολύνει. Διέταξε λοιπόν, κρυφά, όλες οι τροφές στην αγορά να ραντισθούν με αίματα ειδωλολατρικών θυσιών.

Όμως με Θεία ενέργεια, φάνηκε στον ύπνο του τότε Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Ευδόξίου, ο μάρτυρας Θεόδωρος και φανέρωσε το πράγμα. Παρήγγειλε να ενημερωθούν όλοι οι χριστιανοί, να μην αγοράσουν καθόλου τρόφιμα από την αγορά και για να αναπληρώσουν την τροφή να βράσουν σιτάρι και να φάνε τα λεγόμενα κόλλυβα, όπως τα έλεγαν στα Ευχάϊτα, την πατρίδα του αγίου. Έτσι και έγινε και ματαιώθηκε ο σκοπός του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα να εμπαίξει τους χριστιανούς και τις λατρευτικές τους συνήθειες. Και το Σάββατο τότε, ο ευσεβής λαός που διαφυλάχθηκε αμόλυντος στην καθαρά εβδομάδα, απέδωσε ευχαριστίες στον μάρτυρα. Από τότε, η Εκκλησία τελεί κάθε έτος την ανάμνηση αυτού του γεγονότος εις δόξαν Θεού και τιμή του μεγαλομάρτυρα αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος.

***

Η Θεοτόκος Υπέρμαχος Στρατηγός κατά την Α΄ Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Ρώς.
Ένα Θαύμα της Παναγίας κατά τον Ιερό Φώτιο

Τον Ιούνιο του 860 μ.Χ. και ενώ ο αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Γ΄ μόλις είχε εκστρατεύσει εναντίον των Αράβων, η Κωνσταντινούπολη δέχθηκε την επίθεση ενός σχηματιζόμενου τότε έθνους, με το οποίο έμελλε να αναπτύξει πολλές σχέσεις στο μέλλον: του έθνους των Ρώς. Με 200 μικρά πλοία, οι πρόγονοι αυτοί του μεγάλου ρωσικού έθνους, προσορμίσθηκαν στη βασιλεύουσα πόλη, την περικύκλωσαν και άρχισαν να λεηλατούν τα περίχωρά της. Ο αυτοκράτορας αμέσως επέστρεψε στην πολιορκούμενη πόλη, για να αναλάβει την άμυνά της, και μαζί με τον Πατριάρχη Φώτιο ενθάρρυναν τον τρομοκρατημένο πληθυσμό.

Οι Κωνσταντινουπολίτες, καθώς τονίζεται από πολλές βυζαντινές πηγές, αλλά κι από τον ίδιο τον Μέγα Φώτιο, απέδωσαν τη διάσωση της πόλης τους κατά τη βιαιότατη εκείνη πολιορκία, στην θαυματουργική επέμβαση της Παναγίας, της οποίας την Τίμια Εσθήτα που φυλασσόταν στην Κωνσταντινούπολη, περιέφερε ο ίδιος ο Πατριάρχης με πλήθος απελπισμένου λαού στα τείχη και εμβάπτισε στην θάλασσα. Αποτέλεσμα της λιτανείας αυτής ήταν να ξεσπάσει τρομερή θύελλα, που κατέστρεψε τα πλοιάρια των πολιορκητών, οι οποίοι τρομοκρατημένοι τράπηκαν σε φυγή. Το σημαντικότερο αυτό γεγονός ήταν ένα από τα πολλά, που εδραίωσαν την κοινή βυζαντινή πεποίθηση για το ρόλο της Θεοτόκου ως προστάτιδος της Κωνσταντινούπολης και Υπερμάχου Στρατηγού των αδικουμένων. Ο Ιερός Φώτιος περιγράφει το περιστατικό, στη δεύτερη από τις δύο σημαντικότατες ομιλίες του, που αφορούν στην πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Ρώς.

«Όταν στερηθήκαμε κάθε βοήθεια και είχαμε χάσει κάθε ανθρώπινο σύμμαχο, εμψυχωνόμασταν από τις προσδοκίες που είχαμε στηρίξει στη Μητέρα του Θεού. Αυτή βάζαμε να παρακαλέσει για μας τον Υιό της, Αυτή να Τον εξευμενίσει για τα αμαρτήματά μας, καλούσαμε σε βοήθεια για να σωθούμε κραυγάζοντες με το δικό Της στόμα, τη δική Της βοήθεια είχαμε σαν τείχος απόρθητο, Αυτή θερμοπαρακαλούσαμε να συντρίψει το θράσος των βαρβάρων, Αυτή να ταπεινώσει την αλαζονεία τους. Αυτή να προστατεύσει τον απελπισμένο λαό, να πολεμήσει υπέρ του ποιμνίου Της. Της οποίας και το ένδυμα αφενός για αναχαίτιση των πολιορκητών και αφετέρου ως φρουρά των πολιορκημένων, εγώ και μαζί μου όλη η πόλη, περιφέραμε αυθόρμητα και εθελούσια˙ κατά τη λιτανεία που κάναμε, εξαιτίας της ανείπωτης φιλανθρωπίας, και της Μητρικής θαρραλέας ικεσίας. Και ο Θεός κάμφθηκε και ο θυμός έφυγε και ελέησε ο Κύριος την κληρονομία Του.

Πράγματι, ένδυμα της Μητέρας του Θεού είναι αυτή η Πάνσεπτη Στολή. Αυτή περικύκλωνε τα τείχη και με τον άρρητο λόγο Της έτρεπε τους εχθρούς σε φυγή. Αυτήν περιζωνόταν η πόλη και η οχύρωση των εχθρών διαλυόταν, σαν να είχε δοθεί διαταγή. Με Αυτήν η πόλη στολιζόταν, και με την ελπίδα που είχαν όσοι Την περιέφεραν, έφευγε η εχθρότητα. Όταν περιδιάβηκε το τείχος η Παρθενική Στολή, και οι βάρβαροι αποκαμωμένοι διέλυσαν την πολιορκία και λυτρωθήκαμε από την κατάκτηση που περιμέναμε, τότε αξιωθήκαμε της ανέλπιστης σωτηρίας.»
(Σ. Αριστάρχου, Φωτίου Λόγοι και Ομιλίαι, τ. Β΄, ομιλία ΝΒ΄, Εν Κωνσταντινουπόλει, τύποις The Annuaire Oriental & Printing Co Ltd 1900, σσ. 41-42.)

Τα δάκρυα της Παναγίας μας και
το αίμα του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου του Χαρισίου ή Χαρσίου
στην Κωνσταντινούπολη

Όταν έγινε αυτοκράτωρ ο Ανδρόνικος ο Β΄ ο Παλαιολόγος (1282-1328), υπήρχε μια μεγάλη ταραχή στην εκκλησία με τον Βέκκο, και στο κράτος με τους λατίνους. Ο βασιλέας ήταν θεοφοβούμενος. Αλλά τότε συνέβησαν παράδοξα και μεγάλα σημεία, σε ένα δημοτικό κτίριο στον ναό της του Θεού Σοφίας, υπήρχε ιστορημένη σε τοιχογραφία μια εικόνα της Θεοτόκου, που έκλαιγε για πολλές μέρες τόσο, ώστε με σφουγγάρι μάζευαν τα δάκρυα Της, τα οποία κυλούσαν σαν αυλάκι. Ήλθε ο αυτοκράτωρ και προσκύνησε, προστάζοντας στην συνέχεια να ασφαλίσουν τον χώρο. Αμέσως μετά από αυτό, στον ναό του Αγίου Γεωργίου του Χαρισίου ή Χαρσίου, η εικόνα του λαμπρού Μάρτυρος ανέβλυζε αίμα. Βλέποντας όλα αυτά τα σημεία ο Ανδρόνικος πρόσεχε με πολλή ευλάβεια και φόβο Θεού, να μην κάνει αντίθετο προς το θέλημά Του. Και αμέσως κάλεσε σύνοδο για την ενότητα της Εκκλησίας.
–Ευλογίου Κορυτσάς: Ο Καβαλάρης Άγιος Γεώργιος… εν τη Θράκη,

***

Οσίου Αμφιλοχίου Μακρή

Αυτά που ακούμε (πολέμους, σεισμούς, καταστροφές, είναι βροντές και θα έλθει και η βροχή…). Πρέπει λοιπόν να είμαστε έτοιμοι προς απολογίαν και μαρτύριον. Να γίνετε άνθρωποι άξιοι της άνω Ιερουσαλήμ.

Ο άνθρωπος που δεν έχει Χριστό τα βλέπει όλα δύσκολα και σκοτεινά.

Η προστασία του Θεού αδυνατεί τους πειρασμούς μας. Όταν υπάρχη ο φόβος του Θεού δίδεται η σοφία. Όλοι οι άγιοι ησθάνοντο χαράν και αγαλλίασιν όταν εσκέπτοντο την ουράνιον βασιλείαν του Θεού. Επειδή είναι γενική εξαχρείωσις, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι υπάρχει πνευματική αγάπη.

Παράδωσε τον εαυτό σου ολόκληρο στην προστασία και σκέπη της Παναγίας..

Όπως αφηγήθηκε ο πατήρ Ανανίας Κουστένης, λίγο πριν τις Εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015, σε κάποιο μέρος της ελληνικής επικράτειας, πήγαινε ένας παπάς να λειτουργήσει με το αυτοκίνητό του. Και στον δρόμο τον σταμάτησε ένας άλλος παπάς και του λέει:
“Θα με πάρετε και εμένα πάτερ”;
“Μάλιστα” απαντά ο πρώτος ιερέας και τον παίρνει μαζί του.
Στον δρόμο πιάσαν την κουβέντα για την κατάσταση της Ελλάδος σήμερα. Και του λέει ο άγνωστος παπάς:

“Να πεις τους Έλληνες να μη φοβούνται και να έχουν θάρρος και ελπίδα! Γιατί στο τιμόνι της Ελλάδος κάθεται η Παναγία”!
Τα έχασε ο άλλος και τον ρώτησε:
“Παππούλη και ποιος είσαι του λόγου σου”;
Και εκείνος απαντά:
“Εγώ είμαι ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός”!
Και χάθηκε!

Στην ίδια παραπάνω δημόσια ομιλία του ο πατήρ Ανανίας Κουστένης, αποκαλύπτει επίσης πως η Παναγία είχε παρουσιαστεί παλιότερα στον Άγιο Γέροντα Παΐσιο στην Παναγούδα και του είπε να φροντίζει εκείνος για τους πονεμένους ότι αυτή θα φυλάει τα σύνορα!
“Εσύ πάτερ Παΐσιε θα βοηθάς τους πονεμένους αδελφούς μας… Και εγώ Γέροντα, σου υπόσχομαι, πως θα φυλάω τα σύνορα της πατρίδος σου”!

π.Σεραφείμ Δημόπουλος, ο άγιος Γέροντας της Λάρισας, ο δια Χριστόν σαλός

«Ιλιγγιά δε νούς και υπερκόσμιος υμνείν σε Θεοτόκε» ψάλλει η εκκλησία μας. Την είπαν Μητέρα των μοναχών, κουροτρόφον παρθένων, και πύρινον ξίφος το οποίον διώκει τους δαίμονας. Διότι τίποτε δεν φοβάται, δεν τρέμει ο διάβολος όσον αυτό το όνομα. Γι᾿αυτό και οι Χριστιανοί πάντοτε πρέπει να προσεύχωνται σ᾿αυτήν. Το όνομα της να είναι γραμμένο στη γλώσσα κάθε Χριστιανού.

Στους πρώτους αιώνες οι χριστιανοί έλεγαν εκατοντάδες φορές την ημέρα την προσευχή:
Θεοτόκε Παρθένε Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία
ο Κύριος μετά σου
Ευλογημένη συ εν γυναιξί
και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου
ότι σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών.

Και την απλή προσευχή Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.
Αυτήν την προσευχή να την λες πάντοτε. Όταν περπατάς, όταν δουλεύεις, όταν ομιλείς, όταν σιωπάς, όταν είσαι μόνος, όταν είσαι με άλλους. Την ημέρα και την νύχτα. Όταν κατακλίνεσαι να κοιμηθής, λέγε αυτήν την προσευχή.
«Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς», και θα εύρης προστασία ακαταμάχητη από το άγιον αυτό πρόσωπο.
Γνώριζε ότι. Δεν υπάρχει ψυχή που να εμπιστεύθηκε τη σωτηρία της εις την Μητέρα του Θεού, και να χάθηκε. Όπωσδήποτε σώζεται. Ας καλλιεργούμε λοιπόν ευλάβεια στην Μητέρα μας. Ας εμπιστευόμαστε σ᾿ αυτήν.
Ας την επικαλούμαστε σε κάθε περίστασι, όταν ασθενούμε, θα την έχουμε ιατρό, όταν δυστυχούμε θα την έχωμε παρηγοριά.

Όταν μας επιτίθεται ο δαίμων της σαρκικής επιθυμίας, αυτή με το ξίφος της θα τον απομακρύνη.
Όταν είσαι σε αδιέξοδο, αυτή θα εξομαλύνη τις δύσκολες καταστάσεις.
Όταν είσαι άστεγος, θα σου γίνη σκέπη.
Όταν πεινάς τροφή, και όταν λυπάσαι χαρά.
«Η Χαρά των πάντων Χαρά».

***

«Χαίρε, ότι λιμένα των ψυχών ετοιμάζεις…»

Στα μέρη της Λομβαρδίας ζούσε ένα αντρόγυνο πολύ ενάρετο.
Έτρεφαν για την Παναγία τόση πολύ ευλάβεια, που αγιογράφησαν με πολύ πόθο σε έναν από τους τοίχους του σπιτιού τους την εικόνα της, ξοδεύοντας πολλά χρήματα για να γίνει ωραία και ευπαρουσίαστη.

Κάθε μέρα και ώρα, όσες φορές κι αν περνούσαν μπροστά από την αγία εικόνα της, προσκυνούσαν την Παναγία και της έλεγαν τον αγγελικό ασπασμό.
Χάρη σε αυτήν την καλή τους συνήθεια η χάρις της τους έστελνε όλα τα καλά και κάθε ευφροσύνη. Περνούσαν μεταξύ τους αλλά και με τους γείτονές τους τόσο ενάρετα και ασκανδάλιστα ώστε τους επονόμασαν και τους έλεγαν όλοι «ειρηνικούς»!

Είχαν και ένα μικρό παιδί τριών χρόνων, το οποίο βλέποντας τον πατέρα του και την μητέρα του να σταματούν πολλές φορές μπροστά στην αγία εικόνα και να προσεύχονται με ευλάβεια, απέκτησε κι αυτό την ίδια συνήθεια και κάθε φορά που περνούσε, την προσκυνούσε, μιμούμενο τους γονείς του.
Όταν μάλιστα άρχισε να μιλάει, έμαθε κι αυτό να λέει τον αγγελικό ασπασμό και τον έλεγε σαν προσευχή κάθε φορά που περνούσε μπροστά από την αγία εικόνα της, όχι από ευλάβεια αλλά από συνήθεια. Βλέποντας την αγιογραφία με την Παναγία στον θρόνο της, νόμιζε ως μικρό παιδάκι που ήταν, πως αυτή ήταν η Κυρία του σπιτιού, γι’ αυτό και την σεβόταν και την προσκυνούσε, όπως έβλεπε και τους γονείς του να κάνουν!

Μια μέρα, καθώς έπαιζε με τα άλλα παιδιά στην άκρη του ποταμού, από συνεργία του μισόκαλου, έπεσε μέσα στο νερό. Τα άλλα παιδιά ανήγγειλαν στην μητέρα του ότι πνίγηκε το παιδί της. Κι εκείνη έτρεξε αμέσως κλαίγοντας και μαζί της και όλοι οι γείτονες. Καταφθάνοντας στο ποτάμι γδύθηκαν δύο άνθρωποι και επειδή ήταν πολύ βαθύ το ποτάμι βουτούσαν πολύ ώρα και έψαχναν με πολύ επιμέλεια, αλλά δεν βρήκαν τίποτα.
Η μητέρα του πάλι ενώ έψαχνε σε ένα άλλο μέρος, γυρίζει και βλέπει ξαφνικά το παιδί της να κάθεται πάνω στα νερά, σαν να κάθεται σε μεγαλοπρεπή θρόνο, στη μέση του ποταμού…

– Παιδί μου πως είσαι εκεί; Το ρώτησε αμέσως.

– Καλά είμαι μητέρα μου, η Κυρία με κρατάει καλά και δεν φοβάμαι, είπε εκείνο.

Η γυναίκα από την χαρά της που το βρήκε δεν κατάλαβε ποια εννοούσε.

Αφού λοιπόν πήραν το παιδί και το έδωσαν στη μητέρα του, επέστρεψαν με χαρά στο σπίτι της. Επέστρεψε και ο άντρας της και αφού του είπαν τι συνέβη, εκείνος στράφηκε στο παιδί και το ρώτησε να του εξηγήσει πως γλύτωσε.

Εκείνο τότε του είπε:
– Όταν έπεσα στο ποτάμι, ήρθε αυτή η Κυρία του σπιτιού μας (δείχνοντας με το δάκτυλό του την εικόνα της Θεοτόκου), με άρπαξε μέσα από το νερό και με κρατούσε πάνω της μέχρι που ήρθαν να με πάρουν εκείνοι οι άνθρωποι!

Ακούγοντας αυτά τα λόγια οι παρευρισκόμενοι θαύμασαν! Βλέποντας μάλιστα το παιδί να δείχνει με το δάχτυλό του την εικόνα, έπεσαν όλοι και προσκύνησαν την χάρη της προστασίας της και έκαναν ολονύκτια αγρυπνία.

Στον καθένα που ρωτούσε τι συνέβη, το παιδί απαντούσε λέγοντας καθαρά όλες τις λέξεις της υπόθεσης ενώ τα υπόλοιπα λόγια τα έλεγε τραυλά, όπως συνήθως τα λένε όλα τα μικρά παιδιά. Μάλιστα, όταν διηγιόταν το θαυμαστό αυτό γεγονός, τα λόγια του ήταν τόσο έναρθρα και καθαρά, που όλοι πλέον το θαύμαζαν και δόξαζαν τον Θεό!

Έτσι, λοιπόν, όχι μόνο εκείνο το παιδάκι, αλλά και πολλοί άλλοι, όσοι τιμούν και ευλαβούνται τις ιερές εικόνες, λυτρώνονται από πρόσκαιρους κινδύνους και αξιώνονται τέτοια άφραστη αγαλλίαση, που ευχόμαστε να νιώσουν και όλοι όσοι πιστεύουν στον Ιησού Χριστό, τον Κύριο μας, στον οποίο ανήκει η Δόξα στους αιώνες. Αμήν!
(Aπό το βιβλίο Αμαρτωλών Σωτηρία)

Η Παναγία Θεοτόκος η προστασία όλων των χριστιανών και η παρηγορία των μετανοούντων. Όσιος Νήφων Κωνσταντιανής
https://iconandlight.wordpress.com/2019/03/15/%CE%B7-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%84%CF%8C%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%87%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B5/

Η Παναγία, ήταν μία Μάνα με μεγάλη αρχοντιά, «μία Αρχοντομητέρα!» Η εμφάνιση της Παναγίας της Ελευθερώτριας στον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη
https://iconandlight.wordpress.com/2019/09/30/%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CF%87/

Παναγία του Τοργίνσκ, από τα μάτια της έτρεχαν μεγάλα δάκρυα, σαν διαμάντια. Κι από την «πληγή» το αίμα έτρεχε σταγόνα-σταγόνα!
https://iconandlight.wordpress.com/2019/07/07/%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CF%83%CE%BA-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%AD/

Παναγία, το θάρρος και η στοργή των πιστών. H Παναγία υπάρχει για να γιατρεύει κάθε μας ανάγκη. Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου
https://iconandlight.wordpress.com/2019/03/29/h-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%B5%CE%B9-%CE%BA%CE%AC%CE%B8%CE%B5/

Ρόδον το αμάραντον, χαίρε η μόνη βλαστήσασα· το μήλον το εύοσμον, χαίρε η τέξασα· το οσφράδιον, του πάντων Βασιλέως· χαίρε Απειρόγαμε, κόσμου διάσωσμα. (Ωδη α´. Ήχος δ´. Ανοίξω το στόμα μου..)

ωδή γ’ Ο Ειρμός
Τους σούς υμνολόγους Θεοτόκε, ως ζώσα και άφθονος πηγή, θίασον συγκροτήσαντας, πνευματικόν στερέωσον, και εν τη θεία δόξη σου, στεφάνων δόξης αξίωσον .

ωδή δ’ Ο Ειρμός
Ο καθήμενος εν δόξη επί θρόνου θεότητος, εν νεφέλη κούφη, ήλθεν Ιησούς ο υπέρθεος, τη ακηράτω παλάμη, και διέσωσε, τους κραυγάζοντας. Δόξα Χριστέ, τη δυνάμει σου.

Ήχος πλ. δ” Αυτόμελον

Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών, ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η Πόλις σου, Θεοτόκε, αλλ” ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον ίνα κράζω σοι, Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών.

Την πάσαν ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι, Μήτηρ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην Σου.

iconandlight.wordpress.com